Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου αυτοκτονούν, στην Κύπρο σφυρίζουν

Σάββας Ιακωβίδης

Η διαρροή θεμάτων για εξετάσεις υποψηφίων εκπαιδευτικών για διορισμό στην εκπαίδευση θέτει επί τάπητος δύο μέγιστα ζητήματα. Το πρώτο αφορά την αξιοπιστία τέτοιων και άλλων εξετάσεων. Υποψήφιοι όπως και η κοινή γνώμη διερωτώνται αν πρέπει στο εξής να έχουν εμπιστοσύνη σε τέτοιες διαδικασίες, αφού οι εντεταλμένοι με την οργάνωση και διεξαγωγή τους αποδείχτηκαν πολύ κατώτεροι του ρόλου και της αποστολής τους. Το δεύτερο μέγα ζήτημα, το οποίο έχει άμεση σχέση με το ανεπίτρεπτο ολίσθημα στις εξετάσεις, αφορά την ευθύνη όσων εντεταλμένα ανέλαβαν να τις διεκπεραιώσουν. Δυστυχώς, εξαιτίας και της προεκλογικής περιόδου, όλοι εστιάζονται στα επουσιώδη και ενσυνείδητα αφήνουν κατά μέρος τα ουσιώδη.

Είναι αυτόδηλο ότι στο εξής οι όποιες εξετάσεις θα διενεργούνται από κρατικές υπηρεσίες και δη το Υπουργείο Παιδείας θα προκαλούν εύλογες υποψίες και θα θεωρούνται εκ προοιμίου ως αφερέγγυες και αναξιόπιστες, εκτός και αν το Υπουργείο λάβει εκείνα τα αξιόπιστα μέτρα, τα οποία να πείσουν ενδιαφερόμενους και πολίτες ότι τέτοια ρεζιλίκια δεν θα επαναληφθούν. Όμως, το πιο σημαντικό ζήτημα είναι εκείνο της ευθύνης. Στην αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα, γινόταν λόγος για τα εύθυνα. Όσοι ανελάμβαναν δημόσιο αξίωμα, περνούσαν από διερεύνηση και ενδελεχή εξέταση. Λογοδοτούσαν για τις πράξεις τους ή για την ανεπάρκεια και την απραξία τους. Και υφίσταντο το ανάλογο κόστος ή εισέπρατταν τιμές.

Ας έλθουμε στα σημερινά. Η έμπρακτη ανάληψη ευθύνης είναι θέμα παιδείας, κατά κεφαλήν καλλιέργειας, δημοκρατίας, ελευθερίας και πολιτισμού. Είναι στάση ζωής, φιλότιμου, συνέπειας και αξιοπρέπειας. Είναι αποτέλεσμα προσωπικής εντιμότητας, ήθους και ηθικής. Είναι ακραία συνειδητοποίηση επαγγελματισμού και ιερού και απαραβίαστου καθήκοντος απέναντι στην κοινωνία, στους πολίτες και στο κράτος. Είναι θέμα αγάπης και σεβασμού προς την πατρίδα. Στην κυπριακή μπανανία, όπου τα πάντα έχουν εξαρθρωθεί, λεηλατηθεί και ισοπεδωθεί, αυτή η ωραιότατη ελληνική λέξη, «ευθύνη», έχει εξευτελιστεί και γελοιοποιηθεί από τους ταγούς και τους ηγήτορες της πολιτείας. Οι λέξεις «συγγνώμη», «έκανα λάθος», «παραιτούμαι», δεν ακούγονται από κανέναν.

Εδώ είναι Κύπρος, κανείς δεν παραιτείται, όπως συμβαίνει π.χ. επ’ εσχάτων στη Βρετανία ή σε άλλες χώρες. Θα δώσουμε μερικά παραδείγματα ανάληψης ευθύνης και ευθιξίας από ταγούς ξένων χωρών: Πριν από λίγα χρόνια, ένας διευθυντής σχολείου στην Ιαπωνία αυτοκτόνησε επειδή το σχολείο του βρέθηκε να είναι ένα από τα εκατοντάδες που δεν έκαναν όλα τα απαιτούμενα μαθήματα, ώστε οι μαθητές του να μπορούν να εστιάσουν στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές εξετάσεις για εισαγωγή σε πανεπιστήμιο. «Δεν ήταν λάθος των μαθητών. Σας ζητώ να ασχοληθείτε με τρόπο που δεν θα αποτελεί μειονέκτημα για τους μαθητές», έγραψε στο σημείωμα που άφησε πριν αυτοκτονήσει ο 58χρονος διευθυντής.

Το 2002, ο Πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Βιμ Κοκ, έδωσε υψηλό παράδειγμα ευθιξίας. Υπέβαλε την παραίτηση του ιδίου και της κυβέρνησής του μετά από έκθεση που απέδιδε ευθύνες για τη στάση των Ολλανδών κυανοκράνων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, που είχε διαπραχθεί το 1995. O πρώην Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Πιέρ Mπερεγκοβουά, αποτελεί και σήμερα το πλέον τραγικό παράδειγμα πολιτικής ευθιξίας. Έδωσε τέλος στη ζωή του, την Πρωτομαγιά του 1993, διότι δεν άντεχε να ζήσει με τη ρετσινιά άτοκου δανείου ύψους ενός εκατομμυρίου φράγκων, που έλαβε από φίλο του βιομήχανο.

Επίσης το 2006, ο ηγέτης των Φιλελευθέρων στη Bρετανία, Tσαρλς Kλαρκ, παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος, όταν έγινε γνωστό ότι δίνει αγώνα απεξάρτησης από το αλκοόλ. Την ίδια χρονιά παραιτήθηκε ο διευθυντής της CIA, Πόρτερ Γκρος, εξαιτίας των διαφωνιών του με τους χειρισμούς του Αμερικανού Υπουργού Άμυνας, Pάμσφελντ. Eν μιά νυκτί παραιτήθηκαν οι Υπουργοί Δικαιοσύνης και Oικισμού της Oλλανδίας, διότι θεώρησαν εαυτούς υπευθύνους για προβλήματα ασφάλειας στο αεροδρόμιο Σίπχολ. Τον Απρίλη του 2014, ο Πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη βύθιση πλοίου που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατοντάδες επιβάτες, κυρίως νεαροί μαθητές. 

Ο γνωστός κοινωνιολόγος, Ράλφ Ντάρεντορφ, υπογράμμισε κάποτε ότι η ποιότητα της δημοκρατίας μιας χώρας επικυρώνεται με τις παραιτήσεις μελών της κυβέρνησής της όταν αυτό απαιτεί η εμπλοκή τους -έμμεση ή άμεση- σε μιαν αποτυχία της πολιτικής, ενώ άλλοι κωφεύουν ακόμη και στα πιο καραμπινάτα σκάνδαλα και στις πιο ηχηρές δημόσιες εκκλήσεις για παραίτησή τους. «H παράδοση κάθε χώρας στον πολιτισμό της δημοκρατίας», πρόσθεσε, «καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεγμένοι ηγέτες της αντιλαμβάνονται την πολιτική υπευθυνότητα». Αυτήν την υπευθυνότητα, θεμέλιο της δημοκρατίας και της πολιτικής ευθιξίας, δεν κατανόησαν ποτέ οι μοιραίοι ηγέτες της Κύπρου. Προσγειωθείτε, λοιπόν, στη δήθεν ευρωπαϊκή Κύπρο! Και αποφασίστε αν θα εκμανείτε, αν θα οργιστείτε ή αν θα απελπιστείτε άχρι αηδίας για το κατάντημα.

sigmalive.com/