31/7/08

Έτσι γιορτάζουν οι Πόντιοι τη νίκη Ερντογάν



Τελικά, όπου και να ζουν, ότι γλώσσα και να μιλούν, σε ότι θεό και να πιστεύουν, όσοι κουβαλούν τον πολιτισμό του αλησμόνητου Πόντου, έχουν την ίδια ...τρέλα.
Κοιτάξτε στη φωτογραφία πώς γλέντησαν οι συμπατριώτες του Ερντογάν στο Ρίζαιο του Πόντου χτες την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Τουρκίας να μην απαγορεύσει τη λειτουργία του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΠ.
Τα σχόλια περιττεύουν.

30/7/08

Νέα "βόμβα" στην υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ

του Σάββα Καλεντερίδη

Νέα "βόμβα" στην υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ από την Γιασεμίν Τσογκάρ (Yasemin Çongar), η οποία, σε σημερινό της άρθρο στην εφημερίδα ΤΑΡΑΦ, αναφέρει ότι πριν από πέντε χρόνια η τουρκική υππηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) είχε συντάξει έγγραφο για τη δομή της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ το οποίο παρέδωσε στον πρωθυπουργό.
Στο έγγραφο υπήρχαν στοιχεία για τη διείσδυση της τρομοκρατικής φασιστικής οργάνωσης στο τουρκικό κράτος, αλλά και στα πολιτικά κόμματα και υπήρχε και η πρόταση για την παραπέρα διευρεύνηση του θέματος.
Το έγγραφο συνοδευόταν και από σχεδιάγραμμα στο οποίο φαινόταν η δομή και η στελέχωση της οργάνωσης. Ανάμεσα στους πολιτικούς που συμμετείχαν στην οργάνωση ήταν και ο γενικός πρόεδρος ενός κόμματος. Στο σχεδιάγραμμα, ανάμεσα στα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης, υπήρχαν μεγάλοι επιχειρηματίες, ιδιοκτήτες ΜΜΕ, καθώς και ονόματα πολύ διάσημων δημοσιογράφων, όπως ο γενικός διευθυντής μιας μεγάλης εφημερίδας, ένας πολύ διάσημος αρθργράφος κλπ.
Το έγγραφο αυτό, σύμφωνα πάντα με την Τσογκάρ, μετά από σχετικό δημοσίευμα και πάλι της εφημερίδας ΤΑΡΑΦ, στις 2 Ιουλίου 2008 εστάλη από το γραφείο του πρωθυπουργού, που ήταν αποδέκτης, στον εισαγγελέα που διενήργησε την ανακριτική έρευνα της υπόθεσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, ενώ υπάρχει σχετική αναφορά και στο κατηγορητήριο. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι:
"Η μπορσούρα που εκδόθηκε από τη ΜΙΤ, μετά από πληροφορίες που προέρχονταν από άγνωστο πληροφοριοδότη το 2002, εστάλη το 2003 από τη ΜΙΤ πρώτα στο ΓΕΕΘΑ και στη συνέχεια στο γραφείο του πρωθυπουργού. Περίληψη της ίδιας μπροσούρας εστάλη και πάλι στους ίδιους αποδέκτες το έτος 2006.
Η εκτίμηση της ΜΙΤ για την οργάνωση είναι η εξής:
Με βάση τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι τώρα, οι ενέργειες που επικεντρώνονται γύρω από την οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, δίνουν την εντύπωση ότι αποτελούν μέρος της προσπάθειας μιας ομάδας, η οποία έχει ως στόχο να αλώσει το κράτος/καθεστώς, για δικούς της ίδιους στόχους-λόγους. Οι πληροφορίες αυτές, που ακόμη έχουν τον χαρακτήρα ισχυρισμών, επαληθεύονται σε μεγάλο βαθμό από διάφορες πληροφορίες που προέρχονται από πολλές ανεξάρτητες πηγές και θεωρείται ότι το θέμα ξεπερνάει πλέον το χαρακτήρα της φιλολογίας και του κουτσομπολιού και μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια οργανωμένη κατευθυνόμενη δράση.
Με βάση τα ανωτέρω και τις πληροφορίες που έχουν εξιολογηθεί, εκτιμάται ότι, υπό τον έλεγχο μιας ομάδας ανθρώπων που προέρχονται από τις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων, ορισμένες μαζικές οργάνωσεις, με τη χρησιμοποίηση-βοήθεια πολιτικών κομμάτων και ΜΜΕ,
έχουν θέσει ως στόχο και επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής και της κρατικής εξουσίας και τη δημιουργία ενός νέου καθεστώτος, το οποίο θα διαχειρίζεται πλέον την εξουσία στην Τουρκία.
Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν στην ΜΙΤ και περιέχονται στο επίσημο έγγραφο που συνέταξε για την οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ"

Αυτά γράφει ο εισαγγελέας που διενήργησε την ανάκριση για την υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.
Η Γιασεμίν Τσογκάρ, αναφερόμενη στη χθεσινή (29/8/2008) ομιλία του προέδρου του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) Ντενίζ Μπαϊκάλ, όπου ο Τούρκος πολιτικός επέκρινε με σφοδρότητα το κατηγορητήριο και υποστήριξε ανοιχτά τους προφυλακισμένους κατηγορουμένους για συμμετοχή στην οργάνωση, υποστηρίζει ότι ο Μπαϊκάλ είναι ο πολιτικός που, σύμφωνα με τη ΜΙΤ, είναι μέλος της τρομοκρατικής-φασιστικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, τα ονόματα που γνωστοποίησε η ΜΙΤ για συμμετοχή στην ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ θα ανακοινωθούν την προσεχή Παρασκευή.
Σε περίπτωση που γίνει αυτό, θα δούμε όλοι μαζί εάν ο πρόεδρος ενός κόμματος που είναι μέλος της σοσιαλιστικής διεθνούς είναι μέλος μιας τρομοκρατικής-φασιστικής οργάνωσης.
Οψώμεθα....

28/7/08

Τί συμβαίνει στο Κιρκούκ;

του Σάββα Καλεντερίδη

Στο νέο ισχύον σύνταγμα του Ιράκ οι Κούρδοι, όταν ήταν απολύτως απαραίτητοι στους Αμερικανούς, κατόρθωσαν να "περάσουν" πρόβλεψη, με βάση την οποία μέχρι το τέλος του 2007 θα διεξαγόταν δημοψήφισμα στο νομό του Κιρκούκ (άρθρο 140), για να αποφασίσει ο λαός αν το Κιρκούκ θα ενσωματωθεί στην επικράτεια του Κουρδιστάν, του ομόσπονδου κράτους που λειτουργεί μέσα σα όρια του ιρακινού κράτους, στην περιοχή του Νοτίου Κουρδιστάν.
Στο νομό του Κιρκούκ, που υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου αρίστης ποιότητος (σύμφωνα με μετριπαθείς υπολογισμούς η αξία τους ξεπερνά τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια), οι Κούρδοι έχουν την απόλυτη πλειοψηφεία απέναντι στους Άραβες και τους Τουρκομάνους, αφού αποτελούν το 75% του συνόλου του πληθυσμού.
Καθ' όλη τη διάρκεια του 2007, έτος που έπρεπε να διεξαχθεί το δημοψήφισμα, η Τουρκία άσκησε αφόρητες πιέσεις στις ΗΠΑ και αυτές με τη σειρά τους στους Κούρδους του Ιράκ (Μπαρζανί και Ταλαμπανί), για να αναβάλουν τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και η συνάντησή του με τον πρόεδρο Μπους, το Νοέμβριο του 2007, ήταν καθοριστική για την τύχη του Κιρκούκ. Κατά πάσα πιθανότητα στη συνάντηση εκείνη, που είχε το χαρακτήρα ενός ανατολίτικου παζαριού, κρίθηκε η τύχη του Κιρκούκ, αφού οι Κούρδοι δεν προχώρησαν στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, ίσως "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι".
Μετά την αναβολή του δημοψηφίσματος, το οποίο αγνωστο με τί ανταλλάγματα ή υποσχέσεις δεν διενήργησαν οι Κούρδοι, η τουρκική διπλωματία εξέφρασε απόψεις, με βάση τις οποίες οι Κούρδοι δεν είχαν πλέον το δικαίωμα διενέργειας δημοψηφίσματος, αφού η πρόβλεψη στο σύνταγμα του Ιράκ αφορούσε το 2007 και μόνον.
Την προηγούμενη εβδομάδα (22 Ιουλίου) το ιρακινό κοινοβούλιο, παρά την αποχή των Κούρδων βουλευτών, ψήφισε νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος ρυθμίζει τις εκλογικές διαδικασίες που αφορούν την τοπική αυτοδιοίκηση. Η διαφωνία των Κούρδων αφορούσε την κατανομή της εξουσίας στο δήμο και τη νομαρχία Κιρκούκ, αφού ο νέος νόμος προκαθορίζει τον αριθμό των νομαρχιακών συμβούλων και τους κατανέμει ισόποσα ανάμεσα σε Κούρδους, Άραβες και Τουρκομάνους (10 σύμβουλοι σε κάθε εθνότητα). Δηλαδή, εκεί που οι Κούρδοι είχαν την τοπική εξουσία του Κιρκούκ στα χέρια τους και μέσω του δημοψηφίσματος ετοιμάζονταν να ενσωματώουν την περιοχή στην επικράτεια του Κουρδιστάν, με άστοχες και ανώριμες κινήσεις κινδυνεύουν να χάσουν και αυτά που είχαν.
Παρότι κατά τη διάρκεια της ψήφισης του νόμου οι δυο Κούρδοι αντιπρόεδροι αποχώρησαν από την ψηφοφορία, ο πρόεδρος της βουλής τη συνέχισε, με αποτέλεσμα να εγκριθεί ο καταστροφικός για τα κουρδικά συμφέροντα νόμος. Μετά την ψήφιση του νόμου, ο Κούρδος πρόεδρος του Ιράκ Τζελάλ Ταλαμπανί και ο αντιπρόεδρος Αντίλ Αμπντουλμεχντί (Adil Abdülmehdi) ανακοίνωσαν ότι θα ασκήσουν βέτο και δεν θα εγκρίνουν το νόμο.
Η περίπτωση του Κιρκούκ αποτελεί κλασικό παράδειγμα άστοχων πολιτικών χειρισμών ή πίστης των πολιτικών ηγετών μιας μικρής και εξαιρετικά αδύναμης χώρας στα λόγια μιας μεγάλης δύναμης, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει και την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να εκτρέψει τις εξελίξεις στο Κουρδικό, όπως αυτές δρομολογήθηκαν από την πρώτη επιχείρηση εναντίον του Ιράκ, το 1991.
Να σημειωθεί ότι κεντρικός πολιτικός στόχος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, κυρίως από το 1999 μέχρι σήμερα, ανεξαρτήτως κεμαλικών ή ισλαμικών κυβερνήσεων, είναι η έμπρακτη αντίσταση στις επιλογές της Ουάσιγκτον, με στόχο την αλλαγή της πολιτικής της έναντι των Κούρδων, που κατά τα φαινόμενα οδηγούσε στη δημιουργία κουρδικού κράτους.
Κατά πάσα πιθανότητα η σημερινή πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στο Κιρκούκ (25 νεκροί, 180 τραυματίες) είναι μια από τις "έμπρακτες" ενέργειες αντίστασης της Άγκυρας στο Κουρδικό και τις αμερικανικές επιλογές.

Υπάρχει κοινός παρονομαστής στις βομβιστικές επιθέσεις σε Κωνσταντινούπολη και Κιρκούκ;

του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά τη χθεσινή (27/7/2008) πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στη συνοικία Γκιούνκγιορεν της Κωνσταντινούπολης, κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 18 άτομα και τραυματίστηκαν 154, επίθεση που προκαλεί ένταση στην Τουρκία (ο Ερντογάν ακύρωσε την προγραμματισμένη για σήμερα συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου και μεταβαίνει εσπευσμένα στην Κωνσταντινούπολη), μια άλλη βομβιστική επίθεση έρχεται να ταράξει τα νερά, αυτή τη φορά σε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία του κόσμου την περίοδο αυτή, στο Νότιο Κουρδιστάν (Βόρειο ιράκ) και συγκεκριμένα στην πόλη Κιρκούκ, το επωνομαζόμενο "διαμάντι" του Κουρδιστάν, λόγω των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου που κρύβει στο υπέδαφός του.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για τον εκλογικό νόμο που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο ιρακινό κοινοβούλιο. Οι διαδηλωτές ήταν Κούρδοι, οι οποίοι ζητούσαν την εφαρμογή του άρθρου 140 του συντάγματος του Ιράκ, το οποίο προβλέπει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για να αποφασίσει ο λαός του νομού Κιρκούκ για το αν η περιοχή τους θα ανήκει ή όχι στην επικράτεια του ομόσπονδου κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν.
Από την επίθεση αυτοκτονίας σκοτώθηκαν 25 άτομα και τραυματίστηκαν 180. Μετά τη βομβιστική επίθεση οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στο κτίριο του Μετώπου των Τουρκομάνων του Ιράκ (ITC), που στεγάζει όλες τις τουρκομανικές οργανώσεις, που οργανώθηκαν σε παραστρατιωτική βάση από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στα πρότυπα της ΤΜΤ, που είχε δράσει στην Κύπρο υπό την ηγεσία του Ραούφ Ντενκτάς. Η αντίδραση των διαδηλωτών δείχνει ότι η άποψη των Κούρδων του Νοτίου Κουρδιστάν είναι ότι πίσω από την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση του Κιρκούκ κρύβονται οι υπηρεσίες του τουρκικού κράτους, που έχουν βάλει ως στόχο την αποτροπή της ένταξης του Κιρκούκ στην κουρδική επικράτεια.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει κοινός παρονομαστής ή κάποια σύνδεση μεταξύ των δυο γεγονότων, αλλά οι βόμβες σε Κωνσταντινούπολη και Κιρκούκ δεν είναι καλοί οιωνοί για την πολιτική σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή.

Πηγές:
http://www.rojaciwan.com/haber-38527.html
http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=719452&title=
kerkukte-turkmen-ve-kurt-guruplara-kanli-cifte-provokasyon

Το μεταμοντέρνο πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου 1997 σχεδιάστηκε στα γραφεία μασονικής στοάς στην Κωνσταντινούπολη

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΖΑΜΑΝ, στο κατηγορητήριο που αφορά την υπόθεση της τρομοκρατικής φασιστικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ αναφέρεται ότι ο εκ των ιδεολογικών καθοδηγητών της τρομοκρατικής οργάνωσης, εκδότης της εφημερίδας Τζουμχουριέτ, Ιλχάν Σελτζούκ, συναντήθηκε με τους πρωταγωνιστές του μεταμοντέρνου πραξικοπήματος της 28ης Φεβρουαρίου 1997, στη φάση της προετοιμασία του εγχειρήματος, στα γραφεία της μασονικής στοάς (Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Büyük Locası, στην οδό Nuruziya Sokak της Κωνσταντινούπολης.
Να σημειωθεί ότι ο καθοριστικός ρόλος των μασονικών στοών και άλλων μυστικιστικών και μυστικών οργανώσεων της Οθωμανικής Τουρκίας στην ανατροπή της μοναρχίας του σουλτάνου με το κίνημα των Νεοτούρκων και στη συνέχεια στην εγκατάσταση στην Τουρκία ενός αυταρχικού και απόλυτα ελεγχόμενου από τέτοιες οργανώσεις καθεστώτος υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, έχει γίνει αντικείμενο συζητήσεων στην Τουρκία, τα τελευταία χρόνια.
Το μεταμοντέρνο πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου 1997 εκδηλώθηκε στη σύσκεψη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) της ημέρας εκείνης, όπου το τουρκικό βαθύ κράτος υποχρέωσε τα μέλη του συμβουλίου και τον παριστάμενο πρωθυπουργό Νετζμετίν Ερμπακάν να επικυρώσουν τηλεσίγραφο κατά της ίδιας της κυβέρνησής του. Λίγους μήνες μετά την έγκριση του τηλεσιγράφου, που στην ουσία ακύρωνε την κυβέρνηση, ο Ερμπακάν αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Τώρα, το βαθύ κράτος, με τη μορφή της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, με αλλεπάλλες βίαιες ενέργειες και προβοκάτσιες επιχείρησε να ανατρέψει την κυβέρνηση Ερντογάν.
Η υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ πρόκειται να εκδικαστεί στις 20 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους.

Πηγή:
http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=719304&title=mason-locasinda-28-subatcilarla-darbe-toplantisi

26/7/08

Υπεροργάνωση και πλανητική σχεδίαζε να γίνει η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ



του Σάββα Καλεντερίδη


Η μυστική παραστρατιωτική-παρακρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, που έχει πρωταγωνιστήσει στην τουρκική επικαιρότητα τους τελευταίους μήνες, σκόπευε να αναχθεί σε μια πλανητική υπεροργάνωση, με τεράστιες δυνατότητες απόκτησης πλούτου, επιρροής της κοινής γνώμης και άσκησης της κρατικής και κυβερνητικής εξουσίας.
Με βάση το κατηγορητήριο, που δεν περιλαμβάνει τους τελευταίους συλληφθέντες, ανάμεσα στους οποίους οι δυο απόστρατοι στρατηγοί Ερουιγκούρ και Τολόν και ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Άγκυρας Σινάν Αίγκιούν (θα εκδοθεί συμπληρωματικό κατηγορητήριο γι' αυτούς), οι επιτελείς της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, σχεδιάζοντας την οργάνωση και τη νέα δομή της οργάνωσης, έλαβαν ως πρότυπα τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, τους Ναζί, τη μυστική υπηρεσία της Αγγλίας, την οργάνωση και τους τρόπους δράσης κάποιων μαζικών οργανώσεων της Δύσης, καθώς και την οργάνωση, δομή και τρόπους δράσης κάποιων υπηρεσιών πληροφοριών ανατολικών χωρών.
Στο κατηγορητήριο αναφέρεται η οργανωτική δομή της οργάνωσης, η επιχειρησιακή της δομή, οι βίαιες και οι παράνομες δράσεις και άλλα πολλά. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η οργάνωση σχεδίαζε να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής, τμήμα χάκερς που θα έκλεβε χρήματα από τράπεζες, εταιρείες ξεπλύματος βρώμικου χρήματος κλπ. Στον τομέα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος,μάλιστα, η οργάνωση διέθετε ήδη μια εταιρεία μεταφορών cargo, η οποία ξέπλυνε χρήματα που προέρχονταν από παράνομες δραστηριότητες.
Συγκεκριμένα, το κατηγορητήριο αναφέρει τα εξής:
"Με βάση τα έγγραφα και τα τεκμήρια που έχουν περιέλθει στην κατοχή των αρχών, η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ αποσκοπούσε στην οργάνωση και δραστηριοποίησή της σε διάφορους τομείς και στην απόκτηση επιρροής στις λαϊκές μάζες. Ως πρότυπο για τις συγκεκριμένες δραστηριότητες έλαβε τη μασονική οργάνωση Μπίλντεμπεργκ, την οργανωτική δομή και δράση των Ναζί, τα μοντέλα οργάνωσης της αγγλικής υπηρεσίας πληροφοριών, την οργανωτική δομή και δράση διαφόρων μαζικών οργανώσεων χωρών της Ευρώπης, καθώς και διαφόρων υπηρεσιών και πολιτικών οργανώσεων χωρών της ανατολικής Ευρώπης".
Στο κατηγορητήριο αναφέρονται επίσης όλες οι δράσεις και δραστηριότητες της οργάνωσης, ως εξής:

Οργανωτικές δραστηριότητες στο εσωτερικό και το εξωτερικό

1- Διείσδυση και οργάνωση με σκοπό την απόκτηση επιρροής στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ)
2- Διείσδυση και οργάνωση με σκοπό την απόκτηση επιρροής σε όλες τις οργανωτικές δομές του κράτους
3- Εισπήδηση σε όλες τις μαζικές πολιτικές, κοινωνικές οργανώσεις, μυστικές δραστηριότητες για τον έλεγχο της δομής και της διοίκησής τους
4- Έλεγχος των ΜΜΕ με σκοπό την κυριαρχία σε πολιτικό επίπεδο
5- Παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ
6- Δημιουργία και διοίκηση τρομοκρατικών οργανώσεων, συνεργασία με υφιστάμενες τρομοκρατικές οργανώσεις
7- Δημιουργία εννιαίου κέντρου ελέγχου και διοίκησης των συνδικάτων και των εργατικών οργανώσεων
8- Έλεγχος των οργανώσεων νεολαίας των πανεπιστημίων
9- Συλλογή πληροφοριών για την πολιτική δράση όλων των δημοσίων υπαλλήλων
10- Στρατολόγηση προσωπικοτήτων και ατόμων που δεν είναι συμβιβασμένοι με το σύστημα
11- Στρατολόγηση και χρησιμοποίηση ατόμων που δορουν στην παρανομία

Παράνομες δραστηριότητες της οργάνωσης για προσπορισμό πλούτου

1- Απόλυτος έλεγχος της δράσης της μαφίας
2- Έλεγχος της διακίνησης ναρκωτικών
3- Παράνομη πώληση δημοσίων εκτάσεων
4- Κλοπή χρημάτων από τράπεζες μέσω της δράσης των hackers
5- Παραγωγή και εμπορία χημικών όπλων
6- Εμπόριο αεροπρικού cargo (για ξέπλυμα μαύρου χρήματος)
7- Ίδρυση ελεγχόμενων-εικονικών ισλαμικών ιδρυμάτων
8- Ίδρυση εικονικών εταιρειών
9- Εμπόριο-διακίνηση λαθρομεταναστών
10- Καμπάνιες οικονομικής βοήθειας μέσω ελεγχόμενων μαζικών οργανώσεων

Ξέπλυμα και νομιμοποίηση των κεφαλαίων της οργάνωσης

1- Ίδρυση εμπορικών εταιρειών
2- Συγκρότηση Holdings
3- Ίδρυση τραπεζών
4- Ίδρυση χημικών-φαρμακευτικών βιομηχανιών (για παραγωγή χημικών όπλων)
5- Ίδρυση ιδιωτικών εταιρειών ασφάλειας (SECURITY)
6- Ίδρυση νέων οργανωμένων βιομηχανικών περιοχών σε δημόσιες εκτάσεις
7- Κατασκευή νέων οικισμών με σκοπό την εξασφάλιση κεφαλαίων
8- Ίδρυση μεταφορικών εταιρειών και εταιρειών cargo

Ένοπλη και βίαιη δράση της οργάνωσης για πραγμάτωση των στόχων της οργάνωσης

1. Ίδρυση και διοίκηση τρομοκρατικής οργάνωσης
2. Χρησιμοποίηση διαφόρων μεθόδων ψυχολογικού πολέμου, με σκοπό την παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης
3. Πρόκληση εθνοτικών-φυλετικών συγκρούσεων με σκοπό τη δημιουργία χάους και κλίματος που θα δικαιολογεί την εκδήλωση πραξικοπήματος
4. Δολοφονίες πολιτικών με σκοπό την τρομοκράτηση και τη "συμμόρφωσή" τους
5. Εξασφάλιση όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών για εκτέλεση δολοφονιών και προβοκατόρικων ενεργειών
6. Οργάνωση κλειστών συνομωτικών ομάδων-πυρήνων για πραγματοποίση δολοφονιών
7. Εξασφάλιση απόρρητων πληροφοριών και εγγράφων του κράτους, με σκοπό την χρησιμοποίησή τους σύμφονα με τους στόχους της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ
8. Συλλογή πληροφοριών, με σκοπό την μετατροπή των πληροφοριών σε χρήμα, που είναι και ένας από τους στόχους της οργάνωσης
9. Χρησιμοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας της οργάνωσης με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών
10. Συλλογή πληροφοριών μέσω των συλλόγων και των ιδρυμάτων που ίδρυσε η τρομοκρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ
11. Χρησιμοποίηση και προβοκρατόρικη των συλλόγων που ίδρυσε η οργάνωση σε μαζικές εκδηλώσεις
12. Εξοπλισμός και εκπαίδευση των μελών της οργάνωσης
Όλες οι παραπάνω δράσεις και δραστηριότητες της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ προκύπτουν σαφώς από έγγραφα και ντοκουμέντα που βρέθηκαν και ανήκουν στην οργάνωση και, όπως αποδεικνύεται από γραπτές αποφάσεις της οργάνωσης και από τα ίδια τα γεγονότα, όλα τα παραπάνω τέθηκαν σε εφαρμογή και πήραν το χαρακτήρα εκτελεστικής δράσης.

Η εκδίκαση της σοβαρότατης αυτής υπόθεσης, που ασφαλώς αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, αφού όπως δήλωσε ο ίδιος ο προφυλακισμένος αντιστράτηγος Τολόν, ο ίδιος δεν είναι ούτε ένα χαλικάκι στον ωκεανό που λέγεται ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, αναμένεται να γίνει στις 20 Οκτωβρίου 2008, στις φυλακές της Συληβρίας, στην Ανατολική Θράκη.
Φυσικά εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στο κατηγορητήριο δεν αναφέρονται καθόλου το ημερολόγιο του αντιναυάρχου Ορνέκ, όπου υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για τα πραξικοπήματα που ετοίμαζαν οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) για την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν, ούτε τα πρόσωπα και οι μηχανισμοί που διέπραξαν χιλιάδες δολοφονίες εναντίον των Κούρδων που υποστήριζαν το κουρικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και το ΡΚΚ.
Επίσης, αν και το όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στους "στόχους" της οργάνωσης, δεν γίνεται καμμία αναφορά για μηχανισμούς, πρόσωπα και εν γένει για τη δράση της οργάνωσης σε ζητήματα που αφορούν την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Πηγή: http://www.internethaber.com/news_detail.php?id=150350

24/7/08

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: ΔΟΛος, Κεμάλ και Μπολσεβίκοι. 1

Ομολογώ ότι δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με τα έντυπα του ΔΟΛ. Πριν από 3 μέρες όμως, κάποιος φίλος «κατέβασε» ένα άρθρο από τα «ΝΕΑ» της 3 Ιουνίου και μου το έστειλε, γιατί προφανώς κατάλαβε πόσο θα μ’ ενδιέφερε.
Επρόκειτο για άρθρο της γνωστής κυρίας που μας ταλαιπώρησε πριν από 2-3 χρόνια μ’ εκείνο το ανεκδιήγητο βιβλίο «Ιστορίας» της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Είναι φυσικό να βρίσκει η κυρία ανοιχτό το δρόμο στα έντυπα του ΔΟΛ για να προκαλεί. Άλλωστε μέσα από αυτά τα έντυπα εκφόφιζε τους υπεύθυνους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου όταν απαιτούσαν να γίνουν διορθώσεις στο βιβλίο της, γράφοντας ότι «τα βιβλία τα κρίνουν αναρμόδιοι», ότι «το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αναγορεύεται σε μοναδικό κριτή» και ότι «οι σελίδες των εγχειριδίων πηγαινοέρχονται ανάμεσα στους συγγραφείς και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο “δι’ ασήμαντον αφορμήν”» («ΝΕΑ», 14-10-2004). Και οι υπεύθυνοι της εφημερίδας δημοσίευαν τέτοιες ανοησίες, αντί να τη συνεφέρουν λέγοντάς της ότι υπέγραψε ένα συμβόλαιο με το Ινστιτούτο, που οφείλει να το τηρήσει. Αλλά όλοι γνωρίζουν πλέον το ρόλο που έπαιξε το συγκρότημα στο εν λόγω ζήτημα με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα (ΤΑ ΝΕΑ 14-2-1006 με τίτλο «μαθήματα…. τόλμης και νεοελληνικής ιστορίας», ΤΟ ΒΗΜΑ με συνεχή αρθρογραφία του προβεβλημένου κ. Α. Λιάκου, με αφιερώματα όπως της 17-9-2006, της 28-1-2007, κλπ). Ενώ το κοινωνικό τσουνάμι απέναντι στην αήθη προσπάθεια διαγραφής της ιστορικής μας μνήμης διογκώνονταν, οι ΔΟΛίτες λες και ζούσαν σ’ άλλον πλανήτη. Είναι τυχαίο άραγε που κάθε φορά που επιλέγει η ομάδα των φανατικών της λήθης να χτυπήσει, χρησιμοποιεί το συγκρότημα ως πολιορκητικό κριό;
Ας έρθουμε στο νέο άρθρο – πρόκληση λοιπόν. Εδώ η κυρία αντιδρώντας σε θέμα που τέθηκε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, ανακάλυψε ξαφνικά την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού (παρότι την αγνόησε επιδεικτικά όταν το Αναλυτικό Πρόγραμμα την υποχρέωνε να συγγράψει σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο της ). Με αφορμή το ερώτημα των Εξετάσεων «να αιτιολογηθεί γιατί η συνεργασία Κεμάλ-Μπολσεβίκων λειτούργησε ως ταφόπετρα του ποντιακού ζητήματος», αναρωτιέται αν υπήρχαν ιστορικοί στην επιτροπή των θεμάτων, γιατί –σύμφωνα με την κυρία «μετέτρεψαν τις δύσκολες συνεννοήσεις (η υπογράμμιση φυσικά δική μου, για να κατανοήσει κάθε πικραμένος που το πάει η κυρία) της κεμαλικής ηγεσίας με τη σοβιετική πλευρά που κατέληξαν στη Συμφωνία της Μόσχας το Μάρτιο του 1921, σε συνεργασία Κεμάλ- Μπολσεβίκων»
Εμφανίζει λοιπόν η απόφοιτος κυρία της Γαλλικής Φιλολογίας, με την έπαρση που τη χαρακτηρίζει, την επιτροπή θεμάτων ως να αποτελείται από ΜΗ ιστορικούς, ενώ αντίθετα η ίδια έχει το αποκλειστικό προνόμιο της Γνώσης και της Αλήθειας σαν …Πάπας.
Προσπαθεί να πείσει τον αναγνώστη –αυτόν που δεν γνωρίζει τα ιστορικά ντοκουμέντα- ότι το σύμφωνο Κεμάλ – Μπολσεβίκων, δε συνιστά συνεργασία των δυο μερών και γι αυτό δεν πρέπει να ενοχοποιείται για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων!!!
Δηλαδή τα πολεμοφόδια που έστειλαν οι Μπολσεβίκοι στον κεμαλικό στρατό και τον ανέστησαν, τι ήταν;
Τι ήταν τα πυροβόλα, οι βόμβες, οι χειροβομβίδες, τα εκατομμύρια φυσίγγια, τα πολυβόλα, οι δεξαμενές καυσίμων και τα σεντούκια με τα εκατομμύρια χρυσά ρούβλια;
Τι ήταν οι ευχαριστίες του ίδιου του Κεμάλ προς τους Μπολσεβίκους; Η τελική νίκη των Τούρκων στον Σαγγάριο, ήταν κυρίως νίκη των σοβιετικών όπλων.
Και τι στο καλό επιστήμονες ιστορικοί είναι εκείνοι που γράφουν ότι τους βολεύει χωρίς να προσφύγουν στα δημοσιευμένα τεκμήρια; Μόνο ο Καθηγητής Κ. Φωτιάδης στο 14τομο έργο του – για να μην αναφερθούμε στα δεκάδες άλλα έργα που γράφτηκαν αλλά και στις έρευνες που εκπονούνται ειδικά σχετικά με το έγκλημα της Γενοκτονίας, που η κυρία το περνάει ξώφαλτσα, ονομάζοντας τη «αιματηρή κατάληξη του ποντιακού ζητήματος» - σε 7000 περίπου σελίδες, έχει παραθέσει εκατοντάδες τεκμήρια αξιοποιώντας ένα πρωτοφανές σε όγκο αρχειακό υλικό. Γιατί δεν τα μελετούν, ώστε τουλάχιστον να σωπαίνουν;
Προσπαθεί να μας πείσει ακόμη η κυρία, ότι τα Εθνικά σχέδια των Ποντίων ήταν αμφίβολης νομιμότητας, επειδή δεν είχαν την συναίνεση της Ελλάδας !!!
Λες και ο Κολοκοτρώνης όταν ξεκινούσε την επανάσταση του 1821 είχε πιστοποιητικό νομιμότητας!
Προφανώς αυτή είναι η μεταμοντέρνα εκδοχή της επανάστασης.
Κάτι σαν τους κλέφτες, που είναι οι «άνθρωποι των όπλων, που επιτίθενται σε κρατικούς αξιωματούχους» κατά πως προσπαθούσε με το βιβλίο της να μας αποπροσανατολίσει. Τώρα αν οι μαθητές έχαναν και τ’ αυγά και τα καλάθια, θεωρώντας τους ως τρομοκράτες, αυτό λίγο την ένοιαζε.
Το παράδοξο είναι ότι προσπαθεί να υπερασπιστεί τους Μπολσεβίκους κολακεύοντας την προσπάθεια προσέγγισής τους με τον Κεμάλ, χαρακτηρίζοντάς τη «δύσκολες συνεννοήσεις» (από πού κατάλαβε άραγε τη δυσκολία;) στέλνοντας στον καιάδα όσους (και ορθά) βλέπουν στην προσπάθεια αυτή συνεργασία. Ποιος; Εκείνη που σε ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου της για τον 20ο αιώνα, αγνόησε να κάνει έστω και υπαινικτική αναφορά στην ύπαρξη και την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης!!! Τέτοια υποκρισία.
Και εκεί που μας ξεκουφαίνει τελείως στην απόπειρά της να πείσει, είναι ότι με τον τρόπο που μπαίνουν αυτές οι ερωτήσεις στις εξετάσεις, διαστρεβλώνεται η εθνική μας μνήμη!!!
Ποιος μιλάει για προσπάθεια διαστρέβλωσης εθνικής μνήμης;
Η κυρία !!!
Έλεος…

Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος

Υ.Γ.
Σας βλέπουμε πλέον όλους εσάς τους νεοταξικούς Μεγαλοκαθηγητίσκους και τους συμμάχους σας Μεγαλοδημοσιογραφίσκους εραστές της ισοπέδωσης των συνόρων, ομογενοποίησης των ανθρώπων και μετατροπής των πάντων σε μια απέραντη αγορά προϊόντων. Μην εκτίθεστε άλλο, δεν θα πάρουμε.

Ο συνταγματάρχης στρατοχωροφυλακής Τραπεζούντας δεν θυμάται τίποτε.

του Σάββα Καλεντερίδη

Ο συνταγματάρχης στρατοχωροφυλακής Αλί Οζ (Ali Öz) κλήθηκε να καταθέσει στον εισαγγελέα για την υπόθεση της δολοφονίας του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ. Την περίοδο που σκοτώθηκε ο Ντινκ (19 Ιανουαρίου 2007) ο Αλί Οζ ήταν διοικητής του συντάγματος στρατοχωροφυλακής του νομού Τραπεζούντας.
Δυο υφιστάμενοι του συνταγματάρχη, που υπηρετούσαν τότε στο τμήμα πληροφοριών του συντάγματος Τραπεζούντας, κατέθεσαν στον εισαγγελέα ότι ανέφεραν στον διοικητή τους την πληροφορία για σχεδιαζόμενη δολοφονία του Ντινκ και εκείνος δεν έκανε τίποτα. Απλά είπε θα το χειριστεί ο ίδιος, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την ανενόχλητη δράση των δολοφόνων του Αρμένιου δημοσιογράφου.
Ο Αλί Οζ, που ώρα υπηρετεί στη διοίκηση της Προύσας, κλήθηκε πρόσφατα από τον εισαγγελέα να καταθέσει για την υπόθεση.
Σας παραθέτουμε τις ερωταποκρίσεις εισαγγελέα και συνταγματάρχη, όπως τις κατέγραψε στο άρθρο του ο συντάκτης της Μιλλιέτ Τζαν Ντουντάρ:

Ερώτηση: Το θέμα (των πληροφοριών για την επικείμενη δολοφονία του Ντινκ) τέθηκε σε σας κατά τη σύσκεψη πληοροφοριών;
Απάντηση: Δεν ενθυμούμαι.
Ερώτηση: Το ίδιο θέμα τέθηκε δυο μέρες αργότερα στο γραφείο σας;
Απάντηση: Δεν ενθυμούμαι.
Ερώτηση: Δώσατε την άδεια στους υφισταμένους σας να συνομιλήσουν με τον πληροφοριοδότη που έδινε πληροφορίες για την υπόθεση αυτή;
Απάντηση: Δεν ενθυμούμαι.
Ερώτηση: Την περίοδο εκείνη υπηρετούσατε στην Τραπεζούντα;
Απάντηση: Δεν ενθυμούμαι.
Ερώτηση: Έχετε πρόβλημα με τη μνήμη σας;
Απάντηση: όχι, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
...........
Αν δεν θυμάται ο συνταγματάρχης, όμως, θυμούνται οι δυο υφιστάμενοί του που του έδωσαν τότε την πληροφορία, αλλά και οι δημοσιογράφοι.
Ο ίδιος ο Ντουντάρ αναφέρει ότι ο Αλί Οζ ήταν επικεφαλής του συνεργείου που εξαφάνισε τα στοιχεία της προβοκατόρικης δολοφονίας με βομβιστική ενέργεια του κεμαλιστή δημοσιογράφου Αχμέτ Τανέρ Κισλαλί (Ahmet Taner Kışlalı) από τις δυνάμεις του βαθέος κράτους, το 1999. Ήταν επίσης παρών στη σφαγή της φυλακής Ουλουτζανλάρ, όπου, to 1999, οι παρακρατικοί που μεταφέρθηκαν στις φυλακές με στρατιωτικά αυτοκίνητα σκότωσαν 1O φυλακισμένους πολιτικούς κρατούμενους.
Και τέλος ήταν παρών στο σχεδιασμό και την προετοιμασία της δολοφονίας του Ντινκ.
Η εξιχνίαση της υπόθεσης της δολοφονίας του Αρμένιου δημοσιογράφου Ντινκ και η τύχη του συνταγματάρχη Οζ, είναι ένα ακόμα λιθαράκι στον αγώνα που γίνεται για τον εκδημοκρατισμό στην Τουρκία.
Ας ελπίσουμε να έχει αίσιο τέλος.
http://www.internethaber.com/news_detail.php?id=150137

Προς όλους τους ζωντανούς..

του Δημήτρη Νικηφορίδη

Για όσους δεν έχουν ιδιαίτερη ενημέρωση ή ... δεν θυμούνται τα πρόσφατα γεγονότα.

Πρόκειται για την ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου (κόρη του νυν Προέδρου του Αρείου Πάγου), η οποία προσπαθεί απλώς να κάνει καλά τη δουλειά της στο χωριό Μ. Δέρειο του Έβρου μαθαίνοντας -ελληνικά δυστυχώς, αφού υποτίθεται ότι στην Ελλάδα εργάζεται- γράμματα στα πομακόπουλα.

Υπέστη και εξακολουθεί να υφίσταται τέτοιον πόλεμο τόσο από τα μίσθαρνα όργανα της Άγκυρας (κατανοητό), όσο και από αυτά του ελληνικού -λεγόμενου και- κράτους (εξωφρενικό), που η στήριξή της είναι επιβεβλημένη από όλους μας.

Τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ, η απόφαση του δημάρχου Ορφέα Ευάγγελου Πουλιλιού να την βγάλει από το σπίτι του δασκάλου στο οποίο μένει. Η αφορμή ; Έχτισε λέει έναν εσωτερικό τοίχο χωρίς άδεια. Όλα τα άλλα σπίτια του χωριού εννοείται είναι απολύτως νόμιμα....

Μ' αυτά και μ' αυτά είμαστε πολύ κοντά -αν δεν καταφέραμε ήδη- να δημιουργήσουμε σοβαρό πρόβλημα και στον Έβρο (και ο νοών νοείτο...)

23/7/08

Ο ΤΥΠΟΣ των ήλων

Το «θαύμα» της προπαγάνδας

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Ας μείνει για λίγο στην άκρη ο κ. Δούκας, που διερωτάται πώς τα καταφέρνουν οι μισθοδίαιτοι των 1.000 ευρώ, ας προσπεράσουμε και την άψη των Πανεπιστημίων, την ακρίβεια, τον Βγενόπουλο, τον Τατούλη και την εμμονή των Σουηδών να πληρώσουν... επιπλέον φόρους αρκεί να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος... Κι ας κάνουμε στάση σ' ένα θέμα που φωσφόριζε στο «Ποντίκι», και αφορά στο Κόσοβο και στην αμερικανική προπαγάνδα... «Το "θαύμα" της μετατροπής του σερβικού Κοσόβου σε αλβανικό -λέει η Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Νταϊάνα Τζόνστοουν- ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιας προετοιμασίας κέντρων, στα οποία συνεργάστηκαν κυβερνήσεις, στρατιωτικοί, πολιτικοί, σχεδιαστές και δημοσιογράφοι»... Αντιγράφουμε: «Ηδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90,η CIA είχε οργανώσει ένα κέντρο εκπαίδευσης κοσοβάρων εθνικιστών και έναν ισχυρό μηχανισμό προπαγάνδας σε αλβανικό έδαφος. Εν συνεχεία, το 1999, όλη αυτή η δραστηριότητα μεταφέρθηκε στο έδαφος του Κοσόβου, στην αμερικανική βάση Καμπ Μπόντστιλ. Στόχος ήταν η προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης, ώστε να αποδεχθεί το Κόσοβο ως νέο ευρωπαϊκό κράτος. Οσοι δημοσιογράφοι δεν ήταν συνεργάσιμοι απομακρύνθηκαν -ορισμένοι μάλιστα απολύθηκαν- από τις δουλειές τους. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο Ντέιβιντ Μπίντερ, ο οποίος έγραφε για τα Βαλκάνια στους "Νιου Γιορκ Τάιμς"» (...). Προσφάτως, μιλώντας σε Ευρωπαίους δημοσιογράφους στη Στοκχόλμη, η κυρία Τζόνστοουν αναφέρθηκε στην ψευδή εικόνα που μετέφεραν στη δυτική κοινή γνώμη Αμερικανοί κυρίως δημοσιογράφοι. Οπως ο Ρότζερ Κοέν, δημοσιογράφος της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν», ο οποίος παρουσίαζε την εγκατάσταση της τεράστιας αμερικανικής στρατιωτικής βάσης Καμπ Μπόντστιλ ως «εθνική απελευθέρωση» του λαού του Κοσόβου. Η Νταϊάνα Τζόνστοουν αναφέρθηκε σε πρόσφατο άρθρο του Ρότζερ Κοέν, «Το νέο κράτος της Ευρώπης» και στις ιστορικές ανακρίβειες που περιείχε ως χαρακτηριστικό δείγμα της δυτικής προπαγάνδας. Ο Κοέν έγραφε ότι «ο πρώην δικτάτορας Μιλόσεβιτς σήμανε έναρξη του κύματος εθνικιστικών δολοφονιών των Σέρβων στις 24 Απριλίου 1987, όταν μετέβη στο Κόσοβο για να διακηρύξει ότι "θα ήταν προσβολή απέναντι στους προγόνους των Σέρβων κάθε υποχώρηση έναντι των Αλβανών"». Είναι άγνωστο, είπε η Τζόνστοουν, πού βρήκε ο Κοέν τα λόγια που αποδίδει στον Μιλόσεβιτς, το σίγουρο όμως είναι ότι δεν περιλαμβάνονταν στον λόγο που εκφώνησε εκείνη την ημέρα. Ο Μιλόσεβιτς είχε μεταβεί στην Πρίστινα όχι για τους σκοπούς που του αποδίδει ο Κοέν, αλλά για να συσκεφθεί με τους τοπικούς παράγοντες του Κομμουνιστικού Κόμματος για τα σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της περιοχής. «Πρόκειται για ψέμα», τόνισε η Αμερικανίδα δημοσιογράφος, η οποία έκλεισε την ομιλία της με τα λόγια του Αλντους Χάξλεϊ: «Θα μάθεις την αλήθεια, και η αλήθεια θα σε οδηγήσει στην τρέλα» *** Οταν η Δύση των «προοδευτικών» (Κλίντον, Φίσερ, Ντ' Αλέμα κ.ά.) εξετέλεσε τη ανθρωπιστική της αποστολή βομβαρδίζοντας τη Σερβία, η υφήλιος περίμενε με αγωνία τους μαζικούς τάφους στο Κόσοβο, αποτύπωμα της σερβικής θηριωδίας. Περνούσε ο καιρός, αλλά τίποτε. Τότε, Αμερικανοί αξιωματούχοι, Κοσοβάροι ιθύνοντες και λοιποί, έλεγαν ότι ο βαρύς χειμώνας και το χιόνι εμποδίζουν τις έρευνες για τους μαζικούς τάφους... Ηρθε η άνοιξη, πέρασε το καλοκαίρι αλλά δεν βρέθηκε τίποτε. Και το θέμα θα είχε ξεχαστεί, αν μια έρευνα της CIA δεν έλεγε ευθέως ότι ΔΕΝ υπάρχουν μαζικοί τάφοι στο Κόσοβο (υπάρχει σχετικό δημοσίευμα του Αλέξη Παπαχελά στο «Βήμα»)... Οσο για τις «σερβικές θηριωδίες» στο Κόσοβο, ένεκα των οποίων επενέβη η «διεθνής κοινότητα», υπάρχει ένα αδιάψευστο ντοκουμέντο σε μια από τις εκπομπές του Στέλιου Κούλογλου. Εκεί, λοιπόν, ευθέως ορισμένοι Αλβανοί Κοσοβάροι ομολογούσαν ότι οι ίδιοι προκαλούσαν, βάσει σχεδίου, τους Σέρβους (με επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, δολοφονίες κ.λπ.), ώστε να προκαλέσουν επέμβαση του σερβικού στρατού και της... διεθνούς κοινότητος *** Αλλά ποιος να τα θυμάται πια αυτά; Η «δουλειά» έγινε. Αυτό έχει σημασία... Και αν αύριο-μεθαύριο δούμε κάτι ανάλογο στη Μακεδονία ή στη Θράκη, ας μην αρχίσουμε τις «θεωρίες συνωμοσίας». Αυτά τα λένε οι κομμουνιστές και οι συνοδοιπόροι τους..
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=39141592,61095896,47044184

ΠΑΣΟΚ: «Ο πρωθυπουργός δεν έπρεπε ν' απαντήσει στον κ. Γκρουέφσκι»

«Δεν ήταν ότι τα επιχειρήματα του κ. Καραμανλή ήταν λάθος. Ήταν ότι η σκοπιμότητα της απάντησης στο Σκοπιανό πρωθυπουργό ήταν λανθασμένη. Κι αυτό, γιατί βάζει στο τραπέζι όλα τα ζητήματα», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι το ΠΑΣΟΚ «όχι απλώς εμμένει» στην άποψή του ότι ο πρωθυπουργός δεν έπρεπε να απαντήσει στον κ. Γκρούεφσκι, αλλά «δικαιώνεται, κάθε μέρα που περνάει».

«Η Ελλάδα δεν έχει άλλα θέματα να συζητήσει με τα Σκόπια πέρα από το ζήτημα του ονόματος και, όλοι ξέρουμε, σε ποια βάση το συζητάει αυτό. Άρα, η επιχειρηματολογία έστω και με τον τρόπο που έγινε σε μία επιστολή στο Σκοπιανό πρωθυπουργό, βάζει πάνω στο τραπέζι όλα τα θέματα τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν», είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι «εμείς είχαμε αντιπροτείνει μία επιστολή στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, με την οποία να του τονίζεται καθαρά ότι η Ελλάδα, το μόνο ζήτημα που συζητάει στο πλαίσιο του ΟΗΕ, σε ένα πλαίσιο όχι διμερές, αλλά πολυμερές, είναι το ζήτημα του ονόματος».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

"Καθηγητής του Παντείου στο ...πλευρό του Ν.Γκρουέφσκι!"


"Μπορεί οι επιστολές του κ.Γκρουέφσκι να μη βρίσκουν ανταπόκριση τόσο στην Ελλάδα όσο επίσης σε Ε.Ε. και Ουάσινκτον στο σημερινό δημοσίευμα όμως του Greece-Salonika φαίνεται πως βρίσκουν μέσα στη χώρα μας..
"H Eλλάδα πρέπει να αναγνωρίσει την ύπαρξη Μακεδονικής μειονότητας να αποζημιώσει τις δημευμένες περιουσίες των εκδιωχθέντων κατοίκων της και να δεχτεί την λύση της διπλή ονομασίας στις διαπραγματεύσεις της με τη"Μακεδονία"...
Το παραπάνω δεν αποτελεί απόσπασμα ενός εκ των γνωστών επιστολών του Σκοπιανού πρωθυπουργού αλλά πρόταση του καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου κ.Αλέξη Ηρακλείδη, ο οποίος απάντησε σε ερωτήσεις σκοπιανού πρακτορείου ειδήσεων!
Συνέχισε μάλιστα λέγοντας πως:
"η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει τον στρουθοκαμιλισμό και να αρνείται την ύπαρξη Σλαβομακεδόνων γιατί υπάρχουν 30 με 40 χιλιάδες απ'αυτούς (!!) στο βόρειο τμήμα της χώρας".Μάλιστα προεξοφλεί πως εάν το θέμα φτάσει στο Ευρωπαικό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Στρασβούργου "η Ελλάδα θα αναγκαστεί να πληρώσει!"
Στο θέμα της διαπραγμάτευσης για το όνομα προτείνει τη χρήση της διπλής ονομασίας αν και αυτή η πρόταση έχει ήδη αποκλειστεί απ΄την Ελληνική κυβέρνηση!Συγκεκριμένα,στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος-ΠΓΔΜ προτείνει τη χρήση του "Νέα ή Άνω ή Βόρεια Μακεδονία" ενώ γαι τον υπόλοιπο κόσμο και τους διεθνείς οργανισμούς προτείνει το όνομα"Μακεδονία".
Αύριο αναμένεται να δημοσιευθεί η συνέντευξη του καθηγητή κ.Ηρακλείδη στον Τύπο των Σκοπίων ενώ ενδιαφέρον θα έχουν οι αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας όσο και της κοινής γνώμης στην Ελλάδα..

O κ.Ηρακλείδης -για τη ιστορία- έχει διατελέσει και "εμπειρογνώμων του ελληνικού ΥΠΕΞ"σε θέματα μειονοτήτων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους διεθνείς οργανισμούς (1983-1997).."

greece-salonika.blogspot.com

Αυτή είναι η αλήθεια για το στρατιωτικό του Αλέξη Τσίπρα;



"Την άνοιξη του 2003 (υπουργός Αμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου), ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Γνωρίζοντας προφανώς ότι τα πράγματα είναι δύσκολα στο Στρατό Ξηράς όπου και είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει την πατρίδα, βρήκε μέσο και στήριξη στην τότε κυβέρνηση. Ετσι, ζήτησε και πέτυχε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκανε, δηλαδή, αυτό που όταν απολύθηκε άρχισε μετά να κατηγορεί. Σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους...» και «...τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα "βύσματα"».

Ετσι, ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας, τον Ιούλιο του 2003, αφού κατάφερε αυτό που για τους περισσότερους (χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη) παραμένει όνειρο θερινής νυκτός, να μεταταχθούν, δηλαδή, στο Πολεμικό Ναυτικό, ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία.

Ο κ. Τσίπρας παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα (ΚΕΠΑΛ) του Πολεμικού Ναυτικού, που εδρεύει στον Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε...
...τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, πήρε μετάθεση για τη μονάδα του. Ο ναύτης Τσίπρας τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στη λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο. Δηλαδή, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα. Γεγονός που σημαίνει ότι ή ο κ. Τσίπρας έκανε χρήση δεύτερου βύσματος ή χρησιμοποίησε το αρχικό του.

Ο ίδιος δηλώνει στη συνέντευξή του: «Δεν μπορώ να πω ότι κακοπέρασα, αλλά εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αν μ' έπιανες από τη μύτη θα έσκαγα». Ετσι έψαξε και βρήκε ένα νόμο του Ακη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση κι επανέρχεσαι μετά.. Αυτό ήταν! Ο ναύτης Αλέξης, για να αποφύγει προσωρινά το γραφείο του στο Πεντάγωνο, κατέβηκε υποψήφιος, απολύθηκε προσωρινά (κάνοντας ένα time out) και στη συνέχεια επανήλθε στις τάξεις του Ναυτικού.

Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες κι έτσι, σύμφωνα πάντα με τον ίδιον, εκεί που χρωστούσε έξι μήνες, υπηρέτησε τρεις και... καλός πολίτης. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες ο trendy Αλέξης πέρασε «ζωή και κότα». Το ομολόγησε ο ίδιος: «Ασε που είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!» Ο ναύτης Αλέξης Τσίπρας απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004. Πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δηλαδή".


AYTH EINAI H ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΗΡΘΕ.

ΜΙΑ απάντηση αν το κρίνει σκόπιμο μπορεί να την δώσει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ
Αναδημοσίευση από το http://troktiko.blogspot.com/2008/07/blog-post_4649.html

22/7/08

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΔΙΑΚΑΩΣ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Πληρώνει χρυσάφι για τη θέση

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ, του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ
Στην τελική ευθεία της επιχείρησης προώθησης της υποψηφιότητας της Τουρκίας για μια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τη διετία 2009-2010 εισήλθε από χθες η Αγκυρα, η οποία επιστράτευσε τον υπουργό Εξωτερικών, Αλί Μπαμπατζάν, για τριήμερες επαφές στην έδρα του ΟΗΕ.
Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας έχει προγραμματιστεί να συναντηθεί με τον γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-Μουν, τον Σκοπιανό πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης, Σερτζάν Κερίμ, καθώς και με μια σειρά μόνιμων αντιπροσώπων απ' όλες τις γεωγραφικές ομάδες που θα κληθούν να εκλέξουν τα νέα μη μόνιμα μέλη το προσεχές φθινόπωρο. Η τουρκική διπλωματία, παρά το «δαπανηρό» κυνήγι ψήφων, στο οποίο έχει επιδοθεί, ώστε να είναι μία από τις πέντε χώρες που τον προσεχή Οκτώβριο θα επιλεγούν να αντικαταστήσουν ισάριθμα κράτη-μέλη του ΟΗΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δείχνει να μη θεωρεί εξασφαλισμένη την εκλογή της.Τρεις υποψηφιότητεςΗ Τουρκία, όπως και η Ελλάδα, ανήκει στη «Δυτικοευρωπαϊκή Ομάδα», όπου για δύο θέσεις στο Σ.Α. το προσεχές φθινόπωρο θα αναμετρηθούν τρεις υποψήφιες χώρες: Αυστρία, Ισλανδία και Τουρκία. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών προετοιμάζει την υποψηφιότητα της χώρας από το 2004 - σχεδόν πέντε χρόνια πριν από την προγραμματισμένη ψηφοφορία στις 16 Οκτωβρίου 2008. Αν εκλεγεί, η θητεία της, ως μη μόνιμου μέλους του Σ.Α., θα αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου 2009, κρίσιμη χρονική συγκυρία για τα δύο ανοιχτά εθνικά θέματα: το Κυπριακό, όπου οι απευθείας συνομιλίες μεταξύ Χριστόφια - Ταλάτ (που ξεκινούν πιθανότατα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο) οδηγούν -με βάση τις επιθυμίες του ΟΗΕ- σε ενδεχόμενη λύση το 2009, αλλά και για το θέμα της διευθέτησης της ονομασίας της ΠΓΔΜ, όπου δεν θα πρέπει να διαφεύγει την προσοχή η στενότατη σχέση που έχει οικοδομήσει σε όλα τα επίπεδα η Αγκυρα με τα Σκόπια.Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της υποψηφιότητας, οι Τούρκοι διπλωμάτες, επέλεξαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, εκτιμώντας στο παρασκήνιο ότι «είναι μεν μια ισχυρή υποψηφιότητα, αλλά όχι δεδομένη». Δείχνουν, δηλαδή, «να υπολογίζουν το αουτσάιντερ των υποψηφιοτήτων, την Ισλανδία, η οποία αποτελεί μια μετριοπαθή φωνή, που έχει τη στήριξη των σκανδιναβικών χωρών και των νησιωτικών κρατών της Καραϊβικής και της Ωκεανίας», όπως ανέφερε στην «Ε» δυτικός διπλωμάτης. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει αποφασίσει κατ' αρχήν να στηρίξει την υποψηφιότητα της Αυστρίας (ένεκα και των στενών σχέσεων που έχουν μεταξύ τους οι δύο υπουργοί Εξωτερικών) και, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, η Αθήνα έχει καταλήξει ποια χώρα θα στηρίξει μεταξύ Τουρκίας και Ισλανδίας, αλλά, επιχειρώντας διπλωματικούς ελιγμούς, αποφεύγει να τοποθετηθεί δημοσίως...ΑνοίγματαΟι αξιωματούχοι του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών έχουν επισκεφτεί τα τελευταία δύο χρόνια περισσότερες από 57 χώρες, επιχειρώντας να στήσουν γέφυρες και συμμαχίες. Υπολογίζεται ότι μόνο το 2006 διέθεσαν 700 εκατ. δολάρια (!) σε «μορφή βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες», πρόσφεραν 20 εκατ. δολάρια, για να ξεπληρώσουν... χρέη κάποιων μικρών κρατών-μελών στα Ηνωμένα Εθνη, ενώ δημιούργησαν ένα ταμείο με προίκα 15 εκατ. δολαρίων, με στόχο να υποστηριχθούν κάποια υπό ανάπτυξη κράτη της Ωκεανίας.Καταγράφεται, επίσης, ότι με προφανή σκοπό να ελκύσει τις ψήφους της αφρικανικής ηπείρου, η Τουρκία άνοιξε το τελευταίο διάστημα 10 πρεσβείες (Αγκόλα, Τσαντ, Καμερούν, Ακτή Ελεφαντοστού, Νιγηρία, Τανζανία κ.ά.). Ας σημειωθεί ότι τον προσεχή Αύγουστο θα φιλοξενηθεί στην Κωνσταντινούπολη η Σύνοδος για τη συνεργασία Τουρκίας-Αφρικής και στις αρχές Οκτωβρίου σχεδιάζεται να οργανωθεί διεθνής διάσκεψη, με θέμα τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Η Τουρκία υπηρέτησε για τελευταία φορά στο Σ.Α. το 1961. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/07/2008

Μήνυμα της Δρ Όλγας Σαραντοπούλου για την 34η επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο



Τριάντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την τραγική επέτειοτης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο μας. Τριάντα τέσσερα χρόνια οδυνηρήςπορείας στον χρόνο για τους χιλιάδες εκτοπισμένους, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους Κύπριους αδελφούς μας που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζουν την τουρκική αδιαλλαξία και την προκλητικότητα της γείτονας χώρας, που αψηφά τα διεθνή ψηφίσματα και στέκει αδιάφορη στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. 34 χρόνια διχασμού και παράνομης κατοχής ενός τρίτου και πλέον του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, αντίθετα σε κάθε έννοια δικαίου, χωρίς πολιτική ή ηθική βάση. Ένα τείχος, το τελευταίο στην Ευρώπη, συνεχίζει να χωρίζει τον Κυπριακό λαό, στερώντας του τη δυνατότητα να συμβιώσει ειρηνικά και ισότιμα μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Για τον Ελληνισμό της Οικουμένης, που όλα αυτά τα χρόνια έχει σταθεί αλληλέγγυος στους αγώνες για δικαίωση, η μάχη συνεχίζεται με την ίδια αποφασιστικότητα, με αγωνιστικότητα και ένταση, πίστη στο δίκαιο αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας για απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών της, ισονομία και σεβασμό των δικαιωμάτων των νομίμων πολιτών της.
Την ημέρα τούτη, που θυμόμαστε όλοι με αποτροπιασμό, κάνουμε έκκληση προς την τουρκοκυπριακή πλευρά ν' αγωνιστεί στο πλευρό μας για μία δίκαιη και λειτουργική λύση, στέλνουμε μήνυμα προς την Τουρκία να σεβαστεί τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για την Κύπρο, τις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τιςαξίες της Δημοκρατίας.
Η ανάγκη εξεύρεσης λύσης για την επανένωση της Κύπρου, ενός ισότιμου μέλους της Ε.Ε. είναι επιτακτική. Μιας λύσης που θα εξασφαλίζει την ανεξαρτησία της Μεγαλονήσου, την ακεραιότητα του εδάφους της και την δημοκρατική λειτουργία του Κυπριακού κράτους σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών περί Κύπρου και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δρ Όλγα Σαραντοπούλου

Το τουρκικό ΓΕΕΘΑ παραδέχεται ότι αξιωματικοί της ΤΠΑ έκαναν κατασκοπία υπέρ των ΗΠΑ


του Σάββα Καλεντερίδη


Το τουρκικό ΓΕΕΘΑ με επίσημη ανακοίνωση στην ουσία παραδέχτηκε ότι η είδηση που δημοσιεύθηκε από το κουρδικών συμφερόντων πρακτορείο ειδήσεων ANF στις 5 Ιουλίου και αναδημοσιεύσαμε και εμείς στις 6 Ιουλίου 2008 είναι ακριβής, σημειώνοντας ότι τρεις αξιωματικοί της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΤΠΑ) έχουν προφυλακιστεί για κατασκοπία υπέρ των ΗΠΑ, ενώ οι ανακρίσεις συνεχίζονται σε Άγκυρα και Ντιγιάρμπακιρ.
Συγκεκριμένα, στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού ΓΕΕΘΑ αναφέρονται τα εξής:
"Στις 18 Ιουλίου 2008 δημοσίευμα ημερήσιας εφημερίδας αναφέρθηκε σε ανακριτική διαδικασία που είναι εν εξελίξει στη Διοίκηση Πολεμικής Αεροπορίας, παρουσιάζοντάς την στην κοιή γνώμη ως ένα καινούργιο γεγονός. Η ανάκριση που διεξάγεται στα πλαίσια της ΤΠΑ δεν έχει καμμία σχέση με την ανακριτική διαδικασία (ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, σ.τ.μ.)
που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τουρκία το διάστημα αυτό".
Με βάση πληροφορίες που διέρρευσαν στον τουρκικό τύπο, η ανακριτική διαδικασία που διεξάγεται από την ΤΠΑ σε Άγκυρα και Ντιγιάρμπακιρ σχετίζεται με την υπόθεση κατασκοπίας Τούρκων αξιωματικών της πολεμικής αεροπορίας υπέρ των ΗΠΑ.

Πηγή: http://www.haberciler.com, 21 Temmuz 2008 Pazartesi 23:11

Έξι νέα υποβρύχια στο Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό

του Σάββα Καλεντερίδη










Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (Savunma Sanayi İcra Komitesi) της Τουρκίας αποφάσισε να αρχίσει συνομιλίες για την υπογραφή συμφωνίας με τη γερμανική κοινοπραξία HDW και Marine Force, για την κατασκευή έξι (6) υπερσύγχρονων υποβρυχίων για το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό (ΤΠΝ).
Ο Τούρκος υπουργός άμυνας Βετζμπί Γκιονούλ (Vecdi Gönül), μετά το πέρας της σύσκεψης της επιτροπής, στην οποία προήδρευσε ο πρωθυπουργός Ρ. Τ. Ερντογάν, δήλωσε ότι τα νέα υποβρύχια θα κοστόσουν 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα υποβρύχια θα κατασκευαστούν στα ναυπηγεία του Γκιόλτσουκ, ενώ είκοσι συνολικά συστήματα και υποσυστήματα θα κατασκευαστούν από την τουρκική αμυντική βιομηχανία και θα εγκατασταθούν στα υποβρύχια.
Ο Γκιονούλ δήλωσε ότι σύμφωνα με τον προγραμματισμό, το 80% του κόστους του προγράμματος θα καλυφθεί από την τουρκική βιομηχανία και από τα off-set.
Τα καινούργια υποβρύχια, το πρώτο από τα οποία προβλέπεται να παραδοθεί στο ΤΠΝ το 2015, θα είναι εντελώς ανεξάρτητα από τον ατμοσφαιρικό αέρα, θα έχουν τη δυνατότητα να κινούνται υποβρυχίως επί 50 ημέρες χωρίς ανάδυση, διανύοντας 18-20 χιλιάδες χιλιόμετρα.
Πρόκεται για τα υποβρύχια τύπου 214, παρόμοια με αυτά που έχει παραγγείλει η Ελλάδα, με τα γνωστά προβλήματα στην παράδοση του πρώτου.
Με βάση τη νέα αυτή παραγγελία των Τούρκων, προβλέπεται να ενταθεί ο "πόλεμος" για τον έλεγχο του Αιγαίου τα επόμενα χρόνια, παρά τις ελπίδες για αλλαγή της στάσης της Τουρκίας λόγω της ευρωπαϊκής της προοπτικής και λόγω της διακυβέρνησης της χώρας από τον "μετριοπαθή', κατά την άποψη πολλών, Ερντογάν.

20/7/08

Μερικές σκέψεις με αφορμή την επίσκεψη Ερντογάν στην Κύπρο


Για άλλη μια φορά παίχτηκε το θέατρο του παραλόγου στην Κύπρο, με τον τουρκικό εθνικισμό να εκδηλώνεται με τον πλεόν προκλητικό τρόπο, δια στόματος του"μετριοπαθούς" Ερντογάν, ο οποίος ξεπέρασε σε αθλιότητα ακόμη και τους Τούρκους στρατηγούς που βρίσκονται στη φυλακή κατηγορούμενοι για συμμετοχή στην εθνικιστική-φασιστική τρομοκρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.

Ο Ερντογάν, απευθυνόμενος στους υπόδουλους στον τουρκικό κεμαλικό φασισμό Τουρκοκύπριους, δήλωσε επί λέξει τα εξής:

"Η ειρήνη θα καταστεί δυνατή στη βάση της αποδοχής της πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί στο νησί. Ουδείς, πραγματικά ουδείς να μην περιμένει ότι οι Τουρκοκύπριοι θα δεχτούν να ζήσουν ως μειονότητα στο νησί και να υποχωρήσουν από το δικαίωμα της δικής τους διοίκησης και από έναν συνεταιρισμό που θα στηρίζεται στη βάση της ισότητας των δυο κοινοτήτων. Ουδείς να μην κάνει κενά όνειρα και να μη συνεχίζει τις προσπάθειες για αλλαγή των παραμέτρων αυτών. Η μόνιμη λύση είναι δυνατόν να προέλθει μόνον με έναν συνεταιρισμό στον οποίο οι Τουρκοκύπριοι και η "ΤΔΒΚ" θα είναι ισότιμοι συνιστώντες εταίροι. Αυτή η δικοινωτική λύση πολιτικής ισότητας των δυο πλευρών, θα οικοδομηθεί με την ενεργό συμμετοχή και έγκριση των εγγυητριών δυνάμεων, όπως είναι η Τουρκία. Είναι γνωστό ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά έχει επιδείξει ενεργό ενδιαφέρον για τη λύση. Μπροστά σε αυτή την εποικοδομητική στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς, η άλλη πλευρά θα πρέπει να πάψει να παραποιεί την πραγματικότητα και να αναζητεί άλλους συνομιλητές για το θέμα και να αποδεχτεί ότι η λύση είναι δυνατή μόνον με έναν συνεταιρισμό μεταξύ των δυο ισοτίμων λαών".

Δηλαδή, η Τουρκία επέβαλε ένα καθεστώς με την απόβαση του Αττίλα, το 1974, και υπό την απειλή των όπλων εκβιάζει την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ε.Ε., τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα να αποδεχτεί τις "παραμέτρους που έχουν διαμορφωθεί στο νησί", αψηφώντας προκλητικά τα ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ, που ζητούν απόσυρση των δυνάμεων κατοχής από το νησί.

Την ίδια στιγμή, με προκλητικότατες κινήσεις προσπαθεί να δημιουργήσει παρόμοιες "παραμέτρους" στη Θράκη (μετά τους βουλευτές-γκρίζους λύκους, αναμένεται τις προσεχείς ημέρες επίσκεψη 50 βουλευτών του κόμματος του Ερντογάν στην ελληνική Θράκη), για να απαιτήσει-εκβιάσει πολιτικές λύσεις που επεξεργάζεται το ισλαμοφασιστικό κατεστημένο της Άγκυρας.

Όταν όμως τίθενται ανάλογα ζητήματα για τα είκοσι εκατομμύρια Κούρδους που κατοικούν στην Τουρκία, οι Τούρκοι μπερδεύουν τα λόγια τους, παθαίνουν γλωσσοδέτη και αρκούνται σε δηλώσεις του τύπου: Δεν υπάρχουν Κούρδοι στην Τουρκία, όσοι κατοικούν στην Τουρκία είναι Τούρκοι, ή οι πιο ¨προοδευτικοί" και "δημοκράτες" ισχυρίζονται ότι οι Κούρδοι δεν χρειάζονται δικαιώματα ανάλογα με αυτά που διεκδικεί η Τουρκία για τους Τούρκους της Κύπρου και της Θράκης, γιατί απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που έχουν και οι άλλοι πολίτες της Τουρκίας, ξεχνώντας τα 4.000 καμένα κουρδικά χωρία, τα 3 εκατομμύρια πρόσφυγες, τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς Κούρδους, που δολοφονήθηκαν από το τουρκικό κράτος, την απαγόρευση της κουρδικής γλώσσας, τις ανελέητες διώξεις, τους βασανισμούς και πόσα άλλα...

Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα είχε κάποτε το δικαίωμα και τη δυνατότητα να επικαλείται τα δικαιώματα των Κούρδων ή να δείχνει την αλληλεγγύη της στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό, για να φρενάρει και να αμυνθεί στην τουρκική επεκτατική πολιτική.

Τώρα, μετά την εμπλοκή της στην παράδοση του Οτζαλάν στους διώκτες του Τούρκους, έχει στερηθεί αυτής της δυνατότητας και παραμένει θεατής των εξελίξεων, περιμένοντας από τους Τούρκους να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Και όλοι γνωρίζουμε που έχουν γραμμένο οι Τούρκοι το διεθνές δίκαιο, τη διεθνή νομιμότητα και τη διεθνή κοινότητα. Οι γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων και η συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο είναι ζωντανά παραδείγματα.

Μήπως κάποτε θα πρέπει εμείς οι Έλληνες να αναλύσουμε προσεκτικά τη στάση της Τουρκίας απέναντι στον Ελληνισμό τα τελευταία 50 χρόνια και να διδαχτούμε από την ιστορία;

ΑΛΒΑΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ Πιάστηκε να φωτογραφίζει το αεροδρόμιο Αράξου!

13/07/2008

Αναδημοσίευση από το www.paron.gr

Γιατί κρύβει το ανησυχητικό γεγονός η Πολεμική Αεροπορία;
Δεν μας έφταναν οι μίζες και η ακρίβεια που έχουν «χαντακώσει» την ελληνική κοινωνία, έχουμε τώρα και τα ανησυχητικά μαντάτα για την άμυνα της χώρας.
Το πιο ευαίσθητο και το πιο κρίσιμο κομμάτι της Ελλάδας που πρέπει να το φυλάμε ως... κόρην οφθαλμού. Όμως όχι μόνο ως κόρην οφθαλμού δεν κοιτάμε την άμυνά μας, αλλά με τα καμώματά τους κάποιοι της έχουν... βγάλει τα μάτια! Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πολλές μονάδες θυμίζουν... ξέφραγο αμπέλι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Αράξου. Του στρατιωτικού αεροδρομίου που αποτελεί τον εναέριο βραχίονα της χώρας μας στην Αδριατική και την Αλβανία, και αποτελεί και στρατηγικό σημείο και για το ΝΑΤΟ.Στο αεροδρόμιο αυτό λοιπόν στα πλαίσια των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, κατασκευάζονται υπόστεγα για την υποδοχήτων νέων πολεμικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς που θα παραλάβουμε. Κατά τη διάρκεια των εργασιών για την ανέγερση των υποστέγων αυτών τις τελευταίες μέρες, πιάστηκε ένας Αλβανός που φωτογράφιζε τα πιο επίμαχα μέρη του αεροδρομίου και των υποστέγων! Ο Αλβανός ανακρίθηκε και σύμφωνα με πληροφορίες προέκυψε ότι πρόκειται για αλβανό κατάσκοπο που εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία! Για το θέμα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα (γιατί άραγε;), αλλά ήδη έχει προκληθεί αναστάτωση στο αεροδρόμιο. Γιατί ένας θεωρητικά δύσκολος και άριστα φυλαγμένος στόχος έγινε εύκολη λεία για έναν αλβανό μάλλον κατάσκοπο, ο οποίος δρούσε... ανενόχλητα γύρευε για πόσο καιρό!Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, μια και οι... ορέξεις των Αλβανών για τη Θεσπρωτία είναι καταγεγραμμένες και βέβαια οι πληροφορίες των κατασκόπων τους ασφαλώς θα αξιολογούνται και από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αφού η συνεργασία και οι άριστες σχέσεις Άγκυρας - Τιράνων είναι δεδομένες και εκπεφρασμένες! Άλλωστε και μόνο η ναυτική βάση που έχουν παραχωρήσει οι Αλβανοί στους Τούρκους είναι ενδεικτική των καλών σχέσεων των δύο χωρών.Άσχετα πάντως μ' όλα αυτά, γεγονός είναι πως τα στρατόπεδά μας και άλλες ευαίσθητες μονάδες της άμυνάς μας βρίσκονται στο... έλεος των κάθε είδους κατασκόπων. Γιατί με την ίδια ευκολία που μπήκε ο Αλβανός στον Άραξο, το ίδιο εύκολα θα μπαίνουν κι άλλοι κατάσκοποι σε άλλες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας. Ποιος άλλωστε μπορεί να μας βεβαιώσει για το αντίθετο; Η χαλάρωση που διαπιστώνεται παντού έχει –μάλλον– «χτυπήσει» και το στράτευμα. Αυτό όμως δεν είναι απλό ούτε αμελητέο. Αν η χαλάρωση στο Δημόσιο συγχωρείται, στον Στρατό είναι έγκλημα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν συγκεκριμένη και καθοριστική αποστολή. Δεν συγχωρείται εφησυχασμός ούτε αδιαφορία. Ας πάρουν λοιπόν τα μέτρα τους οι αρμόδιοι, κι ας λειτουργήσει το πάθημα του Αράξου ως μάθημα. Μας φθάνουνε οι... Εφιάλτες. Δεν χρειάζεται να έχουμε και εχθρούς εντός των τειχών...

Γιατί έκαναν τον «ένδοξο Σπαρτιάτη» να... ντρέπεται;

13/07/2008
Aναδημοσίευση από το www.paron.gr

Με σκυμμένα κεφάλια οι αξιωματικοί που πήραν μέρος στην άσκηση με τους Ισραηλινούς άκουγαν να τους λένε πόσο αναγκαία είναι μία επίθεση στο Ιράν.
Δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη ο σάλος που ξέσπασε στους πολιτικούς, διπλωματικούς και στρατιωτικούς κύκλους με αφορμή την αποκάλυψη των «Νιου Γιορκ Τάιμς» στις 21 - 22 Ιουνίου ότι η ελληνική αεροπορία συμμετείχε με την ισραηλινή σε κοινή άσκηση στο Αιγαίο που χαρακτηρίστηκε πρόβα τζενεράλε για τον βομβαρδισμό των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Την εβδομάδα που πέρασε ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, Γ. Κουμουτσάκος, επιχείρησε για μια ακόμη φορά να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, δηλώνοντας ότι επρόκειτο για άσκηση ρουτίνας στο πλαίσιο συμφωνίας που έχει υπογραφεί με το Ισραήλ από το 1994 κι ότι όλα αυτά που έγραψε η αμερικανική εφημερίδα δεν ισχύουν…Πίσω από τον σάλο ωστόσο βρίσκεται μια διάχυτη ανησυχία για τις καταστρεπτικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η στροφή 180 μοιρών στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Γιατί είναι έκδηλο πως η αμυντική συνεργασία με το Ισραήλ κονιορτοποιεί, εξανεμίζει ένα κεφάλαιο σχέσεων εμπιστοσύνης και φιλίας με τις αραβικές χώρες τεράστιας στρατηγικής σημασίας, το οποίο οικοδομήθηκε σε βάθος πολλών δεκαετιών. Στο πλαίσιο αυτών των σχέσεων η ελληνική διπλωματία εξασφάλισε τη θετική ή ουδέτερη στάση των χωρών της Μέσης Ανατολής σε μια σειρά φλέγοντα θέματα της χώρας μας που σχετίζονται με την Τουρκία, κι έτσι ουδέποτε η Τουρκία μπόρεσε στο Κυπριακό, για παράδειγμα, να στρατεύσει πίσω από τα συμφέροντά της τον αραβικό κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο η φιλοϊσραηλινή στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι προάγγελος αρνητικών εξελίξεων, χωρίς κανείς να υποτιμά την ανάγκη προσεταιρισμού του Ισραήλ έτσι ώστε να αντισταθμίζονται οι δεσμοί που αργά αλλά σταθερά δημιουργεί η Άγκυρα με το Τελ Αβίβ. Σε κάθε περίπτωση η ταύτιση της Ελλάδας με το Ισραήλ, σε ένα θέμα μάλιστα με αφορμή το οποίο διαφοροποιούνται δημόσια ακόμη και οι Αμερικανοί, μόνο ζημιά δημιουργεί στην εικόνα της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον. Το αποτέλεσμα αυτό πιθανόν να ήταν και στο σχέδιο όσων έδωσαν στη δημοσιότητα την πληροφορία, καθώς το επίμαχο δημοσίευμα από την πρώτη παράγραφο κιόλας τονίζει ότι πηγή του είναι αξιωματικοί του αμερικανικού στρατού. «Διέρρευσε» λοιπόν από τα μέσα, ώστε τα εν οίκω να βγουν εν δήμω και η Ελλάδα να εκτεθεί. Έτσι όμως το ερώτημα για το κατά πόσο η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, είχε ενημερώσει τον πρωθυπουργό ή όχι τίθεται ακόμη πιο έντονα, όπως και σε ό,τι αφορά το επίπεδο συνεργασίας του υπουργείου της με το Εθνικής Άμυνας, καθώς είναι κοινός τόπος ότι η συνεργασία που είχε επιτευχθεί επί των ημερών του Π. Μολυβιάτη δεν υφίσταται σήμερα.«Παράπλευρη απώλεια» της ελληνοϊσραηλινής «άσκησης της ντροπής» είναι και η ντε φάκτο αλλαγή του αμυντικού δόγματος της Ελλάδας. Όπως είναι γνωστό το δόγμα που διαπερνούσε εδώ και χρόνια τη λειτουργία και δράση του ελληνικού στρατού ήταν αμυντικό - αποτρεπτικό. Συμμετέχοντας όμως σε μια άσκηση βομβαρδισμού εγκαταστάσεων μιας ξένης χώρας - ενέργεια που ισοδυναμεί με κρατική τρομοκρατία, το εν λόγω δόγμα ανατρέπεται στην πράξη και αντικαθίσταται από ένα επιθετικό δόγμα! Ποιος το αποφάσισε όμως; Υπό ποίες διαδικασίες υιοθετήθηκε μια τέτοια μείζονος σημασίας μεταβολή; Κι εδώ τα ερωτήματα γίνονται πιο αμείλικτα, αν ληφθεί υπ' όψιν ότι κρίσιμα κέντρα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων έχουν δεχθεί επισκέψεις το τελευταίο διάστημα με σκοπό να τους αναλυθεί πόσο… αναγκαία είναι μια στρατιωτική επίθεση στο Ιράν! Και έλληνες αξιωματικοί άκουγαν έκπληκτοι γιατί πρέπει να βομβαρδιστεί το Ιράν!Κατά συνέπεια, η άσκηση «Ένδοξος Σπαρτιάτης» (την οποία πιθανόν να μη μαθαίναμε ποτέ αν δεν την είχαν αποκαλύψει οι «Νιου Γιορκ Τάιμς») δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά το αποκορύφωμα μιας εν εξελίξει δραστηριότητας που συντελείται υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας και δεν εγκυμονεί τίποτε θετικό για την Ελλάδα!

Μουσταφά Κεμάλ και Λένιν δίπλα-δίπλα σε διαδήλωση των κεμαλιστών στην Κωνσταντινούπολη

Εντύπωσε προκάλεσε ακόμη και στην Τουρκία πανώ που μετέφεραν διαδηλωτές σε διαδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος Κεμαλικής Σκέψης στην Κωνσταντινούπολη, στις 19 Ιουλίου 2008. Στο πανώ υπήρχαν οι φωρογραφία του Μουσταφά Κεμάλ και του Λένιν, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος σύμμαχος του "ηγέτη του πρώτου αντιιμπεριαλιστικού απελευθερωτικού αγώνα" των Τούρκων.
Ελπίζουμε οι βαθύτερες πτυχές αυτής της "συμμαχίας" κάποια στιγμή να δουν το φως της δημοσιότητας, αν μη τι άλλο, για να μπορούμε να αναλύουμε και να αντιμετωπίζουμε καλύτερα κάποιες περίεργες και ετερόκλητες συμμαχίες και εξελίξεις που ίσως κυοφορούνται και πάλι στην περιοχή μας. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, αναφερόμαστε στο ευαίσθητο ζήτημα των σλαβόφωνων κατοίκων της Μακεδονίας, που επιδιώκεται να χρησιμοποιηθούν από κάποιους, από κοινού με τους πολιτικούς προβοκάτορες των Σκοπίων ως όχημα για την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης. Ίσως, εκτός από τις επί μέρους πτυχές του όλου ζητήματος, ο τελικός στόχος του ερύτερου σχεδίου να είναι η Θεσσαλονίκη, που αποτελούσε και για τους Νεότουρκους τον κύριο προς διαφύλαξη στόχο την περίοδο διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Άλλωστε σε δυο ημέρες έχουμε την 100ή επέτειο της έναρξης της περιόδου της 2ης Συνταγματικής Μοναρχίας, που επέβαλαν οι Νεότουρκοι, με την επανάσταση της 23 Ιουλίου του 1908.
Οι Νεότουρκοι έκαναν την επανάσταση και πήραν την εξουσία από τον Αβδούλ Χαμίτ, για να προστατεύσουν τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη από τις ελληνικές βλέψεις. Άσχετα με το αν δεν το κατάφεραν στους επακολουθήσαντες βαλκανικούς πολέμους.
Μήπως τώρα κάποιοι θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς;

Economist: H ισλαμική ταυτότητα της Τουρκίας δεν ενισχύθηκε πρόσφατα, αλλά από τις σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων, που άρχισαν το 1915

του Σάββα Καλεντερίδη



Σε εκτενές άρθρο του, το περιοδικό Economist, προσπαθεί να αναλύσει το γεγονός της ισχυροποίησης του Ισλάμ στην Τουρκία και κάνει μια εκτεταμένη ιστορική αναφορά σε διάφορα ιστορικά γεγονότα, αρχίζοντας από τις αρχές του 20ού αιώνα, που επηρέασαν την πολιτισμική ταυτότητα της Τουρκίας.
Σε κάποιο σημείο του άρθρου του ο αρθρογράφος αναφέρει ότι η Τουρκία άρχισε να αποκτά ισλαμικά χαρακτηριστικά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα και κυρίως από το 1915, όταν έγιναν οι σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων της Ανατολίας.
Δυστυχώς, η δικαίωση των αδικοχαμένων εκατομμυρίων ψυχών, θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας, φαίνεται ότι θα προέλθει από διανοούμενους και πολιτικούς άλλων χωρών, αφού οι δικοί μας είτε περί άλλα τυρβάζουν είτε αμφισβητούν τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, άλλοτε "λουφάζοντας" και άλλοτε χαρακτηρίζοντας με τα χειρότερα λόγια όσους επιχειρούν να καταστήσουν το μείζον αυτό ζήτημα μέρος της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας που απασχολεί τον Ελληνισμό και τη διεθνή κοινότητα.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά και στον κουρδικό παράγοντα, εξ ού και ο χάρτης που αναρτάται για συμβολικούς λόγους.




Απόσπασμα από το άρθρο του Economist. Το πλήρες άρθρο στο: http://www.economist.com/world/europe/displayStory.cfm?source=hptextfeature&story_id=11745570
......In the early days of Ataturk’s republic, the façade of modernity was propped up by zealous Kemalists, who fanned out on civilising missions across Anatolia. They would drink wine and dance the Charleston at officers’ clubs in places like Kars. “My grandmother, she told me about the balls, the beautiful dresses. Kars was such a modern place then,” sighs Arzu Orhankazi, a feminist activist. In truth, life outside the cities continued much as before: deeply traditional and desperately poor.
A big reason why Anatolia seemed less Islamist in the old days is because it was home to a large and vibrant community of Christians. But this demographic balance was brutally overturned by the mass killings and expulsions of Armenians and Greeks in the late 19th and early 20th centuries. Take Tokat, a leafy northern Anatolian town where Armenians made up nearly a third of the population before 1915. The only trace that remains of a once thriving Armenian community is a derelict cemetery overgrown with weeds and desecrated by treasure-hunting locals.
Much of this history is overlooked by the secular elite. Pressed for evidence of creeping Islamisation under the AKP, they point to the growing number of women who wear the headscarf, which is proscribed as a symbol of Islamic militancy in state-run institutions and schools. Mr Erdogan’s attempt to lift the ban for universities, which was later overturned by the constitutional court, is a big part of Mr Yalcinkaya’s case against him and the AKP......

Μυστική σύσκεψη επιλεγμένων Νατοϊκών χωρών στην Άγκυρα


του Σάββα Καλεντερίδη

Με αφορμή την επίσκεψη στην Άγκυρα του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους, Stephen Hadley, πραγματοποιήθηκε μυστική σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη, σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας προέδρων ή πρωθυπουργών εννέα νατοϊκών χωρών. Την πρωτοβουλία για την πρόσκληση των εκπροσώπων των ηγετών των επιλεγμένων νατοϊκών χωρών είχε ο Αμερικανός αξιωματούχος, ενώ τον τίτλο του οικοδεσπότη είχε ο σύμβουλος του Ερντογάν για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου (Ahmet Davutoğlu). Στη σύσκεψη, που είχε ανεπίσημο χαρακτήρα, συζητήθηκαν ελεύθερα τα πλέον κρίσιμα διεθνή ζητήματα που απασχολούν τη συμμαχία και συμμετείχαν εκπρόσωποι των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Γερμανίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Δανίας, της Πολωνίας και της Ρουμανίας.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια δείπνου που παρέθεσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου στο ξενοδοχείο Ankara Palas και διήρκεσε τρεις ώρες. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι το θέμα της εν λόγω σύσκεψης κρατήθηκε μυστικό και ότι ο σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου δεν συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο ή πρωθυπουργό ή άλλους Τούρκους πολιτικούς, εκτός από τον Νταβούτογλου και άλλους δύο αξιωματούχους του τουρκικού ΥΠΕΞ. Επίσης εντύπωση προκαλεί η επιλογή της Άγκυρας για μια νατοϊκή σύσκεψη στην οποία συμμετέχουν επιλεγμένα "σημαντικά" μέλη της συμμαχίας, στα οποία δεν συμμετέχει η Ελλάδα, αφού η επιλογή της Άγκυρας μας δείχνει ότι στη σύσκεψη συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή.
Ο Αχμέτ Νταβούτολγου, ερωτηθείς από συντάκτη της εφημερίδας Ταράφ (Taraf), ανέφερε ότι παρόμοιες ανεπίσημες συσκέψεις κορυφής συμβούλων σημαντικών νατοϊκών χωρών γίνονται κατά καιρούς, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ. Ο Νταβούτογλου επιβεβαίωσε ότι στη σύσκεψη συζητήθηκαν τα θέματα του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης-Ισραήλ-Συρίας, του Κοσσυφοπεδίου και της Γεωργίας, ενώ δεν συζητήθηκε το θέμα της πυραυλικής ομπρέλας που θέλουν να εγκαταστήσουν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Η προηγούμενη σύσκεψη του είδους, και πάλι υπό την αιγίδα του Stephen Hadley, και με τη συμμετοχή επιλεγμένων "σημαντικών" νατοϊκών χωρών, πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο.

Πηγή: Εφημερίδα Ταράφ
http://www.taraf.com.tr/haber.asp?id=12667

18/7/08

Κ. Καραμανλής: Ουδέποτε υπήρξε «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα
Επεδόθη το πρωί της Παρασκευής στο γραφείο του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, από την επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδας στα Σκόπια, η απαντητική επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού στον Νίκολα Γκρούεφσκι.


Το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

«Κύριε Πρωθυπουργέ,

Όπως γνωρίζετε, τα τελευταία 15 χρόνια η Ελλάδα και η χώρα σας, σε συνέχεια των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, έχουν δεσμευτεί σε διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ με αντικείμενο το θέμα της ονομασίας, το οποίο «...πρέπει να επιλυθεί προς όφελος της διατήρησης ειρηνικών σχέσεων και σχέσεων καλής γειτονίας στην περιοχή», όπως υπογραμμίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας στην απόφαση 817.

Τις περασμένες εβδομάδες, ο Ειδικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Matthew Nimetz, παρουσίασε ορισμένες ιδέες που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στις διαπραγματεύσεις. Λυπάμαι που επιλέξατε αυτήν ακριβώς την κρίσιμη στιγμή της διαπραγματευτικής προσπάθειας, για να στείλετε την επιστολή της 10ης Ιουλίου 2008.

Με αυτήν την αφορμή, θέλω να υπογραμμίσω ότι η Ελλάδα είναι σταθερά δεσμευμένη στην προώθηση σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας με όλες τις γειτονικές της χώρες, ειδικά με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, και στη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων που θα τους επιτρέψουν να ενταχθούν στο εγγύς μέλλον, στην ευρω-ατλαντική και ευρωπαϊκή οικογένεια.

Η Ελλάδα, από το 1993, έχει επιδείξει καλή θέληση ώστε, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, να επιτευχθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας, που να λαμβάνει υπόψη της τα νόμιμα συμφέροντα και τις ευαισθησίες των δύο χωρών. Αυτό ανταποκρίνεται στην εντολή των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς επίσης και στην επιθυμία όλων των κρατών που συμμετέχουν στους Ευρω-ατλαντικούς και Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κάτι που άλλωστε έχει κατηγορηματικά υπογραμμιστεί, με τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, αντίστοιχα.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Η επιστολή σας, απέχοντας πολύ από το να προωθεί τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις καλής γειτονίας με τη χώρα μου, εγείρει ανύπαρκτα και απολύτως αβάσιμα ζητήματα που αντιστρατεύονται τις εργώδεις προσπάθειες τις οποίες έχει καταβάλλει η Ελλάδα. Επιδιώκει επίσης παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις γειτονικού Κράτους και παρεκκλίνει από τους στόχους των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων.

Δεν υπάρχει «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα. Ποτέ δεν υπήρξε. Κάθε αντίθετος ισχυρισμός, είναι απόλυτα αθεμελίωτος και πολιτικά υποκινούμενος, χωρίς σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα της περιοχής. Όσον αφορά περιουσιακά ζητήματα, οιοσδήποτε θα μπορούσε να κάνει χρήση της δυνατότητας νομίμου προσφυγής στα Δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι εποχές έχουν αλλάξει. Είμαι πεπεισμένος ότι το μέλλον των Βαλκανικών κρατών βρίσκεται στους Ευρωπαϊκούς και Ευρω-ατλαντικούς θεσμούς, και όχι σε εθνικιστικές λογικές μιας εποχής που έχει ανεπιστρεπτί περάσει και που πρέπει να μείνει οριστικά πίσω στο παρελθόν. Η Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στο να εργαστεί γι' αυτόν τον σκοπό.

Η Ιστορία κρίνει τους ηγέτες από το πως αίρονται στο ύψος των προκλήσεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη δική σας θετική στάση και εποικοδομητικό πνεύμα».

www.kathimerini.gr

Συνταρακτικές εξελίξεις στην υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ

Του Σάββα Καλεντερίδη

Πριν από τρία χρόνια η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) συνέταξε μια άκρως απόρρητη έκθεση την οποία παρέδωσε στο τουρκικό ΓΕΕΘΑ. Στην έκθεση αναφερόταν τα ονόματα 20 εν ενεργεία αξιωματικών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, μεταξύ των οποίων 6 σμήναρχοι-επιτελείς, με την υποσημείωση ότι συμμετείχαν στη μυστική φασιστική-τρομοκρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.

Ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χιλμί Οζκιόκ διεβίβασε το έγγραφο-φωτιά στον τότε αρχηγό του τουρκικού ΓΕΑ, αντιπτέραρχο Φαρούκ Τζομέρτ (Faruk Cömert), ο οποίος με τη σειρά του το διεβίβασε στη διεύθυνση πληροφοριών. Στη συνέχεια το έγγραφο βρέθηκε στον Η/Υ ενός αντισμηνάρχου της Διοίκησης Ακαδημιών Πολέμου και πρόσφατα στον Η/Υ του προφυλακισμένου πρόεδρου του Εργατικού Κόμματος Τουρκίας, Ντογού Περιντζέκ.

Ο αρχιεισαγγελέας που διερεύνησε την υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ εξέτασε το έγγραφο φωτιά της ΜΙΤ, αλλά δεν συμπεριέλαβε στην προανάκριση τους είκοσι αξιωματικούς που αναφέρονται στην έκθεση, επειδή πρόκειται για εν ενεργεία αξιωματικούς. Έτσι "πέταξε το μπαλάκι" στον στρατιωτικό εισαγγελέα, ο οποίος τώρα διεξάγει ανακρίσεις για το θέμα.

Το θέμα είναι ότι το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΑ επί τριετία δεν έκανε τίποτε για τους αξιωματικούς αυτούς, γεγονός που μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται. Και μιλάμε για μια έκθεση της ΜΙΤ που διέρρευσε και αφορούσε τους αξιωματικούς της αεροπορίας. Τι γίνεται με τους αξιωματικούς του στρατού ξηράς, της στρατοχωροφυλακής και του πολεμικού ναυτικού;

Μήπως τελικά οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ελέγχονται ασφυκτικά από αξιωματικούς που είναι μέλη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ και παρόμοιων φασιστικών-τρομοκρατικών οργανώσεων που δρουν στους κόλπους των ΤΕΔ;

Μήπως η υπόθεση αυτή δεν είναι μια απλή εσωτερική υπόθεση της Τουρκίας, αλλά αφορά το ίδιο το ΝΑΤΟ που παρέχει νομιμοποίηση στον τουρκικό στρατό, για να ασκεί στη συνέχεια την απροκάλυπτη επιθετική πολιτική εις βάρος μιας άλλης χώρας του ΝΑΤΟ, της Ελλάδος, που δέχεται επί μισό αιώνα τις άθλιες επιθέσεις της Τουρκίας;

Θα βάλει ο Ερντογάν και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος το μαχαίρι βαθιά μέχρι το κόκαλο για να καθαρίσει το τοπίο ή απλά θα έχουμε έναν συμβιβασμό, ο οποίος θα οδηγήσει σε μια ισλαμοφασιστική μετάλλαξη την Τουρκία, με άγνωστες συνέπειες για την περιοχή και για τη χώρα μας;

Το ερώτημα αυτό θα πλανάται το επόμενο διάστημα, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Το VETO του Βουκουρεστίου και η σημασία του

Αναδημοσίευση από το http://alkimosarchive.blogspot.com/2008/07/veto.html
Πόσο σημαντική ήταν η Ελληνική απάντηση στο Βουκουρέστι, και ποια ήταν δύναμη που υποκίνησε και διαμόρφωσε τις αποφάσεις της εξωτερικής μας πολιτικής
στην κατάλληλη στιγμή;.
Το VETO του Βουκουρεστίου σημάδευσε το τέλος της παρωδίας του υποτιθέμενου «Μακεδονικού προβλήματος». Η τυχοδιωκτική πολιτική Μητσοτάκη και Σημίτη, που λειτούργησαν, η μεν πρώτη με καθαρά ιδιοτελή κίνητρα, η δε δεύτερη με υποκινούσα δύναμη τον ξεφτισμένο αμοραλιστικό «εκσυγχρονισμό», εξανεμίστηκε, μπροστά στην καίρια αντίδραση του απανταχού Ελληνισμού (βλέπε εδώ και εδώ). Η νίκη του Βουκουρεστίου, ήταν ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Αυτή ήταν η δύναμη που υποκίνησε και διαμόρφωσε τις αποφάσεις της εξωτερικής μας πολιτικής, στην κατάλληλη στιγμή. Γι’ αυτό δεν αποτελεί νίκη του Καραμανλή, διότι στην ίδια απόφαση θα είχε καταλήξει οποιοσδήποτε Έλληνας πρωθυπουργός βρισκόταν στην εξουσία, σ’ εκείνη την καθοριστική στιγμή της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας. Ο Καραμανλής, είχε απλά το προνόμιο να είναι αυτός στο τιμόνι της χώρας και είναι το μόνο για το οποίο θα μπορεί να είναι υπερήφανος.Ό,τι ακολούθησε το Βουκουρέστι ήταν μόνο οι σπασμωδικές κινήσεις κάποιων «αμούστακων» πολιτικών, στα Σκόπια, που λειτουργούν απλά ως μαριονέτες των δύο ανιστόρητων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, Γερμανίας και Αμερικής. Ήταν όμως λάθος η επιλογή των δύο αυτών δυνάμεων να στραφούν εναντίον της Ελλάδας, όπως ήταν στρατηγικό λάθος και η κατά της Ελλάδας κίνηση του Ναζιστικού «Άξωνα», στο Δεύτερο Π.Π. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο πως η λάθος αυτή στρατηγική κίνηση, κόστισε στον Χίτλερ την ήττα, παρά τους άψογους πολεμικούς του σχεδιασμούς. Όπως και τότε έτσι και τώρα, και όσο θα υπάρχει αυτό το σύστημα, αυτόν τον τόπο δεν τον υπερασπίζονται πολιτικοί, αλλά η Ελληνική ψυχή, που όταν το καλέσει η ανάγκη, τότε γίνεται «γρανίτης», αδιάσπαστος!Τα εσωτερικά μας προβλήματα ήταν και είναι ιδιωτική μας υπόθεση, και δεν προσφέρονται προς εκμετάλλευση ούτε για εξωτερικούς «Πέρσες», ούτε για εσωτερικούς «Εφιάλτες».Αυτά, για όσους ανησυχούν και ταράζονται από τα «βεγγαλικά» Γκρούεβσκι. Αν τώρα οι Αμερικανοί μας εκδικούνται, για την «ξεφτίλα» του Βουκουρεστίου, στην πραγματικότητα τους δικούς τους υποτελείς εκδικούνται, που τόλμησαν να …τους χαλάσουν τα σχέδια. Σε τελική ανάλυση, όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή τον τελευταίο καιρό, μόνο καλό μπορεί να φέρουν στην Ελλάδα, διότι μας δίνεται η ευκαιρία να καθαρίσουμε το τοπίο.Ας έχουμε μόνο τα μάτια μας ανοιχτά ώστε να εντοπίζουμε τους «πρακτορίσκους», που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση αυτής της φαινομενικής αναμπουμπούλας. Η κατάσταση που επικρατεί, θυμίζει λίγο ...μεταπολεμική περίοδο. Αργά η γρήγορα όμως ο κουρνιαχτός θα καταλαγιάσει, και τότε, αλί κι αλίμονο στους καιροσκόπους, γιατί θα ξεμπροστιαστούν στα μάτια αυτού του τυραννισμένου λαού, και τότε τους περιμένουν «πίσσα και πούπουλα»…
.
Το μάθημα που δίδαξε η Ιστορία, είναι, πως κανείς εχθρός δεν μπορεί να διασπάσει την ελληνική συνοχή. Ο μόνος που μπορεί να το κατορθώσει αυτό, είναι... ο εντός των τειχών διχασμός (βλέπε εδώ). Ας το θυμόμαστε αυτό...

17/7/08

Τα μέλη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ στην εκκλησία του τουρκορθόδοξου πατριαρχείου, στο Καράκιοϊ της Πόλης



Κατηγορητήριο κενό περιεχομένου για την υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ

του Γκιουνάι Ασλάν
Μετά από περίοδο ενός χρόνου και αφού έχουν ειπωθεί και έχουν γραφεί πολλά για την υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, ανακοινώθηκε επιτέλους το κατηγορητήριο του αρχιεισαγγελέα. Για την ακρίβεια στις 2500 σελίδες του αρχιεισαγγελέα αναφέρθηκαν τα αδικήματα που διαπράχθηκαν από τα μέλη της οργάνωσης, χωρίς να απαγγελθούν συγκεκριμένες κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων. Με βάση αυτά που ανέφερε ο ίδιος ο αρχιεισαγγελέας και γράφηκαν στον τύπο, το βασικό αδίκημα για το οποίο θα δικαστούν είναι "σύσταση ένοπλης οργάνωσης για ανατροπή της κυβέρνησης και χρήση βίας'! Δηλαδή, αυτό που ακούγαμε τόσους μήνες για αδυσώπητο πόλεμο της κυβέρνησης με τις συμμορίες και για εκδημοκρατισμό, περιορίζεται στην εξουδετέρωση μια μικρής ομάδας του βαθέος κράτους που στράφηκε εναντίον του κόμματος ΑΚΡ.
Τελικά αυτό που φαίνεται πιο πιθανό είναι ο συμβιβασμός της κυβέρνησης με το βαθύ κράτος για μια περιορισμένη εκκαθάριση, χωρίς να τεθεί ζήτημα εκδημοκρατιμσού και αποδιάρθρωσης των αντιδημοκρατικών μηχανισμών του βαθέος κράτους. Η παρασιώπιση των εγκλημάτων που έγιναν από τους μηχανισμούς αυτούς εναντίον απλών λαϊκών ανθρώπων, μας δείχνει ότι η κυβέρνηση και ο στρατός συμφώνησαν να προστατέψουν και πάλι τις συμμορίες του κράτους. Ενώ υπάρχουν στο τραπέζι των ανακριτών φάκελοι για 10.000 ανεξιχνίαστα εγκλήματα που διέπραξαν οι συμμορίες αυτές. Η ανατίναξη των γραφείων της κουρδικής εφημερίδας Özgür Ülke, του κτιρίου που στέγαζε τα κεντρικά γραφεία του κόμματος DEP, των γραφείων της Οργάνωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD)... Οι δολοφονίες των Musa Anter, Mehmet Sincar, Vedat Aydın, Medet Sethat, καθώς και δεκάδες άλλα πολιτικά εγκλήματα και μαζικές δολοφονίες απλών ανθρώπων.
Στο κέντρο όλων αυτών των εγκλημάτων βρίσκεται ο προφυλακισμένος στρατηγός Βελί Κιουτσούκ (Veli Küçük). όμως στο κατηγορητήριο δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για όλα αυτά. Το κατηγορητήριο στην ουσία κουκουλώνει τα εγκλήματα του Βελί Κιουτσούκ, που είχαν αποκαλυφθεί από το σκάνδαλο Σουσουρλούκ. Ο άνθρωπος αυτός κατηγορείται μόνο για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον των Κούρδων δεν υπάρχουν μέσα. Δεν υπάρχει λέξει για τις συμμορίες που δρουν μέσα στο στρατό, όπως αυτή του Σεμντίλνι, που στήριξε ο ίδιος ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, σ.τ.μ.).
Και ενώ οι εξελίξεις κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, κάποιοι μας αραδιάζουν παραμύθια για εκδημοκρατισμό. Πρόκειται για παρωδία. Στην ουσία, με το κατηγορητήριο ο αρχιεισαγγελέας επιτίθεται στη συνείδηση των ανθρώπων, μας κοροϊδεύει. Η κυβέρνηση και το ΓΕΕΘΑ, με τη δίκη αυτή, φαλκιδεύουν τον εκδημοκρατισμό. Στην ουσία παίζεται ένα παιχνίδι και στήνονται νέες παγίδες εναντίον των λαών μας. Και απότι φαίνεται, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έπεσαν στην παγίδα του ΑΚΡ και του στρατού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, με αφορμή τη δίκη, κάνουν λόγο "για κράτος δικαίου και για πορεία προς τον εκδημοκρατισμό". Αυτό γράφεται κατά κόρον.
Η δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ θα κάνει το σκοτάδι ακόμα πιο πυκνό, θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα, θα ενδυναμώσει καόμα περισσότερο τη νοοτροπία της συμμοριακής δράσης του κράτους. Ίσως καταδικαστούν μερικοί εκτελεστές, όμως εκείνοι που έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα του λαού μας, με τη δίκη αυτή θα ξεπλυθούν και θα αποδοθούν καθαροί στην κοινωνία. Το μιλιταριστικό σύστημα θα μείνει ανέγγιχτο. Η κοινή γνώμη θα απασχοληθεί για ένα διάστημα με τη δίκη και θα γίνονται όνειρα για τον εκδημοκρατισμό. Έτσι θα αναβληθούν για άλλη μια φορά οι προσπάθειες για λύση (του Κουρδικού, σ.τ.μ.) και τα πραγματικά προβλήματα θα απωθηθούν στο μέλλον...

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα http://www.rojaciwan.com/koseyazisi-1459.html
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

16/7/08

Ανοικτή Επιστολή στον κ. Ντάουνερ για το Κυπριακό

Αξιότιμε κύριε Ντάουνερ,

Απευθύνομαι σε σας, τώρα που, με τη νέα αναβαθμισμένη ιδιότητά σας ως ανώτατο στέλεχος του ΟΗΕ, καλείστε να διαδραματίσετε ρόλο καταλυτικό στην προάσπιση και προώθηση των θεμελιωδών αρχών της διεθνούς έννομης τάξης, στις οποίες η ανθρωπότητα στηρίζει τις προσδοκίες και ελπίδες της.
Μέσα στη δίνη της παγκόσμιας πολιτικής πραγματικότητας, κληθήκατε να συμβάλετε εποικοδομητικά και θετικά στην εμπέδωση και εφαρμογή των αξιών πάνω στις οποίες βασίζεται ο οργανισμός τον οποίον εκπροσωπείτε.
Η μακροχρόνια εμπειρία σας στην πολιτική και τη διπλωματία, μέσα στην οποία ανατραφήκατε και για τρεις συνεχόμενες γενιές η οικογένεια σας διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο, σας προσφέρουν εχέγγυα απαραίτητα προκειμένου με αξιοπιστία να υπερασπιστείτε τα ιδανικά στα οποία στηρίζεται και τα οποία οραματίζεται / ενστερνίζεται η διεθνής κοινωνία.
Η ιδιότητα σας ως Αυστραλού πολίτη, την οποία έχουμε την αγαθή τύχη να μοιραζόμαστε, από τότε που η Τουρκική εισβολή και η συνεχιζόμενη κατοχή μας ανάγκασε να καταφύγουμε στη χώρα αυτή, με τις ανυπολόγιστης αξίας εμπειρίες μέσα από την ιστορική της διαδρομή σε θέματα δημόσιας διοίκησης, πολιτειακής οργάνωσης κ.ά. καθώς και η άμεση και ενεργός συμμετοχή σας τόσο στα πολιτειακά όσο και στα ομοσπονδιακά αλλά και σε διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων, θεωρούμε ότι ενισχύουν τη φαρέτρα σας.
Η μακροχρόνια, παλαιότερη αλλά και πιο πρόσφατη, ανάμειξη / συμμετοχή σε πολιτικές αποφασιστικής σημασίας για θέματα σημαντικά αλλά και στρατηγικής σημασίας όπως του Ανατολικού Τιμόρ, του Ιράκ κ.ά. έχουμε την πεποίθηση ότι έχουν διδάξει όλους: Παραδείγματα προς μίμηση, παραδείγματα προς αποφυγή...
Αξιοζήλευτο και άκρως τιμητικό το νέο σας αξίωμα για οποιονδήποτε υπεύθυνο ηγέτη ή ενεργό πολίτη, για σας προσωπικά, για την κοινή μας πατρίδα – την Αυστραλία. Αξίωμα που συνεπάγεται, ασφαλώς, βαθύ αίσθημα ευθύνης και απαιτεί όχι μόνο εξαιρετικές ικανότητες διαχείρισης κρίσεων, αλλά και προκαλεί και προσκαλεί σε επίδειξη ήθους και απόδειξη της ηθικής υπόστασης όσων το φέρουν. Αποτελεί πρόκληση και πρόσκληση τόσο για προληπτική πολιτική όσο και για κατασταλτική δράση.
Πρόκληση για υιοθέτηση και εφαρμογή τακτικής, προγραμμάτων και πολιτικών που με φαντασία και όραμα κατορθώνουν να διαπλέουν τις συμπληγάδες, να συνδυάζουν διαφορετικά συμφέροντα και επιδιώξεις και να συνθέτουν με τρόπο θετικό και δημιουργικό το πλέγμα της απαραίτητης αλληλεξάρτησης και συνεργασίας.
Στο αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας σας, με τις πολύτιμες εμπειρίες και τα διδάγματα που έχετε αντλήσει απ’ αυτές, απαλλαγμένος από κομματικές ή άλλες δεσμεύσεις, έχετε πλέον την ευκαιρία να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας, να επανεξετάσετε τα διάφορα θέματα, τακτικές και πρακτικές με διευρυμένη οπτική, και ίσως πάνω σε φιλοσοφική βάση που να βασίζεται σε αναθεωρημένη, όπου χρειάζεται, αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων.
Η συγκεκριμένη αποστολή η οποία σας ανατέθηκε για να διαδραματίσετε τον σημαντικότατο ρόλο του εκπροσώπου της διεθνούς κοινωνίας στο Κυπριακό, σας προσδίδει την ιδιότητα του υπερασπιστή και προστάτη της.
Μέσα από τη διελκυστίνδα των ανταγωνισμών και της προώθησης συμφερόντων, που αναμφίβολα αποτελούν παράγοντες που δεν μπορούν να αγνοηθούν ή να υποτιμηθούν, καλούμαστε όλοι να προβούμε στις απαραίτητες υπερβάσεις, αλλά και να στηρίξουμε και υπερασπιστούμε θέσεις αρχών, προκειμένου να ανακουφιστούν οι πρόσφυγες που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, να εξασφαλίσουμε λύση βιώσιμη και λειτουργική με τον απαραίτητο συγκερασμό των στρατηγικών επιλογών και επιδιώξεων των περιφερειακών και μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη και τόσα άλλα.
Τυχόν υιοθέτηση κοντόφθαλμης πολιτικής προσέγγισης, αναπόφευκτα θεωρείται στρουθοκαμηλική, που όχι μόνον παραβλέπει τις πραγματικές καταστάσεις και δεδομένα αλλά και δυναμιτίζει παράλληλα τις προοπτικές μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης σταθερότητας στην περιοχή αλλά και ευρύτερα.
Το επί μισό και πλέον αιώνα «άλυτο» Κυπριακό πρόβλημα γίνεται αντιληπτό ότι έχει μπει στην τελευταία φάση του σε μια πορεία ιστορικά μη αναστρέψιμη.
Η πρόσφατη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στις τάξεις της Ενωμένης Ευρώπης, δημιούργησε μια διαφορετική δυναμική, που με την κατάλληλη διαχείριση προσφέρει τη δυνατότητα δρομολόγησης διαδικασιών πρόσφορων για την αναγκαία ποικίλη και πολυεπίπεδη εξυπηρέτηση των συμφερόντων του συνόλου των Κυπρίων και, παράλληλα, του συνόλου των καλώς εννοούμενων συμφερόντων της Τουρκίας που οραματίζεται την Ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση.
Τα συγκρουόμενα μέχρι σήμερα συμφέροντα των άμεσα εμπλεκομένων μερών αλλά και των άλλων χωρών της περιοχής και της ευρύτερης διεθνούς σκηνής μπορούν να εξυπηρετηθούν εάν τοποθετηθούν στη σωστή τους βάση. Και η περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας προσφέρει τον δίαυλο μέσα από τον οποίο ο διεθνής οργανισμός, που τώρα εκπροσωπείτε και αποτελεί την ανώτατη αντιπροσωπευτική βαθμίδα του συνόλου των πολιτών της υφηλίου, αιρόμενος στο ύψος του, μπορεί να αποφασίσει να προωθήσει λύση δημοκρατική, λύση που να στηρίζεται στις διεθνώς παραδεδεγμένες αρχές και αξίες, όπως η ίδια η ιδρυτική του διακήρυξη και το καταστατικό του προβλέπουν.
Η προάσπιση των αρχών αυτών και η πλήρης εφαρμογή του διεθνούς δικαίου αποτελούν όρους εκ των ουκ άνευ, προκειμένου να μπορέσετε να διαδραματίσετε επιτυχώς τον νέο σας ρόλο.
Περιττό να τονίσω ότι η συμμετοχή και συμβολή οιουδήποτε είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία εάν, παρ’ ελπίδα, αγνοείται το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κλήθηκε να υπηρετήσει και παρεκτρέπεται σε ρόλο εξυπηρέτησης μεμονωμένων συμφερόντων ή / και στρατηγικών επιλογών είτε της Τουρκίας είτε άλλων άμεσα ή / και έμμεσα εμπλεκομένων.
Τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα όλων, κυρίως δε του διεθνούς οργανισμού του ΟΗΕ και μέσω αυτού της διεθνούς κοινωνίας, βρίσκουν θεραπεία στην πλήρη κατοχύρωση και εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, την εξασφάλιση του δικαιώματος ανάκτησης και ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας εκ μέρους όλων των Κυπρίων, της ελεύθερης εγκατάστασης και διαβίωσης όπως ακριβώς συμβαίνει και στην κοινή μας πατρίδα την Αυστραλία, της διακίνησης χωρίς περιορισμούς όπως ισχύει και εφαρμόζεται στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και αλλού.
Η καταγωγή μου από την κατεχόμενη Αμμόχωστο, η εμπειρία μου κατά τη διάρκεια της εισβολής που υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία, η εμπειρία της προσφυγιάς την οποία βίωσα μαζί με τα δέκα άλλα εν ζωή αδέρφια μου, τους γονείς και τους άλλους συγγενείς και συμπατριώτες μου, ο διασκορπισμός μας στα πέρατα του κόσμου και η καθημερινή αγωνία για το μέλλον μας και το μέλλον του τόπου μας, έχουν καταντήσει ένας συνεχής βραχνάς και ανείπωτη ταλαιπωρία που μας κατατρώει και μας εξουθενώνει.
Σαν σήμερα, που απευθύνομαι σε σας, είναι τα γενέθλια του αδερφού μου του Παναγιώτη, τρίτου κατά σειρά σε ηλικία μεταξύ δώδεκα αδερφιών που είμαστε. Αν ζούσε θα ήταν σήμερα 69 χρόνων. Έχασε τη ζωή του από σφαίρες των Άγγλων που τότε κατείχαν το νησί μας και αρνούνταν να μας αποδώσουν την ελευθερία μας, ακόμα και μετά το δημοψήφισμα που προηγήθηκε όπου το αποτέλεσμα ήταν της καταπληκτικής τάξης του 96%. Τότε όμως μας αρνήθηκαν το αναφαίρετο δικαίωμά μας απαντώντας μας «ουδέποτε». Διαφορετικά ο αδερφός μου και τόσοι άλλοι που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία θα ζούσαν, η δε πορεία των οικογενειών μας, του συνόλου των συμπατριωτών μας και του τόπου μας γενικότερα θα ήταν διαφορετική.
Μέσα όμως από τη γνωστή πορεία της Κύπρου τις επόμενες δεκαετίες ζούμε καθημερινά με το αίσθημα της αβεβαιότητας, της νοσταλγίας, του πόθου για επιστροφή στις ρίζες μας, στους δικούς μας, στα νεκρά αδέρφια μας που είναι θαμμένα και που οι τάφοι τους βεβηλώθηκαν – όπως είμαι βέβαιος ότι είστε ενημερωμένος. Εκεί βρίσκονται τα κουφάρια των φίλων μας που σκοτώθηκαν από τις σφαίρες των Τούρκων εισβολέων που εξακολουθούν να μας στερούν τα βασικά μας δικαιώματα, αυτά τα ίδια δικαιώματα που ακόμα και αυτοί οι μαύροι της Νότιας Αφρικής επιτέλους απολαμβάνουν ύστερα από την επιτυχή παρέμβαση και συμβολή και της Αυστραλίας, με τον καταλυτικό ρόλο που ο πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης του Φιλελεύθερου κόμματος Μάλκομ Φρέιζερ διαδραμάτισε.
Με το πρόσχημα της προστασίας της Τουρκοκυπριακής μειονότητας που αποτελούσε περίπου το 18% του συνόλου του πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο κράτος το 1960 με το δοτό σύνταγμα που προέκυψε από τις συμφωνίες της Ζυρίχης – Λονδίνου μέχρι την εισβολή και τη συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα κατοχή από την Τουρκία, η κοινότητα αυτή, κάτω από τη διοίκηση του Τουρκικού στρατού κατοχής και της υποτελούς διοίκησης του Ραούφ Ντενκτάς (πριν) και του Αχμέτ Αλί Ταλάτ (μετέπειτα) μειώθηκε σχεδόν στο ήμισυ και αναπληρώθηκε εις το πολλαπλάσιο με έποικους από την ενδοχώρα της κατοχικής Τουρκίας, επιφέροντας έτσι τη δημογραφική αλλοίωση.
Καλλιεργείται η εντύπωση ότι η παράνομη εισβολή και η συνεχιζόμενη κατοχή δικαιολογείται προκειμένου να προστατεύσει την τάχα καταπιεσμένη Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Και μόνο η διάνοιξη από τους κατακτητές κάποιων σημείων της διαχωριστικής γραμμής, την επιβολή της οποίας επέβαλε η κατοχική δύναμη, και η έκτοτε συνεύρεση και επικοινωνία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων χωρίς προβλήματα αποδεικνύει από μόνη της το αστήρικτο της αδυναμίας συμβίωσή μας.
Αν θελήσουμε να μπούμε στον κόπο να ασχοληθούμε σοβαρά με τις γενεσιουργές αιτίες της πολυδιαφημιζόμενης κινδυνολογίας, θα ήταν χρήσιμο, ενημερωτικό και διαφωτιστικό να ανατρέξουμε σε δηλώσεις και συνεντεύξεις τουλάχιστον του κ Ντενκτάς, αλλά και στα αρχεία τουλάχιστον του Φόρεϊν Όφις για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι ποιος ήρξατο χειρών αδίκων. Θα μπορούσαμε ακόμα να μελετήσουμε από τα ίδια τα επίσημα Τουρκικά αρχεία, αλλά και άλλα, τα γεγονότα του πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης τον Σεπτέμβρη του 1955. Επ’ αυτού, θέτω στη διάθεσή σας ένα αντίτυπο του επιστημονικώς απόλυτα θεμελιωμένου έργου του επιφανούς Αμερικανού ακαδημαϊκού και ερευνητή Σπ. Βρυώνη. Οι όποιες πράξεις άμυνας, αντεκδίκησης, ανάρμοστης συμπεριφοράς κ.λπ. θα γίνουν περισσότερο κατανοητές.
Κάτι ακόμα βοηθητικό στο να αντιληφθούμε τη διάθεση αντιμετώπισης των συμπολιτών μας Τ/Κ είναι και το θέμα της πραγματικής ταυτότητας τους. Εάν κάποιος ανατρέξει σε επιστημονικές μελέτες, αρκετά εύκολα θα διαπιστώσει ότι, σε σημαντικό βαθμό, οι Τουρκοκύπριοι είναι «λινοβάμβακοι», εξισλαμισθέντες δηλαδή χριστιανοί και υπολείμματα του οθωμανικού διοικητικού μηχανισμού και στρατού.
Όσον αφορά το δημοψήφισμα του 2004 και το αποτέλεσμά του, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
1. Δεν επετράπη σε εμάς, τους πρόσφυγες που βρισκόμαστε στο εξωτερικό και που έχουμε άμεσο ενδιαφέρον και συμφέρον, να ψηφίσουμε.
2. Δόθηκε δικαίωμα ψήφου στους εποίκους που, όπως ασφαλώς γνωρίζετε, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στα κατεχόμενα – αφού ο αριθμός τους είναι υπερτριπλάσιος των Τ/Κ.
3. Ο γηγενής πληθυσμός, τόσο στην ελεγχόμενη από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχή όσο και στην κατεχόμενη, απέρριψε και καταψήφισε το προταθέν σχέδιο στο σύνολό του.
4. Η φιλοσοφική βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε το σχέδιο Ανάν προέβλεπε τον διαχωρισμό σε διάφορα επίπεδα, με βάση τη φυλετική καταγωγή και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των νομίμων κατοίκων αλλά και των εποίκων.
5. Ο πληθυσμός, κατά πρωτοφανή τρόπο, δεν υπάκουσε στις αποφάσεις των κομμάτων και στους διάφορους εκφοβισμούς που προέρχονταν πανταχόθεν – και κυρίως από το εξωτερικό.
6. Οι παρεμβάσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων του εξωτερικού, όπως το PRIO, το ICG του προκατόχου σας κ.ά. καθώς και οι γνωστές χρηματοδοτήσεις για προώθηση του προταθέντος σχεδίου δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
7. Η λαϊκή εντολή που η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει για λύση, και οπωσδήποτε βρίσκεται έξω από την απορρηφθείσα, είναι αδύνατο να παραβλεφθεί είτε από την πολιτική ηγεσία είτε από τη διεθνή κοινότητα.
Ο βασικότερος όμως παράγοντας που αποτρέπει βιώσιμη και λειτουργική λύση είναι αυτή η ίδια η Τουρκία. Γνωρίζετε ασφαλώς ότι το υποτελές σε αυτήν καθεστώς υπό τον Μεχμέτ Αλή Ταλάτ δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε απολύτως χωρίς την έγκριση της Τουρκικής κυβέρνησης και, προπαντός, του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας – του Τουρκικού δηλαδή στρατού.
Όπως ασφαλώς γνωρίζετε –και τούτο αποτελεί την επίσημη θέση του οργανισμού που τώρα επίσημα εκπροσωπείτε αλλά και όλων των μελών του εξαιρουμένης της Τουρκίας– στην περίπτωση της Κύπρου αντιμετωπίζουμε θέμα παράνομης εισβολής, παράνομης κατοχής και παράνομου εποικισμού. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η εκδίωξη του κατακτητή και των εποίκων και η αποκατάσταση της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγνωρισμένου μέλους του ΟΗΕ και πλήρους μέλους της Ενωμένης Ευρώπης.
Η αστεία πλέον επίκληση της δήθεν προστασίας των Τουρκοκυπρίων έχει καταρρεύσει προ πολλού:
Προσπαθήστε να φανταστείτε την Κίνα ή άλλη γειτονική μας μεγάλη χώρα που έχει ΝΟΜΙΜΟΥΣ μετανάστες στην Αυστραλία,
-να εισβάλλει και να καταλαμβάνει το Ντάργουιν και τη Βόρεια Επικράτεια στο σύνολό της, να επεκτείνει την κατοχή της ανατολικά μέχρι τις ακτές της Κουινσλάνδης και δυτικά της Δυτικής Αυστραλίας, να συγκεντρώνει εκεί όλους τους ασιατικής καταγωγής κατοίκους της Αυστραλίας, που ανέρχονται στο 10 μέχρι 20% του συνόλου του πληθυσμού μας και μεταφράζεται σε 2 με 4 εκατομμύρια, να μεταφέρει από τις ασιατικές χώρες και, κυρίως, από την Κίνα άλλα 6 – 8 εκατομμύρια και να απαιτεί διεθνή αναγνώριση της υπό τον έλεγχό τους περιοχής και, τέλος, να απαιτεί την κατάργηση του διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους της Αυστραλίας, τη δημιουργία 2 «συνιστουσών πολιτειών» και τη δημιουργία ενός νέου συνεταιριστικού κράτους.
- η βόρεια «συνιστώσα πολιτεία» να κατέχει το 1/3 περίπου του αυστραλιανού εδάφους και η νότια τα υπόλοιπα 2/3.
- οι 2 αυτές «συνιστώσες πολιτείες» να έχουν «πολιτική ισότητα» και, όταν έχουν διαφορές, τότε 3 μη Αυστραλοί υπήκοοι (δικαστές) να είναι εντεταλμένοι να επιλύσουν τις διαφορές κατά το δοκούν και να εκδίδουν τελεσίδικες αποφάσεις προς εκτέλεση.

Αξιότιμε κύριε Ντάουνερ
Μέσα σε αυτήν την εικόνα, παρακαλώ προσπαθήστε να φανταστείτε τον εαυτό σας σαν ένα πρόσφυγα της υπό την κατοχική δύναμη περιοχής και μια προτεινόμενη λύση ανάλογη με αυτήν που προωθείται τώρα για την περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Φανταστείτε τη θέση και την ψυχολογική κατάσταση που θα βρισκόσαστε, είτε επρόκειτο να συμπεριληφθείτε σε αυτούς που με βάση το προτεινόμενο σχέδιο δεν θα επιστρέφατε ποτέ στο σπίτι, την περιουσία σας κ.λπ. είτε σε εκείνους τους λίγους στους οποίους θα επιτρεπόταν η επιστροφή υπό τους γνωστούς όρους – όλα εκείνα δηλαδή που αφορούν το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι και συμμετοχής στη διοίκηση και διακυβέρνηση του χώρου που γεννηθήκατε, ανατραφήκατε κ.λπ. και όσα άλλα προβλέπονται από το είδος της πολιτειακής οργάνωσης της νέας «συνιστώσας» πολιτείας.
Φανταστείτε ακόμα πώς θα αισθανόσασταν αν τυχόν ήσασταν Τ/Κ καταγωγής πρόσφυγας από την Πάφο, που αναγκάζεστε από την προβλεπόμενη συμφωνία να παραμείνετε στη νεοϊδρυθείσα «συνιστώσα» πολιτεία, προκειμένου να εξασφαλίζεται συνεχής ενισχυμένη πλειοψηφία πληθυσμού ίδιου με τη δική σας φυλετική και εθνική καταγωγή και με το ίδιο μουσουλμανικό θρήσκευμα.
Φανταστείτε ακόμα τη θέση σας αν αυτά συνέβαιναν στη χώρα μας και σας στερούσαν –κατ’ αναλογίαν– το δικαίωμα να επανεγκατασταθείτε στο σπίτι σας στους λόφους της Αδελαΐδας ή, αν καταγόσασταν από το Ντάργουιν, να σας απεκλείετο η επιστροφή και ελεύθερη εγκατάσταση σας εκεί που εσείς, ο πρώην υπουργός πατέρας σας και ο πρωθυπουργός παππούς σας και όλη η οικογένειά σας έχετε ρίζες τριών περίπου αιώνων – κατ’ αναλογίαν και εμείς, με ρίζες 3.000 και πλέον χρόνων.
Προσπαθήστε ακόμα να φανταστείτε πόση σιγουριά και ασφάλεια θα νιώθατε αν, παρ’ ελπίδα, η επιτευχθείσα διευθέτηση αποδεικνυόταν μη λειτουργική και βιώσιμη. Επικαλούμαι, κύριε Ντάουνερ, όχι μόνο τη δίκαιη κρίση σας, αλλά και την πολύτιμη πείρα που αποκτήσατε μέσα από 3 τουλάχιστον γενιές πολιτικής εμπειρίας, και θα σας παρακαλούσα να ομολογήσετε ειλικρινά αν, εσείς προσωπικά ή οποιοσδήποτε άλλος λογικός και αξιοπρεπής άνθρωπος που εσείς γνωρίζετε στον πλανήτη μας, θα επεδίωκε ή θα αποδεχόταν μια τέτοια ή και παρόμοια πρόταση, αισθανόμενος και διαισθανόμενος ότι άφηνε τα παιδιά, τα εγγόνια και τους υπόλοιπους απογόνους του έρμαιο τέτοιων ή και παρόμοιων διευθετήσεων.
Τέλος και συμπληρωματικά θα σας παρακαλούσα να δεχθείτε ένα ακόμα σύγγραμμα ενός άλλου επιφανούς Αμερικανού επιστήμονα, του Ε. Κουφουδάκη, που κατά την ταπεινή μου άποψη ίσως σας φανεί χρήσιμο και βοηθητικό στη σημαντική αποστολή που αναλάβατε, ευελπιστώντας ότι τώρα, απερίσπαστος από τα πολλαπλά, πολύπλοκα και ανομοιογενή θέματα που σας απασχολούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες, θα έχετε τη δυνατότητα να επικεντρωθείτε στη συγκεκριμένη αποστολή σας και θα επιτρέψετε στον εαυτόν σας να αισθανθεί όλη τη σημασία της «Ιθάκης» (όπως προκύπτει από το γνωστό ποίημα του Καβάφη, το οποίο, χωρίς καμία διάθεση ρομαντισμού, συμπεριλαμβάνω στο υλικό που θέτω στη διάθεσή σας).

Αξιότιμε κύριε Ντάουνερ,
Οι αρχαίοι Έλληνες επεσήμαναν επιγραμματικά την εξής αλήθεια: «Αρχή άνδρα δείκνυσι». Βρίσκεστε, λοιπόν, σε αυτήν τη φάση της ζωής και της καριέρας σας, μπροστά στην πρόκληση να αποδείξετε, μέσα από το αξίωμα σας και τις θέσεις σας στο Κυπριακό:
- ότι ο ΟΗΕ μπορεί να πάψει να αποτελεί απλώς καταφύγιο των αδυνάτων και, ουσιαστικά, πεδίο ανταγωνισμού των ισχυρών, δικαιώνοντας έτσι την ύπαρξή του και τον ρόλο του.
- ότι τα πνευματικά, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα που ξεκίνησαν από τους αρχαίους σοφιστές, ο ουμανισμός της αρχαιότητας, ο νέος ουμανισμός, ο Διαφωτισμός και τα υπόλοιπα ηθικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας δεν αποτελούν απλές παρενθέσεις άνευ σημασίας και άνευ συνέχειας.
- ότι ο πολιτικός ρεαλισμός δεν σημαίνει απαραίτητα κυνική επιβολή των ψυχρών συμφερόντων, όπως πολλοί «νεορεαλιστές» προσπαθούν να μας πείσουν.
- ότι οι ευρωπαϊκές σας καταβολές, η παιδεία και οι ικανότητές σας σάς έχουν εφοδιάσει με την απαραίτητη σοφία και διορατικότητα ώστε να πιστεύετε ότι η επιβολή του δικαίου αποτελεί το καλύτερο θεμέλιο για την ειρήνη και να υπερασπίζεστε έμπρακτα τα πιστεύω σας, προασπιζόμενος τα φυσικά και απαράγραπτα δικαιώματα ζωής, ελευθερίας και περιουσίας ενός μικρού μεν λαού όπως ο Κυπριακός (και όχι μόνο), αλλά επί χιλιετίες δημιουργού πολιτισμού και μετέχοντος του δυτικού πολιτισμού, συνειδητά δε και επί χιλιετίες προασπιζόμενου αυτά τα δικαιώματα από τα οποία και ΔΕΝ παραιτείται.
- ότι ο άνθρωπος «ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται», ότι στόχος του δεν είναι απλώς «το ζην αλλά το ευ ζην», ότι δικαιώνει την ύπαρξή του και καταξιώνεται όταν υπηρετεί ανώτερες αξίες και ιδανικά.

Θέλω να ελπίζω ότι ένας σημαίνων συμπολίτης μας και ταυτόχρονα πολίτης του κόσμου, ευρισκόμενος ιεραρχικά στην ανώτατη οικουμενική κλίμακα, θα αξιοποιήσει στο έπακρο την ευκαιρία για να συγκεκριμενοποιήσει τα οράματα και τις προσδοκίες που η ανθρωπότητα διαχρονικά επιδιώκει και θα αναδειχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία, που στο πέρασμά του από τη ζωή άφησε τη σφραγίδα του ανεξίτηλη στην κατάκτηση της τέχνης του άρχειν, διοικείν, πολιτεύεσθαι και καταξιώθηκε ως άνθρωπος, ως πολιτικός και ως ηγέτης.
Εύχομαι ο χρόνος να δικαιώσει εσάς και να καταστήσει εμάς διπλά περήφανους: τόσο για την πρώτη όσο και για τη δεύτερη πατρίδα μας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Ντίνος Τουμάζος
Έλλην Κύπριος
Ευπειθής πολίτης της Αυστραλίας
Μέχρι δίκαιης λύσης του Κυπριακού και επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες τους κάτοικος Μελβούρνης.
338 Danks street
Middle Park, Victoria
Postal Address: PO Box 14517 - Melbourne - Victoria
Contact number: 0419 513 990
E-mail address: dinos@toumazos.com