6/3/17

Cretetv: Γεωπολιτική και Ελληνο-τουρκική ένταση - Σάββας Καλεντερίδης, Δημήτρης Ξενάκης

Συνέντευξη με τον γεωπολιτικό αναλυτή Σάββα Καλεντερίδη και τον καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής στο πανεπιστήμιο Κρήτης Δημήτρη Ξενάκη

Σχόλιο επί της μακράς ακρόασης:Συναρπαστική, διδακτική, πολύτιμη.
1.- Εξαιρετικά διαφωτιστική η ανάλυση της παρόξυνσης του ελληνοτουρκικού και η ανάπτυξη του ευρύτερου γεωπολιτικού πεδίου συγκρούσεων και ζυμώσεων στην Ανατ. Μεσόγειο και Μ.Ανατολή, χάρις κυρίως στη γεωμετρική κυριολεξία και την σε βάθος οικειότητας γνώση του κ. Σάββα Καλεντερίδη. Χρήσιμη στο φωτισμό και η παρέμβαση Ιγνατίου, μολονότι έκδηλα φορέα αμερικανικών φακών επαφής.
2.- Συγκλονιστική κυριολεκτικά για κάθε ΄Ελληνα πατριώτη, ή και φιλέλληνα ακροατή, η έκρηξη του συνήθως αυτοκυρίαρχου Καλεντερίδη για την εγκατάλειψη του Καστελόριζου, Καστέλου της ελληνικότητας του Αιγαίου, από τις -ανάξιες του έθνους και της ιστορίας- πολιτικές ηγεσίες δεκαετιών. ΄Οπως επίσης συγκλονιστική η δραματική αφήγηση, υπό την πίεση των ερωτήσεων του δημοσιογράφου, της εφιαλτικής εμπειρίας της ουσιαστικής αρπαγής του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, από τους μόνους δύο φιλότιμους και ΄Ελληνες εκπροσώπους του ελληνικού κράτους που -αυτενεργούντες- είχαν απομείνει προστάτες του, με κίνδυνο της ζωής τους: Τον πρεσβευτή Κωστούλα και τον αξιωματικό του ελληνικού στρατού Σάββα Καλεντερίδη.
Τέλος, σε ότι αφορά τα θανάσιμα αμαρτήματα, που θα πρέπει να καταδικάζουν τους λαθρεπιβάτες της πολιτικής στην κόλαση της πεισματικής λαϊκής καταδίκης και εξοστρακισμού, ο γράφων συμφωνεί και επαυξάνει για
1- Την Εξουσιομανία (διαστροφή, κατά Adler, μαθητή του Freud), καταστροφική για οικογένεια και για την πολιτεία του φορέα της.
2- Την φιλοχρηματία και
3.-Την αδυναμία στο άλλο φύλο.
Διαφωνώ με την προσθήκη της δόξας,την επιδίωξη της οποία θεωρώ και χρήσιμο κίνητρο
(φιλο-δοξία) και θεραπευτικό αντίδοτο για την τιθάσευση ανθρωπίνων αδυναμιών με την οποία χαλυβδώνεται ο χαρακτήρας.

3 σχόλια:

  1. Σχόλιο επί της μακράς ακρόασης:Συναρπαστική, διδακτική, πολύτιμη.
    1.- Εξαιρετικά διαφωτιστική η ανάλυση της παρόξυνσης του ελληνοτουρκικού και η ανάπτυξη του ευρύτερου γεωπολιτικού πεδίου συγκρούσεων και ζυμώσεων στην Ανατ. Μεσόγειο και Μ.Ανατολή, χάρις κυρίως στη γεωμετρική κυριολεξία και την σε βάθος οικειότητας γνώση του κ. Σάββα Καλεντερίδη. Χρήσιμη στο φωτισμό και η παρέμβαση Ιγνατίου, μολονότι έκδηλα φορέα αμερικανικών φακών επαφής.
    2.- Συγκλονιστική κυριολεκτικά για κάθε ΄Ελληνα πατριώτη, ή και φιλέλληνα ακροατή, η έκρηξη του συνήθως αυτοκυρίαρχου Καλεντερίδη για την εγκατάλειψη του Καστελόριζου, Καστέλου της ελληνικότητας του Αιγαίου, από τις -ανάξιες του έθνους και της ιστορίας- πολιτικές ηγεσίες δεκαετιών. ΄Οπως επίσης συγκλονιστική η δραματική αφήγηση, υπό την πίεση των ερωτήσεων του δημοσιογράφου, της εφιαλτικής εμπειρίας της ουσιαστικής αρπαγής του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, από τους μόνους δύο φιλότιμους και ΄Ελληνες εκπροσώπους του ελληνικού κράτους που -αυτενεργούντες- είχαν απομείνει προστάτες του, με κίνδυνο της ζωής τους: Τον πρεσβευτή Κωστούλα και τον αξιωματικό του ελληνικού στρατού Σάββα Καλεντερίδη.
    Τέλος, σε ότι αφορά τα θανάσιμα αμαρτήματα, που θα πρέπει να καταδικάζουν τους λαθρεπιβάτες της πολιτικής στην κόλαση της πεισματικής λαϊκής καταδίκης και εξοστρακισμού, ο γράφων συμφωνεί και επαυξάνει για
    1- Την Εξουσιομανία (διαστροφή, κατά Adler, μαθητή του Freud), καταστροφική για οικογένεια και για την πολιτεία του φορέα της.
    2- Την φιλοχρηματία και
    3.-Την αδυναμία στο άλλο φύλο.
    Διαφωνώ με την προσθήκη της δόξας,την επιδίωξη της οποία θεωρώ και χρήσιμο κίνητρο
    (φιλο-δοξία) και θεραπευτικό αντίδοτο για την τιθάσευση ανθρωπίνων αδυναμιών με την οποία χαλυβδώνεται ο χαρακτήρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ἐπιτρέψτε μου: Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ἡ φιλοδοξία, ἡ ὁποία εἶναι κάτι τό κακό, δηλαδή ἐμπάθής κατάστασις πού γεννᾶ ἀντιπαλότητες, ζήλιες, ἔριδες,
    καί ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ἡ συναίσθησις εὐθύνης, μετά τῆς ἀναγκαίας πρός διατήρησίν της ἐγκρατείας,
    οἱ ὁποῖες ἐνωμένες, συναίσθησις εὐθύνης καί ἐγκράτεια, πράγματι συγκροτοῦν "θεραπευτικό αντίδοτο για την τιθάσευση ανθρωπίνων αδυναμιών με την οποία χαλυβδώνεται ο χαρακτήρας",
    ὁπότε τό κίνητρον ἀναμίξεως εἰς ἄσκησιν δημοσίας ἐξουσίας ἤ δημοσίας δυνάμεως, δέν εἶναι πλέον ἰδιοτελές.
    Ταῦτα, ἀπό στρατηγοῦ μέχρι στρατιώτου καί ἀπό πολιτικοῦ μέχρι ἁπλοῦ πολίτου, ἐπιτεύξιμα ὅμως καί διατηρήσιμα, μόνον μέ τήν βοήθειαν καί ζῶσαν πραγματικότητα (παρουσίαν ἐν τῆ καρδίᾳ) τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ - προγεύσιμα δέ καί ἐν τῶ "σπερματικῶ λόγῳ" τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος, ἤ καί ὅπου γῆς, ἀκόμη καί σήμερον, ὅπου δέν ὑπάρχει (ἀκόμη) ἡ Ὀρθόδοξος χριστιανική πίστις ἀλλά ἑτοιμάζεται τό ἔδαφος ὑπό τοῦ Θεοῦ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετική γεωπολιτική ανάλυση και υψηλής ποιότητας παρουσίαση, με γνώσεις εκ βαθέων του θέματος, εκ μέρους κυρίως του κου Καλεντερίδη. Επιτρέψατέ μου να σταθώ στο σημείο, στο οποίο ο κος Καλεντερίδης εκφράζει την απορεία, πως εξακολουθεί η "λειτουργεία" αυτής της χώρας, παρά τα όσα μύρια έχει υποστεί από τις πολιτικές αποφάσεις, Συνεχίζει λοιπόν, όπως πολύ καλά γνωρίζει ο κος Καλεντερίδης και πολλοί Έλληνες, γιατί κάποιοι αγαπούν τον τόπο αυτόν, έτσι απλά, όπως απλή είναι η ζωή τους.
    Είναι όμως μεγάλη η οργή και η πικρία τους, που βλέπουν στο απυρόβλητο άτομα, τα οποία έχουν προβεί σε ενέργειες, οι οποίες όχι την υπερηφάνεια δεν κεντρίζουν, τουναντίον μόνο δεινά και ταπείνωση.
    Σε κάποιας άλλες χώρες, αυτοί οι "κύριοι" θα λογοδοτούσσν στην δικαιοσύνη αν μη τι άλλο και δεν θα προστατεύονταν σπό θεσμικές και όχι μονον διαδικασίες.
    Το δεύτερο σημείο που θα ήθελα ν´αναφερθώ είναι το σχόλιο πάλι του κου Καλεντερίδη, σχετικά με τους νέους. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είνσι, αναρωτιέμαι τελικά, τα νέα παιδιά να βλέπουν όλα αυτά τα τραγικά τεκτενόμενα, σε όλα τα επίπεδα του δημοσίου βίου και να προσπαθούν ν´αγαπούν μία χώρα, που τους έχει υποθηκεύσει το παρόν και το μέλλον τους, μία χώρα που περήφανα "θυσιάζεται" στην άσφαλτο, στις κερκίδες των γηπέδων, στα ναρκωτικά και όπου αλλού θεωρεί σωστό τέλος πάντων.
    Έχουμε σοβαρή έλειψη αλληλοσεβασμού και αγάπης και προ πάντων παιδείας, η οποία ξεκινά απο τον θεμέλιο λίθο της κοινωνίας, την οικογένεια.
    Για καλή μας τύχη, υπάρχουν ακόμη υγιείς θύλακες, που προσπαθούν σθεναρά να εμφυσήσουν κσι να μεταλαμπαδεύσουν την αγάπη και τον σεβασμό για την Ελλάδα στις νέες γενεές, αλλά βρισκόμαστε σε κρίσιμη ιστορική καμπή, όπου δυστυχώς ακόμη μία φορά ο κανόνας επιβεβαιώνεται, διχασμός χάριν προσωπικών "φιλοδοξιών".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.