Αρθρο του εκδότη της δημοκρατίας Ιωάννη Ν. Φιλιππάκη
Η μεγαλύτερη ζημιά τους είναι ότι δύσκολα θα επανέλθει ο σεβασμός προς τα ΜΜΕ στη συνείδηση του πολίτη
Η διαμορφούμενη κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ, η οποία κάθε μέρα λαμβάνει ολοένα πιο εκρηκτικές διαστάσεις, σίγουρα έχει όχι μόνο ηθικούς, αλλά και φυσικούς αυτουργούς.
Και τα ονόματά τους (και οι διευθύνσεις τους) είναι γνωστά: Φώτης Μπόμπολας και Σταύρος Ψυχάρης!
Οι προδιαγραφές τους, εντελώς διαφορετικές. Ο ένας, κληρονόμος ενός πολύ ισχυρού, αν και αμφιλεγόμενου όσον αφορά τις πρακτικές του, ονόματος, αλλά και περιουσίας! Ο άλλος, επίσης κληρονόμος, με άλλου είδους κληρονομητήριο μεν, με αμφιλεγόμενο τρόπο δε, μιας αυτοκρατορίας του Τύπου. Η μεθοδολογία και των δύο, σχεδόν πανομοιότυπη: Επί δεκαετίες ρήμαξαν τον χώρο δραστηριότητας κάθε είδους ΜΜΕ στον οποίο αναμείχθηκαν, προκαλώντας τραγικά αποτελέσματα και δημιουργώντας συνθήκες ολικής καταστροφής ενός οικονομικού κλάδου που όχι μόνο απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους, αλλά και που η ομαλή λειτουργία του θα αποτελούσε βασικό πυλώνα κριτικής του πολιτικού συστήματος και, κατ’ επέκταση, στήριξης της ίδιας της πατρίδας μας.
Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρθηκαν ήταν η άσκηση πολιτικής και κάθε είδους επιρροής, αλλά και η μεγέθυνση των προσωπικών περιουσιών τους. Με την επινόηση πολυδαίδαλων σχημάτων και τη βοήθεια «πρόθυμων» συνεργατών, κατάφερναν να ζουν βασιλικά και να αβγατίζουν τις περιουσίες τους επί δεκαετίες. Μέσω της καταστροφικής έκρηξης του Χρηματιστηρίου, της επιδεικτικής ανάμειξής τους σε, σχεδόν, κάθε είδους κρατικά έργα και προμήθειες, αλλά και της εγκληματικής τραπεζικής χρηματοδότησης που έτυχαν, έστησαν ένα ολιγοπώλιο (διπώλιο, ουσιαστικά), όχι μόνο μη επιτρέποντας σε οποιονδήποτε άλλον θέλει να αναπτυχθεί υγιώς χωρίς τα απαραίτητα «διόδια», αλλά δημιουργώντας και τις προϋποθέσεις στην πρώτη μεγάλη κρίση να καταρρεύσουν, σχεδόν εν μια νυκτί, και να συμπαρασύρουν μαζί τους ανθρώπους, επιχειρήσεις, τον ίδιο τον Τύπο τελικά.
Και, βέβαια, δεν ήταν μόνο οι οικονομικές συνθήκες που διαμόρφωσαν μέσω των στημένων σε πήλινα πόδια, όπως φάνηκε, επιχειρηματικών «γιγάντων» τους, αλλά και η ηθική απαξίωση που περιβάλλει πλέον τα ΜΜΕ. Η επιχείρησή μας αλλά και ο υπογράφων έχουν βιώσει πραγματικά τη χυδαία και απρεπή, «νταβατζιλίδικη» συμπεριφορά και των δύο. Δεν υποκύψαμε, αλλά πληρώνουμε ακόμα και σήμερα τις συνέπειες άρνησης στην υποταγή.
Και μπορεί επιχειρήσεις να ξαναστηθούν, θέσεις εργασίας να ξαναδημιουργηθούν, αλλά στη συνείδηση του μέσου Ελληνα πολίτη δύσκολα θα επανέλθουν ο σεβασμός και η αξιοπιστία προς τα ΜΜΕ. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που οι δύο Νέρωνες του Τύπου «πέτυχαν».
Γιατί «Νέρωνες»; Μα, γιατί και οι δύο, με διαφορετικό τρόπο καθένας, απολαμβάνουν το καιόμενο τοπίο! Ο κ. Στ. Ψυχάρης, έχοντας την ευφυΐα να εξαφανισθεί στις υπερπολυτελείς κατοικίες του, παρακολουθεί σιωπηλός. Ο κ. Φώτης Μπόμπολας, χωρίς ίχνος ντροπής, είτε μέσα από το εγκαταλελειμμένο ανάκτορό του είτε μέσα από το υπερμέγεθες σκάφος του -που, σημειωτέον, έσπευσε να αφήσει να διαρρεύσει ότι πούλησε (;) γιατί δεν μπορούσε να το συντηρήσει (...)- εξακολουθεί να παριστάνει τον παράγοντα. Είτε προσπαθώντας να επηρεάσει το μέλλον των εκπλειστηριασθέντων περιουσιακών στοιχείων της ΠΗΓΑΣΟΣ είτε «πουλώντας» εκδούλευση, άμεσα ή έμμεσα, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Στη μεν κυβέρνηση, και κυρίως στα πλέον αφελή (μόνο;) μέλη της που «χειρίζονται» (ο Θεός να το κάνει!) τα των ΜΜΕ, εδώ και δύο χρόνια «παρέδωσε» τις εφημερίδες του και συνετέλεσε ουσιαστικά σε κάθε σχέδιο που θεωρητικά βοηθούσε τα πλάνα αυτών των επιπόλαιων κυβερνητικών στελεχών. Στην αντιπολίτευση σήμερα «πουλάει» την αναστολή έκδοσης της πλέον φιλοκυβερνητικής εφημερίδας. Και βέβαια, θα πρέπει να είναι εντελώς ανόητος αν πιστεύει ότι τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Μητσοτάκης συμμερίζονται τις καυχησιές του.
Αντίστοιχα, θα πρέπει να είναι εντελώς αφελής αν πιστεύει ότι ένας επιχειρηματίας όπως ο κ. Σαββίδης, που δημιούργησε ό,τι δημιούργησε διά πυρός και σιδήρου σε μια χώρα όπως η Ρωσία, θα καθίσει να του κάνει κουμάντο ο καταστροφέας των ΜΜΕ.
Τελευταίο επίτευγμα του κ. Μπόμπολα και της ιδιότυπης συμμορίας που έχει γύρω του; Η κατάρρευση ενός δικτύου διανομής άνω του 50% του Τύπου, οι συνέπειες της οποίας κινδυνεύουν να είναι τραγικές για δεκάδες επιχειρήσεις που του είχαν εμπιστευθεί ουσιαστικά τη ζωή τους...
Και βέβαια, αυτά αφορούν τους άμεσα εμπλεκομένους. Αυτό που αφορά την ελληνική κοινωνία είναι η απόλυτη και διαφανής διερεύνηση της πορείας που δημιούργησε την καταστροφή. Οι ένοχοι είναι γνωστοί. Τα εγκλήματά τους, επίσης. Ο ουσιαστικός νομικός χαρακτηρισμός τους είναι η ηθική και η φυσική αυτουργία στην καταστροφή ενός ολόκληρου οικονομικού κλάδου. Ο τυπικός νομικός χαρακτηρισμός; Ας τον βρουν όσοι διατείνονται, μήνες τώρα, ότι προστατεύουν τη Δικαιοσύνη. Γιατί μία είναι η μέθοδος προστασίας της Δικαιοσύνης: Η δίκαιη λειτουργία της προς όφελος της κοινωνίας και μόνο! Και οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν!
Για την περίπτωση που απασχολεί πρέπει να θυμόμαστε ότι η βέλτιστη πρακτική την οποία ακολουθούσαν και συνεχίζουν να ακολουθούν οι ξένες μεγάλες δυνάμεις με τις μυστικές τους υπηρεσίες με σκοπό την πλήρη χειραγώγηση των συχνά συμμαχικών μικρότερων κρατών (ανάδειξη νέων πολιτικών και οικονομικών ηγεσιών κτλ κτλ) είναι να παρέχουν αυτές οι μυστικές υπηρεσίες την υποστήριξη τους σε "συγκεκριμένα πρόσωπα της αρεσκείας τους" τα οποία με την σειρά τους μέσα από τα ΜΜΕ που κατέχουν διαμορφώνουν το κλίμα που συμφέρει τους μεγάλους ξένους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ολίγοις, ως Χ ξένη μυστική υπηρεσία σε προωθώ σαν φυσικό πρόσωπο σε ένα κράτος δίνοντας σου αρχής γενομένης για εκεί ένα μικρό κεφάλαιο αλλά και τις διόδους να μπεις στα τοπικά κανάλια εξουσίας τα οποία αργότερα προσθέτουν πολλαπλασιαστική ισχύ που επιφέρουν όλο και περισσότερο προσωπικό πλουτισμό όσο και οφέλη για τους πάτρωνες (μεγάλες δυνάμεις) που κρατούν τα νήματα.
Σε ότι αφορά την υπόληψη του κόσμου για τα ΜΜΕ θέλω να σημειώσω το εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παταγώδης κατάρρευση των γιγάντων με τα πήλινα πόδια αποτελεί την ευκαιρία για έντιμους και σοβαρούς επαγγελματίες που αποτυπώνουν ειδήσεις και όχι φήμες, αναλύσεις και όχι σχόλια αποτελεί σοβαρή ευκαιρία να αποκομίσουν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Έχουμε βαρεθεί τις γραφίδες των γενικόλογων διαπιστώσεων και των αναλύσεων ‘παρασκηνίου‘ που θυμίζουν κουτσομπολιό τελευταίας διαλογής.
Βέβαια πιθανά το σύστημα θα επιδιώξει την διαδοχή αλλά αξίζει τον κόπο η προσπάθεια.
Προσωπικά όταν θέλω να ακούσω ειδήσεις ακούω ΡΙΚ και κανέναν από τους λοιπούς Ελληνόφωνους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Επίσης για να μάθω αλήθειες επί λοιπών ζητημάτων λαμβάνω υπόψη μου τις δηλώσεις Ελλήνων στα ξένα δίκτυα (βλ Μουζάλας και Σαμαράς παλαιότερα) ή τις δηλώσεις ξένων (π.χ. Ακιντζί και Τσαβούσογλου) για Κυπριακό κλπ θέματα εξωτερικής πολιτικής.