17/3/18

Η ελίτ και η αστική τάξη

Απόστολος Αποστολόπουλος
Τον Κόσμο δεν τον κατακυρίευσαν  τα τέκνα του Θεού, όπως παρότρυνε τους ανθρώπους η Βίβλος (κατακυριεύσατε την γη), ούτε, όμως, τον κατάκτησε η αστική τάξη, όπως προφήτευε ο Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Κυρίαρχος στον Πλανήτη είναι μια δράκα ατόμων, λιγότεροι κι από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που νέμεται πλούτο των Εθνών. Αυτοί καθημερινά πλουσιότεροι και οι υπόλοιποι όλο και πιο φτωχοί. Λεπτομέρειες βρίσκει κανείς στις στατιστικές του ΟΗΕ, στις μετρήσεις άλλων Διεθνών Οργανισμών και… στην πραγματικότητα, στις φαβέλες της Λατινικής Αμερικής, στο Μουμπάϊ, στις παρυφές του Πεκίνου, στους οργισμένους φτωχούς λευκούς Αμερικάνους και στους πένητες Γερμανούς, στην καρδιά του καπιταλισμού.

  Ο Μακρόν είναι ο επιφανέστερος εκπρόσωπος αυτής της δράκας που κυβερνάει τον πλανήτη. Είναι ο άνθρωπος των Τραπεζών, του Ρότσιλντ, της βιτρίνας του Καπιταλισμού της Δύσης. Ο Τραμπ είναι η διασημότερη παρέκκλιση από το Σύστημα. Δεν είναι καθόλου σπάνιο ένας Άρχοντας να γίνεται αρχηγός των πληβείων αν και όχι, υποχρεωτικά, συνεπής υπερασπιστής τους. Το φαινόμενο ήταν γνωστό ήδη από την αρχαία Αθήνα. Ο Περικλής ήταν Αλκμεωνίδης, γόνος της πιο πλούσιας οικογένειας της Αθήνας, ηγέτης της δημοκρατικής, λαϊκής, παράταξης ενάντια στους ολιγαρχικούς, δημιουργός του κλέους της Πόλης.
Οι καλοθρεμμένοι ουρλιάζουν για την άνοδο του φασισμού αλλά καλόν είναι να θυμόμαστε ότι αυτοί δημιούργησαν τις οικονομικές  συνθήκες που ωθούν τον κόσμο μακριά από τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις, αυτοί και όχι οι φασίστες. Αυτοί έφεραν τον κατακλυσμό και διαμαρτύρονται ότι βρέχει. Το φάρμακο που προτείνουν «για να βγούμε από την κρίση» είναι να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Την ώρα που μόλις προ ημερών δημοσιεύθηκαν στοιχεία ότι οι πλουσιότεροι της Δύσης, ο Μπάφετ, ο Γκαίητς και μερικοί άλλοι αύξησαν τα κέρδη τους πέρυσι από 10% έως 30%.
Χαρακτηριστικό της κρίσης που ζούμε είναι η διάρκειά της, είμαστε ήδη στη δεύτερη δεκαετία και φως δεν υπάρχει παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας. Διάφοροι «ειδήμονες» ισχυρίστηκαν στην αρχή ότι η κρίση ήταν παγκόσμια. Έλεγαν ψέματα. Η οικονομική κρίση πλήττει τη Δύση. Πλήττει τις ΗΠΑ, τις πλούσιες  δυτικοευρωπαϊκές χώρες, αλλά και τις φτωχότερες όπως και τις μεσαίες, από την Ελλάδα και την Πορτογαλία έως την Ιταλία. Από την Οικονομία περνάει στην κοινωνία και στην γεωπολιτική, αντιπαραθέτει πχ τις ΗΠΑ στη Γερμανία όπου φουντώνει το αίτημα για επανεξοπλισμό,  δεν αποκρύπτεται η επιθυμία, για τρίτη φορά, παγκόσμιας κυριαρχίας. Η κρίση δεν θίγει τις αντίπαλες χώρες, πχ Ρωσία ή Κίνα. Οι κυρώσεις αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν ούτε καν να καθυστερήσουν την οικονομική άνοδο και ισχύ της Ρωσίας ενώ οι δασμοί (με στόχο την Κίνα και την ΕΕ) είναι δίκοπο μαχαίρι.
 Η νίκη των ΗΠΑ επί της ΕΣΣΔ όχι μόνο δεν έφερε το τέλος της Ιστορίας αλλά αντίθετα προκάλεσε αθεράπευτο ρήγμα στο καπιταλιστικό Σύμπαν, διαιρώντας το. Ο «υπαρκτός σοσιαλισμός»  κατάφερε να ανεβάσει σε «μηδέν» χρόνο χώρες καθολικά καθυστερημένες όπως η Ρωσία και η Κίνα έτσι ώστε να ενταχθούν ανταγωνιστικά στο Παγκόσμιο Καπιταλιστικό Σύστημα. Αλλά τότε συνέβη το απροσδόκητο. Η καταστροφή του «υπαρκτού» δεν μετέτρεψε Ρωσία και Κίνα σε νέο-αποικίες, όπως ήλπιζε η Δύση, αλλά σε λίαν επικίνδυνους ανταγωνιστές, οικονομικά και γεωπολιτικά, όπως ποτέ δεν ήταν. Η Δύση νίκησε ένα ανώδυνο «εχθρό»  και απόκτησε ένα σκληρό αντίπαλο για την παγκόσμια ηγεμονία. Η γνωστή Αριστερά βρέθηκε στα αζήτητα. Η «νέα» Αριστερά, του Μπλερ, του Σημίτη και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι μπάτλερ του Συστήματος.
 Οι ελίτ έχουν αποσπαστεί από την αστική τάξη των Δυτικών χωρών εδώ και κάποιες δεκαετίες. Τους Ρότσιλντ, τους Ροκφέλερ και τους Ανιέλι δεν τους συναντάς πια στα ακριβά εστιατόρια και τα πολυτελή ξενοδοχεία, δεν ζουν ανάμεσά μας. Ζουν αλλού, σκέπτονται αλλιώς, βρίσκονται σε άλλους κόσμους, είναι αόρατοι. Εμφανίζονται σπανίως, για τις ανάγκες της διαφήμισής τους, όπως οι βασιλιάδες πριν από χίλια και περισσότερα χρόνια.
Ο Καπιταλισμός γεννήθηκε, μεγάλωσε και ανθίζει βασισμένος όχι στην παραγωγή αλλά στη ληστεία, σύμφωνα με την καίρια ανάλυση του Μαρξ. Οι αποικίες τέλειωσαν, η λεηλασία της Ρωσίας δεν συνέβη, είχε απομείνει ένα μόνο υποψήφιο θύμα: Η  μεσαία και μικρή αστική τάξη. Είχε αποκτήσει πλούτο και διεκδικούσε πραγματική Εξουσία. Ήταν, δηλαδή, ώριμη για φάγωμα. Οι Άρχοντες του Καπιταλισμού στη Δύση, οι ελίτ, άρχισαν να τρώνε τα καλύτερα παιδιά τους, τους κληρονόμους, το στήριγμα της Αστικής Οικογένειας, ένας αδηφάγος Κρόνος.
Οι διενέξεις, τα εκλογικά αδιέξοδα, οι ατέρμονες απεχθείς συναλλαγές για να σχηματιστούν κυβερνήσεις είναι σύμπτωμα της οξείας δυσφορίας των αστικών στρωμάτων. Η συντηρητική φύση τους τα εγκλωβίζει σε πρόχειρους, επισφαλείς συμβιβασμούς. Ο σχετικά μικρός όγκος τους δεν τους επιτρέπει πολιτική/εκλογική αυτονομία. Ο φόβος τους (αλλά και η περιφρόνηση) φράζουν το δρόμο συμμαχίας με τους, ακέφαλους, προλεταριοποιημένους. Οι ελίτ ελέγχουν τις αντιδράσεις. Ο φασισμός είναι σκιάχτρο αλλά μόνο για τα σπουργίτια. Περίεργες παρέες αυτοδιαφημίζονται, διαβαίνουν φανταστικούς Ρουβίκωνες, χωρίς Καίσαρα και χωρίς Ρώμη. Αποκαλύπτεται σύνδεση των «τρομοκρατών» (πχ Μπατακλάν) με τις μυστικές υπηρεσίες. Σκοτεινιά.
ΥΓ. Προκαλεί απορία γιατί, εκ των υστέρων,  οι περιπολίες συνόρων (όλων;) θα αποτελούνται από επτά και όχι μόνο δυο άτομα. Πιθανόν η ανεμελιά της πολιτικής ηγεσίας  να έχει επηρεάσει και το στράτευμα ώστε να μην προνοεί. Περίεργο, δεδομένου ότι αν στραβώσει σοβαρά κάτι οι ένστολοι είναι οι ιδανικοί αποδιοπομπαίοι τράγοι.

5 σχόλια:

  1. Αναδημοσιεύετε μισό-αλήθειες (που είναι χειρότερες και από ψέματα δηλαδή σκουπίδια) εξυπηρετώντας ευσεβείς πόθους παρά λογική - Μας λέει λοιπόν ο αρθρογράφος ΑΑ:
    «Κυρίαρχος στον Πλανήτη είναι μια δράκα ατόμων, λιγότεροι κι από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που νέμεται πλούτο των Εθνών. Αυτοί καθημερινά πλουσιότεροι και οι υπόλοιποι όλο και πιο φτωχοί.» Αυτό είναι η μισή (50%) αλήθεια. Δηλαδή ο ΑΑ λέει λανθασμένα ότι το 99% του πλανήτη γίνεται πιο φτωχό. Κάνει λάθος υποθέσεις πού έχει ως αποτέλεσμα GIGO.

    Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να αντιληφθείς την ραγδαία ανάπτυξη χωρών όπως της ΝΑ Ασίας αλλά και άλλων χωρών όπως Τουρκία και η Ρωσία. Αρκεί να είσαι καλοπροαίρετος. Η ανάπτυξη αυτή προήλθε και από την μεσαία τάξη.

    ΠΧ η Κίνα:
    Σύμφωνα με την Π. Τράπεζα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ Κίνας το 1961 ήταν $90 το 2016 ήταν $8200 και συνεχίζει να ανεβαίνει. Αυτή η αύξηση δεν πήγε μόνο στο 1% προφανώς. ΠΧ
    Σύμφωνα με τον McKinsey, το 2012 το 54% των αστικών νοικοκυριών της Κίνας αποτελούν πλέον μία "μαζική μεσαία" τάξη, που σημαίνει ότι κέρδισαν μεταξύ US $ 9.000 και US $ 16.000 ετησίως. Όμως, μέχρι το 2022, χάρη στον αυξανόμενο αριθμό θέσεων εργασίας υψηλής τεχνολογίας και υπηρεσιών, το 54 τοις εκατό θα κατατάσσεται ως ανώτερη μεσαία τάξη, δηλαδή θα κερδίζει μεταξύ $16.000 και $34.000.

    Μέχρι το 2022 πάνω από 550 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα θα θεωρηθούν μεσαία τάξη. Αυτό θα καθιστούσε τη μεσαία τάξη της Κίνας αρκετά μεγάλη για να είναι η τρίτη-πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα δεχθώ για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Μετανοείται έχει δίκιο πως δεν γίνονται φτωχότεροι όλοι οι άλλοι. Ερώτηση: αυτό αλλάζει όλα τα άλλα συμπεράσματα; Αυτό είναι το κύριο και το χαρακτηριστικό του άρθρου; Αν δεν είναι που οφειλεται το βίαιο συμπέρασμά του περί σκουπιδιών; Σε αμετροέπεια; Σε εμπάθεια; Σε μεροληψία; Σέ άγχος μην τυχόν και αδικηθεί το 1%; Σε κατι άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οφείλεται στη λογική. ΠΧ Οταν κάνεις λάθος υποθέσεις τότε το συμπέρασμά σου είναι κατά πάσα πιθανότητα λάθος επίσης... Garbage in, garbage out

      Διαγραφή
  3. Άνευ λόγου παρεξήγηση μετά προσβολής κ. Κοσμά!!!
    Δέν υπάρχει λόγος..... Γιατί?
    Στό άρθρο ό κ. Αποστολόπουλος τό αναφερει σαφώς τό όλο παραθεμα σου μέ λιτο αλλα ακριβη τρόπο << Αλλά τότε συνέβη το απροσδόκητο. Η καταστροφή του «υπαρκτού» δεν μετέτρεψε Ρωσία και Κίνα σε νέο-αποικίες, όπως ήλπιζε η Δύση, αλλά σε λίαν επικίνδυνους ανταγωνιστές, οικονομικά και γεωπολιτικά, όπως ποτέ δεν ήταν. Η Δύση νίκησε ένα ανώδυνο «εχθρό» και απόκτησε ένα σκληρό αντίπαλο για την παγκόσμια ηγεμονία.>>
    Παλία λεγαμε τά ευκολως εννοούμενα παραλείπονται........
    Φιλική τοποθετηση και παντα στο πλαίσιο τής εποικοδομητικής κουβεντας
    Τελος όσον αφορα τόν κ. Απόστολοπουλο, εχω ιδιαίτερη εκτίμηση.
    Συχνα παίρνουμε και μείς μικρή ιδεα περί των επερχόμενων μέ τον κοφτερο ορθολογισμο του.
    Μας μεταφερει ψιχουλα γνωσης των επερχόμενων σχεδιασμών τών ελληνικων ηγετικων ομαδων,
    πού ποτε μας σαν "πολίτες"(αλλιως πλέμπα, και επ αυτου μιλαω μόνο για τον εαυτο μου.... απο φοβο παρεξήγησης!!!) δέν θα μαθουμε.
    Εντάξει, ναναι καλα ό άνθρωπος, δεν νομιζω να εχουμε πολλους αξιοδιάβαστους δημοσιογραφους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όσο διαβάζω το άρθρο τόσο πιο πολλές αντιφάσεις βρισκω που βγάζουν μάτια. Μας πληροφορεί λοιπόν ο ΑΑ ότι «Η οικονομική κρίση πλήττει τη Δύση. Πλήττει τις ΗΠΑ». Απο πού βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι ΗΠΑ είναι σε κρίση? Στοιχεία Μηδέν (0).

    Μάθε λοιπόν κ. ΑΑ ότι οι ΗΠΑ έχουν ανεργία στο 4.1% και μεγάλη έλλειψη εργατικού δυναμικού. Οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι οικονομικοί διευθυντές ιδιωτικών εταιρειών σχεδιάζουν μέσες αυξήσεις των ωριαίων αμοιβών κατά 4,27% τους επόμενους 12 μήνες. To GDP των ΗΠΑ αυξήθηκε 3.2% το 2017 που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο για μία ανεπτυγμένη/ευημερούσα οικονομία.

    Κύριε ΑΑ μήπως έχετε μπερδέψει την Βενεζουέλα με τις ΗΠΑ? Γιατί τόσα λάθη? Είναι εσκεμμένα, ή είναι από εμπάθεια ή παραπληροφόρηση? Ακόμα και τον εχθρό σου (ΠΧ ΗΠΑ vs. ΑΑ) πρέπει να τον αποτιμάς σωστά για να μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με πραγματικούς όρους και όχι με ανούσια προπαγάνδα.

    Οι ΗΠΑ κάνουν τραγικά λάθη στην εξωτερική πολιτική τους και πολλά τα πληρώνουμε εμείς οι Ελληνες δυστυχώς. Αλλά η οικονομία τους και η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων στο εσωτερικό τους είναι άλλου παππά ευαγγέλιο το οποίο πρέπει να μάθουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.