O Quentin μεγάλωσε σε μία από αυτές που ονομάζουμε «φυσιολογικές οικογένειες», σε ένα προάστιο του Παρισιού. Του ίδιου και του μεγαλύτερου αδερφού του δεν τους έλειψε ποτέ τίποτα. Ήταν αθλητικός τύπος και για χρόνια μέλος της ομάδας ράγκμπι. Έζησε τα σχολικά του χρόνια χαρούμενα, με πολλούς φίλους, γέλια και πλάκες. Διάβαζε πολύ, πήρε το μπακαλορεά του στις επιστήμες με διάκριση και μπήκε στο Πανεπιστήμιο. Ήταν ένας νέος άντρας 20 ετών, σαν κάθε άλλον. Έτσι τουλάχιστον τον έβλεπαν όλοι μέχρι τότε.
«Όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2012. Δεν θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία αλλά η στιγμή έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου. Εκείνο το βράδυ ο Quentin μπήκε στο σπίτι χαρούμενος και δήλωσε ότι έχει κάτι να ανακοινώσει στον πατέρα του και σε μένα. Πήρε θέση στο σαλόνι σοβαρός. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι ήθελε να μας πει. Καθισμένος οκλαδόν στο πάτωμα του σαλονιού μάς κοίταξε και μας ανακοίνωσε ότι ασπάστηκε τον ισλαμισμό. Μετά πρόσθεσε «Είμαι χαρούμενος. Αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα ανάμεσά μας, μην ανησυχείτε».
Στην οικογένειά μας είμαστε καθολικοί αλλά όχι ιδιαίτερα ενεργοί ως θρησκευόμενοι. Όταν ο Quentin μας γνωστοποίησε ότι άλλαξε θρησκεία και ασπάστηκε τον ισλαμισμό φυσικά εκπλαγήκαμε αλλά σεβάστηκα την επιλογή του. Αφού δήλωνε ευτυχισμένος, ήμουν ικανοποιημένη. Ωστόσο, εκείνο το βράδυ, θυμάμαι, έκλαψα. Όχι για τα όσα μας είπε αλλά γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν παρούσα στη βάφτισή του. Δεν μπόρεσα να γιορτάσω με τον γιο μου αυτή τη στιγμή που έμοιαζε τόσο σημαντική για εκείνον.
Για τη συνέχεια Athens Voice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.