Η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο πρόγραμμα θα είναι σημαντική, με έμφαση στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), από την οποία θα βγούνε ΟΛΑ τα αεροσκάφη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα παραχθεί ούτε το πρωτότυπο.
Ένα μόνο θα μεταβεί, το πρώτο, για να πιστοποιηθεί, κάτι το οποίο δεν υπάρχει η τεχνική δυνατότητα να συμβεί στην Ελλάδα. Τούτων λεχθέντων, η αναφορά περί δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ από το ελληνικό πρόγραμμα αναβάθμισης, όπως ανέφερε στις – υπερβολικές ως συνήθως – δηλώσεις του ο Ντόναλντ Τραμπ μετά από τη συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα, μάλλον θα πρέπει να ερμηνευθούν με βάση τις εσωτερικές πολιτικές και επικοινωνιακές ανάγκες του Λευκού Οίκου.
Κατά τα άλλα, με τις κατάλληλες επενδύσεις στην ΕΑΒ, κυρίως σε ανθρώπινο δυναμικό, σύμφωνα με τον Ντένι Πλέσσα, η εταιρία έχει τη δυνατότητα να παραδίδει 12-15 αεροσκάφη στην Πολεμική Αεροπορία κάθε χρόνο. Αυτό θα συμβεί από το τρίτο έτος από την ημερομηνία υπογραφής του προγράμματος.
Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν στην ενημέρωση του αντιπροέδρου της Lockheed Martin, τα πρώτα δύο χρόνια θα πρέπει οι μηχανικοί της εταιρίας να σχεδιάσουν την αναβάθμιση των ελληνικών αεροσκαφών, καθώς ενσωματώνουν συστήματα που δεν έχουν άλλα F-16.
Και μόνο το (σ.σ. καρκίνωμα) σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS να αναλογιστεί κανείς, μπορεί να κατανοήσει το πόσο απαιτητική είναι η φάση του σχεδιασμού. Ένα σύστημα που θυμόμαστε -σαν τώρα- τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας Γιάννο Παπαντωνίου, να ανακοινώνει την προμήθεια των F-16 με το ASPIS, με τη δικαιολογία ότι τα μαχητικά «θα έρθουν με το σύστημα ενσωματωμένο» και δεν θα υπάρχει ρίσκο…
Έχουν περάσει 15 χρόνια και ακόμα με αυτό ασχολούμαστε. Όχι ότι δεν έχουν επιλυθεί πολλά από τα προβλήματα, όμως πέραν του ότι τόσα χρόνια μετά δεν έχει νόημα η συζήτηση, η τεχνολογία στον εν λόγω τομέα αναπτύσσεται με τέτοια ταχύτητα, οπότε μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο «παράταιρο» θα είναι ένα σύστημα που μετά βίας θα θεωρούσε κανείς τρίτης γενιάς, με ένα αεροσκάφος το οποίο ο κατασκευαστής το θεωρεί στα πρόθυρα της πέμπτης…
Και δεν βρέθηκε (;) ένας να ρωτήσει, έστω για τους τύπους, αν υπάρχει κάποια πιο σύγχρονη λύση διαθέσιμη, η οποία θεωρητικά θα μπορούσε να μειώσει και τους χρόνους ολοκλήρωσης της αναβάθμισης. Αφού ο κάθε πολιτικός λέει ό,τι του γουστάρει και 15 χρόνια μετά που βλέπουμε τα αποτελέσματα δεν υπάρχει κανείς να του ζητήσει τον λόγο… καλά να πάθουμε κι εδώ.
Κατά τα άλλα, εάν το πρόγραμμα ξεκινήσει και η ΕΑΒ διαθέτει το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτείται, θα μπορεί να προτείνει ενισχυμένη την εμπλοκή της στα προγράμματα των F-16 χωρών του Κόλπου (π.χ. Ομάν), ή πιο κοντά στην περιοχή μας (π.χ. Μαρόκο).
Ταυτόχρονα, όπως ανέφερε ο κ. Πλέσσας, σχεδόν όλες οι χώρες των Βαλκανίων επιθυμούν να προμηθευθούν μεταχειρισμένα μαχητικά F-16 τα οποία στη συνέχεια θα αναβαθμίσουν. Η εταιρία αφενός υποστηρίζει την προσπάθεια προώθηση μέρος του στόλου των F-16 Block 30 σε χώρες της περιοχής ή αλλού ώστε τα χρήματα να κατευθυνθούν στην αναβάθμιση των υπολοίπων.
Αφετέρου όμως, έδωσε την εντύπωση ότι εάν ξεκινήσει το πρόγραμμα και μπορεί να πείσει για την καταλληλότητά της, η ΕΑΒ θα αποτελέσει φυσιολογικό εταίρο στα προγράμματα και των άλλων χωρών της περιοχής (π.χ. Βουλγαρία, Ρουμανία, ενώ η Κροατία εάν ασχοληθεί με το μαχητικό θα προέρχεται από το Ισραήλ).
Στο θέμα αυτό, σε μια διαφάνεια που παρουσίασε ο εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρίας, εμφανίστηκαν συστήματα που θα απομακρυνθούν στο πλαίσιο της αναβάθμισης από τα F-16 Block 52+ και τα Block 52+ Advanced, δεν κατευθυνθούν για την αναβάθμιση των F-16 Block 50, αλλά στα F-16 Block 30.
Το θέμα χρήζει διευκρίνισης, αν και η απάντηση δείχνει να συνδέεται με τη διαδικασία να καταστούν τα εν λόγω αεροσκάφη πιο «ελκυστικά» ώστε να μπορέσουν να πωληθούν. Πάλι βέβαια, θα πρέπει να διευκρινιστεί η τύχη των F-16 Block 50.
Εκσυγχρονισμός F-16: Μια φωτογραφία πολλοί υπουργοί κανένα αποτέλεσμα!
Από Π. Καρβουνόπουλο
H Lockheed Martin,μέσω του αντιπροέδρου της Ντένη Πλέσσα παρουσίασε τις θέσεις της για το θέμα του εκσυγχρονισμού των F-16. Απάντησε στην πρόταση της Boeing, επισημαίνοντας το μεγάλο ρίσκο που υπάρχει όταν μια εταιρεία θέλει να εμπλακεί σε αεροσκάφη άλλης,θυμισε ότι και στο παρελθόν ανάλογες προτάσεις είχαν απορριφθεί και είπε ως παράδειγμα πως “είναι σαν η Lockheed Martin να θέλει να αναβαθμίσει τα Mirage 2000”.
Παρόλα αυτά η υπόθεση νομίζουμε ότι θα κλείσει οριστικά μέσα στον Φεβρουάριο.
Η πιο ενδιαφέρουσα από τις διαφάνειες που παρουσιάστηκαν έχει να κάνει με το πόσοι ΥΕΘΑ και Αρχηγοί είχαν ασχοληθεί ή δεν ασχοληθεί με το θέμα,για να φθάσουμε σήμερα να συζητάμε πάλι τον εκσυγχρονισμό σε συνθήκες πολύ δυσκολότερες και με προοπτικές πολύ αμφίβολες.
Έμφαση στην ΕΑΒ, να κανει και αυτή την αργομισθιουλα της, παλιά μου τέχνη κόσκινο
ΑπάντησηΔιαγραφή