21/4/18

Η εγκάρδια συνεννόηση Ρωσίας-Αμερικής και ο μετέωρος Ερντογάν

Απόστολος Αποστολόπουλος
Οι βομβαρδισμοί στη Δαμασκό ήταν κατά κοινή ομολογία μια σκέτη αποτυχία από στρατιωτική άποψη, αλλά είχαν ένα απροσδόκητο ανατρεπτικό αποτέλεσμα. Επανέφεραν στο προσκήνιο την προοπτική κυριαρχίας των δυο μεγάλων δυνάμεων, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, και το διπολισμό. Οι άλλες Δυτικές δυνάμεις, συγκεκριμένα οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, βρήκαν και τυπικά τη θέση που τους αξίζει: υπηρέτες των Αμερικανών.
Οι Γερμανοί κρατήθηκαν μακριά (από τους βομβαρδισμούς) και από όλη αυτή τη θεατρική παράσταση βάζοντας υποθήκη (για τρίτη φορά…) για αυτόνομη παρουσία μελλοντικά. Ο Τραμπ θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος. Εξαρχής η διακηρυγμένη πρόθεσή του ήταν να τα βρει με τη Ρωσία. Ώστε να αντιμετωπίσει την Κίνα. Δικαιωμένος δεν σημαίνει νικητής. Απλώς έχει τώρα πιο ισχυρά επιχειρήματα έναντι των εσωτερικών του αντιπάλων.
Οι βομβαρδισμοί δικαίωσαν για μια ακόμα φορά τον στρατηγό Κλάουζεβιτς, που είχε πει ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.
Οι βομβαρδισμοί στρατιωτικά ήταν ένα μηδενικό αλλά πολιτικά εξυπηρέτησαν άριστα το στόχο. Και στόχος των συγκεκριμένων βομβαρδισμών ήταν:
  • Να καθησυχάσουν τον Πούτιν ότι δεν επρόκειτο για μαζική επίθεση καταστροφής, κατάληψης της Συρίας, εξόντωσης ή ανατροπής του Άσαντ και εκδίωξης της Ρωσίας από την περιοχή, πράγμα που θα προκαλούσε πυρηνικό πόλεμο με πρωτοβουλία του ηγέτη του Κρεμλίνου.
  • Να μην προκαλέσουν θύματα ή/και ζημίες, και αυτό να το κάνουν σαφές. Οι βομβαρδισμοί δεν είχαν στόχο να κάνουν επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Διότι όσο άσχετοι και ανίκανοι αν υποθέσουμε ότι είναι ΗΠΑ-Αγγλία και Γαλλία, είναι παράλογο να σκεφτούμε ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν μερικούς στη Δαμασκό και δεν μπορούν να βρουν κάποιο εν ενεργεία εργοστάσιο να βομβαρδίσουν. Ακριβώς επειδή τίποτε από αυτά δεν έγινε, είναι πρόδηλο ότι η επιχείρηση σχεδιάστηκε έτσι ώστε να έχει αυτό το αποτέλεσμα: Να μην προσθέσει στην όξυνση. Δηλαδή έχουμε μια επιχείρηση σχεδιασμένη να αποτύχει στρατιωτικά αλλά να εντυπωσιάσει την φίλα προσκείμενη κοινή γνώμη και ταυτόχρονα να μεταδώσει ένα πολιτικό μήνυμα κατευνασμού στον αντίπαλο. Αν είναι έτσι, τότε η επιχείρηση ήταν άκρως επιτυχής και επακριβώς σχεδιασμένη.
Πολύ περισσότερο που για πλήρη εξασφάλιση αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς ακολούθησαν διαβεβαιώσεις (κραυγαλέες) ότι δεν θα επαναληφθούν, για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις αποφυγής όξυνσης.
  • Να σώσουν το γόητρο της Δύσης. Το πέτυχαν και αυτό, αφού οι βομβαρδισμοί είναι πραγματικό δεδομένο ενώ τα προηγούμενα είναι υποθέσεις και ερμηνείες. Όποιος πιστεύει τα ΜΜΕ (και δεν είναι λίγοι) και όποιος θέλει νίκη των Δυτικών (ούτε αυτοί είναι λίγοι) μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι και πάλι η Δύση έκανε τη δουλειά της.
Αυτά, όμως, είναι μόνο η εισαγωγή στο κυρίως θέμα ότι δηλαδή:
  1. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι ήταν σε αδυναμία να απαντήσουν στην απειλή Πούτιν ότι αν στριμωχτεί θα κάνει πυρηνικό πόλεμο. Φοβήθηκαν. Και επέλεξαν την πιο ήπια αντίδραση. Γαλλικά ιστολόγια υποστηρίζουν ότι ο Μακρόν ενημέρωσε τους Ρώσους προκαταβολικά για τους βομβαρδισμούς, ότι δηλαδή το γαλλικό κανάλι ήταν εν προκειμένω ο μεσολαβητής για αποφυγή μοιραίων παρεξηγήσεων.
  2. Η σχετική αναβάθμιση της Ρωσίας και η σχετική μείωση της ισχύος των ΗΠΑ τις έφερε εξ αντικειμένου σε μια ισορροπία, νέο στοιχείο στον ανταγωνισμό τους. Δημιουργήθηκαν από την περασμένη βδομάδα πολύ πιο ισχυρές συνθήκες που καθιστούν αναγκαία τη συνεννόησή τους. Επειδή η Ρωσία απόδειξε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ξέρει να διαπραγματευτεί με ακραίους όρους. Αυτούς που καταλαβαίνει η Δύση και ο κάθε αξιοπρεπής διαπραγματευτής.
Άνοιξε ο δρόμος, μακρύς και γεμάτος λακκούβες και νάρκες, για μια προσέγγιση έτσι ώστε να βρεθούν κάποιες αποδεκτές διέξοδοι στις εκκρεμότητες, από τη Συρία ως τη Β. Κορέα και την Ουκρανία. Αλλά και την Τουρκία. Τίποτε δεν είναι πιο λογικό από το να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν αποφάσισε να επισπεύσει τις εκλογές επειδή θέλει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την περίπτωση να συνεννοηθούν ΗΠΑ και Ρωσία και αυτόν να τον έχουν για επιδόρπιο – όπως πριν από έναν αιώνα είχαν οι Άγγλοι τον Βενιζέλο. Κι αυτός εκλογές έκανε και ξέρουμε τη συνέχεια. Έχω ξαναγράψει –και δεν είμαι φυσικά ο μόνος– ότι αν Ρωσία-ΗΠΑ προσεγγίσουν, ένα θύμα θα είναι ο Ερντογάν.
Προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας δεν σημαίνει νέα Γιάλτα. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Σημαίνει απλώς ότι οι μεν έχουν λόγους να φοβούνται τους δε και τούμπαλιν.
Και άρα έχουν λόγους να φτάνουν σε συμβιβασμούς πριν καταλήξουν στις βόμβες αμοιβαίας καταστροφής. Σημαίνει επίσης ότι το «φιλοπόλεμο κόμμα» στις ΗΠΑ μπορεί να είναι, εν δυνάμει, το δεύτερο «θύμα» μετά τον Ερντογάν, εφόσον από τις ευνοϊκές συνθήκες για συνεννόηση περάσουμε σε πράξεις.
Ο τίτλος υπενθυμίζει τη συμμαχία («εγκάρδια συνεννόηση») Αγγλίας-Γαλλίας, μετέπειτα και των ΗΠΑ, εναντίον της Γερμανίας. Τίποτα δεν είναι το ίδιο αλλά μπαίνει στα υπόψη ότι η Γερμανία κράτησε αποστάσεις από τα δρώμενα. Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα στον Α΄ Πόλεμο ήταν εξαρχής σαφή. Αλλά στον Β΄ Πόλεμο έγινε, ως γνωστόν, άγρια διπλωματική μάχη Ρωσίας και Αγγλογάλλων περί τη Γερμανία. Και η Τουρκία έχει δεσμούς με τη Γερμανία, αν και εσχάτως οι σχέσεις (αλλά όχι οι δεσμοί και τα συμφέροντα…) διέρχονται τρικυμίες.

1 σχόλιο:

  1. Σε παλαιότερο σχόλιο μου είχα αναφερθεί σε αυτό το σενάριο! Η παγκόσμια κυριαρχία προφανώς και ανήκει ως στρατιωτική δύναμη στις ΗΠΑ. Προφανώς όμως και δεν πάει έτσι ακόμα κι αν η Ρωσία δεν ήταν πυρηνική δύναμη, κυρίως γιατί δεκάδες οικονομικοί, πολιτικοί, στρατιωτικοί, ενεργειακοί παράγοντες συντελούν σε αυτό. Προφανώς η θέληση των ΗΠΑ για να τα "βρουν" με την Ρωσία είναι και επιθυμία του Ισραήλ κατά την γνώμη μου και ήταν στην φαρέτρα εναλλακτικών σεναρίων της Δύσης ανάλογα με τις εξελίξεις! Ακριβώς λόγω της επικοινωνίας του Ισραήλ με τους Ρώσους και για τον ρόλο τον εγγυητικό που μπορούν να έχουν απέναντι στις εχθρικές δυνάμεις του Ισραήλ που είναι "φιλικές" προς τους Ρώσους οι Ρώσοι. Είτε είναι τακτικοί είτε στρατηγικοί εταίροι ή σύμμαχοι!Προφανώς αυτήν την θέση ισχυροποίησε και η στάση του "ατσάλινου" Πούτιν με τις δηλώσεις Λαβρόφ, του πρέσβη τους που διαμήνυσε εκ μέρους του Πούτιν πως θα πατήσουν το κουμπί αλλά και του πρέσβη των Ρώσων στα Ηνωμένα ΈΘΝΗ! Αυτά για όσα φαίνονται τουλάχιστον στο γυμνό μάτι! Προφανώς και εκδηλώθηκαν και σε άλλες "οδούς". Δεν χωράει αμφιβολία εκ του αποτελέσματος πια!Σε ότι αφορά την Κίνα η Ρωσία δεν θα την "πουλήσει" παρόλο που έχουν διαφορές από το παρελθόν. Επί Πούτιν γεφυρώθηκαν οι σχέσεις τους και η ταπεινή μου άποψη είναι πως γεφυρώθηκαν στρατηγικά! Αυτό φάνηκε από την εντολή της Κίνας σε όσα πλοία πολεμικά δικά της βρίσκονταν στην Μεσόγειο να ενσωματωθούν στο Ρωσικό ναυτικό. Αυτό έλεγε ξεκάθαρα πως είμαι εδώ δίπλα στην Ρωσία και αν κάποιο από τα πλοία του πολεμικού μου ναυτικό βληθεί θα έχετε να κάνετε και μαζί μου!Έπειτα θεωρώ πως ο Πούτιν "επικράτησε" στην Συρία με την ανοχή και ηθελημένα πολλών από την Δύση και των παρελκομένων δυνάμεων αυτής!Έπειτα ο Πούτιν κέρδισε και στο προφίλ του και κατ επέκταση η Ρωσία πως είναι ισχυρός, αποφασιστικός, και παίκτης που ότι λέει το εννοεί και το τηρεί!Έτσι όποιος τον εμπιστεύεται, από την μια πρέπει να μπεί στο άρμα του με καλύτερους όρους από ότι θα μπει κάποιος στο Δυτικό άρμα με την πολιτική των ΗΠΑ και των λοιπών να είναι άκρως κατακτητική και ισοπεδωτική, αλλά ας μην το συζητήσουμε εδώ! Το Ισραήλ και οι Δύση θέλουν ηρεμία στην Συρία για να ξεκοκαλίσουν τα οφέλη και το Ισραήλ για πάρα πολλούς λόγους πέραν αυτού!Εν πάση περιπτώσει όλον αυτόν τον κύκλο σκέψεων το έκανα για να πω πως η Τουρκία έχει επεκτατικές και ηγεμονικές βλέψεις ανάμεσα σε δυο (πιο πολλούς αλλά ας πούμε δυο στρατόπεδα στην παρούσα φάση) ισχυρές δυνάμεις!Δεν χωράει εκεί η Τουρκία με τίποτα! Η στάση και η κατοχή στο συγκεκριμένο κομμάτι γεωγραφικά στην Συρία δεν βολεύει κανέναν. Οι Ρώσοι την έβαλαν αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ πολύ έξυπνα! Ήξεραν τις 'λιγούρες" του Ερντογάν και που πονάει η Τουρκία και "αμόλησαν καλούμπα", τώρα οι Ρώσοι ζήτησαν να αποχωρήσει και περιμένουν να τελειώσουν οι εκλογές να μην την "χαλάσουν" στον Ερντογάν, για όλους τους ευννόητους λόγους που έχουν προχωρήσει στην προσέγγισή της!Μετά όμως? Μετά θα είναι ξεκάθαροι νομίζω γιατί ξεκάθαρα τους το είπε κι ο Λαβροφ...κλείνοντας θα πω πως το 'μυστήριο" με την Τουρκία είναι ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Δύση όχι ανάμεσα στην Ρωσία. Η Ρωσία την πήγε εκεί που ήθελε. Κάτι δεν μου πάει καλά με την Δύση! Την πήγε η Ρωσία εκεί που ήθελε ή την έστειλε η Δύση με "υψηλή αποστολή"? Αυτό είναι το μυστήριο που οι "μικροκίνήσεις" καλούνται οι αναλυτές και οι έμπειροι αυτών των σκηνικών, οι μυστικές υπηρεσίες που έχουν "πρόσβαση" στην πληροφορία να εξιχνιάσουν για έκαστο ενδιαφερόμενο! Κινήσεις όπως να παραδώσει δυο F35, η Δύση στην Τουρκία, που κατά την γνώμη μου είναι βοήθεια στην εκλογή του Ερντογάν...η Δύση που κατηγορείται από τον Ερντογάν πως συνδαύλισε το πραξικόπημα (μπορεί φυσικά η Δύση να έκανε πολύ εύκολα στροφή )... Η Τουρκία λοιπόν δεν ξέρουμε αν είναι μεταξύ σφύρας και άκμωνος. Θα το δείξει το μέλλον και κυρίως μετά τις εκλογές που θα έχουν ξεκαθαρίσει αρκετά στο τοπίο ελπίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.