6/5/17

Γι' αυτήν την ηρωική μάχη, δεν θα διαβάσετε πουθενά τίποτα, γιατί την έδωσαν αγνοί Έλληνες πατριώτες

6- 15 Μαΐου 1944: Μάχη της γέφυρας Παπάδων
    Στην Ανατολική Μακεδονία, προς το τέλος της κατοχής, αναπτύχθηκε ένα ιδιότυπο «αντάρτικο» ξεχωριστό σε χαρακτηριστικά από την υπόλοιπη Ελλάδα. Και αυτό γιατί η περιοχή βρισκόταν στην ζώνη της Βουλγαρικής κατοχής, που είχε πιο διαρκή και σκληρότερα χαρακτηριστικά από την Ιταλική η την Γερμανική κατοχή που ειδικά προς το τέλος του πολέμου έμοιαζαν προσωρινές. Ουσιαστικά το αντάρτικο αυτό είχε χαρακτηριστικά αυτοάμυνας και αναπτύχθηκε και στηρίχθηκε από τα ορεινά χωριά της περιοχής που κατοικούνταν κυρίως από Πόντιους πρόσφυγες. 
Η αυτοάμυνα αυτή στρεφόταν και προς τους Βούλγαρους, αλλά και κατά του ΕΛΑΣ που δεν είχε καταφέρει να κερδίσει την συμπάθεια των πληθυσμών αυτών, καθώς είχε εκβιάσει την συμμετοχή τους στις τάξεις του.
    Οι περιοχές αυτές ανέδειξαν μια σειρά από αυτοσχέδιους οπλαρχηγούς (Μπεχλιβανίδης, Τσακιρίδης, Αναστας-Αγάς, Τοπούζογλου, Καρανάσιος κτλ) των οποίων οι ομάδες ανταρτών ήταν μικρές, άσχημα εξοπλισμένες, δεν βρίσκονταν συνεχώς σε δράση και τα μέλη τους ήταν συνήθως συγγενείς των αρχηγών και ασχολούνταν με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Ο ικανότερος οπλαρχηγός όλων ήταν ο Τσαούς – Αντών Φωστερίδης (η Φωστηρίδης), τον οποίο όλοι
αναγνώρισαν ως κοινό αρχηγό των Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων στις 18 Ιανουαρίου 1944. 
Η οργάνωση αυτή έλαβε επίσημη αναγνώριση από το Συμμαχικό Αρχηγείο της Μέσης Ανατολής και δέχτηκε σημαντική ενίσχυση σε οπλισμό και πολεμοφόδια από Συμμαχικές ρίψεις που γίνονταν στην ανατολική πλευρά του ποταμού Νέστου.
    Η αντιστασιακή οργάνωση αριθμούσε συνολικά γύρω στους επτακόσιους αντάρτες χωρισμένους σε ολιγομελείς ομάδες και σύντομα εξελίχθηκε σε υπολογίσιμο αντίπαλο των Βουλγάρων και του τοπικού ΕΛΑΣ που ήταν ίσης δύναμης, με αψιμαχίες, παρενοχλήσεις και μικρές μάχες σε όλο το 1944. Οι ομάδες αυτές είχαν την αμέριστη υλική και ηθική συμπαράσταση του πληθυσμού των ορεινών χωριών (από τα οποία άλλωστε προέρχονταν) και έδρασαν πάντοτε σε τοπικό επίπεδο. Η σημαντικότερη επιτυχία των ΕΟΑ εις βάρος των Βουλγάρων ήταν αναμφίβολα η μάχη στην περιοχή του Νέστου κοντά στο χωριό Παπάδες, τον Μάιο του 1944.
    Ένα βουλγαρικό τάγμα κινήθηκε από Δράμα προς Καρά-Ντερέ που βρισκόταν η ζώνη ρίψεων των Ελλήνων ανταρτών. Για να φτάσουν εκεί όμως οι Βούλγαροι όφειλαν να περάσουν από την γέφυρα του Νέστου κοντά στο χωριό Παπάδες, ενώ όμως οι Έλληνες κατείχαν την απέναντι όχθη, με σημαντικά μικρότερες δυνάμεις. Συγκεκριμένα παρατάχθηκαν οι οπλαρχηγοί Γιάννης ΑμανατίδηςΑναστάσιος ΑβραμίδηςΚυριάκος ΛαζαρίδηςΒασίλης Παπαδόπουλος με 160 ενόπλους περίπου
Η Βουλγαρική προσπάθεια διάβασης της γέφυρας ξεκίνησε στις 6 Μαΐου, αλλά συνάντησε ισχυρή αντίσταση από τους Έλληνες, καθώς όσοι Βούλγαροι προσπαθούσαν να περάσουν την γέφυρα, βρίσκονταν ακάλυπτοι και έκθετοι στα εύστοχα Ελληνικά πυρά.
    Για τρεις μέρες η μάχη συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση, με τον άμαχο πληθυσμό να ενισχύει τους Έλληνες μεταφέροντας πολεμοφόδια στην πρώτη γραμμή. 
Στις 9 Μαΐου οι Βούλγαροι σημείωσαν πρόοδο χάρις την παρουσία γερμανικών και Βουλγαρικών αεροσκαφών καθέτου εφορμήσεως, που βομβάρδισαν τις Ελληνικές θέσεις. 
Στις 10 Μαΐου οι Έλληνες αντάρτες αναγκάστηκαν σε υποχώρηση, έχοντας 9 νεκρούς και 28 τραυματίες
Οι Βούλγαροι είχαν πάνω από 150 νεκρούς και τραυματίες και προέβησαν σε σκληρά αντίποινα κατά των χωριών της περιοχής.
    Πυρπολήθηκαν η υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές από τους Βούλγαρους σχεδόν όλα τα χωριά ανατολικά του Νέστου (Μελισσομάνδρα, Βουνοχώρι, Αγριοκερασιά, Παπάδες, Σκαλωτή, Καλλίκαρπο, Σιδηρόνερο, Οροπέδιο κτλ), αλλά τις μεγαλύτερες καταστροφές γνώρισε το χωριό Πολυγέφυρο όπου πυρπολήθηκαν πολλά σπίτια και έγιναν μαζικές εκτελέσεις ακόμα και αμάχων.
    Ανάμεσα στις πολλές μικρότερες μάχες των Εθνικών Ομάδων Ανταρτών κατά της Βουλγαρικής Κατοχής, η μάχη στην γέφυρα των Παπάδων ήταν αναμφίβολα η σημαντικότερη και αυτή που προκάλεσε τις μεγαλύτερες απώλειες στον κατακτητή στην κατεχόμενη ανατολική Μακεδονία. Σήμερα στο σημείο αυτό υπάρχει ένα μνημείο που υπενθυμίζει το γεγονός, ενώ κάθε χρόνο οι τοπικές Αρχές της Δράμας οργανώνουν εκδηλώσεις προς τιμήν της επετείου της μάχης.

17 σχόλια:

  1. Για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, που σπάνια αναφέρεται στον τύπο, οι σύμμαχοι έριχναν μαζί με τα πολεμοφόδια και κασελάκια των 30.000 χρυσών λυρών.

    Τουλάχιστον αυτό συνέβαινε στην δυτική Μακεδονία την εποχή της κατοχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι άλλο να έριχναν, δραχμές ή μάρκα; Ηταν κακό;

      Διαγραφή
    2. Ἀμφισβητήσιμον: "...κασσελάκια των 30.000 χρυσῶν λιρῶν..."Προφανῶς λιγώτερα, καί ὄχι πάντα, μόνο ἄν ἤθελνα νά ἐνισχύσουν πολύ κάποιους, ὅπως τό ΕΑΜ π.χ (καί ὄχι τόν Ζέρβα....).
      Ἀλλά! Προσοχή:
      Οἱ λίρες αὐτές, ἀποκλείεται νά μήν χρεώθηκαν σέ βάρος τοῦ Ἐλληνικοῦ λαοῦ: Τό πιθανότερο, παρακράτησαν οἱ Ἄγγλοι ἀπό τόν χρυσό πού εἶχε φυγαδεύσει στήν Μέση Ἀνατολή ὁ Γεώργιος Β μέ τόν ....ἀντικαταστάτη τοῦ Κορυζῆ στήν Ἐθνική Τράπεζα (...), τά πόσά πού ἔστειλαν σέ λίρες σέ ἀντάρτες Τους, στήν Ἑλλάδα. Βέβαια, ἡ ἀφαίρεση θά ἔγινε στήν Νότιο Ἀφρική ὅπου μεταφέρθηκε ὁ χρυσός μας καί ὅπου τοῦ ἀλλάχθηκε μορφή....

      Διαγραφή
    3. @ r+w.
      Αυτό καταλαβες από ολοκληρο το αρθρο,αγαπητε μου ;.

      Διαγραφή
  2. Όπως μου διηγήθηκε Θείος μου, ο Α. Καρανίκος ο οποίος το 1941 υπηρέτησε ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού στο Οχυρό Περιθώρι της Γραμμής Μεταξά, {που κατασκευάστηκε για να αντιμετωπίσει την επεκτατική βουλιμία των δολίων μας γειτόνων Βουλγάρων (όχι την σύγχρονη και την εποχής εκείνη τρομερή Βέρμαχτ!), πριν από την εισβολή των Γερμανών}, επειδή ο στρατός μας, λόγω της μορφολογίας του εδάφους δεν γνώριζε τι γίνεται μέσα στην Βουλγαρία, στέλλονταν ομάδες στρατιωτών Ποντίων υπό τον Λοχία (=Τσαούς!) Αντώνιο Φωστερίδη, έναν τρομερό Έλληνα Πόντιο πολεμιστή, οι οποίοι διείσδυαν την νύκτα μέσα από το ορεινό έδαφος των συνόρων στην Βουλγαρία.

    Εκεί κατόπτευαν τους σχηματισμούς και τις κινήσεις της Βέρμαχτ, και μετά την επόμενη νύκτα επέστρεφαν στην Ελλάδα για να αναφέρουν όσα είδαν.

    Ο θείος μου, ανέφερε τον Λοχία Αντώνιο Φωστερίδη, ως έναν φοβερό τολμητία μαχητή, έναν με σθένος πατριωτικότατο. Ο Αντώνιος Φωστερίδης δεν ήταν …… κανένα παιδάκι!

    Αργότερα, όταν οι Γερμανοί περέδωσαν στους Βουλγάρους την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη μας και άρχισαν να σκοτώνουν τους Έλληνες Αξιωματικούς που επέστρεφαν στα σπίτια τους, καταστρέφοντας τα Ελληνικά χωριά προκειμένου να εκβουλγαροποιήσουν τις Ελληνικότατες αυτές περιοχές, ο Αντώνιος Φωστερίδης πήρε τον γέρο πατέρα του, παλαιό οπλαρχηγό του Πόντου και βγήκε στο κλαρί σχηματίζοντας δικό του αντάρτικο σώμα που ανήκε στις Ομάδες ανταρτών ΠΑΟ.

    Άρχισε δε να κτυπά τους Βουλγάρους εκεί που τους πονούσε μπαίνοντας μέσα στην Βουλγαρία και καταστρέφοντας τα δικά τους χωριά, αναγκάζοντάς τους έτσι να σταματήσουν.

    Για την μάχη της Γέφυρας των Παπάδων και τον ασύγκριτο ηρωϊσμό των Ποντίων ανταρτών της ΠΑΟ, έχει γράψει περισσότερα ο Χρήστος Ζαλοκώστας στο «Χρονικό της Σκλαβιάς», ένας ευπατρίδης Έλληνας του οποίου ο γιός έπεσε μαχόμενος στην Βόρεια Ήπειρο το 1940, .

    Το βιβλίο είναι μικρό, δεν στοιχίζει πολλά και αξίζει τον κόπο να το αγοράσουν οι Φίλοι του παρόντος Ιστολογίου!

    Ο Χρήστος Ζαλοκώστας, ήταν σπουδαίος λογοτέχνης. Υπήρξε αγωνιστής κατά των Γερμανών, πατριώτης και πολιτευτής. Έχει γράψει και το βιβλίο «Ρούπελ», το οποίο τέτοια μεγάλη εντύπωση μου είχε προκαλέσει, ώστε μπορούσα σχεδόν όλο να το απαγγείλω όταν ήμουν μειράκιο.

    Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    Υ.Σ. Ο Αντώνιος Φωστερίδης και η Ομάδα του, δεν είχαν απολύτως καμία σχέση με τους Γερμανούς, όπως οι απάτριδες κομμουνιστές, αντίπαλοι κάθε εθνικής ανταρτικής ομάδας, ψευδώς διέδιδαν αργότερα.

    Το αντάρτικο του Κισά Μπατζάκ με Ποντίους που είχαν εγκατασταθεί στον Όλυμπο, αναγκάστηκε όντως να πάρει όπλα από τους Γερμανούς, επειδή δεν το εφοδίαζαν οι Άγγλοι και κινδύνευε με αφανισμό από τους Ελασίτες οι οποίοι είχαν κατασφάξει τα γυναικόπαιδα του χωριού τους.
    Αυτή όπως είναι μια άλλη ιστορία την οπία μπορεί να διηγηθεί κάποιος ΄’άλλος που την γνωρίζει καλίτερα από εμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Ζαλοκώστας αναφέρει στο βιβλίο του «Χρονικό της Σκλαβιάς», ότι τον Τσαούς Αντών, μετά την απελευθέρωση τον κάλεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου στην Αθήνα.

    Πράγματι ο θρυλικός Τσαούς Αντών μαζί με μικρό του γιό ντυμένο με στρατιωτική στολή, ήρθε στην Αθήνα όπου έμαθε … ότι κανείς δεν τον είχε καλέσει.

    Αναγκαζόταν να κοιμάται μαζί με το παιδί του στις εισόδους των πολυκατοικιών μέχρις ότου μπόρεσε να επιστρέψει πίσω στην Μακεδονία.

    Αν και δεν έχει σχέση με την ανάρτηση, θα αναφέρω ακόμη μία μαρτυρία για την πολεμικότητα και το σθένος των Ελλήνων Ποντιακής καταγωγής.

    Ο διπλωμάτης και λογοτέχνης Άγγελος Βλάχος, Πρέσβυς επί τιμή, στο βιβλίο του «Το Μνήμα της Γριάς» που αναφέρεται στον Ελληνοιταλικό Πόλεμο και ένα ύψωμα, στο οποίο διαδραματίστηκαν φοβερές μάχες με τους Ιταλούς, με δέος γράφει πως οι Πόντιοι στρατιώτες που είχαν επιζήσει των καταιγιστικών πυρών του Ιταλικού πυροβολικού και των λυσσωδών επιθέσεων των επίλεκτων τμημάτων του Ιταλικού στρατού, κατέβηκαν από τις θέσεις τους και αντικαταστάθηκαν από ένα νέο τμήμα Ελλήνων στρατιωτών.

    Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντελώς τυχαία και αυτή τη φορά μαρτυρείται ότι ο ΕΛΑΣ ήταν εναντίον οποιασδήποτε άλλης ανταρτικής οργάνωσης στην περιοχή του, όπως συνέβη και στην Στερεά με την εξόντωση της ΕΚΚΑ του Συνταγματάρχη Ψαρρού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ειμαι Υπερήφανος που ο Πόντιος παππούς μου ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΤΣΕΚΕΡΙΔΗΣ απο την Δράμα πολέμησε τους Βούλγαρους στους Παπάδες.

    Δυο φορές πήγαν να τον συλλάβουν οι βούλγαροι. Την πρώτη φορά ενω επέστρεφε στο σπίτι συνάντησε ενα γειτονα που ερχόταν απο την αντίθετη κατευθυνση που του είπε οτι πριν το σπίτι έχουν στησει ενέδρα βουλγαροι αστυνομικοι.

    Την δευτερη φορά ενω ηταν στο καφενείο στο χωριό Γρανίτης, τους είδε να έρχονται. Εφυγε τρεχωντας απο την πίσω πόρτα του σταυλου και ξρύφτηκε στο δάσος και τα φαράγγια του Γρανιτη επι ημέρες.

    Εχω πάει δυο φορές στους Παπάδες. Την πρώτη οταν ήμουν 10 χρονών στην αναπαράσταση της μάχης στην γέφυρα και την δεύτερη πήγαμε να δουμε τα ερείπια απο σπιτι του παππου που το έκαψαν οι βουλγαροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ένα από τα "ιδιότυπα" της αντίστασης αυτής αντίστασης του Αντων-Τσαους είναι ότι λέγεται πως βγήκε στα βουνά μετά από "έγκλημα πάθους" για το οποίο τον καταζητούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυστηχώς σήμερα η αριστερή προπαγάνδα κατόρθωσε να ταυτίσει τον αντιστασιακό της ΠΑΟ με τον προδώτη.Η νέα γενιά δεν γνωρίζει αυτούς που πραγματικά αντιστάθηκαν στους Γερμανούς και τους Βουλγάρους,στην Μακεδονία και στη Θράκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ Jim Left 6 Μαϊου 2017 9.29 μ.μ.

    Ίσως θα σε ενδιέφερε να γνωρίζεις τι συνέβη στις Εθνικές Ομάδες ανταρτών όπως του Π.Α.Ο.

    Σου επισυνάπτω όσα διάβασα στο βιβλίο του Ιστορικού Δημοσθένη Κούκουνα, για την διάλυση και καταστροφή τους από τον "Άρη" Βελουχιώτη (τον Θανάση Κλάρα).

    Ο …… «Θρύλος» του Θανάση Κλάρα ή αλλιώς «Άρη Βελουχιώτη» ….. που έχουν στήσει και άγαλμα του!!

    Ο τέως Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και νυν υπουργός Υποδομών, έχει το κάδρο του στον τοίχο του γραφείου του. Κατάντια του Τ.Ε.Ε. …!

    {Από το βιβλίο του Πατρινού ιστορικού Δημοσθένη Κούκουνα, 'Αρης Βελουχιώτης-Το Πραγματικό του Πρόσωπο,Εκδόσεις HISTORIA, Αθήνα 2016, σελ. 264 έως 268.}

    Ο Στρατηγός Χονδροκούκης στο βιβλίο του «Γκρεμίζω τον Θρύλο του «Άρη Βελουχιώτη», Εκδόσεις Ισοκράτης, Αθήνα, σελ. 26-28, γράφει τα εξής:

    Τη επιμονή του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, καθορίστηκε σε κεντρικό σημείο της Μακεδονίας, - στο Όρος ΒΟΥΡΙΝΟ Κοζάνης, σύσκεψη υπό την αιγίδα του Άγγλου Ταγματάρχη Μίλλερ που ήταν υπεύθυνος για το αντάρτικο της Μακεδονίας-Θράκης, με όλα τα αντάρτικα τμήματα της Μακεδονίας.

    Μετέχουν οι Αρχηγοί: Εθνικών Ομάδων ΠΑΟ Ανατολικής Μακεδονίας Τσαούς Αντών (Λοχίας Αντώνιος Φωστερίδης), ο οποίος όμως απεχώρησε όταν έμαθε πως στη σύσκεψη θα έπρεπε να παραστεί μόνο με τον υπασπιστή του.
    Ο Αρχηγός ΠΑΟ Δυτικής Μακεδονίας Ταγματάρχης Πόρτης και ο Υπολοχαγός Μπουλογιάννης, εντελώς μόνοι τους με έναν αντάρτη συνοδό. Ο Συνταγματάρχης Αρχηγός του ΕΔΕΣ Παπαχριστοδούλου με τον υπασπιστή του. Ο Αρχηγός του Επιτελείου της Οργανώσεως ΠΑΟ Αντισυνταγματάρχης Παπαθανασσίου με τον υπασπιστή του Χονδροκούκη.

    Εκ μέρους του ΕΛΑΣ, ο … «Άρης Βελουχιώτης…» με δύο συνοδούς του, οπλισμένοι με αυτόματα περίστροφα και με μαχαίρια, που είχαν έρθει επί τούτου από την κύρια περιοχή τους.

    Ο Χονδροκούκης παραθέτει τον διάλογο και την σκηνή όπως την θυμόταν χρόνια μετά τα συμβάντα.

    ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΜΙΛΛΕΡ: (Άγγλος σύνδεσμος που γνώριζε όμως καλά Ελληνικά) Μιλώντας καλά Ελληνικά… Κύριοι, ο Αγώνας στην Μέση Ανατολή περνά κρίσιμο σημείο. Εδώ το αντάρτικο εκφυλίστηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Είναι ανάγκη να ενοποιήσετε τις προσπάθειες και τα κτυπήματά σας κατά του εχθρού να είναι πιο αποφασιστικά. Εσείς περισσότερο τρώγεστε και λιγότερο δράτε κατά των κατακτητών. Έχω εντολή να σας πω ότι αν δεν τα βρείτε μεταξύ σας θα σταματήσουν οι ρίψεις και οι ενισχύσεις από το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.

    ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση με τη διαφορά ότι η κάθε οργάνωση θα μείνει ξεχωριστή. Θα πρέπει όμως να σχηματιστεί ενιαίο επιτελείο αγώνος απ’ όλες τις οργανώσεις. Παρ’ ότι πρόσφατα έχουμε μόλις πρόσφατα έχουμε πικρή πείρα, τα ξεχνούμε όλα και δίνουμε τα χέρια.

    ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Τα ίδια και εμείς. Ο αρχηγός μας Στρατηγός Ζέρβαςπαρ’ ότι τμήματά του παγιδεύτηκαν αρκετές φορές από τον ΕΛΑΣ, εν τούτοις δεχόμαστε τη εισήγηση του συμμάχου αξιωματικού. Θέλουμε όμως εγγυήσεις, και έγγραφες Διαταγές από το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.

    ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ (ή ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΛΑΡΑΣ διαλέξτε!): Είστε όλοι σας Αγγλόδουλοι. Τι σε νοιάζει τι θα κάνουμε εμείς μεταξύ μας, κύριε εκπρόσωπε των Άγγλων; Είναι εσωτερικό θέμα οποιαδήποτε προστριβή μας. Εσείς κυττάχτε να στέλνετε υλικά και μόνον. Οι ρίψεις ενδιαφέρουν.

    ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΜΠΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτή ακριβώς την στιγμή ο Υπολοχαγός Μπουλογιάννης, Διοικητής 300 ανδρών ενός τμήματος της Εθνικής Οργάνωσης ΠΑΟ, – Αρχηγός της Τάξης 1936 της Σχολής Ευελπίδων -, διακόπτοντας άρχισε να διαμαρτύρεται:
    Είναι απαράδεκτα αυτά που λέει ο Άρης…!
    Εκεί κόπηκε η φωνή του, γιατί ο Βελουχιώτης αιφνιδιαστικά και αναπάντεχα έβγαλε το περίστρογό του και τίναξε εξ επαφής τα μυαλά στον αέρα του ηρωϊκού Υπολοχαγού Μπουλογιάννη!!!...
    Ταυτόχρονα φώναξε: ¨Ψηλά τα χέρια».
    Ο Ταγματάρχης Πόρτης έκανε ακαριαία κίνηση να βγάλει το περίστροφό του όπου τον βρήκε ριπή από το αυτόματο του ενός από τους δύο των συνοδών του Βελουχιώτη!!...
    (Συνεχίζεται)
    Ευμέης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Jim Left ^Μαϊου 2017 9,29 μ.μ.
    (Συνεχίζεται)
    Εκεί κόπηκε η φωνή του, γιατί ο Βελουχιώτης αιφνιδιαστικά και αναπάντεχα έβγαλε το περίστρογό του και τίναξε εξ επαφής τα μυαλά στον αέρα του ηρωϊκού Υπολοχαγού Μπουλογιάννη!!!...
    Ταυτόχρονα φώναξε: ¨Ψηλά τα χέρια».
    Ο Ταγματάρχης Πόρτης έκανε ακαριαία κίνηση να βγάλει το περίστροφό του όπου τον βρήκε ριπή από το αυτόματο του ενός από τους δύο των συνοδών του Βελουχιώτη!!...

    Πάγωσαν οι παριστάμενοι, ενώ ο στυγερός δολοφόνος με τους δύο βοηθούς του έπαιρνε τα πιστόλια όσων έφεραν οπλισμό. Εγώ με τον Παπαθανασίου δεν είχαμε.

    Αιχμάλωτοι του Άρη παραδοθήκαμε σε μια ομάδα ΕΛΑσιτών στα Γρεβενά, ύστερα από από 3 ώρες πεζοπορία στις Νοριοδυτικές κλιτύες του Βούρινου…

    Με τις αισθήσεις μουδιασμένες με το μυαλό νερουλιασμένο, με την ανατριχίλα κυριαρχούσα στο είναι μου, βάδιζα μηχανικά, εξουθενωτικά και ασυναίσθητα.

    Σωθήκαμε από τα νύχια του αρχικαπετάνιου μόνο κατόπιν αυστηρής επέμβασης του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, ύστερα από μεγάλη ταλαιπωρία. Δεν σώθηκαν όμως τα τμήματα των ηρώων Ταγματάρχη Πόρτη και Υπολοχαγού Μπουλογιάννη. Κάπου εκεί σταθμεύοντας δεν γνώριζαν τα μαντάτα των αρχηγών τους.
    Περιτριγυρίστηκαν από τα «ηρωϊκά» τμήματα του ΕΛΑΣ και ενώ ανέμενα τους αρχηγούς τους πήραν το τελεσίγραφο του ΕΛΑσίτικου αρχηγείου. Προσχώρηση στον ΕΛΑΣ ή εξόντωση!

    Ακέφαλα τα τμήματα διαλύθηκαν είτε υποκύπτοντας στις ΕΛΑσίτικες ορέξεις, είτε κάμνοντας … χαρακίρι. Όποιος τόλμησε δηλαδή να φέρει αντιρρήσεις εξοντώθηκε αμέσως.

    Στις σελίδες 208 έως 225 του βιβλίου του, ο Δημοσθένης Κούκουνας αναφέρεται διεξοδικά στην καραμπινάτη διαστροφική ομοφυλοφιλία του … «Άρη» …, με πλήθος μαρτυρίες διαφόρων προσώπων που τον γνώρισαν, καθώς και συντρόφων του ανταρτών του ΕΛΑΣ.

    Αυτόν τον «ήρωα» τιμούν οι ανιστόριτοι, επιπόλαιοι και ηλίθιοι αστοί, ενώ τους πραγματικούς ήρωες, ούτε τους τιμούν, ούτε και τους γνωρίζουν!

    Εθμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο θρυλικός Τσαούς Αντών, γνώριζε τον ύπουλο και άτιμο χαρακτήρα των ΕΛΑσιτών και δεν ορθότατα τους υποπτευόταν. Άλλως τε, είχαν προηγηθεί οι επανειλημμένες προσπάθειες των ΕΛΑΣιτών να διαλύσουν και το δικό του αντάρτικο σώμα. Για τον λόγο αυτόν δεν πήγε μόνος του – προς σφαγήν – στη συνάντηση. Γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί…!

    Ο Αντώνιος Φωστερίδης γεννήθηκε στην Αμισό το 1912. Ο πατέρας του ήταν ο παλαιός οπλαρχηγός του Πόντου Κυριάκος Φωστερίδης. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, η οικογένεια Φωστερίδη εγκαταστάθηκε στο χωριό Κρηνίδες.

    Όπως έγραφα, ο Λοχίας Πυροβολικού Αντώνιος Φωστερίδης πολέμησε στην Βόρειο ¨Ήπειρο στη Μοίρα Κουράκου.

    Αφού επέστρεψε στο χωριό του, έμενε κλεισμένος στο σπίτι του και μελετούσε αδιάκοπα τον χάρτη της Μακεδονίας προκειμένου να ξεκινήσει τον αγώνα του κατά του κατακτητή.

    Ο Χρήστος Ζαλοκώστας, αναφέρει στο βιβλίο του «Χρονικό της Σκλαβιάς», Βιβλιοπωλείο της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου & Σίας, σελ. 268-282, Σειρά νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Επανέκδοση 1997, ότι «Κανένα άλλο λαό δεν εκυνήγησαν οι Τούρκοι με τόσο μίσος όσο τους Ποντίους, τημ πολεμική φυλή που δεν κατάφεραν να υποτάξουν ούτε Σαρακηνοί, ούτε Φράγκοι, ούτε ο Μωάμεθ – τη φυλή που γέννησε τον Διγενή Ακρίτα. Τον καιρό του Βυζαντίου οι Πόντιοι αριθμούσαν ενάμισυ εκατομμύριο ψυχές, μα ως τους Βαλκανικούς πολέμους δεν απέμεινε παρά το τρίτο. Από το 1914 οι Τούρκοι με την μέθοδο των εκτοπισμών που τους δίδαξαν οι Πρώσοι, ξέκαμαν πάμπολλους, κι όταν έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή δεν πέρασαν τη θάλασσα προς την Ελλάδα παρά οι τελευταίες διακόσιες χιλιάδες, που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία και τη Θράκη.

    Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ακριβώς επειδή γνωρίζω έγραψα το σχόλιό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ακριβώς επειδή γνωρίζω έγραψα το σχόλιό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Να αφήσουμε τα διχαστικά, γιατί οι αριστεροί είναι τόσο καλοί στην προπαγάνδα, που θα σβηστεί για άλλη μια φορά το μεγαλείο των ηρώων που έδωσαν αυτή τη μάχη.
    Ας διαβάσουμε μόνο τα της μάχης και ας σχολιάσουμε τα επιχειρησιακά.
    Το πώς δηλαδή μια χούφτα αγνοί χωρικοί, ήρωες πραγματικοί, που δεν έπαιρναν γραμμή από κάνενα ΕΑΜ (ΚΚΕ), κανέναν Άγγλο και κανέναν Ρώσο, απλά υπερασπίστηκαν την ελληνικότητά τους εναντίον των Βουλγάρων, που είχαν μόνιμες βλέψεις στην περιοχή.
    Αυτό είναι το μεγαλείο εκείνων των ηρώων, που πολέμησαν σαν λιοντάρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μία διόρθωση : "Οι Πόντιοι αντάρτες με Γενικό Αρχηγό τον Αντώνιο Φωστηρίδη
    (Αντών Τσαούς) ήταν η Οργάνωση με το επίσημο όνομα ΕΑΟ-ΕΣΕΑ . Η ΠΑΟ ήταν
    άλλη οργάνωση με έδρα δράσεως κυρίως την Κεντρική Μακεδονία κ αποτελούσε
    την συνέχεια της ΥΒΕ(Υπερασπιστές Βορείου Ελλάδος) κ απαρτίζονταν
    περισσότερο από Μονίμους Αξκούς(όπως κ ο Χονδροκούκης κ άλλοι). Αρκετοί της
    ΠΑΟ μετά την διάλυσή της από ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετέβησαν στις ομάδες των Ποντίων
    του Αντών Τσαούς,όπου κ συνέχισαν τον αγώνα ,αναλαμβάνοντας δράση δίπλα
    με τους Οπλαρχηγούς των ΕΑΟ ή κ στο Επιτελείο των ΕΑΟ όπως ο Ανχης Ιωάννης
    Παπαθανασίου,πατέρας του γνωστού συγγραφέα κ Υποστρατήγου Στρκού Ιατρού
    Παρμενίωνα Παπαθανασίου.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.