Ο σκοταδισμός του Ερντογάν κι ο εξωραϊσμός της κατοχής

Μιλούσε στην τηλεόραση Alpha ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, και αποκάλυψε ότι «τις τελευταίες βδομάδες έχουμε πάρα πολύ ενδιαφέρον από Τούρκους καθηγητές οι οποίοι ζουν και εργάζονται για την ώρα στην Τουρκία ή κάποιους άλλους οι οποίοι έχουν φύγει από την Τουρκία, οι οποίοι θέλουν να μάθουν εάν υπάρχει περίπτωση να εργαστούν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου». Και η εξήγησή του: «Εγκαταλείπουν την Τουρκία λόγω των συνθηκών, λόγω αυτού του σκοταδισμού, λόγω αυτού του πολέμου που δέχονται σήμερα όλοι οι διανοούμενοι στην Τουρκία».
Αλλά γιατί να θέλουν να έρθουν στην Κύπρο, αντί οπουδήποτε αλλού, και να βρίσκονται λίγα μόλις χιλιόμετρα κοντά στους 40.000 στρατιώτες του Ερντογάν, σε μια Κύπρο που αυτός ο σκοταδισμός του Ερντογάν απειλεί να την καταλάβει ολόκληρη; Γιατί; Για να μην απομακρυνθούν πολύ από τον σκοταδισμό, που τους κυνηγά; Ή επειδή έχουμε καλύτερο πανεπιστήμιο από τα εκατοντάδες άλλα της Ευρώπης; Όταν, μάλιστα, εδώ η γλώσσα διδασκαλίας είναι η Ελληνική και φυσικά θα δυσκολευτούν! Εκτός κι αν θα διδάσκουν στην Τουρκική, διότι ως γνωστόν το Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει μεγάλα οράματα περί τούτου. Πάντως, ο πρύτανης ούτε πρόβλημα βλέπει ούτε προσπαθεί να δώσει κάποια εξήγηση για το φαινόμενο, αν είναι φαινόμενο, δηλαδή. «Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα», λέει, «αλλά από την άλλη είναι διαδικασίες οι οποίες είναι διεθνείς και ο καθένας έχει το δικαίωμα να ανταγωνιστεί, όπως εξάλλου και οι Κύπριοι καθηγητές σε πανεπιστήμια άλλων χωρών. Δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή».
Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα και λυπούμαι πολύ γιατί ένας ευφυέστατος και οραματιστής ακαδημαϊκός, όπως ο κ. Χριστοφίδης, όχι μόνο δεν το βλέπει αλλά συμβάλλει στην επιδείνωσή του. Είναι αυτό που έχει εξωραΐσει και συνεχίζει να εξωραΐζει την κατοχή και τις σχέσεις Τουρκίας και Ελληνισμού, κάτι που καταντά ισορροπία του τρόμου, ειδικά αυτές τις μέρες, που κορυφώνεται η τουρκική προκλητικότητα και η απροκάλυπτη απειλή εξαφάνισης του Κυπριακού Ελληνισμού και του ελληνικού Αιγαίου.
Πρόκειται για πολιτική αποπροσανατολισμού, που δεν είναι άσχετη με την ενίσχυση της βλακώδους προπαγάνδας, που θέλει το κυπριακό πρόβλημα να είναι ψυχολογικό πρόβλημα και ζήτημα σχέσεων μεταξύ των λαών ή των κοινοτήτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η προβολή με τόση αθωότητα («δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα») του ενδιαφέροντος των Τούρκων καθηγητών (αμφιβάλλω, βέβαια, αν υπάρχει τόσο ενδιαφέρον ώστε να είναι άξιο αναφοράς) θέλει να δείξει ότι ήρθε η ώρα να ξεπεράσουμε κι εμείς τα ψυχολογικά μας προβλήματα, διότι οι Τούρκοι τα ξεπέρασαν αφού επιθυμούν να έρθουν να δουλέψουν σε μια χώρα στην οποία η δική τους χώρα διατηρεί στρατό κατοχής. «Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα», λέει ο πρύτανης, αλλά «δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή.» Είναι απλώς μια ιδιαιτερότητα το γεγονός της κατοχής και των απειλών πολέμου και δεν πρέπει να της δίνουμε σημασία. Και πράγματι, δεν θα έδινα ούτε κι εγώ σημασία, αν δεν ακολουθούσε κι αυτό μια σειρά από άλλα, ανάλογης πολιτικής εμβέλειας γεγονότα, όπως οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων, που τόσο πολύ συνηθίσαμε πια που θεωρείται παράξενος όποιος το βλέπει με μισό μάτι, οι τουριστικές διακοπές μας στα κατεχόμενα και στην Τουρκία, οι συνεργασίες καθηγητών του κρατικού πανεπιστημίου με τα παράνομα πανεπιστήμια των κατεχομένων, η κορύφωση της πολιτικής μικρόνοιας με τις παραστάσεις του κρατικού ΘΟΚ στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, κι ένα σωρό άλλα, που όλα έχουν ένα μόνο σκοπό: Να κρύψουν την κατοχή κάτω από το χαλί και πίσω από τη δήθεν προοδευτική προσέγγιση μορφωμένων ανθρώπων, όπως τους πανεπιστημιακούς, που νομίζουν ότι θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της κατοχής κάνοντας πως δεν τη βλέπουμε. Ακόμα και την ώρα που περικυκλώνουν την Κύπρο οι τουρκικές φρεγάτες και τα F16 σε μια νέα εγκληματική προέλαση του Αττίλα. Όταν ο πρύτανης από τον οποίο περιμένουμε φως «δεν βλέπει πού είναι το πρόβλημα», τι απαιτήσεις να έχουμε από τους αφώτιστους πολιτικάντηδες ή από τον λαό;

aristosm@phileleftheros.com

  Άριστος Μιχαηλίδης   

Φιλελεύθερος