Όσοι υποστηρίζετε ότι δεν πρέπει να ιδρυθούν ελεύθερα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, θαυμάστε την πραγματικότητα των κρατικών πανεπιστημίων - Πανεπιστημιακός δάσκαλος, δεν δικαιούται να έχει άποψη, να εκφράζεται ελεύθερα και είναι στο στόχαστρο και όμηρος ομάδας ατόμων, που εκφράζουν τον πιο σκληρό ολοκληρωτισμό, τον ερυθόχρου φασισμό
Αγγελος Συρίγος: «Τι έγινε και φτάσαμε ως εδώ»
Στον απόηχο των επιθέσεων εις βάρος του, ο καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου, Αγγελος Συρίγος, ανήρτησε σήμερα σχόλιο στο Facebook υπό τον τίτλο «Τί έγινε και φτάσαμε ως εδώ;», στο οποίο μάλιστα τονίζει ότι «το θέμα πλέον δεν είναι μόνον η ελευθερία του λόγου στα Πανεπιστήμια. Το θέμα είναι τι κοινωνία θέλουμε».
Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Συρίγου:
«Μερικές φορές, ένα καθημερινό γεγονός φέρνει στην επιφάνεια πολύ σοβαρά πράγματα που υπάρχουν δίπλα μας αλλά δεν τα βλέπουμε (ή κάνουμε ότι τα αγνοούμε). Μία τέτοια περίπτωση ήταν και το πλοίο "Αγία Ζώνη ΙΙ". Μέσα από το ναυάγιό του αναδείχθηκε το καθ’ όλα ανθηρό λαθρεμπόριο καυσίμων.
Έτσι έγινε και με την ιστορία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2017 από μία φιλική παρατήρηση προς έναν άγνωστο νεαρό που έγραφε συνθήματα σε έναν φρεσκοβαμμένο τοίχο έξω από το Πάντειο. Οι φίλοι του ενοχλήθηκαν που κάποιος επεσήμανε την καταστροφή του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Πανεπιστημίου. Μου επιτέθηκαν με μανία, χωρίς να γνωρίζουν ποιος είμαι, μανία από την οποία με έσωσε η ακαριαία αντίδραση των παρισταμένων φοιτητών. Το συμπτωματικό αυτό γεγονός έβγαλε στην επιφάνεια ένα απόστημα το μέγεθος του οποίου ακόμη δεν έχουμε διαπιστώσει:
- Η αστυνομία αδυνατούσε να διαχειρισθεί ένα γεγονός που δεν έγινε σε πανεπιστημιακό χώρο –όπου και το θρυλικό "άσυλο" - αλλά στον πεζόδρομο έξω από το Πάντειο. Έκτοτε απέχει από τα τεκταινόμενα είτε συμβαίνουν σε πανεπιστημιακό χώρο είτε σε δημοτική αίθουσα στα Γιάννενα…
- Όσοι ήσαν παρόντες στο δικαστήριο που ακολούθησε την αυτόφωρη σύλληψη του ενός εκ των δραστών, είδαν από την «ομάδα συμπαραστάσεως» στο δράστη, τη διάχυτη απειλή που βιώνουν οι δικαστές όταν δικάζουν τέτοιες υποθέσεις.
- Μία περιθωριακή ομάδα νεαρών, εντελώς άσχετη με την φοιτητική κοινότητα του Παντείου κάνει την επαναστατική της γυμναστική στο Πάντειο μία φορά την εβδομάδα. Φωνάζουν και γράφουν συνθήματα, απειλούν, προπηλακίζουν. Θέλουν να τρομοκρατήσουν. Το θετικό είναι ότι μπροστά στην ειρηνική αλλά σθεναρή αντίδραση των φοιτητών που τους έχουν βαφτίσει "φυτά", δεν τολμούν πλέον να μπουν στα αμφιθέατρα.
- Πλήθος αφισών έχει κολληθεί στους τοίχους με ονομαστικές αναφορές και στοχοποίηση και άλλων καθηγητών. Στα μέσα Απριλίου κυκλοφόρησε ένα έντυπο υπό τον τίτλο "τα οκτώ καθάρματα του Παντείου". Αφορούσε σε καθηγητές που για κάποιο λόγο "ενοχλούσαν".
- Η τελευταία αφίσα με τη φωτογραφία μου και την ουσιαστική επικήρυξή μου δείχνει τα επικίνδυνα μονοπάτια που μπορεί να ακολουθήσουμε ως κοινωνία. Ασήμαντες μειοψηφίες που διέρχονται βίαια μέσα θέλουν να καθορίζουν τις απόψεις, την έκφραση της γνώμης, τον τρόπο ζωής, την ίδια την ελευθερία μας.
Αυτά, όμως, δεν έγιναν χθες. Εμείς τα εκκολάψαμε κι εμείς τα ανεχθήκαμε όταν ανδρώθηκαν. Σήμερα πλέον κυριαρχεί ο (εύλογος) φόβος του "πού να πάω να μπλέξω με τους αλήτες;".
Το θέμα πλέον δεν είναι μόνον η ελευθερία του λόγου στα Πανεπιστήμια. Το θέμα είναι τι κοινωνία θέλουμε».
Στον απόηχο των επιθέσεων εις βάρος του, ο καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου, Αγγελος Συρίγος, ανήρτησε σήμερα σχόλιο στο Facebook υπό τον τίτλο «Τί έγινε και φτάσαμε ως εδώ;», στο οποίο μάλιστα τονίζει ότι «το θέμα πλέον δεν είναι μόνον η ελευθερία του λόγου στα Πανεπιστήμια. Το θέμα είναι τι κοινωνία θέλουμε».
Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Συρίγου:
«Μερικές φορές, ένα καθημερινό γεγονός φέρνει στην επιφάνεια πολύ σοβαρά πράγματα που υπάρχουν δίπλα μας αλλά δεν τα βλέπουμε (ή κάνουμε ότι τα αγνοούμε). Μία τέτοια περίπτωση ήταν και το πλοίο "Αγία Ζώνη ΙΙ". Μέσα από το ναυάγιό του αναδείχθηκε το καθ’ όλα ανθηρό λαθρεμπόριο καυσίμων.
Έτσι έγινε και με την ιστορία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2017 από μία φιλική παρατήρηση προς έναν άγνωστο νεαρό που έγραφε συνθήματα σε έναν φρεσκοβαμμένο τοίχο έξω από το Πάντειο. Οι φίλοι του ενοχλήθηκαν που κάποιος επεσήμανε την καταστροφή του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Πανεπιστημίου. Μου επιτέθηκαν με μανία, χωρίς να γνωρίζουν ποιος είμαι, μανία από την οποία με έσωσε η ακαριαία αντίδραση των παρισταμένων φοιτητών. Το συμπτωματικό αυτό γεγονός έβγαλε στην επιφάνεια ένα απόστημα το μέγεθος του οποίου ακόμη δεν έχουμε διαπιστώσει:
- Η αστυνομία αδυνατούσε να διαχειρισθεί ένα γεγονός που δεν έγινε σε πανεπιστημιακό χώρο –όπου και το θρυλικό "άσυλο" - αλλά στον πεζόδρομο έξω από το Πάντειο. Έκτοτε απέχει από τα τεκταινόμενα είτε συμβαίνουν σε πανεπιστημιακό χώρο είτε σε δημοτική αίθουσα στα Γιάννενα…
- Όσοι ήσαν παρόντες στο δικαστήριο που ακολούθησε την αυτόφωρη σύλληψη του ενός εκ των δραστών, είδαν από την «ομάδα συμπαραστάσεως» στο δράστη, τη διάχυτη απειλή που βιώνουν οι δικαστές όταν δικάζουν τέτοιες υποθέσεις.
- Μία περιθωριακή ομάδα νεαρών, εντελώς άσχετη με την φοιτητική κοινότητα του Παντείου κάνει την επαναστατική της γυμναστική στο Πάντειο μία φορά την εβδομάδα. Φωνάζουν και γράφουν συνθήματα, απειλούν, προπηλακίζουν. Θέλουν να τρομοκρατήσουν. Το θετικό είναι ότι μπροστά στην ειρηνική αλλά σθεναρή αντίδραση των φοιτητών που τους έχουν βαφτίσει "φυτά", δεν τολμούν πλέον να μπουν στα αμφιθέατρα.
- Πλήθος αφισών έχει κολληθεί στους τοίχους με ονομαστικές αναφορές και στοχοποίηση και άλλων καθηγητών. Στα μέσα Απριλίου κυκλοφόρησε ένα έντυπο υπό τον τίτλο "τα οκτώ καθάρματα του Παντείου". Αφορούσε σε καθηγητές που για κάποιο λόγο "ενοχλούσαν".
- Η τελευταία αφίσα με τη φωτογραφία μου και την ουσιαστική επικήρυξή μου δείχνει τα επικίνδυνα μονοπάτια που μπορεί να ακολουθήσουμε ως κοινωνία. Ασήμαντες μειοψηφίες που διέρχονται βίαια μέσα θέλουν να καθορίζουν τις απόψεις, την έκφραση της γνώμης, τον τρόπο ζωής, την ίδια την ελευθερία μας.
Αυτά, όμως, δεν έγιναν χθες. Εμείς τα εκκολάψαμε κι εμείς τα ανεχθήκαμε όταν ανδρώθηκαν. Σήμερα πλέον κυριαρχεί ο (εύλογος) φόβος του "πού να πάω να μπλέξω με τους αλήτες;".
Το θέμα πλέον δεν είναι μόνον η ελευθερία του λόγου στα Πανεπιστήμια. Το θέμα είναι τι κοινωνία θέλουμε».
Τι σχέση έχει ο τίτλος, που εσείς επιλέξατε, και όχι ο Συρίγος, με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν διαβάσατε το κείμενο τού Συρίγου; Οι επιθέσεις εναντίον του έγιναν ΕΞΩ από το Πανεπιστήμιο: στον δρόμο και σε δημοτική αίθουσα. Το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο πώς θα τόν προστάτευε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχαήλ
Διαγραφήτο σχόλιό σου αποδεικνύει πόσο δρόμο έχουμε να δυανύσουμε ακόμα, για να βάλουμε την Ελλάδα στον 21ο αιώνα.
Ο Συρίγος είναι φίλος μου και ξέρω πολύ καλά τι γίνεται και μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια.
Σε ελέυθερο πανεπιστήμιο θα υπήρχε η αστυνομία του πανεπιστημίου, και δεν θα μπορούσε κανένας έγχρωμος φασίστας να τρομοκρατεί φοιτητές και καθηγητές.
Τα ίδια είχαν κάνει και στο γιο μου, στη Νομική, επειδή ως πρόεδρος των φοιτητών είχε επιμείνει να μείνει ανοικτή η σχολή και είχε αντισταθεί στην κατάληψη.
Τότε είχαν έλθει και οικοδόμοι στο αμφιθέατρο, για να παρεμποδίσουν την ψηφοφορία των φοιττών.
Τέτοια αθλιότητα δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο.
Μετά είχαν γεμίσει αφίσες με τη φωτογραφία του γιού μου και ανάλογο κείμενο, κανονική στοχοποίηση.
Ντροπή να υποστηρίζουμε τέτοια πανεπιστήμια, εκτροφεία εκβαρβαρισμένων Ελλήνων.
Κύριε Καλεντερίδη,
ΔιαγραφήΚαι εγώ αγανακτώ και καταδικάζω.
Αντί να καταργούμε τα δημόσια πανεπιστήμια, τα διορθώνουμε.
Στα περισσότερα άρθρα περί ιδιωτικών πανεπιστημίων παραλείπονται οι λέξεις "μη κερδοσκοπικό" Αλλωστε κάποιο ιδιωτικό METROPOLITAN που στήθηκε πρόσφατα, στα εγκαίνια τού οποίου παρέστη και ο Π.τ.Δ., είναι μη κερδοσκοπικό;
Το πρόβλημα είναι γενικότερο και αγγίζει τις ανύπαρκτες αντιστάσεις τής κοινωνίας.
Οταν "κάποιοι" μπουκάρουν ατιμωρητί στην ΒΟΥΛΗ, νομίζω ότι το κακό είναι πολύ σοβαρότερο...
Όπως τόνισε ο κος Συρίγος και το επισήμανε ο ΜΙΧΑΗΛ, το επισόδειο έγινε ΕΞΩ από τον χώρο του πανεπιστημίου. Η δε παρατήρησή του σχετικά με τον ΑΣΧΕΤΟ τίτλο του άρθρου είναι ορθότατη και η απάντηση του αναρτώντα δεν ικανοποιεί αλλά κυρίως βάζει "ταμπέλα" στον σχολιαστή για κάτι που ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ!!!
ΔιαγραφήΕκτός καί οί άλλοι πού διαβάζουμε δεν βγάλαμε το Δημοτικό, ο ΜΙΧΑΗΛ έμμεσα και έντεχνα χρεώνεται την υποστήριξη στον απαράδεκτο τρόπο λειτουργίας των δημοσίων Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων - κάτι το οποίο ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ - ενώ τατόχρονα δεν παίρνει απάντηση ουσίας για το ερώτημα που θέτει.Κατά το κοινώς λεγόμενο, "πετάμε λάσπη και άσε τον άλλον να ψάχνεται να την βγάλει..."
Επίσης δεν με ικανοποιεί το επιχείρημα "ο κος τάδε είναι φίλος μου..και ξέρω πολυ καλά τι γίνεται στον χώρο..." . Το τι σχέση έχει η φιλία με συγκεκριμένο άτομο επί του θιγόμενου θέματος δεν εξηγείται στους κοινούς θνητούς, απλώς πλανάται στον χώρο η πιθανή ερμηνεία...
Επιπλέον, παρ΄ότι εμείς οι κοινοί θνητοί δεν έχουμε φίλο πανεπιστημιακό ούτε συγγενή α' βαθμού εμπλεκόμενο, αποτολμούμε να προτάξουμε το ότι: ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ και δεν χρειάζεται πιστοποίηση ISO για να καταλάβουμε ότι "η αστυνομία πανεπιστημείου" ακόμη κι αν υπήρχε ( ΑΣΤΥ και ΝΟΜΟΣ) θα είχε δικαιοδοσία επί των εγκαταστάσεων, του περιβάλλοντος χώρου στην κάλλιστη περίπτωση.
Έξω από τον χώρο αυτό, σε τι θα άλλαζε η κατάσταση αφού η Κοινωνία διαλύεται, το ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο είναι σαπρό και οι πολιτικοί το συντηρούν για δικό τους όφελος;;
Και για να τελειώνω, εξηγήστε μας ΠΩΣ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΤΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ γιατί ο κος Συρίγος αυτό επισήμανε και καυτηρίασε.
Ίσως καλέσουμε την..."αστυνομία Πανεπιστημείου" να μας κάνει σεμινάρια αυτοάμυνας...
Ταϋγέτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὴν βάλαμε τὴν Ἑλλάδα στὸν 21ο αἰῶνα τοῦ ὁποίου ἡ ἀρχὴ θὰ μείνη στὴν ἱστορία σὰν τὴν ἐποχὴ ὅπου ἡ ἀνωμαλίες ὀνομάσθηκαν ἰδιαιτερότητες.
Ὅσον ἀφορᾶ τὰ πανεπιστήμια,συμφωνῶ μὲ τὸν κύριο Καλεντερίδη.
Σκεπτόμενη τὴν Νομικὴ τὴν ὁποία ἀναφέρει καὶ γιὰ τὴν ὁποία πονᾶ ἡ ψυχὴ μου ὅταν περνῶ καὶ βλέπω τὸ χάλι της,καὶ θυμᾶμαι τὶς χρονιές ποὺ μολονότι δὲν ἦταν τέλειες οἱ καταστάσεις,ὑπῆρχε σεβασμὸς στοὺς καθηγητές μας καὶ τὸ κτήριο δὲν ἦταν χοιροστάσιο.
Ακόμα και την εποχή της φεουδαρχίας, ήταν θεσμοθετημένο το πανεπιστημιακό άσυλο και αφορούσε καθηγητές και φοιτητές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί το φεουδαρχικό σύστημα να αγωνίσθηκε σκληρά γιά την επιβίωσή του, αλλά, κατανοούσε πώς, το πανεπιστήμιο ΠΡΕΠΕΙ να είναι ελεύθερο να εξελίσσεται σύμφωνα με την εξέλιξη της κοινωνίας, διαφορετικά, κάθε πρόοδος θα ήταν αδύνατη.
Εξ ού έπεται το ερώτημα : Τα σημερινά δήθεν αντιεξουσιαστικά φασιστάκια, ποιά κοινωνική πρόοδο πασχίζουν να κρατήσουν καθηλωμένη και μακριά από τους πανεπιστημιακούς χώρους;
Κατσε μην δεις κανενα νομοσχεδιο για επιδοτηση σε ΜΚΟ λοστουχων και μολοτοφαδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθηγητής του ΕΜΠ που υπέγραψε για λογαριασμό του τμήματος που διευθύνει συμβόλαιο με το Πολεμικό Ναυτικό μας για υποστήριξη και παροχή τεχνογνωσίας είδε το όνομα του και την φωτογραφία του στις εφημερίδες τοίχου εντός του ιδρύματος και μια ολόκληρη λίστα απειλών εναντίον του από κάτω ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το κομματικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό που εδώ και πολλές δεκαετίες αναδεικνύουμε τι άλλο περιμέναμε πέρα από τον βάλτο που έχουμε περιπέσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δυστυχώς δεν είναι μόνο στην παιδεία και τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και κάλλιστα με τα μυαλά που έχουμε τα ίδια φαινόμενα θα μπορούσαν να συμβαίνουν μέσα στα στρατόπεδα ή και λίγο έξω από αυτά, και αν δεν συμβαίνουν τέτοιες παγκόσμιες πρωτοτυπίες είναι διότι τα κόμματα είδαν σαν ευκαιρία να αποκτήσουν πελάτες μέσα από τα Γυμνάσια και τα Λύκεια και τα Πανεπιστήμια, αφήνοντας απέξω ευτυχώς ως αναποτελεσματική την ανάμειξη τους σε άλλους οργανωτικούς τομείς.
Το ζήτημα λοιπόν που ως κοινωνία μας ταλαιπωρεί δεν λύνεται τόσο με τα ιδιωτικά ή και μη κερδοσκοπικά εκπαιδευτικά ιδρύματα όσο θα λυνόταν με ένα άλλο στοιχειωδώς σωστότερο πολιτικό σύστημα διότι αυτό που έχουμε συντηρεί και αυξάνει μία διελκυστίνδα με την οποία όσο περνάει ο χρόνος κάνει τα προβλήματα χειρότερα.
ΥΓ: Σε ότι αφορά την ιδιωτικότητα των πανεπιστημίων, να σκεφτούμε τι θα συμβεί αν υποθέσουμε ότι ένας πολιτικός φορέας σαν κυβέρνηση υιοθετήσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αφήνοντας τα δημόσια κάτω από το σάπιο καθεστώς που ήδη αυτά είναι.
Άλλο πολιτικό σύστημα χρειαζόμαστε που για να γίνει ωστόσο απαιτείται η δική μας μεγάλη συμμετοχή και όλα τα άλλα είναι απλά για ... "κουβέντα να γίνεται".
Δυστυχώς νομίζω πως πέρα από τον σχολιασμό και τον "ηλεκτρονικό διάλογο" που με την μορφή σχολίων μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε λύση πραγματική δεν φαίνεται στον ορίζοντα να υπάρχει.
Εχουμε τα Πανεπιστημια που χρειαζεται το διεθνες παρακρατος και οι Αντι-Φα. Ο θειος Σορος ξερει ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς!
ΔιαγραφήΤο πανεπιστημιακό άσυλο έχει θεσπισθεί για να προστατεύει την ελεύθερη έκφραση των ιδεών των καθηγητων και των φοιτητών.Θεωρώ ότι αφορά ανθρώπους πολιτισμένους,οι οποίοι σέβονται τη γνώμη του άλλου και διαλέγονται με τρόπο κόσμ.Επίσης καθηγητές και φοιτητές θα πρέπει να ενδιαφέρονται για την καλαισθησία του χώρου που φιλοξενούνται και ο οποίος χώρος έγινε και συντηρείται από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού.Όταν δεν συντρέχουν οι παραπάνω προυποθέσεις δεν βλέπω τον λόγο να υπάρχει άσυλο στους πανεπιστημιακούς χώρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάρτακος (5/10/17, 4.14μμ
ΔιαγραφήΝα συμπληρώσω στην τελευταία πρόταση σου ότι όταν δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις τότε το πανεπιστημιακό συμβούλιο αποφασίζει και ζητά την επέμβαση του κράτους (Εισαγγελέας, αστυνομία κλπ) . Αυτά βέβαια συμβαίνουν στην έστω και κουτσουρεμένη δημοκρατία μας με τους νόμους που ισχύουν.Σε διαφορετικό καθεστώς με χούντες συστηματικά ανοίγουν κεφάλια φοιτητών.
Υπάρχει μια αρχή που αποδέχεται κατά συντριπτική πλειοψηφία το πολιτικό φάσμα. Η χειρότερη δημοκρατία είναι καλύτερη από την καλύτερη δικτατορία.
Αρκεί βέβαια να προσπαθούμε ώστε η δημοκρατία μας να βελτιώνεται συνεχώς αντί να την υπονομεύουμε συνεχώς.
Το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει πλέον μόνον τους τραμπούκους - όποιου χρώματος -, τους δράστες εγκλημάτων και εκείνους που απεργάζονται διαφορά σχέδια εναντίον του κράτους.
ΔιαγραφήΔεν έχει καμία χρησιμότητα υπό τη μορφή που υφίσταται σήμερα.
Αντί να διασφαλίζει την ελευθερία των φοιτητών, παρέχει ποινική ασυλία σε όσους επιτίθενται στους φοιτητές.
΄Ασυλο ανιάτων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που καταλαβαίνεις από το άρθρο και τα σχόλια είναι, το πως θα βάλουν οι ιδιώτες χέρι στην πίτα που λέγεται εκπαίδευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα αλλά, αλλά λόγια να αγαπιόμαστε.
Αυτή η ιστορία είναι παλιά, από το 2000, όταν έπρεπε να κάνω μια έρευνα για τ τι σημαίνει ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ευρώπη. Πίσω από όλα αυτά είναι το χρήμα. Κολλέγια (ξάδερφος Καραμανλή), και με πιο τρόπο οι ιδιώτες, με λεφτά του κράτους (σιγά μη βάλουν τα δικά τους, που δεν έχουν), θα πάρουν αυτήν την τεράστια πίτα.
Πείτε ρε λεμόνια την αλήθεια και μην κρύβεστε...
geoira
Διαγραφήέχεις συναίσθηση των όσων γράφεις;
Για ποια τεράστια πίτα μιλάς;
Τα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια θα χρηματοδοτηθούν και θα λειτουργούν, χωρίς να βάλει το κράτος ούτε ένα ευρώ.
Πολύ απλά, δεν θα φεύγουν στο εξωτερικό εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, από τους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες φοιτητές που φοιτούν σε ξένα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, πληρώνοντας από την τζέπη τους.
Για πίτα μιλάς;
Ξέρεις τι λες;
Τα μη κρατικα, μη κερδοσκοπικά παενιστήμια στην Ελλάδα, θα εξασφαλίσουν στην Ελληνική οικονομία δισεκατομμύρια ευρώ, γιατί εκτός του ότι θα φοιτου΄ν σ' αυτά ελληνόπουλα που φεύγουν σε ξένα παενεπιστήμια, θα φοιτουν και ξένοι που θα έρχονται στην Ελλάδα ακριβώς γιατί θα παρέχεται υψηλού επιπέδου εκαπίδευση και παιδεία.
Όχι κε Καλεντερίδη δεν έχουν συναίσθηση. Γιατί το μυαλό τους το έχει ποτίσει αυτή η αρρωστημένη ιδεοληπτική αριστερή κουλτούρα της μεταπολίτευσης ασχέτως αν διατείνονται, δεξιοί , κενρώοι ή δε ξέρω τι άλλο. Και είναι αυτή η ιδεοληπτική κουλτούρα που εμποδίζει οποιαδήποτε προσπάθεια εκσυγχρονισμού, είτε αυτή αφορά τα ιδ. Πανεπιστήμια, είτε τις επενδύεις που (δεν) γίνοναι ανά την επικράτεια.
Διαγραφή