21/3/18

Το Τέλος των Ψευδαισθήσεων στο Κυπριακό

του Φοίβου Κλόκκαρη* 
Οι υποστηρικτές της πολιτικής των ούτω καλούμενων διακοινοτικών συνομιλιών (ΔΣ) για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), μετά από 40 χρόνια ατέρμονων συνομιλιών, αντιλαμβάνονται, αλλά προφανώς δεν θέλουν να παραδεχθούν, ότι η πολιτική αυτή εξυπηρέτησε μόνο την Τουρκική στρατηγική και ότι είναι αδύνατον να οδηγήσει σε συμβιβαστική αποδεκτή λύση, όπως είχαν την ψευδαίσθηση, να πιστεύουν.
Οι ΔΣ πάσχουν εξ υπαρχής αφού:
1) Διεξάγονται υπο την απειλή των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ), με την υποτελή διοίκηση, που εγκατέστησε βίαια η Τουρκία στη Κύπρο, και η οποία υποστηρίζει τα συμφέροντα της σε βάρος εκείνων της Κύπρου, όπως η συνέχιση του εποικισμού, η διατήρηση εγγυητικών δικαιωμάτων της Τουρκίας και η παραμονή τουρκικών στρατευμάτων, οι Ευρωπαϊκές ελευθερίες στους Τούρκους υπηκόους, η υποστήριξη των θέσεων της Τουρκίας στα θέματα ΑΟΖ και φυσικού αερίου, η διατήρηση των διμερών συμφωνιών εξάρτησης του ψευδοκράτους από την Τουρκία κ.α. Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ δύο μερών δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. 
2) Το χρονοβόρο της διεξαγωγής τους για 40 χρόνια, παγίωσε τα τετελεσμένα της κατοχής, απενοχοποίησε την Τουρκία και μετέτρεψε το κυπριακό πρόβλημα από θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης σε θέμα  δικοινοτικής διαφοράς, με την Τουρκία δηλ. τον θύτη, να παραμένει στο απυρόβλητο και να κινεί τα νήματα των συνομιλιών προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των δικών της συμφερόντων. 
3) Συνεχίζονται για χρόνια με την συμφωνημένη βάση λύσης των δύο<< constituent states>> σε γνώση μας ότι  οι Τούρκοι μεταφράζουν τον Αγγλικό όρο σε<< ιδρυτικά κράτη>> και εμείς σε <<συνιστώσες πολιτείες>>.Δηλαδή σε γνώση μας ότι δεν υπάρχει συμφωνημένη βάση λύσης, προχωρήσαμε σε ένα λαβύρινθο λεπτομερειών και κτίσαμε με τις συνομιλίες ένα οικοδόμημα πάνω σε σαθρά θεμέλια σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων  
4) Αναβάθμισαν το ψευδοκράτος και το προετοίμασαν να καταστεί ιδρυτικό κράτος σε μια λύση ΔΔΟ και 
5) Οδήγησαν όλα αυτά τα χρόνια τους Έλληνες της Κύπρου, σε συνεχείς υποχωρήσεις προς τις Τουρκικές θέσεις, με αποκορύφωμα εκείνες στη διάσκεψη του Κραν Μοντάνα της Ελβετίας τον Ιούλιο του 2017. Στο ερώτημα γιατί η Τουρκία παρά τις υποχωρήσεις μας δεν αποδέχθηκε τη λύση στο Κραν Μοντάνα, η απάντηση βρίσκεται στην άκρατη φιλοδοξία και αλαζονεία του Ερτογάν.

Τα θέλει όλα στο κυπριακό και έχει την πεποίθηση ότι θα μας εξαναγκάσει στο τέλος, να αποδεχθούμε όλους του Τουρκικούς όρους, για τον πλήρη στρατηγικό έλεγχο της νήσου από την Τουρκία. Αυτή την ερμηνεία δίδει η Τουρκία στη λύση ΔΔΟ δηλαδή την μετατροπή της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να συντηρείται από μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, η ψευδαίσθηση ότι η λύση αυτή «επανενώνει» την πατρίδα μας. Είναι η λύση την οποία επέβαλαν η Τουρκία και Βρετανία για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, και εφαρμόσθηκε μόνο στην υπο διάλυση Βοσνία. Καταλύει την ΚΔ και την αντικαθιστά με ένα αφοπλισμένο καθεστώς, υποτελές  στη Τουρκία. Είναι η ιδανική λύση που εξυπηρετεί την Τουρκική στρατηγική, της οποίας τελικός στόχος δεν είναι η διχοτόμηση ή τα δύο ανεξάρτητα κράτη, αλλά ο έλεγχος ολόκληρης της νήσου. Με την ΔΔΟ, η Τουρκία μέσω του Τουρκοκυπριακού Κρατιδίου («ΤΔΒΚ»), που έχει μετατραπεί σε οιονεί επαρχία της Τουρκίας (έποικοι, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης) και μέσω των συμφωνηθέντων στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, όπου θα απαιτείται συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα θέματα, θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο κυπριακό κράτος και θα αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχο του. Δεν θα χρειάζεται στρατεύματα και εγγυήσεις, αφού στην ουσία θα είναι παρούσα στη Κύπρο μακρόθεν. Η Τουρκία βέβαια επειδή τα θέλει όλα, διεκδικεί και αυτά.

Οι πολιτικές εξελίξεις στο Κραν Μοντάνα, ο διαρκής και ανελέητος πόλεμος της Τουρκίας εναντίον της ΚΔ, η σημαντική ενίσχυση των Τουρκικών δυνάμεων κατοχής εντός του 2017 και η άκρατη επιθετικότητα της κατά της ΑΟΖ  της Κύπρου, για να σφετερισθεί τους υδρογονάνθρακες της, σηματοδοτούν το τέλος της πολιτικής των ψευδαισθήσεων, που ακολουθείται στο Κυπριακό. Μια πολιτική παντελώς αποτυχημένη, που υποτίμησε την Τουρκική στρατηγική για έλεγχο όλης της Κύπρου και παραμέλησε τον παράγοντα της στρατιωτικής ισχύος και της αποτρεπτικής ικανότητας της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ). Η κυβέρνηση μας, και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου, θα πρέπει να έχουν το πολιτικό θάρρος, να ομολογήσουν την αποτυχία της πολιτικής, που ακολουθείται στο κυπριακό και τους κινδύνους που εγκυμονούνται. Να προχωρήσουν μαζί  όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, στη χάραξη μιας νέας στρατηγικής εθνικής επιβίωσης, η οποία να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν το διαχρονικό τρίπτυχο που ακολουθεί η Τουρκία σε βάρος του Ελληνισμού, ήτοι: επεκτατικότητα, παραβίαση συνθηκών, απάνθρωπη συμπεριφορά κατά αμάχων.

Βασικές πτυχές της στρατηγική μας θα πρέπει να είναι: 
1) Η διατήρηση του κράτους της ΚΔ 
2) Η μη υπογραφή λύσης Τουρκικών όρων, που θα θέσει σε κίνδυνο τις ελεύθερες περιοχές και θα νομιμοποιήσει  τα τετελεσμένα της κατοχής  
3) Η ενίσχυση των συντελεστών ισχύος της ΚΔ και ιδιαίτερα της στρατιωτικής ισχύος και του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου – Ελλάδας και 
4) Η αναθεώρηση της θέση μας , και η μη υποστήριξη της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ως πλήρες κράτος μέλος της.

*αντιστράτηγος ε.α.

2 σχόλια:

  1. Συμπέρασμα , η πολιτική που εφαρμόζει η Φίλη Τουρκία δεν έχει καμία σχέση με την δικιά μας γυφτοπαρεα !!!!! Εκ του αποτελέσματος !!!! Και δεύτερη επισήμανση , πάντα Νικα ο ισχυρός !!!εγώ τ τα κατάλαβα μπροστά στην Τουρκία τι είμαστε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να ξαναβαλω εναν υμνο που με εμπνεει:https://youtu.be/fnAFaIM-s8M

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.