2/7/17

Για να σταματήσουν οι ψευδαισθήσεις

Στέργιος Σεβαστιάν
Μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878, η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου δημιουργούσε την Μεγάλη Βουλγαρία, με την βοήθεια της νικήτριας Ρωσίας, αποκόπτοντας την χερσαία πρόσβαση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στους μουσουλμνικούς πληθυσμούς των δυτικών Βαλκανίων. Η ρωσική επιτυχία κινητοποίησε τις άλλες μεγάλες δυνάμεις προς αναθεώρηση της συνθήκης, τρεις μήνες μόλις μετά, στο συνέδριο του Βερολίνου.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του Βερολίνου, ο διπλωματικός αντιπρόσωποςτου σουλτάνου της ηττημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ήταν ο ελληνικής καταγωγής Αλέξανδρος Καραθεοδωρή. Από τα γραπτά του γνωρίζουμε το διπλωματικό παρασκήνιο του συνεδρίου, όπου ο σουλτάνος κατάφερε να εξασφαλίσει την αγγλική υποστήριξη στην επαναχάραξη των βαλκανικών συνόρων, με τέτοιο τρόπο, ώστε να διατηρείται η προαναφερθείσα χερσαία επαφή με το βαλκανικό μουσουλμανικό στοιχείο, κάτι που επιβιώνει ως τις μέρες μας, ως το γνωστό μας "μουσουλμανικό τόξο".
Η αγγλική υποστήριξη, φυσικά δεν ήρθε με το αζημίωτο:
Το ίδιο έτος, η Κύπρος πέρασε στην αγγλική κυριαρχία, μετά από Οθωμανική παραχώρηση. Η γαλλική εμπλοκή στη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ εκείνη την εποχή, "επέβαλλε" στην αγγλική πολιτική την εξασφάλιση ενός προπυργίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το νησί της Κύπρου προσέφερε μία ιδανική λύση.
Εντύπωση βεβαίως προκαλεί, η ευκολία με την οποία, οι πρόγονοι των σημερινών νέο-Οθωμανών ηγετών της Τουρκίας, χάριν της επαφής με τους αδελφούς της μουσουλμάνους -και της στρατηγικής προβολής ισχύος στην Κεντρική Ευρώπη βεβαίως-, παρέδωσαν την Κύπρο σε βρετανικά χέρια. Την ίδια Κύπρο, για της οποίας της τουρκοκυπριακής μειονότητας τα δικαιώματα, τόσο πολύ "κόπτονται" σήμερα. Η σκέψη τους όμως, μετά την απώλεια για την Τουρκία των περισσότερων ευρωπαϊκών εδαφών, εξελίχθηκε.
Αντιγράφουμε απο το γνωστό βιβλίο του κ. Νταβούτογλου, πνευματικού ηγέτη των νέο-Οθωμανών, με τίτλο: «Stratejik Derinlik. Turkiye’nin Uluslararasi Konumu», Kure Yayinlari, Istanbul 2004 (18η έκδοση), (1η έκδοση 2001)
«Η Κύπρος, που κατέχει κεντρική θέση μέσα στην παγκόσμια ήπειρο, ευρισκόμενη σχεδόν σε ίση απόσταση από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, βρίσκεται μαζί με την Κρήτη επάνω σε μια γραμμή που τέμνει τις οδούς θαλάσσιας διέλευσης. Η Κύπρος κατέχει θέση μεταξύ των Στενών, που χωρίζουν Ευρώπη και Ασία, και της Διώρυγας του Σουέζ, που χωρίζει Ασία και Αφρική, ενώ συγχρόνως έχει τη θέση μιας σταθερής βάσης και ενός αεροπλανοφόρου, που θα πιάνει τον σφυγμό των θαλασσίων οδών του Άντεν και του Ορμούζ, μαζί με τις λεκάνες του Κόλπου και της Κασπίας, που είναι οι πιο σημαντικές οδοί σύνδεσης Ευρασίας – Αφρικής».
«Μια χώρα που αγνοεί την Κύπρο δεν μπορεί να είναι ενεργός στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές. Στις παγκόσμιες πολιτικές δεν μπορεί να είναι ενεργός διότι αυτό το μικρό νησί κατέχει μια θέση που (μπορεί να) επηρεάζει ευθέως τις στρατηγικές συνδέσεις μεταξύ Ασίας – Αφρικής, Ευρώπης – Αφρικής και Ευρώπης – Ασίας.
Στις περιφερειακές πολιτικές δεν μπορεί να είναι ενεργός διότι η Κύπρος με την ανατολική μύτη της στέκεται σαν βέλος στραμμένο στη Μέση Ανατολή, ενώ με τη δυτική ράχη της αποτελεί τη θεμέλια λίθο των στρατηγικών ισορροπιών που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια και στη Βόρειο Αφρική».
«Ακόμη και αν δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος Τούρκος στην Κύπρο, η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη απέναντι σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται μέσα στην καρδιά του ίδιου του ζωτικού της χώρου.»
Αν κάποιοι νομίζουν ότι οι διαπραγματεύσεις περί ιδιοκτησιακού, εδαφικού ή αποζημιώσεων έχουν οποιαδήποτε σημασία, πλανώνται πλάνην οικτράν. Ο τουρκική πολιτική επι του θέματος, έχει να κάνει με γεωπολιτικά δεδομένα και όχι ανθρωπιστικά. Διόλου δεν ενδιαφέρονται για τους τουρκοκύπριους ή τους τούρκους εποίκους. Η ύπαρξη τουρκικών βάσεων και στρατευμάτων σε κυπριακό έδαφος είναι ο σκοπός τους. Και αυτά δεν θα φύγουν με καμία διαπραγμάτευση. Γι αυτό ας αφήσουν ορισμένοι τις θεωρίες περί ομοσπονδίας, συνομοσπονδίας και λοιπών χίππικων δοξασιών περί ειρηνικής συνύπαρξης.

Η Κύπρος έχει μόνο να χάσει από τις συνομιλίες και τίποτα να κερδίσει. Ας πάψει αυτή η φαρσοκωμωδία. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.