Ο Πρόεδρος μάς οδηγεί σε περιπέτειες με την νέα Γενεύη!

Στην επικείμενη σύνοδο της Γενεύης δεν θα συμμετάσχει η Κυπριακή Δημοκρατία αλλά οι δύο κοινότητες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις. Αυτό σημαίνει νέα υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και του θεσμού του Προέδρου. Παράλληλα υποβαθμίζεται το ζήτημα της ασφάλειας από διεθνές σε δικοινοτικό, ενώ ο ρόλος της ΕΕ παραμένει επικουρικός, υποτονικός, ασήμαντος, όπως ήθελε δηλαδή η Τουρκία: Ρόλος άνευρου παρατηρητού.
Ο Πρόεδρος υπαναχώρησε από την παντοιοτρόπως διατυμπανισθείσα «ηρωική» θέση του ότι εάν πρώτα δεν συζητηθεί και δεν υπάρξει πρόοδος στην ασφάλεια, τις εγγυήσεις και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, δεν θα προχωρεί σε διασταυρούμενη διαπραγμάτευση. Και βεβαίως να θυμίσουμε ότι στο μεταμεσονύχτιο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου είχε υποχωρήσει και πάλιν ατάκτως από τη θέση ότι θα πάει σε διεθνή διάσκεψη μόνο αν συμφωνηθούν όλα και απομείνει το ζήτημα της ασφάλειας και των εγγυήσεων.  
Στην επικείμενη διάσκεψη της Γενεύης θα επισφραγιστούν οι «συγκλίσεις» (που καθιστούν το νέο μόρφωμα εκ των πραγμάτων μη λειτουργικό) και θα επιχειρηθεί να εγκλωβιστεί η ελληνοκυπριακή πλευρά σε θανατηφόρες ενδιάμεσες συμφωνίες που τάχα θα δεσμεύουν και τον επόμενο Πρόεδρο, αν οι συνομιλίες συντηρηθούν μέχρι τον Φλεβάρη και δεν τις απορρίψει ο λαός με δημοψήφισμα.
Ωστόσο ο Πρόεδρος άλλα έλεγε στον λαό, μέχρι και μόλις προσφάτως και συνεπώς δεν νομιμοποιείται να προχωρήσει σε συμφωνίες για την ασφάλεια και τις εγγυήσεις και για όλα τα άλλα σημεία στα οποία υπερέβη κατά πολύ τις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος έθετε στα εθνικά μνημόσυνα, στα αποκαλυπτήρια ανδριάντων, στις εκδηλώσεις κατεχομένων τόπων.

Αλλά εφόσον δεν έχουμε καμία ένδειξη αλλαγής της τουρκικής στάσης, γιατί πάμε στην πενταμερή; Και αφού ο Πρόεδρος αποκάλεσε τον Άιντα ως αναξιόπιστο και εκβιαστή, πώς τον εμπιστεύεται να συγγράψει έγγραφο συμβιβαστικό για την ασφάλειά μας;

Ο Πρόεδρος υποτιμά και αγνοεί το Εθνικό Συμβούλιο, και πολύ φοβάμαι ότι υπό το κράτος πιέσεων των Ελληνοκυπρίων υποστηρικτών της όποιας λύσης σπεύδει να ολοκληρώσει την καταστροφή. Θέλει λύση λίαν συντόμως, πριν αρχίσουν οι γεωτρήσεις γιατί γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να του επιτρέψουν να τις κάνει. Παράλληλα προβαίνει σε τακτικισμούς προεκλογικού χαρακτήρα. Διότι αν δεν «επιλύσει» το Κυπριακό σύμφωνα με τον οδικό χάρτη της Νέας Υόρκης, υποχρεούται να κρατήσει μια διαδικασία που έχει χρεοκοπήσει, σε λαθροβίωση, αλλιώς θα βρίσκεται σε δεινή θέση. Εάν δε στη Γενεύη γίνει δεκτή η συζήτηση παραχώρησης των τεσσάρων βασικών ελευθεριών στους Τούρκους πολίτες, τότε αλλάζει η βάση των συνομιλιών. Δεν μιλάμε πλέον ούτε για ομοσπονδία ούτε για συνομοσπονδία αλλά για εκτουρκισμό του νησιού.

Αναρωτιόμαστε γιατί δεν προσπάθησε ο Πρόεδρος να εκθέσει την Τουρκία στον ΓΓ του ΟΗΕ ζητώντας του να επιπλήξει την Τουρκία που με τις ενέργειες της προκαλεί ένταση και αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί φοβάται να υπερασπιστεί το κράτος του οποίου είναι Πρόεδρος;

Ο λαός είναι η ελπίδα μας πια. Θα θέσει φρένο στη διάλυση του κράτους και στην παράδοσή του στην Τουρκία. 

  Ελένη Θεοχάρους   

Φιλελεύθερος