Από τη Βόρεια, τουρκοκρατούμενη Συρία στο Crans-Montana

Σάββας Ιακωβίδης

-Ποιος θα υποχρεώσει την Τουρκία να συμμορφωθεί;

-Εφόσον η Τουρκία εμμένει σε εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα και παραμονή του Αττίλα, ποιο είναι το σχέδιο Β’ της Αθήνας και της Λευκωσίας;

Ήταν αναμενόμενο ότι η κατοχική Τουρκία δεν θα παρεξέκλινε από τις γνωστές και αδιάλλακτες θέσεις της στο Κυπριακό. Με όσα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Τσαβούσογλου, εξέφρασε στη διάσκεψη του Crans-Montana, στην Ελβετία, ξεκαθαρίζεται ακόμα μία φορά και για εκατομμυριοστή φορά ότι η κατοχική της Κύπρου, χώρα, δεν εννοεί να τερματίσει τα εγγυητικά, επεμβατικά δικαιώματά της και να αποσύρει τον Αττίλα ΠΡΙΝ από την έναρξη εφαρμογής μιας πιθανής λύσης. Για όσους τρέφουν ακόμα ψευδαισθήσεις, ιδού τι ο Τσαβούσογλου είπε στη διάσκεψη (σύμφωνα με πληροφορίες συναδέλφων):
1.- Συνθήκη Εγγυήσεως: Να προσαρμοστεί στα «νέα δεδομένα» για να καλύπτει τη συνταγματική ασφάλεια, την εξωτερική διάσταση, αποτελεσματική συμμετοχή και εδαφική ακεραιότητα των δύο πλευρών.

2.- Συνθήκη Συμμαχίας: Να συνεχίσει να ισχύει με τα δύο αποσπάσματα, ελληνικό και τουρκικό, να υπάγονται στις αντίστοιχες πολιτείες. Η Τουρκία απορρίπτει τη σύσταση ενός τριμερούς στρατηγείου.

3.- Απόσυρση στρατευμάτων: Ένας σημαντικός αριθμός τουρκικών στρατευμάτων να αποσυρθεί με την έναρξη ισχύος της συμφωνίας. Στη συνέχεια να ακολουθήσει σταδιακή αποχώρηση των τουρκικών και ελληνικών στρατευμάτων για να φτάσουν σ’ ένα συμφωνημένο αριθμό.

4.- Εφαρμογή της λύσης: Ο Τσαβούσογλου ζήτησε να βρεθεί ένας μηχανισμός, ο οποίος να εποπτεύει τη λειτουργία της λύσης, τη συνταγματική τάξη, την ισότιμη μεταχείριση, την αποτελεσματική συμμετοχή, την ανάπτυξη μιας δύναμης κάτω από το κεφάλαιο 6 του ΟΗΕ.

5.- Η τουρκική πρόταση αποκλείει τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Περιλαμβάνει επίσης και ρήτρα αναθεώρησης η οποία προβλέπει όπως οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις επανεξετάσουν στο μέλλον κατά πόσο θα αλλάξει το σύστημα.

Στρατηγικοί σχεδιασμοί

Με απλά λόγια, η Τουρκία δεν εννοεί να καταλάβει ότι στον 21ο αιώνα δεν είναι ανεκτό, ένα ευρωπαϊκό κράτος να υπόκειται στον ζυγό ξένων εγγυήσεων και επεμβάσεων. Γιατί, όμως, εμμένει στις πιο πάνω θέσεις της;

Πρώτον, επειδή θεωρεί την Κύπρο ως ύψιστης σημασίας για τα εθνικά συμφέροντά της. Η θέση της νήσου εξυπηρετεί τους γεωπολιτικούς και στρατηγικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Δεύτερον, η Κύπρος τέμνει τις θαλάσσιες οδούς από τον Εύξεινο Πόντο, το Αιγαίο και τη δυτική Μεσόγειο προς το Πόρτ Σάιντ και την Αν. Μεσόγειο. Αυτές τις οδούς η Τουρκία απαιτεί να ελέγξει διά του ελέγχου της Κύπρου.

Τρίτον, η ενέργεια είναι ο άλλος μέγας στόχος της Τουρκίας. Είναι ενεργοβόρος χώρα αλλά δεν έχει ενεργειακό πλούτο. Εποφθαλμιά να αρπάξει τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου διά του Δούρειου Ίππου του ψευδοκράτους.

Τέταρτον, η Τουρκία επιδιώκει να εισβάλει και να αλώσει την ΕΕ διά των τεσσάρων ελευθεριών, τις οποίες δεν δικαιούται αλλ’ απαιτεί να επωφελούνται οι Τούρκοι πολίτες, διά της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα μετεξελιχθεί σε ελεγχόμενη διζωνική ομοσπονδία.

Μεταβατικές περίοδοι

Στις θέσεις της Τουρκίας, ο πρόεδρος Αναστασιάδης έδωσε τεκμηριωμένη 16σέλιδη απάντηση. Όμως, στο τέλος παρεισφρέει μια τοποθέτηση, η οποία υποβάλλει σε σοβαρές σκέψεις. Στο ερώτημα των Ην. Εθνών, «πώς και ποιος θα επιβλέπει την εφαρμογή της συμφωνίας», η ελληνική πλευρά, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ, προτείνει:

«- Η υλοποίηση των προνοιών της λύσης αλλά και η διασφάλιση της μετά τη λύση κατάστασης πραγμάτων τεθούν υπό την εγγύηση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε. σύμφωνα με το Κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη.

-  Ανατεθεί συγκεκριμένος ρόλος για την ενεργό συμμετοχή της Ε.Ε. στην υλοποίηση της λύσης, πέραν από το προφανές έργο που συνδέεται με το κεκτημένο και τηνπροσπάθεια να τερματισθούν οι μεταβατικές περίοδοι / παρεκκλίσεις το συντομότερο δυνατόν».

Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε δύο τινά:

-Γράφτηκε και δεν διαψεύστηκε ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης πρότεινε να αποχωρήσει το 75% του Αττίλα με την επίτευξη συμφωνίας (αυτό προτείνουν και οι Τούρκοι) και το υπόλοιπο 25% να αποχωρήσει σε συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα.

-Ο υπουργός Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδης, μιλώντας στο ΡΙΚ (16.6.2017) είπε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά αναφέρεται «σε ένα συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων που θα έχουν και κατάληξη. Σε αυτό το θέμα», εξήγησε ο Ι. Κασουλίδης, «υπάρχει ολόκληρο περιθώριο συζήτησης και διαπραγμάτευσης». Και πρόσθεσε τα εξής: «Αν είναι να πάμε εκεί (στο Crans-Montana) και οι Τούρκοι να επιμένουν σε εγγυήσεις και στρατεύματα και εγγυητικά δικαιώματα ενώ εμείς να λέμε αυτό που προπαγανδίζουν (μηδέν εγγυήσεις, μηδέν στρατός), τότε δεν κάνουμε τίποτε».

Με απλά λόγια, η ελληνική πλευρά, με βάση τις θέσεις Αναστασιάδη-Κασουλίδη, πριν μεταβεί στην Ελβετία, ήταν έτοιμη να δεχτεί μεταβατικές φάσεις στην αποχώρηση του Αττίλα. Προφανώς, η Λευκωσία δεν άλλαξε αυτήν τη θέση. Δεν γνωρίζουμε αν η Αθήνα συμφωνεί με μεταβατικές περιόδους/παρεκκλίσεις οι οποίες, αν γίνουν αποδεκτές από την ελληνική πλευρά, θα είναι ολέθριες και θανατηφόρες για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον κυπριακό Ελληνισμό.

Το παράδειγμα της Συρίας

Ας υποθέσουμε ότι ο Πρόεδρος, παρά τις υποδείξεις της αντιπολίτευσης, αποδέχεται μεταβατικές περιόδους στην αποχώρηση του Αττίλα. Απλή, γνήσια απορία κάθε αγωνιούντα νόμιμου κατοίκου της Κύπρου και ειδικά ημών των Ελλήνων που με τρόμο ενθυμούμεθα τι έπαθε η συριακή Αλεξανδρέττα:

Αν η Τουρκία παραβιάσει τα συμφωνηθέντα, ποιος θα την υποχρεώσει συμμορφωθεί; Το Συμβούλιο Ασφαλείας; Θα στείλει στρατεύματα για να εκδιώξουν τους αναξιόπιστους και ανακόλουθους Τούρκους; Μήπως η ΕΕ θα αποστείλει στρατεύματα των εταίρων μας; Ή μήπως οι Αγγλοαμερικανοί θα νοιαστούν για τη συμμόρφωση της Τουρκίας;

Απλώς να αναφέρουμε το παράδειγμα της Συρίας: Πέρσι τον Αύγουστο, η Τουρκία εισέβαλε στη Βόρεια Συρία, δήθεν για να υποστηρίξει μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Ακόμα είναι εκεί, κατέχει αρκετές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους με 240 οικισμούς και ήδη δημιουργεί κρατικές υποδομές (όπως στην κατεχόμενη Κύπρο), με την ανέγερση νοσοκομείων, εκπαίδευση ιατρών, νοσοκόμων, δικαστών, αστυνομικών, ιμάμηδων, υπαλλήλων… Ποιος θα εκδιώξει τους Τούρκους όταν Αμερικανοί, Ρώσοι και Ευρωπαίοι αδιαφορούν επειδή τα συμφέροντα με τη χώρα του Αττίλα είναι τεράστια.

Εφόσον η Τουρκία εμμένει σε εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα και παραμονή του Αττίλα, ποιο είναι το σχέδιο Β’ της Αθήνας και της Λευκωσίας; Αντί να εμφανίζονται τρεμαλέοι και τουρκοφοβικοί, ξέρουν πώς έμπρακτα και ανένδοτα θα αντιμετωπίσουν την τουρκική αδιαλλαξία και αδιστακτότητα; Ελπίζουμε να γνωρίζουν…    

Σημερινή