του Σάββα Καλεντερίδη
Ο Ερντογάν είναι όμηρος της πολιτικής του, και τα περιθώρια ελιγμών όσο πάει και στενεύουν. Με αφορμή και αιτία τη στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ να στηρίξουν τους Κούρδους στο Ιράκ και τη Συρία, γεγονός που οδηγεί σταδιακά στον έλεγχο μιας εκτεταμένης περιοχής που θα ξεκινά από τα σύνορα με το Ιράν και τη Βαγδάτη και θα φθάνει μέχρι τις ακτές της Μεσογείου, διατρέχοντας τη ζώνη των συνόρων της νότιας Τουρκίας, ο Ερντογάν αποτόλμησε να τεντώσει το σχοινί με την Ουάσινγκτον και να επιχειρήσει μια γεωπολιτική στροφή προς Μόσχα και Τεχεράνη.
Δεν είναι εύκολες αυτές οι στροφές, ούτε χωρίς κόστος. Η Ελλάδα το επιχείρησε στον Α΄ και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ακόμα πληρώνουμε τα σπασμένα.
Ο διχασμός, η μικρασιατική τραγωδία και ο Εμφύλιος λειτουργούν μέχρι σήμερα ως λοβοτομή του ελληνικού έθνους, με τους Έλληνες να μην είναι σε θέση να σκεφτούν και να διαλεχθούν λογικά πάνω σε πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα.
Ο Ερντογάν επιχείρησε τη στροφή προς τη Μόσχα προκαλώντας ανησυχία αλλά και οργή κυρίως στους στρατιωτικούς κύκλους της Ουάσινγκτον και στο ΝΑΤΟ, αφού δίνει την εντύπωση ότι κάνει πρακτικά βήματα σε μια σειρά από στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως η προμήθεια των S-400, η συνεργασία με τη ROSATOM στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων στη Μερσίνα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η κατασκευή του αγωγού Turkish Stream κ.ά.
Προβαίνοντας σε αυτές τις κινήσεις, ο Ερντογάν προσδοκούσε ανταλλάγματα από Μόσχα και Τεχεράνη στο Κουρδικό. Δηλαδή, ήθελε την ενεργό πολιτική και επιχειρησιακή στήριξη των δύο χωρών που έχουν λόγο στη Συρία και στην περιοχή, για να εξισορροπηθεί η αμερικανοκουρδική συνεργασία και να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές εξελίξεις γύρω από το Κουρδικό.
Πρώτο μέλημα της Τουρκίας είναι να αποκοπεί και να διαλυθεί ο «Κουρδικός Διάδρομος» στη Συρία και να παραμείνει ένα καχεκτικό κρατικό μόρφωμα η Αυτόνομη Κουρδική Διοίκηση στο Β. Ιράκ, δηλαδή να αποτραπεί το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία και η ένωσή του μελλοντικά με...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Hi Savva,
ΑπάντησηΔιαγραφήYou have oferred a great service to the nation. However, I disagree with your analysis. Turkey has able politicians and they have it both ways most of the time.They manipulate both the USA and Russia to advance their own interests. Neither Russia nor the US wants to dissolve Turkey and create a free Kurdistan in Turkey. They also fight to prevent a Kurdish state in Iraq and Syria. The Kurds have a unique chance to create a state from territories in Irq,Turkey, Iran, and Syria. But I am afraid that the Turks will win again.
Dr.Robert Athanas
Ρόμπερτ
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα και είναι δύσκολο να τη διαχειριστούν ΗΠΑ και Ρωσία.
Όμως με τους Κούρδους το πικρό ποτήρι θα το πιει.
Πρώτα ομοσπονδοποίηση και μετά βλέπουμε.
Μία χώρα δεν κρίνεται μεγάλη από την γεωγραφική έκταση που καταλαμβάνει ούτε από το πόσο υπεράριθμος είναι ο πληθυσμός της ούτε από αυτά τα δύο μαζί. Άλλωστε υπάρχουν από αυτή την άποψη αρκετές χώρες που παραμένουν υποτελείς ενώ αντιθέτως υπάρχουν χώρες που από αυτήν την άποψη ενώ είναι νάνοι ωστόσο έχουν τόση δυσανάλογη δύναμη που συμπεριφέρονται και διαμορφώνουν εξελίξεις σαν πραγματικά να είναι μεγαλύτερες δυνάμεις (πχ Ολλανδία, Βέλγιο, Ισραήλ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη πλευρά είναι αμφίβολο κατά πόσο είναι πραγματικά αυτόνομες χώρες, κράτη που αν και κατέχουν οικονομική ή και τεχνολογική ή και στρατιωτική ισχύ μπορούν ωστόσο πραγματικά να αντιταχθούν στην δύναμη που αντιτάσσει ο εκάστοτε ενας κορυφαίος πλανητικός παίκτης, όπως για παράδειγμα η Γαλλία που αν και πυρηνική και τεχνολογική δύναμη δείχνει δύσκολο να αντισταθεί. Και παρ΄ολα αυτά θα το κάνει αυτό η Τουρκία;
Είναι βέβαιο ότι ένα κράτος εξελίσσεται σε ισχυρότερο ή πιο αδύναμο, και εξαρτάται αυτό από το κατά πόσο η εκάστοτε πλανητική υπερδύναμη μπορεί εντός του κράτους που σαν παράδειγμα συζητάμε να διατηρεί τόσο ισχυρή 5η φάλαγγα ώστε με πολυποίκιλους εσωτερικούς παράγοντες να εξασφαλίζει τα συμφέροντα της διαμορφώνοντας τις εσωτερικές εντός του κράτους αυτού πολιτικές και άλλες εξελίξεις. Για παράδειγμα για ποιο λόγο και αιτία δεν μπόρεσαν οι ΗΠΑ να διαμορφώσουν μέσα στην Βόρεια Κορέα το περιβάλλον που θα την έκαναν μία χώρα του χεριού τους;
Εν κατακλείδι η Τουρκία είναι ένα κράτος που την τελευταία εκατονταετία βαίνει συνεχώς μειούμενο, και ενδεχομένως σήμερα η πορεία αυτή για άλλους λόγους και συμφέροντα θα συνεχιστεί πτωτική καθότι δεν πιστεύω ότι οι υπερδυνάμεις, οι ΗΠΑ δηλαδή δεν έχουν κρατήσει εντός της μία τόσο ισχυρή 5η φάλαγγα που όταν χρειαστεί ευκόλως θα την χρησιμοποιήσουν.
Νομίζω πως αν πραγματικά ο Ερντογάν αντιταχθεί στα ξένα ισχυρά συμφέροντα τότε θα είναι "λίγα τα ψωμιά του"
Γαλλίες και Γερμανίες χτυπάνε προσοχή στα κελεύσματα των ΗΠΑ, δεν είναι μακρυά που η Γαλλία έκανε γαργάρα τα 2 ελικοπτεροφόρα αξίας πολλών δις χώρια η πολιτική επιρροή, που ήταν να πουλήσει, έτοιμα μέχρι βίδα στην Ρωσσία. Τόσο δύσκολη είναι η διαχείριση της Τουρκίας;
ΑπάντησηΔιαγραφή