Σοβαρότητα και φαιδρότητα στο Κυπριακό και αλλαγή στρατηγικής

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα σειρά παραβιάσεων, απειλών, εκβιασμών και έμπρακτων προκλήσεων από μέρους της Τουρκίας στα χωρικά ύδατα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου της Θάλασσας και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Οι εν λόγω εκβιασμοί, απειλές, προκλήσεις και παραβιάσεις δεν είναι ένα καινούργιο γεγονός, αλλά ένας νέος κρίκος στη μεγάλη αλυσίδα των όμοιων τουρκικών ενεργειών κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1974 και εντεύθεν. Σημαντικά στοιχεία και παραλήψεις που συνέβαλαν τα μέγιστα στην αύξηση των εν λόγω τουρκικών ενεργειών είναι:

1. Η ανοχή απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, εκβιασμούς και παραβιάσεις από τις κυβερνήσεις της ΚΔ, ιδιαίτερα αυτές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, που συνέβαλε στην εξαγρίωση του τουρκικού θηρίου.
2. Η σταδιακή υποβάθμιση της ισχύος της ΕΦ με τις δραστικές μειώσεις των εξοπλισμών της, την ούτω καλούμενη αναδιοργάνωση της ΕΦ και τη μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 14 μήνες που έγινε από μικρόνοες, φιλόδοξους, οσφυοκάμπτες και ανεπάγγελτους αξιωματικούς, ανίκανους να ορθώσουν το όσο τους απέμεινε ηθικό ανάστημα και, προτάσσοντας το υπόλοιπο του επαγγελματισμού τους, να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν τις ψηφοθηρικές αποφάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και του υπουργού Άμυνας Φωκαΐδη.
3. Η κατάργηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και οι συνδυασμένες ασκήσεις (Τοξότης, Νικηφόρος, Δήμητρα και άλλες) με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, καθώς και η αδυναμία της ΕΦ να αποτελέσει δύναμη αποτροπής κατά της Τουρκίας.
4. Οι έμπλεες φαιδρότητας και καυχησιολογικές δηλώσεις των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών της ΚΔ κατά των τουρκικών προκλήσεων και παραβιάσεων, που είναι έπεα πτερόεντα και προκαλούν τον γέλωτα και την εκτράχυνση των Τούρκων, οι οποίοι αυξάνουν σε αριθμό και ένταση τις προκλήσεις τους.
5. Η αποδυνάμωση όλων σχεδόν των παραγόντων ισχύος (οικονομία, διπλωματία, πληθυσμός, ένοπλες δυνάμεις, κυβερνοδυνατότητες, στρατηγικές πληροφορίες κτλ.) της ΚΔ.
6. Η πλήρης αποστασιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η παντελής τοποθέτησή της στο πλευρό της ΚΔ και παράλληλα η μη καταδίκη των τουρκικών προκλήσεων, που συμβάλλουν τα μέγιστα στην τουρκική αποθράσυνση, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να μην αναγνωρίζει την ΚΔ. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι η ΕΕ υποστηρίζει την Τουρκία στο Κυπριακό.
7. Η μη τοποθέτηση των «συμμάχων» της ΚΔ, έστω και μέσω ανακοινώσεων, στο πλευρό της Κύπρου με ταυτόχρονη καταδίκη των τουρκικών προκλήσεων. Σε αυτές τις συμμαχίες, τις οποίες πλειστάκις έχει επικαλεστεί με υπερηφάνεια ο υπουργός της Άμυνας, φαίνεται ότι δεν πρέπει να επενδύουμε, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούμε προ εκπλήξεως.
8. Η υποτονική στάση των πολιτικών κομμάτων και του κοινοβουλίου επί ουσιαστικών θεμάτων και δη επί του εθνικού θέματος και της επιχειρησιακής υποβάθμισης της Εθνικής Φρουράς. Από αυτήν τη στάση των πολιτικών κομμάτων διαφαίνεται ξεκάθαρα η σοβαρότητα με την οποίαν αντιμετωπίζουν την ΕΦ.

Οι επερχόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι για την ΚΔ και ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο αφ’ ενός θα πιέζει την ΚΔ ως την αδύνατη πλευρά για επιπλέον υποχωρήσεις και η Τουρκία με το ψευδοκράτος αφ’ ετέρου θα εντείνουν τις πιέσεις και τις προκλήσεις τους προς την πλευρά μας, η οποία δεν έχει σχέδιο βήτα.

Με έναν χρονικό ορίζοντα δέκα μηνών μέχρι τις προεδρικές εκλογές, επιβάλλεται όπως οι υποψήφιοι, όποιοι κι αν είναι, να μην αρχίσουν την εξαγγελία υποχωρήσεων προς κέρδος ψηφοφόρων από κόμματα που υποστηρίζουν υποχωρητική πολιτική στο Κυπριακό, μη αποκλειόμενης μιας επιφανειακής και εικονικής σημασίας προς την ΕΦ και μάλιστα από τον ΔΗΣΥ και το Προεδρικό. Παλιό το έργο…

Τέλος, πρέπει να εμπεδωθεί σε όλους, κυβέρνηση και κόμματα, ότι με την ασφάλεια και τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει.

Άντη Λοΐζου