Σάββας Καλεντερίδης
Είναι γνωστό σε όλους, και κυρίως στους Άγγλους, ότι η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου είναι διαχρονική – ειδικά τώρα που φαίνεται ότι αναθεωρούν την εξωτερική τους πολιτική μετά την έξοδό τους από την ΕΕ. Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Κυπριακό, τη δεκαετία του 1950, είναι προϊόν «μαγειρέματος» της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία διά της τακτικής τού «διαίρει και βασίλευε» ήθελε να διασφαλίσει τη μόνιμη παρουσία της στην Κύπρο, μετατρέποντας το Κυπριακό σε ένα φαινομενικά ελληνοτουρκικό ζήτημα.
Όσο οι ΗΠΑ επεξέτειναν την επιρροή τους στον κόσμο και την περιοχή της Μέσης Ανατολής –παίρνοντας σε ένα βαθμό τη θέση της αποδυναμωμένης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Αγγλίας–, άρχισαν να εμπλέκονται κι αυτές στο Κυπριακό, με αποκορύφωση την επιβολή της χούντας του 1967, η οποία επιβλήθηκε για να καταστεί δυνατή η διχοτόμηση της Κύπρου. Το Πολυτεχνείο, η αντικατάσταση του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη, το προδοτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974, η εισβολή και η κατοχή του 37% της Κύπρου, με τον Αττίλα Ένα και τον Αττίλα Δύο, ήταν απλώς τα τελευταία παραρτήματα του σχεδίου διχοτόμησης του νησιού.
Ασφαλώς, εκτός από τη διασφάλιση της παραμονής των Άγγλων στο νησί, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που οδήγησαν σε όλα αυτά.
Ο Χένρι Κίσινγκερ κάτι ξέρει, γνωρίζει ποια σχέδια γεωιστορικής σημασίας εξυπηρετούσε όταν έπαιζε το ρόλο του ενορχηστρωτή του εγκλήματος εναντίον της Κύπρου, χωρίς ποτέ κανείς εισαγγελέας να του απαγγείλει τις κατηγορίες που του αναλογούν. Κρίμα.
Όμως ενώ ο λεγόμενος «διεθνής παράγων» πέτυχε αυτά που ήθελε παίζοντας αιματοβαμμένα παιχνίδια στις πλάτες των Ελλήνων της Κύπρου, ενώ έβαλε και επέτρεψε την παρουσία στο νησί 40.000 Τούρκων στρατιωτών, που παραμένει στα Κατεχόμενα ως δύναμη κατοχής, τώρα βλέπουμε τον ίδιο αυτόν διεθνή παράγοντα να... καίγεται για την επανένωση του νησιού. Και αν η Λευκωσία και η Αθήνα δεν κατανοήσουν τι κρύβεται πίσω από αυτό το... όψιμο ενδιαφέρον του διεθνούς παράγοντα, που μεταφράζεται στην πρεμούρα του ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, να καλέσει εσπευσμένα στη Νέα Υόρκη τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον ψευδοπρόεδρο ενός παράνομου ψευδοκράτους για να επιβάλει μια «λύση» που μαγειρεύεται στα ίδια δωμάτια που σχεδιάστηκαν τα εγκλήματα εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου, με την εισβολή και κατοχή, δεν θα μπορέσουν να διαχειριστούν την κατάσταση επ’ ωφελεία των εθνικών μας συμφερόντων.
Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που ο διεθνής παράγων θέλει να ανατρέψει μια κατάσταση που ο ίδιος δημιούργησε;
Για να συμβάλλουμε στον προβληματισμό, θα καταθέσουμε τη δική μας άποψη. Οι λόγοι είναι δύο: ο ένας γεωπολιτικός-γεωενεργειακός και ο άλλος γεωιστορικός.
Όσον αφορά τον πρώτο, οι ΗΠΑ και οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ενεργειακό παιχνίδι της κυπριακής ΑΟΖ θέλουν να πέσουν οι ΤΕΛΙΚΕΣ υπογραφές από Ελλάδα, Αγγλία και κυρίως Τουρκία για τη δημιουργία ενός νέου κράτους, στο οποίο δεν θα έχουν παρεμβατικά και επεμβατικά δικαιώματα οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις. Όχι, δεν τους ενδιαφέρει αν το νέο κράτος είναι υπό τη φαινομενική επήρεια του τουρκικού παράγοντα. Ίσα-ίσα, για να ξεπεράσουν τις τουρκικές ενστάσεις, αυτό ακριβώς θα επιδιώξουν. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μην ασκεί στρατηγικό έλεγχο στην Κύπρο η Τουρκία, άρα να φύγουν τα στρατεύματα που εξασφαλίζουν κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα, και το κυριότερο: Να υπογράψει η Τουρκία για το τι ανήκει σε ποιον στην Ανατολική Μεσόγειο και να ξεκαθαρίσει η κατάσταση για τις εταιρείες που θα εκμεταλλευθούν τα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.
Με άλλα λόγια, ο διεθνής παράγων θέλει τη σαφή οροθέτηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας κυρίως στη θάλασσα της Μεσογείου, μέσω της υπογραφής της στο νέο κυπριακό κράτος. Δηλαδή, μπορεί να της δώσει ανισοβαρή ανταλλάγματα στη διοίκηση του νέου κράτους, για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στο τι ανήκει σε ποιον στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όσο για τον γεωιστορικό λόγο, αυτός είναι η καταστροφή του κυπριακού κράτους και η αντικατάστασή του από ένα κρατικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει ως κύρια αποστολή την προστασία του Ελληνισμού και των ιστορικών του δικαιωμάτων πάνω στο νησί.
Με πιο λίγα λόγια, στόχος είναι σταδιακά ο πλήρης αφελληνισμός του νησιού. Πάρτε τα μέτρα σας.
Αφελληνισμος. ΟΚ.. Και με τι θα τον αντικαταστησουν? Με Τουρκοποιηση? Δεν τους παιρνει. Εκτος απο τα πετρελαια, υπαρχει και η γεωστρατηγικη σημασια της νησου. Το "διαιρει και βασιλευε" θα ειναι παντοτε η πολιτικη τους στην Κυπρο. Δεν γνωριζω τις πηγες σας γι αυτη την αναλυση, αλλα εαν ειναι απλα εκτιμηση εγω διαφωνω. Εκτος των Αγγλοαμερικανικων συμφεροντων, τι θα ελεγε το Ισραηλ για μια πληρως Τουρκοποιημενη Κυπρο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία, αν δεν κάνω λάθος, θεωρεί ότι η Κύπρος ως νησί δεν έχει ΑΟΖ και ότι η ανατολική Μεσόγειος της ανήκει. Πώς λοιπόν θα παραιτηθεί αυτών των στόχων?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλουν Τουρκοποίηση. Ποτέ δεν ήθελαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλουν όμως και ένα Ελληνικό/Ρωμαίηκο κράτος στην Κύπρο.
Αλλαγή εθνικού ύμνου, εθνόσημων, διδασκόμενης ιστορίας, προσθήκη της Αγγλικής ως επίσημης γλώσσας, χρήμα στις ελίτ, και με τον καιρό οι Έλληνες θα είναι μια απο τις πολλές κοινότητες του νησιού. Αυτό ήταν και είναι το πλάνο των Αμερικανων και των Αγγλων, και βολεύει και το Ισραήλ.
Πλην των ενεργειακών που θέλουν να τα τρέξουν γρήγορα το πλάνο του αφελληνισμού θα τρέξει σε βάθος πολλών δεκαετιών.
Τώρα για ποιό λόγο δεν μπορούν οι Αγγλοαμερικάνοι να δουν εμάς σε ένα ρόλο στενών συμμάχων τους στην περιοχή, ενώ έχουμε χύσει αίμα κι αίμα σε όλους τους βρωμοπολέμους τους δεν ξέρω..
Πάρτε τα μέτρα σας.Εγώ συμφωνώ.Προκύπτουν όμως κάποια ερωτήματα.Αραγε θέλουν να πάρουν τα μέτρα τους και δεν μπορούν ή μπορούν να το κάνουν και δε θα θέλουν;Προσωπικά θεωρώ την Κύπρο αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής επικράτειας και θα έπρεπε οι αρχηγοί μας να πράττουν σκεπτόμενοι το ίδιο.Έχει αλλάξει κάτι απο το "η Κύπρος κείται μακράν";
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, θέλουν να δώσουν στην Τουρκία ανισοβαρή ανταλλάγματα στη διοίκηση του νέου κράτους (που δεν τα δικαιούται - είναι άδικα), για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στο τι ανήκει σε ποιον στην Ανατολική Μεσόγειο, ΟΜΩΣ κατά την άποψη μου, ο γεωιστορικός παράγοντας δεν είναι η καταστροφή του Ελληνισμού, που εν πάση περιπτώσει, την επιτελούμε μια χαρά κι εμείς από μόνοι μας, ΑΛΛΑ η ικανοποίηση της Τουρκίας και η επιστροφή της στο Δυτικό μαντρί με σκοπό να την ρίξουν κατά της Ρωσίας. Πάντα κατά την άποψή μου, ΔΕΝ μπορεί να καταλάβει κανείς τον γενικότερο παγκόσμιο σχεδιασμό, αν δεν έχει υπόψη του το πού στοχεύει η τραπεζική παγκοσμιοποίηση (με την φανταστική παραγωγή λεφτών και την φούσκα της ανάπτυξης). Και για να το καταλάβει αυτό κάποιος πρέπει να είναι συνετός, δηλαδή μή- άσωτος, δηλαδή να κάνει καλή οικονομία του υπαρξιακού κεφαλαίου του....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μοναχος Ησύχιος.
ΔιαγραφήΟ γενικότερος παγκόσμιος σχεδιασμος .εννοείται από τις υπερδυνάμεις,βασιζεται στα παγια συμφεροντα τους και στο δογμα του Ηρακλειτου : Τα παντα ρει.
Ετσι πολλες φορες απορουμε βλέποντας ανατροπες σε παγιες καταστασεις.
Η Κυπρος καλα τα παει,μπορει βεβαια και καλλιτερα.
Από την άλλη πάλι, δεν θέλουν να περιέλθει η Κύπρος στον γεωστρατιγικό έλεγχο της Τουρκίας, επειδή ΕΝΑΣ παίκτης υπάρχει στην ΝΑ Μεσόγειο, το Ισραήλ. Επομένως, πολύ σωστά πολιτεύεται ο Αναστασιάδης, ο οποίος βασικά διαπραγματεύεται ΑΚΡΙΒΩΣ πώς να εξαφανίσει το Κυπριακό κράτος, το οποίο θέλει να ελέγχει η Τουρκία. Πώς θα το εξαφανίσει; Απλά, με το να μην το δικαιούται κανένας, ούτε εμείς, ούτε οι Τούρκοι. Και το ερώτημα είναι: Μπορεί η Τουρκία να δεχτεί τέτοιο πράμα, έστω κι αν θα έχει ανισοβαρή ανταλλάγματα στη διοίκηση; Να τα κάνει τι, αν δεν θα έχει ποτέ δικαίωμα να επέμβει; Αφού το κράτος θα είναι εξαφανισμένο και υπό τον έλεγχο τρίτων (ταμείων), πώς θα το ελέγχει η Τουρκία; Και ποιος λέει πως θα επικρατήσουν οι Τούρκοι όταν δεν υπάρχουν ουσιαστικά στρατεύματα και εγγυήσεις; ΕΜΕΙΣ θα επικρατήσουμε, όπως πάντα, και το θέμα ΕΙΝΑΙ να διαπραγματευτούμε μια συμφωνία που θα διασφαλίζει την επιβίωσή μας. Αυτό κάνει ο Αναστασιάδης όσο τα άλλα πολιτικά κωθώνια παίζουν τους πατριώτες. Γνωρίζουν καλά πως Κυπριακό κράτος υπάρχει μόνο υπό την έννοια της εσωτερικής διοίκησης και σου λένε, "γιατί να μην τρώμε και γιατί να μην προβαλλόμαστε εμείς"; Οι οπαδοί του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ πρέπει να είναι τρελοί να πάνε να ψηφίσουν το ΔΗΚΟ στην εξουσία με την εντύπωση πως υπάρχει Κυπριακό κράτος, πέραν από την εσωτερική πτυχή, δηλαδή το βόλεμα. Θα ξεβολευτούν άδικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πάση περιπτώσει, όσο ο Αναστασιάδης ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των ιδιοκτητών μας (των ταμείων), άλλο τόσο θα περιέρχεται σε δύσκολη θέση η Τουρκία, βλέποντας ότι ναι μεν δεν κερδίζουμε εμείς στη Κύπρο, πλην όμως χάνει και η ίδια! Και θα αντιδράσει βίαια, κάτι που μας συμφέρει μεσοπρόθεσμα, αν και μας βλάπτει και μας φοβίζει βραχυπρόθεσμα. Ο Ερντογάν δεν πιστεύει τα μάτια του βλέποντας τον Αναστασιάδη να ξεπουλά την Κύπρο. Ο Ερντογάν θέλει κάποιον δικό μας που να το παίζει πατριώτης και να λέει ηρωικά ΟΧΙ για να κάνει εκείνος τη δουλειά του εις βάρος μας. Ορίστε θα λέει, αυτοί είναι που δεν δέχονται. Όχι κύριε, εμείς δεχόμαστε τη ΔΔΟ, ακριβώς όπως την αντιλαμβάνονται και θέλουν να μας την επιβάλουν οι δανειστές-ιδιοκτήτες μας, ιδίως μετά τις ανοησίες του 2013, όπου όλοι οι δήθεν πατριώτες πλην ΔΗΣΥ έφεραν άρον-άρον την τρόικα και μας υποδούλωσαν οικειοθελώς και βλακωδώς. ΕΣΥ κ. Ερντογάν δέχεσαι αυτή τη ΔΔΟ; Αυτό είναι το ερώτημα και είναι κρίμα να αφήνουμε ανόητους να χαλούν την ευφυώς βλακώδη αυτή πολιτική του Αναστασιάδη. Αυτό το Reverse Psychology που αναστατώνει τον Ερντογάν. Και δεν με ενδιαφέρει αν είναι από εξυπνάδα, ή από βλακεία που κάνει ό, τι κάνει ο Αναστασιάδης, αν πιστεύει σ' αυτά που κάνει, ή όχι. Είναι δικό του θέμα και της ψυχής του. Σημασία για εμάς έχει αυτό που κάνει, και είμαι πεπεισμένος ότι εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει άλλη οδός. Η Τουρκία πρέπει να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή της. Κι αυτό κάνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, ο Αναστασιάδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Σαββα,τα σχόλια σου είναι όπως παντα μελετημένα και οι προβλέψεις σου δυστυχώς απαληθεύονται.Αναφορικά με την πολιτική του διαίρει και βασίλευε της ασπονδηςς φίλης είχε αρχίσει να την σχεδιάζει ηδη απο το 1882!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη συνάντηση της Ν.Υ.διατηρω κάποια ελπίδα οτι ο Προεδρος έχει εφεδρείες και διάθεση για αξιοπρεπή παρουσία.Ειμαι ομως εξαιρετικα ανησυχος γιατι συμμετέχουν ακόμη κάποιοι που μεχρι στιγμής έχουν βαθμολογηθει με άριστα για την τουρκολαγνεία και τη συμπόρευση με τον δήθεν μεσολαβητή....
Πάρτε τα μέτρα σας. Τι μέτρα μας να πάρουμε δηλ;
ΑπάντησηΔιαγραφήγιά φέρετρο, της ελληνικότητας της Κύπρου
ΔιαγραφήΔυστυχώς ακόμα παίζει ενεργό ρόλο στο Κυπριακό η Αγγλία. Παρά την αποδυνάμωσή της, με την έξοδο της από την Ε. Ε. Δεν έχει αλλάξει το ύφος και τις επιδιώξεις της και παραμένει κλειδί για όποια λύση. Ας ελπίσουμε πως μετά την οριστική έξοδό της από την Ευρώπη, οι μέχρι τώρα σύμμαχοί της ευρωπαίοι, θα δουν τα πράγματα διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχῶς, ἡ ἀριστερὰ σκοτώνει τὸν πατριωτισμό. Μέχρι καὶ ἡ δεξιὰ ἁλώθηκε ἀπὸ τοιοῦτες ἰδέες, ἄστα νὰ πᾶνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαὶ μὲ τὴν ὑπογεννητικότητα αὐτοκτονοῦμε, ἔρχεται ἡ τελικὴ λύσις γιὰ τὸ γένος.
Το αντίθετο έχει συμβεί. Η Μ.Βρετανία μετά BREXIT βγαίνει πιό δυνατή. Η συμμετοχή της την ανάγκαζε να υπακούει σε γερμανία/γαλλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, έχει το πεδίο ανοιχτό και δεκάδες χώρες της Κοινοπολιτείας να κάνει παιχνίδι.
Χαμένοι και δαρμένοι είμαστε εμείς...
Αν κατάλαβα καλά την ανάλυσή σου Σάββα, επιδίωξη του διεθνούς (δυτικού) παράγοντα (ίσως και των Ρώσων σε αυτή τη φάση) είναι να προσφέρουν φαινομενικά την Κύπρο στην Τουρκία με αντάλλαγμα το ξεκαθάρισμα των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στην Αν. Μεσόγειο..Πιθανώς έτσι έχουν τα πράγματα, όμως πολύ αμφιβάλλω αν η συγκεκριμένη τακτική θα έχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Πολύ απλά διότι οι Τούρκοι δεν είναι τόσο χαζοί ώστε να βλέπουν μόνο το τυρί αλλά όχι και τη φάκα...και δεν πρόκειται να υπαναχωρήσουν από τις αξιώσεις τους, ειδικά στο βαθμό που ένα νέο κυπριακό κράτος που θα προκύψει από μια λύση τύπου Ανάν θα βρίσκεται σε τουρκική ομηρία (ακόμη και χωρίς στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας σε αυτό, η διθοίησή του θα είναι στο έλεος των τουρ/πριακών βέτο και τα τουρκικά αποβατικά μόλις 70 νμ από τις ακτές του).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ξυπνήσουν επιτέλους οι δυτικοί και ας καταλάβουν ότι οι Τούρκοι διαχρονικά δεν ηρεμούν όταν τους προσφέρεις ανταλλάγματα..αντιθέτως τους ανοίγεις την όρεξη για περισσότερες διεκδικήσεις...Άλλωστε και η πρόσφατη ιστορία αυτό δείχνει σε όσους θέλουν να το καταλάβουν: Δεν προσφέρθηκε η μισή Κύπρος στην Τουρκία το 74 ως αποτέλεσμα των δυτικών / αμερικανικών μεθοδεύσεων που περιγράφεις Σάββα; Προσφέρθηκε...και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; έγινε η Τουρκία πιο αξιόπιστος σύμμαχος για τη Δύση; μετριάστηκαν μήπως οι διεκδικήσεις της; δεν το βλέπω...Ας καταλάβουν λοιπόν πως ο μόνος τρόπος να ξεκαθαρίσει το τοπίο στην περιοχή και να ανοίξει ο δρόμος για την απρόσκοπτη και ομαλή εκμετάλλευση του ελντοράντο της Αν. Μεσογείου, είναι να ξεμπερδεύουν με την Τουρκία όπως την ξέρουμε..
"... Ας ξυπνήσουν επιτέλους οι δυτικοί .."
ΔιαγραφήΞύπνοι είναι, μην φοβάσαι.
Δεν το βλέπεις γιατί άλλα τα μάτια του λαγού όμως, άλλα της κουκουβάγιας.
Να σου πω τι βλέπω (αν είμαι λαγός ή κουκουβάγια δεν ξέρω): Η Τουρκία επεβίωσε ως μεγάλος ασθενής για αιώνες(και επιβιώνει ακόμα), ακριβώς λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων των διαδοχικών μεγάλων δυνάμεων κάθε εποχής..καμιά τους δεν επιθυμούσε να τη διατηρήσει αλλά όλες τους φοβούνταν ότι από τυχόν διάλυσή της θα εποφελούνταν περισσότερο οι αντίπαλοι τους. Το ίδιο παιχνίδι θα συνεχίσει να παίζεται όσο δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά..Εμείς λοιπόν καλά θα κάνουμε να προσέχουμε όπως και να χει, αλλίως μπορούμε εύκολα να την πατήσουμε ξανά όπως κάποιοι "έξυπνοι" το 74..
Διαγραφή@Panagiotis
ΔιαγραφήΔεν διαφωνώ.
Η κουκουβάγια είναι αρπαχτικό. Δεν λέω να πάμε να γίνουμε αρπαχτικά, αλλά μια που πετάνε πάνω απ'τις κάρες μας, θέλει πολύ προσοχή και γνώση. Γιατί ακούω διάφορα, κι απο πολιτικούς, διάφορα που μοιάζουν πολύ μ'όσα νόμιζαν οι "έξυπνοι" του '74..
Κρυφοί και φανεροί εχθροί και προδότες του Ελληνισμού,ντόπιοι και ξένοι, όλοι τους ένα και το αυτό -"μηδενιστές"-, παίζουν απροκάλυπτα τα τελευταίο τους χαρτί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά σιγά μπαίνουν στο περιθώριο,αφού καινούριοι παγκόσμιοι παίκτες πιο αποφασισμένοι ,συγκροτημένοι και δυνατοί,διαχειρίζονται μαχητικά και λιγότερο άτσαλα και άτιμα απ΄τους αλλοπρόσαλλους δυτικούς τις διεθνείς καταστάσεις.
Και ο λόγος για την Υπερδύναμη στρατιωτικά Ρωσία και την υπερδύναμη οικονομικά Κίνα.
Στην ιστορική δε καμπή δεν τους παίρνει να συμπεριφέρονται ιταμά, προκλητικά και παρακμιακά,όπως οι δυτικοί και τα μίσθαρνα τους,γιατί κι αυτοί είναι ευάλωτοι...μα όχι τόσο αλαζόνες,με δυναμισμό αουτσάϊντερ,για να κατακτήσουν την κορυφή του διπολισμού, εκατέρωθεν.