Ανάλυση του Παντελή Σαββίδη για τη Συρία - Η Ελλάδα στη ζώνη πυρός – Οι κίνδυνοι

Η Ελλάδα έχασε έναν ακόμη πιλότο στον υβριδικό πόλεμο που διεξάγει με την Τουρκία. Όλοι προσπάθησαν να μας καθησυχάσουν πως το αεροπλάνο δεν κατερρίφθη. Με πρώτον τον τούρκο πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ, ο οποίος τηλεφώνησε στον Έλληνα ομόλογό του. Το γραφείο του Γιλντιρίμ, μία μέρα νωρίτερα, είχε διαψεύσει ότι ελικόπτερο της τουρκικής ακτοφυλακής προσέγγισε με σβησμένα τα φώτα τη Ρω. Τόση αξιοπιστία!

Η στήλη δεν διαθέτει κανένα στοιχείο που να αμφισβητεί την επίσημη εκδοχή. Αλλά και δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί εύκολα όσα ημέτεροι και μη διακηρύσσουν ότι συνέβησαν στον υβριδικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Θα περιμένουμε.

Το θέλουμε - δεν το θέλουμε, η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στη ζώνη πυρός που πυροδότησε ο πόλεμος στη Συρία και γενικότερα στη Μέση Ανατολή. Και δυστυχώς, αυτοί που τον άρχισαν δεν ξέρουν σήμερα τι θέλουν και, κυρίως, δεν γνωρίζουν πώς να το επιδιώξουν.

Πως βρίσκεται η Ελλάδα στη «ζώνη πυρός»; Κατ αρχάς, η Ελλάδα είναι αναγκαστικά παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν μπορεί να εγκαταλείψει την Κύπρο, αλλά, έχει και η ίδια συμφέροντα στην περιοχή. Ακόμη και αν δεν είχε θα έπρεπε να τα εφεύρει. Όσο περιορίζεσαι στο καβούκι σου σε τέτοιες στιγμές, τόσο το καβούκι στενεύει.

Η Ελλάδα, λοιπόν, επηρεάζεται από τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες έχουν πολύ μέλλον μπροστά τους.

Το πλοίο της αμερικανικής EXXON έκανε έρευνες κατά την τελευταία του έξοδο στην κυπριακή ΑΟΖ και δεν παρενοχλήθηκε. Δεν σημαίνει και πολλά. Να δούμε πόσο θα επιμείνουν οι Αμερικανοί στη δέσμευση που έχουν αναλάβει όταν το πλοίο θα πρέπει να αρχίσει γεωτρήσεις και οι Τούρκοι έχουν δηλώσει ότι θα αντιδράσουν.

Στις ΗΠΑ παρατηρείται μια παράξενη αδυναμία διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής που να ανταποκρίνεται στα σύγχρονα δεδομένα. Υπάρχει μια εμμονή σε καταστάσεις που έχουν ξεπεραστεί. Δίνεται η εντύπωση πως η υπερδύναμη σύρεται στην περιοχή από τις επιθυμίες της Άγκυρας, η οποία έχει αλλάξει στρατόπεδο όχι λόγω δυσαρέσκειας προς την Ουάσινγκτον αλλά λόγω ψύχραιμης στάθμισης. Οι ΗΠΑ έκαναν το χατίρι της Τουρκίας στη Συρία, σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις της Άγκυρας σχετικά με τους Κούρδους, στις περισσότερες των περιπτώσεων. Και όταν χτυπήθηκε ο τουρκικός στρατός κατά την εισβολή του στο Αφρίν από τους Κούρδους, δεν χτυπήθηκε από αμερικανικά όπλα αλλά από ρωσικά (καλάσνικοφ και RPG). Παρ’ όλα αυτά ο Ερντογάν κατηγορεί τις ΗΠΑ. Η σύγκλιση Ρωσίας-Τουρκίας δεν είναι ευκαιριακή. Δεν μπορεί να είναι και στρατηγική διότι τα συμφέροντα των δύο χωρών αποκλίνουν. Αλλά δεν θα είναι και προσωρινή.

Η Τουρκία εξαρτάται από τη Ρωσία, κυρίως ενεργειακά, και θα συνεχίσει να εξαρτάται και αν (και όταν) περάσει στην πυρηνική ενέργεια.

Αλλά το πλέον παράξενο είναι πόσο εύκολα μπορεί να επηρεαστεί η πολιτική των ΗΠΑ από πρόσωπα που έχουν καταλάβει θέσεις-κλειδιά και είναι ευεπίφορα στον τουρκικό χρηματισμό, διαδραματίζοντας το ρόλο τουρκικού λόμπι. Είναι να τρέμει κανείς στην ιδέα ότι μια τέτοια παγκόσμια δύναμη, όπως οι ΗΠΑ, διαμορφώνει την πολιτική της με κριτήρια σαν και αυτά. Η κατάθεση, δε, του νέου Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στην Επιτροπή του Κογκρέσου, ήταν απογοητευτική. Κανένα στίγμα μιας νέας πολιτικής.

Η Ελλάδα θα βρεθεί στη ζώνη πυρός και στη Μέση Ανατολή αυτήν καθαυτή. Urbi et orbi η Ελλάδα διακηρύσσει πως ανήκει στο Δυτικό στρατόπεδο. Και καλά κάνει. Το Δυτικό στρατόπεδο, στο οποίο ηγούνται οι ΗΠΑ, έχει συγκεκριμένη πολιτική δέσμευση στην περιοχή η οποία βασίζεται στην υποστήριξη του Ισραήλ. Οι συμμαχίες που διαμορφώνει το Ισραήλ για την επιβίωσή του βασίζονται, εν μέρει, και στην τριμερή με την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα λέγαμε τετραμερή, διότι σ’ αυτήν τη συνεργασία βρίσκεται και η Αίγυπτος μέσω της άλλης τριμερούς (Αθήνας, Λευκωσίας, Καΐρου) που συγκροτήθηκε για ευνόητους λόγους.

Ανατολικά, το Ισραήλ θα συνεργαστεί αναγκαστικά με τις δυνάμεις που αποκλίνουν από την επιρροή του τριγώνου Ρωσίας-Τουρκίας-Ιράν. Και στις δυνάμεις αυτές ανήκουν και οι Κούρδοι, η κρατική υπόσταση των οποίων είναι από τις εξελίξεις που βρίσκονται, ακόμη, στην αρχή τους.

Τέλος, η Ελλάδα βρίσκεται στη ζώνη πυρός και διότι είναι μια βαλκανική χώρα και τα Βαλκάνια θα τεθούν και αυτά στο τραπέζι των όποιων διαπραγματεύσεων διαμορφώσουν τη νέα τάξη πραγμάτων στο τρίγωνο Μέση Ανατολή, Βαλκάνια, Κεντρική Ασία.

Για τα Βαλκάνια παρατηρείται ένα έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον το οποίο έγκυροι σχολιαστές αποδίδουν στην ανησυχία της Ουάσινγκτον για την επιρροή που αποκτούν στην περιοχή κυρίως η Ρωσία, αλλά και η Τουρκία και άλλες μουσουλμανικές χώρες.

Συνήθως οι προτάσεις των Αμερικανών αναλυτών καταλήγουν στην παροχή του δέλεαρ της ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για να κάνουν οι κυβερνήσεις των βαλκανικών κρατών θεσμικές μεταρρυθμίσεις, να εμβαθύνουν τη δημοκρατία και να περιορίσουν ζητήματα διαφθοράς και οργανωμένου εγκλήματος, στοιχεία που προκαλούν την κοινωνική δυσαρέσκεια πάνω στην οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος η ρωσική διείσδυση.

Αυτή η επιθυμία και προσπάθεια ΗΠΑ και ΕΕ θα φέρει σε δύσκολη θέση και την Ελλάδα. Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος της εμμονής του Έλληνα ΥΠΕΞ να λύσει τα προβλήματα της χώρας με την Αλβανία και τα Σκόπια, αλλά τα στερεότυπα στις χώρες αυτές είναι τόσο διαμορφωμένα, που η προσπάθεια φαίνεται να οδηγείται σε αποτυχία.

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Μπήκαμε σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο που οι δυνάμεις μας να την αντιμετωπίσουμε είναι περιορισμένες λόγω της οικονομικής κρίσης και των αποδομητικών στερεοτύπων που κυριάρχησαν στην ελληνική κοινωνία, και οι σύμμαχοί μας διάγουν και αυτοί περίοδο αναπροσαρμογής των πολιτικών τους.

http://www.pontos-news.gr/article/177759/i-ellada-sti-zoni-pyros-oi-kindynoi