Του γκουντ του μπι τρου...
του Στέφανου Κασιμάτη
Η πολιτική, από τότε που την επινόησαν οι Ελληνες, είναι για τους πραγματικούς ανθρώπους, αυτούς με τις ατέλειες και τα ελαττώματα· όχι για κάποιο είδος ανώτερων, καλύτερων ανθρώπων. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος παραμένει πάντα ένας ιδιαίτερα έξυπνος άνθρωπος, ο οποίος πλήρωσε το τίμημα της υπερβολικής αυτοπεποίθησης (πείτε το και ύβρι) και κάτι έμαθε από τις αποτυχίες του. Δεν έγινε αυτό που λέμε «καλύτερος άνθρωπος»· αλλά τι σημασία έχει αυτό; Στην πολιτική χρειαζόμαστε μάλλον σοφότερους ανθρώπους, όχι «καλύτερους». Στη χθεσινή παρουσίαση του βιβλίου του για το δημόσιο χρέος, έκανε βέβαια τη συνήθη επίδειξη γνώσεων και αναλυτικής δυνατότητας, είπε όμως και κάτι ιδεώδες για να ξεκινήσω το σημερινό σημείωμα – και, βεβαίως, κάτι πολύ σωστό: «Θεμέλιο της στρατηγικής εξόδου της χώρας από την κρίση είναι μια ολοκληρωμένη στρατηγική διαχείρισης του δημοσίου χρέους». Ψιλά γράμματα για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτά, διότι η κυβέρνηση έχει εξαρχής διαπράξει ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος στην υπόθεση του χρέους, που οι συνέπειές του μόλις αποκαλύφθηκαν την περασμένη Δευτέρα στο Eurogroup. Είτε επειδή πραγματικά το πίστεψε είτε επειδή την ανάγκασαν οι περιστάσεις, η κυβέρνηση θεώρησε ότι οι ρυθμίσεις στο χρέος μπορούν να κερδηθούν με τον τσαμπουκά. Μέγα λάθος. Κάτι τέτοιο, δηλαδή τυχόν χαριστική μεταχείριση της χώρας μας στο ζήτημα του χρέους της, θα ήταν απειλή για την αξιοπιστία του διεθνούς πιστωτικού συστήματος. Μόνο στη φαντασία αλαφιασμένων αριστερών, που παλεύουν να προσανατολισθούν μέσα σε μια πραγματικότητα την οποία αγνοούσαν μέχρι να γίνουν εξουσία, μπορεί κάτι τέτοιο να στέκεται ως πιθανότητα. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, το ότι η χαριστική μεταχείριση θα έδειχνε μια Ευρώπη σε υποχώρηση μπροστά σε πιέσεις αντισυστημικές είναι, βέβαια, απλώς δευτερεύον.
Ολες οι εμπλεκόμενες πλευρές καταλαβαίνουν –και το παραδέχονται κατ’ ιδίαν– αυτό που ξαναείπε χθες ο Βενιζέλος: ότι το χρέος, χωρίς ελάφρυνση, δεν είναι βιώσιμο. Ο μόνος δυνατός τρόπος για να πετύχουμε την ελάφρυνση είναι ο πολύ διακριτικός, σχεδόν σιωπηρός, εκ μέρους των δανειστών, εφόσον δείξουμε και πείσουμε ότι εμείς οι ίδιοι προσαρμόζουμε κράτος και οικονομία στην πραγματικότητα. Η προϋπόθεση, δηλαδή, είναι μεταρρυθμίσεις με σοβαρότητα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα, για τον εαυτό μας και για κανενός τρίτου τη χάρη. Ακριβώς επειδή το χρέος ως έχει δεν είναι βιώσιμο, εάν εμείς αποδείξουμε ότι βάζουμε σε τάξη τα του οίκου μας, όλοι οι άλλοι έχουν συμφέρον να διευθετηθεί η βιωσιμότητά του.
Υπάρχουν ήττες των οποίων οι δεινότερες συνέπειες φαίνονται στο βάθος του χρόνου και όχι αμέσως. Μια τέτοια ήττα, στρατηγική ήττα, ήταν το Eurogroup της Δευτέρας για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή του τσαμπουκά ενδεχομένως να ήταν όχι μόνο προϊόν ιδεοληψίας, αλλά και ανάγκης. (Σημειωτέον ότι, στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά τα δύο συχνά συνυπάρχουν.) Αφού έκαναν και μία και δύο φορές τη στροφή ως προς τις πολιτικές (όπως την έκαναν έστω...), έπρεπε να δείξουν ότι παραμένουν γνήσιοι αριστεροί; Προσοχή· να το δείξουν όχι μόνον στους αριστερούς ψηφοφόρους (έχουν μείνει;), αλλά κυρίως στον εαυτό τους. Μια περιφανής νίκη στο χρέος –και ο τσαμπουκάς χρειαζόταν για να θεωρείται νίκη– ήταν ένας τρόπος. Ηταν ικανή δικαιολογία για τους ίδιους. Ηταν το ποτήρι με το νερό για να καταπιούν αυτά που ψήφισαν «και με τα δύο χέρια». Τώρα τι γίνεται, όμως, που ο Τσακαλώτος και οι λοιποί στην κυβέρνηση κατάλαβαν ότι δέχθηκαν μέτρα πενταετίας (το Πενταετές του Τσίπρα, εφεξής, κατά τα σοβιετικά πρότυπα της ανατροφής του...) χωρίς τίποτε για το χρέος; Δέχομαι τον αντίλογο ότι η εξουσία παραμένει πάντα η ισχυρότερη συγκολλητική ουσία μεταξύ τους, αλλά δεν είναι και τόσο απλό. Οι άνθρωποι –και ειδικά αυτοί οι άνθρωποι– χρειάζονται αυταπάτες για να συνεχίζουν.
Καθημερινή
".... όλοι οι άλλοι έχουν συμφέρον να διευθετηθεί η βιωσιμότητά του."
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι κύριε υμνητά "όλων των άλλων". Το χρέος σχεδιάστηκε για να μην γίνει ποτέ βιώσιμο, και να παραμείνει η χώρα χρέους υποτελής επ΄ αόριστον.
Ενδιαμέσως φυσικά ουδείς εξ "όλων των άλλων" δέχεται "ότι βάζουμε σε τάξη τα του οίκου μας" ώστε να γίνεται μονόδρομος η τεχνική των μνημονίων, και να σωθούμε από το χρέος. Βέβαια το μόνο που προκύπτει είναι να πτωχοποιείται η χώρα και οι πολίτες, να πωλείται η υπάρχουσα δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής και να προγραματίζεται συντόμως και η μεγάλη ληστεία των ενεργειακών πηγών της χώρας.
Και όλα αυτά για να γίνει βιώσιμο το χρέος !!!!!!
Κατά τα άλλα, "Μένουμε Ευρώπη". Δηλαδή Βερολίνο.
Αυτό είναι το επόμενο παραμύθι σας. Ότι για όλα φταίνε οι κακοί Ευρωπαίοι και οι εγχώριοι ευρωλιγούρηδες και ότι η λύση είναι η έξοδος από την Ευρώπη και η παρηγοριά στην αγκαλιά του αφέντη σας σουλτάνου.
ΔιαγραφήΤο χρέος δεν σχεδιάστηκε όπως λες. Προέκυψε, από την υπερδανεισμό του κράτους για τα 210 δις που έδωσε ως κρατική συμμετοχή στις συντάξεις (μόνο από το 2000 και μετά), από τους κρατικοδίαιτους κομματικούς στρατούς -όπως αυτός που ανήκεις- από τους Καλογρίτσες και τους Μπόμπολες που τους διαγράφετε τα χρέη κλπ
Η κατάσταση στο χρέος επιδεινώθηκε από τις εγκληματικές ενέργειες της περιόδου Τσίπρα-Βαρουφάκη που μας κόστισαν 90+ δις.
Είσαστε οι πιο ξενόδουλοι, οι πλέον προσκυνημένοι για να κρατήσετε την καρέκλα και μιλάς αππό πάνω; Μας περνάς για ηλίθιους;
Ευριπίδης Μπίλλης (Α μέρος)
ΔιαγραφήἌγει ἐς φῶς την ἀλήθειαν ὁ χρόνος… ή ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίροντα, ή ο Βασιλιάς είναι γυμνός (δείτε και http://www.antibaro.gr/node/3015 , και «Το χρονικό της υποταγής: Ποιοι, πώς και γιατί κάλεσαν το ΔΝΤ» http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133).
Ήδη είμαστε στην πρώτη φάση του selling out του Εθνικού Πλούτου (εκτός αν κάτι αλλάξει) και θα πρέπει να δούμε αν φτάσαμε, αν και η ουσία δεν αλλάζει, αν φτάσαμε στο ξεπούλημα μεθοδευμένα ή από λανθασμένους χειρισμούς. Για τον σκοπό αυτόν υπενθυμίζω τα κατωτέρω μη συμπληρωμένα στοιχεία. Η κατάσταση θα συμπληρωθεί, αλλά θεωηρήθηκε σκόπιμο να αποσταλεί το πρώτο μέρος ώστε να μην υπάρχει μεγάλος όγκος στοιχείων. Υπενθυμιζεται:
1. Ιανουάριος 2009. Ο τέως υπουργός οικονομικών αποκαλυψε ότι ο ΓΑΠ από τον Ιανούάριο του 2009 γνώριζε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας http://www.econews.gr/2010/10/07/news-papandreou-lefta-yparxoun/
2. Καλοκαίρι 2009. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο ΓΑΠ είχε συναντηθεί με το ΔΝΤ από το καλοκαίρι του 2009 (Ειδικότερα στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, ο ανταποκριτής του σταθμού από τις ΗΠΑ κ. Ιγνατίου μετέδιδε την πληροφορία, ότι σύμφωνα με αξιωματούχους του ΔΝΤ, ο κ. Παπανδρέου είχε συζητήσει με τον κ. Στρος Καν ήδη από το Καλοκαίρι του 2009. Δηλαδή όταν δεν ήταν φυσικά πρωθυπουργός και κανένα λόγο δεν είχε να συζητά με το ΔΝΤ. Υπενθυμίζουμε ότι το ΔΝΤ είχε βγάλει το Καλοκαίρι του 2009 μια οικονομική έκθεση με άσχημα μαντάτα για την ελληνική οικονομία http://citypress-gr.blogspot.com/2011/05/2009.html )
3. Σεπτέμβριος 2009. Περιέργως ο Κώστας Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές για τον Οκτώβριο του 2009 γνωρίζοντας ότι θα τις χάσει (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=78368 )
4. Σεπτέβριος του 2009. Εν μέσω προεκλογικού αγώνα μεταβαίνει στη Νέα Υόρκη γηια να λάβει μέρος στην ετήσια συνάντηση του ιδρύματος Κλίντον του οποίου είναι μέλος. Άγνωστον τι συζήτησε εκεί. http://www.clintonglobalinitiative.org/ourmeetings/2009/meeting_annual_featuredattendees.asp?Section=OurMeetings&PageTitle=Featured%20Attendees&Attendee=Government_Officials
5. Σεπτέβριος 2009. Ο ΓΑΠ έλεγε προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν ενώ γνώριζε το αντίθετο (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100064_15/09/2009_329387, http://www.youtube.com/watch?v=WmPm1vb8q1c )
Ευριπίδης Μπίλλης (Β Μέρος)
Διαγραφή6. Οκτώβριος 2009: Η νέα κυβέρνηση παίρνει το τιμόνι της διακυβέρνησης του τόπου με τη διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι θα ρίξει χρήμα στην αγορά και ότι θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη. Κυρίως, όμως, ότι δεν πρόκειται να προσφύγει ποτέ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς μια τέτοια επιλογή όχι μόνο δεν θα έδινε λύση σε κανένα από τα προβλήματα του τόπου, αλλά θα επέφερε και πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή διαδικασία και την κοινωνική συνοχή http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
7. Οκτώβριος 2009. Πέρα, όμως, από τις ρητές διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ αποκλειόταν και από τα πραγματικά δεδομένα, αφού η χώρα –παρά τη διεύρυνση του ελλείμματος– μπορούσε άνετα να δανειστεί από τις αγορές. Άλλωστε, ανάλογα προβλήματα ως προς το δημόσιο έλλειμμα αντιμετώπιζαν πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σχεδόν όλες είχαν πέσει έξω στις προβλέψεις τους, τόσο για την ύφεση, όσο για το μέγεθος των ελλειμμάτων. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αναθεωρήσει τρεις φορές έως τότε τις προβλέψεις που έκανε για ολόκληρη την Ευρώπη (http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133).
8. Οκτώβριος Νοέμβριος 2009. Προβάλλει το υπέρογκο δημόσιο χρέος, προαναγγέλλει ότι το έλλειμμα του 2009 θα ξεπεράσει το 12% και αφήνει να διαφανεί πως δεν πρόκειται να πάρει κανένα από τα μέτρα που απαιτούνται για να αποτρέψει το αρνητικό αυτό ενδεχόμενο. Όχι μόνο δεν κάνει οτιδήποτε για να συγκρατήσει τη διόγκωση του ελλείμματος, αλλά διαπράττει και τα εντελώς αντίθετα. Διογκώνοντας τεχνητά το χρέος με «δημιουργική λογιστική» και καταγγέλλοντας την προηγούμενη κυβέρνηση στην ΕΕ για ψευδή παραπειστικά στοιχεία. Τα στοιχεία ήταν αλλοιωμένα, αλλά όχι στον βαθμό που εμφανίστηκε και για ποιο λόγο έπρεπε να βάλουμε τα χέρια μας και να βγάλουμε τα μάτια μας;
9. Οκτώβριος 2009. Ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης αποκάλυψε αργότερα ε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση, στις 5 Μαΐου 2010 ότι «Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Για να μην αφήσει, μάλιστα, καμιά αμφιβολία σε ό,τι αφορά το χρόνο διαμόρφωσης και οριστικοποίησης της κυβερνητικής απόφασης, ο αρμόδιος υφυπουργός διευκρινίζει, χωρίς περιστροφές, ότι το ΔΝΤ αντιμετωπίστηκε «ως η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου».
10. Νοέμβριος 2009. Συναντάται με το Σόρος. http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/11/soros.html
11. Νοέμβριος 2009. Στις 3 Νοεμβρίου του 2009, ένα μήνα μετά τον εκλογικό θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ κι ενώ είχε ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συμμετείχε σε δείπνο στο ξενοδοχείο Πεντελικόν, στην Κηφισιά, με εκλεκτούς συνδαιτυμόνες: Τον πρόεδρο της Goldman Sachs Γκάρι Κον, τον επικεφαλής οικονομικών ερευνών της επενδυτικής τράπεζας Τζιμ Ο Νιλ, τον αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα Χάρη Ηλιάδη, και τους υπουργούς Γ. Παπακωνσταντίνου, Λούκα Κατσέλη και Δημήτρη Δρούτσα. http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1146812
Ευριπίδης Μπίλλης (Γ Μέρος)
Διαγραφή12. Νοέμβριος 2009. Όταν κοροΐδευε τον Ελληνικό λαό ο ΓΑΠ (με αυξήσεις κτλ) συναντάται με τον Ντομινίκ Στρος Καν και μεθοδεύει την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ (ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ - Αποκάλυψη ΒΟΜΒΑ για ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κ ΔΝΤ http://www.youtube.com/watch?v=vIsvVZl16VA ).
13. Νοέμβριος 2009. Όπως απεκάλυψε ο Πάνος Καμμένος, όταν ο ΓΑΠ συζητούσε με Ντομινίκ Στρος Καν την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, αδελφός του πρωθυπουργού μετείχε σε αγορά ασφάλιστρου κινδύνου γνωρίζοντας ότι ο ΓΑΠ θα οδηγούσε τη χώρα στο ΜΝΤ (AMAF) και συνεπώς ότι το ασφάλιστρο θα αποκτούσε τεράστια αξία (http://www.paranormap.net/article/4573 ).
14. Οκτώβριος Νοεμβριος 2009. Με τις πρώτες αποφάσεις της, η κυβέρνηση καταργεί σοβαρές πηγές είσπραξης πρόσθετων πόρων που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη και αυξάνει τα έξοδα του τελευταίου τριμήνου. Ακυρώνει την έκτακτη εισφορά των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής και τις ρυθμίσεις για την τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων. Αυξάνει τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Μοιράζει επιδόματα, αλλά αφήνει την είσπραξη των αντίστοιχων πόρων για την επόμενη χρονιά. Εγκαταλείπει ακέφαλους τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και προκαλεί πλήρη κατάρρευση των κρατικών εσόδων. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, αντί να συγκρατήσει το έλλειμμα, το φουσκώνει τουλάχιστον κατά 2 με 3 ποσοστιαίες μονάδες.
15. Οκτώβριος Νοεμβριος 2009. Αποφεύγει την αλλαγή του φορολογικού νόμου για το οικονομικό έτος 2010 (εισοδήματα 2009) ώστε και μπ0άλιν 9 στους 10 να μην νπληρώσουν φόρο ΝΟΜΙΜΑ.
16. Οκτώβριος Νοέμβριος. Αποφεύγει να δανειστεί το μέγιστο δυνατό ποσό (υπολογίζεται σε τουλάχιστον 60δις) όταν τα spreads ήταν ακόμα σε απολύτως φυσιολογικά επίπεδα και ενώ πλέον γνώριζε από μέσα την κατάσταση (http://www.antibaro.gr/node/3015 ).
17. Οκτώβριος Νοέμβριος. Άδικος προγραμματισμένος διασυρμός χώρας. Στην προσπάθειά του να εκθέσει την προηγούμενη κυβέρνηση, το οικονομικό επιτελείο παρουσιάζει τις εκτιμήσεις του για το έλλειμμα του 2009 σαν πλασματικά στοιχεία, γεγονός που πλήττει άδικα τη χώρα. Τόσο γιατί δεν επρόκειτο για παραποιημένα στοιχεία, αλλά για εκτιμήσεις, όσο και γιατί είχαν ήδη πέσει έξω όλες οι εκτιμήσεις όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
18. Οκτώβριος Νοέμβριος 2009. Εντείνει την αμηχανία και ανησυχία των πιστωτών γύρω από τα ελληνικά ομόλογα, με δηλωσεις τύπου «Τιτανικού», με αποτέλεσμα σταδιακά μετά τον Δεκέμβριο 2009 να αρχίσουν να εκτινάσσονται τα spreads και να καταστεί η χώρα μη αξιόχρεη. Δημιουργεί έτσι επίτηδες πρόβλημα δανεισμού της χώρας (http://www.antibaro.gr/node/3015 )
Ευριπίδης Μπίλλης (Δ Μέρος)
ΔιαγραφήΔεκέμβριος 2009. στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο πρωθυπουργός αφήνει έκπληκτους τους ομολόγους του, καθώς δηλώνει πως κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα. Διαψεύδει, πάντως, τα σενάρια που αναφέρονται σε πιθανή προσφυγή στο ΔΝΤ και υποστηρίζει ότι «η χώρα μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της» http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
20. Οκτώβριος Νοέμβριος Δεκέβριος Ιαουνάριος. Η αλήθεια –και η κυβέρνηση την ξέρει πολύ καλά– είναι πως μπορούσε να δανειστεί –και μάλιστα με χαμηλά επιτόκια– και τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2009. Μπορούσε με άνεση να δανειστεί και στους πρώτους μήνες του 2010, όταν τα επιτόκια βρίσκονταν στην αρχή της ανηφόρας. Μπορούσε να βρει διεξόδους, αλλά είχε πάρει τις αποφάσεις της από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε. Και πάνω σε εκείνες τις αποφάσεις πορευόταν, χωρίς κανένα άλλο σχέδιο. Το ομολόγησε και αυτό, αλλά πολύ και αυτό, αλλά πολύ αργότερα http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
21. Νοέμβριος Δεκέμβριος 2009. Τα σχέδια της κυβέρνησης αρχίζουν να διακρίνονται στα τέλη Νοεμβρίου, όταν γίνεται γνωστό ότι αρμόδια κυβερνητικά στελέχη ξεκινούν προπαρασκευαστικές συζητήσεις με παράγοντες της Κομισιόν και του ΔΝΤ για το ενδεχόμενο που η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανειστεί από τις αγορές. http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
22. Νοέμβριος Δεκέμβριος Ιανουάριος 2009. Σε όλο αυτό το διάστημα, μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2010, η κυβέρνηση έχει μπροστά της μια ρεαλιστική και δοκιμασμένη συνταγή: Να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές σε ανεκτά επιτόκια, να καλύψει τις ανάγκες της χώρας για ολόκληρο το 2010 και να ανακόψει τις ορέξεις των κερδοσκόπων. Αυτό, άλλωστε, είχε κάνει και η προηγούμενη, ένα χρόνο πρωτύτερα, παρόλο που οι καταστάσεις δεν ήταν το ίδιο πιεστικές.Παρά την έγκαιρη επισήμανση, αλλά και την εξέταση της δυνατότητας αυτής, η κυβέρνηση κλοτσά τη δυνατότητα που έχει μπροστά της για μια επαρκή δανειοδότηση. Αντί να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας για το μέγιστο που μπορεί και να αποκτήσει άνεση χρόνου για τα επόμενα βήματά της, στρέφεται αμέσως προς το ΔΝΤ
http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=6604&category_id=133.
πολύ καλό το χρονολογικό συμμάζεμα! Ένας άνθρωπος φαλακρός που πληρώνει 700 Ευρώ για κούρεμα, όταν μαλλιάς πληρώνει 10, δεν τον λες και Σκρουντζ
Διαγραφή"Η προϋπόθεση, δηλαδή, είναι μεταρρυθμίσεις με σοβαρότητα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα........................................................
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ήττες των οποίων οι δεινότερες συνέπειες φαίνονται στο βάθος του χρόνου και όχι αμέσως".
Ακριβώς οι συνέπειες απο κάποιες ήττες φαίνονται σε βάθος χρόνου όπως πχ δεν μπορεί να κατασκευασθεί ούτε βάρκα σε Ελληνικά; Ναυπηγεία μέχρι το 2025+ επειδή φροντισαν γιαυτό κάποια "ΠΑΧΥΔΕΡΜΑ" με Γερμανική "μουτσούνα" με όχημα κάποιον safa που έφαγε ότι έφαγε πάρκαρε τα Υ/Β και ζητάει τώρα 1,5 δις.
Αυτοί λοιπόν και οι υμνητές τους όπως εύστοχα προαναφέρθηκε "πιπιλίζουν" την καραμέλα των "μεταρυθμήσεων" που για τον φτωχοποιημένο Έλληνα είναι συνώνυμο των απολύσεων,του κουρέματος μισθών-συντάξεων και της εξαθλήωσης.
Εσχάτως βρήκαν κιάλλη καραμέλα, περί κλήματος επενδύσεων αφού δεν άφησαν τίποτε όρθιο πχ Καπνοβιομηχανία,Υφαντουργεία,εργοστάσια ζάχαρης και κάθε φύσως εργοστάσιο,Ναυπηγεία κλπ.