ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Της Ελένης Θεοχάρους
«Δεν υπάρχει ουσιαστική επιφύλαξη της Ελληνοκυπριακής πλευρά στην διαπραγμάτευση «στρατηγικής συμφωνίας» στο πακέτο των 6 σημείων του πλαισίου Γκουτέρες, φθάνει να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε». Αυτή είναι η θέση του διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, που θεωρεί αυτή την εξέλιξη πολύ θετική.
Ποια εξέλιξη; Τον συνεχιζόμενο εμπαιγμό μας από την Τουρκία που δεν λέει να σταματήσει και την ηθελημένη αφέλεια των ημετέρων.
Στρατηγική συμφωνία λοιπόν, η οποία θα αποτελεί κεκτημένο και δεν θα τεθεί καν σε δημοψήφισμα.
Ο κατοχικός ηγετίσκος Ακιντζί, εγκάθετος του βαθέως τουρκικού κράτους, υποχείριο, υποζύγιο και «μισταρκός», ήτοι μίσθαρνον όργανο του, αρχίζει τα τερτίπια για να θολώσει τα νερά στο Κυπριακό, να δώσει το έναυσμα για την συνέχιση των συνομιλιών, να δώσει μια ανάσα στην Τουρκία μέχρι τις εκλογές που θα σημάνουν και το τέλος του Κεμαλισμού, και να διευκολύνει τους νέο-Οθωμανούς να συνεχίσουν τους προγραμματισμούς τους. Προτείνει την συνολική αποδοχή των προτάσεων Γκουτέρες στη μορφή πακέτου. Δηλαδή στην μορφή «ενδιάμεσης στρατηγικής συμφωνίας», η οποία θα αποτελεί κεκτημένο και δεν θα τεθεί καν σε δημοψήφισμα.
Ο Ακιντζί βεβαίως, αναφέρεται στις αρχικές προτάσεις Έιντε, στις οποίες φόρεσαν την ταμπέλα του Γκουτέρες, ΓΓ του ΟΗΕ, και έχουν ήδη απορριφθεί ως απαράδεκτες αφού αφήνουν τις πύλες ανοικτές στην παραμονή τουρκικών στρατευμάτων. Όχι πως το επόμενο –βελτιωμένο τάχα- πλαίσιο είναι καλύτερο. Αφού κι αυτό διατηρεί εν ενεργεία την θέση για συνέχιση των εγγυήσεων και την αποχώρηση στην βάση χρονοδιαγραμμάτων, με άλλες φόρμουλες και ονομασίες. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι τούρκοι δέχονται μεταβατική περίοδο πέντε αντί δεκαπέντε ετών από την Κύπρο και στα τέσσερα χρόνια προκαλέσουν μιαν οποιαδήποτε κρίση και επικαλούμενοι λόγους ασφάλειας για να παρατείνουν την παραμονή τους, τις θα συμβεί; Θα μας σώσει ποιος και θα πράξουμε τι; Ο ΟΗΕ;
Εμείς λέμε ότι ΟΛΑ τα κατοχικά στρατεύματα θα πρέπει να φύγουν εντός λογικού χρονοδιαγράμματος. Και δεν χρειάζονται βέβαια πέντε χρόνια. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση καμιά λύση δεν θα μπορεί να τεθεί σε ισχύ. Αυτή η θέση δεν είναι παραλογισμός, εάν όντως η Τουρκία έχει πρόθεση για λύση.
Αλλά η πρόταση Ακιντζί είναι απαράδεκτη και εκβιαστική, και ο καθένας αναρωτιέται πού βλέπουν την προοπτική λύσης όσοι ενθουσιάζονται με τις μπαρούφες του, όταν η Τουρκία συνεχώς εξοπλίζει τον στρατό της στα κατεχόμενα με αυτοκινούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών με βεληνεκές 40 χιλιόμετρα και τα θέτει σε επιθετική διάταξη γύρω από την Λευκωσία; Πού βλέπουν την λύση όταν η Τουρκία μετατρέπει το λιμάνι της Αμμοχώστου σε ναύσταθμο- ορμητήριο στην περιοχή; Πώς υπάρχει προοπτική λύσης όταν μας απειλεί ότι θα καταλάβει το αλίπεδο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ; Και ότι άλλο ισχυρίζεται ότι της ανήκει από το φυσικό μας πλούτο;
Διεκπεραιωτής αυτής της πολιτικής δεν είναι ο Ακιντζί; Αυτό είναι το κλίμα εμπιστοσύνης που καλλιεργεί; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο εγκάθετος των κατοχικών στρατευμάτων μάς εμπαίζει με εντολές της Άγκυρας.
Ωστόσο, η πρόταση Ακιντζί βρίσκει υποστηρικτές ανάμεσα στην Ελληνική πλευρά. Όπως έγραψε τις προάλλες ο Άριστος Μιχαηλίδης, ο Μιχάλης Παπαπέτρου δήλωσε πως «για μία ακόμα φορά η ελληνοκυπριακή ηγεσία βρίσκεται αντιμέτωπη με την Ιστορία, διότι η πρόταση Ακιντζί για ενδιάμεση συμφωνία το πλαίσιο Γκουτέρες, αποτελεί τεράστιας σημασίας εξέλιξη, που ανοίγει τον δρόμο για λύση του Κυπριακού».
Τα πλαίσια Γκουτέρες είναι οι κρίκοι, οι χαλκάδες που άρρηκτα συνδεδεμένοι με το έγγραφο Αναστασιάδη θα οδηγήσουν στην διάλυση του Κυπριακού κράτους και την μετατροπή του σε τουρκική επαρχία. Προφανώς αυτή είναι λύση που γοητεύει τους άμετρους θιασώτες της πολιτικής των συμβιβασμών και υποχωρήσεων. Το πλαίσιο Γκουτέρες διαλαμβάνει όλες τις τουρκικές αξιώσεις, όπως την εκ περιτροπής προεδρία, την αριθμητική ισότητα τις ευρωπαϊκές ελευθερίες για τους Τούρκους πολίτες και προνομιακό καθεστώς για τις τουρκικές εμπορικές εταιρίες. Δεν καταργεί τις εγγυήσεις αλλά αναζητεί νέο σύστημα ασφάλειας, με συμμετοχή και της Τουρκίας.
Να λοιπόν που και πάλιν οι «γνωστικοί και ρεαλιστές» τον δρόμο τον σωστό μας δείχνουν: Ενδιάμεση Στρατηγική Συμφωνία
Δηλαδή νέα κεκτημένα για την Τουρκία με παράκαμψη του κυπριακού Λαού.
Αυτή την εξέλιξη εμείς την απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας.
*Πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη
Χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω τήν κ. Θεοχάρους, ερωτώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί παρακάμπτεται ο κυπριακός λαός; Δηλ. δεν θα τεθεί η συμφωνία σε
δημοψήφισμα; Ακόμη και το σχέδιο Ανάν ήταν προϊόν επιδιαιτησίας με επιδιαιτητή τόν Ανάν: δηλαδή το σχέδιο ήταν σχέδιο Ανάν και όχι τών δύο κοινοτητων και τέθηκε σε Δημοψήφισμα και έτσι πήγε στο καλάθι τών σκουπιδιών, από το οποίο το έβγαλε ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ο ίδιος ο κυπριακός λαός με τήν κατ'εξακολούθηση ψήφο του σε Χριστόφια και Ανατασιάδη. Γιά όσους έχουν τήν άποψη ότι οι αντίπαλοι τους δεν ήταν πειστικοί και ικανοί, τούς θυμίζω ότι αντίπαλος τού Χριστόφια ήταν ο ίδιος ο Μεγάλος Ηγέτης ΤΑΣΣΟΣ!
Δυστυχώς και εδώ στην Ελλάδα αλλά και στην Κϋπρο το πρόβλημα εντοπίζεται σε μάς, στον ΛΑΟ!
Υ.Γ
Γιά να μην παρεξηγηθώ: Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει δεκτό το σχέδιο, διότι περί σχεδίου πρόκειται, Γουτιέρες. Η μόνη λύση είναι η διακοπή τών συνομιλιών.