Τι και πώς μπορεί να περισωθεί*
Πριν από μερικά χρόνια η Τουρκία φαινόταν ακόμη σαν να είχε μια αποστολή στην περιοχή. Το τέλος του συστήματος της Γιάλτας, η ανάδυση ενός πολυπολικού κόσμου, η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δυσκολίες της Δύσης να συνυπάρχει με το Ισλάμ, η αραβική αφύπνιση, η ψυχρότητα της ΕΕ, όλα αυτά τα γεγονότα και οι εξελίξεις άνοιγαν προοπτικές μπροστά της.
Την προωθούσαν και αυτο-προωθείτο στο προσκήνιο ως ένα πιθανό «μοντέλο» για την περιοχή. Λόγω του μεγέθους της και της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και λόγω των ιστορικών δεσμών της προσκλήθηκε να διαδραματίσει έναν ρόλο. Υποστηριζόμενη σθεναρά από την σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν σε θέση αρχικά να παίξει αυτόν τον ρόλο πράγματι. Ως ανερχόμενο αστέρι, είχε περιγραφεί ως μια μουσουλμανική δημοκρατία, και, επιτέλους, ένα μοντέλο για «τον μουσουλμανικό κόσμο στην ουρά του πολιτισμού». Με αυτή την ευκολία, η κυβέρνηση των ισλαμιστών κατέληξε να αποκτήσει υπερβολική αυτοπεποίθηση για τις δυνατότητές της και άρχισε να δουλεύει μια ρητορική ανεξαρτησίας έναντι των συμμαχιών της και των Δυτικών δεσμών της.
Από το 2005, αμέσως μετά την λήψη μιας σταθερής απόφασης για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας πήρε μια νέα κατεύθυνση. Η ακολουθία του περιγράμματος της Δυτικής εξωτερικής πολιτικής, οι ΗΠΑ επικεφαλής και η ακλόνητη υποταγή της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, τελείωσαν έτσι ηχηρά.
Για τη συνέχεια ForeignAffairs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.