4/3/17

Ο αντιστράτηγος Δημήτρης Αλευρομάγειρος αναλύει την ένταση που προκαλούν οι Τούρκοι σε Κύπρο και Ελλάδα

Ο αντιστράτηγος Δημήτρης Αλευρομάγειρος, που υπηρέτησε στην Κύπρο το 1974, μίλησε αποκλειστικά στο  Enimerosis.com σχετικά με τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στα ‘Ιμια αλλά και στην Κύπρο.
Του ζητήσαμε την άποψή του σχετικά με τις προκλήσεις των Τούρκων στα Ίμια, και που αυτό οφείλεται; Αν σκέφτονται να κάνουν θερμό επεισόδιο οι Τούρκοι και πότε στο Αιγαίο;
Επίσης του ζητήσαμε σχόλιο σχετικά με τις  παραβιάσεις και την ένταση που μεταφέρουν οι Τούρκοι στην Κύπρο.  Μπορεί να προσανατολίζονται σε θερμό επεισόδιο οι Τούρκοι στην Κύπρο, πότε και γιατί τον ρωτήσαμε χαρακτηριστικά.
Δείτε παρακάτω την τοποθέτηση του κ.  Αλευρομάγειρου.

Οι πρόσφατες τουρκικές προκλήσεις
Το κυρίως πρόβλημα έγκειται στην πάγια τουρκική στρατηγική έναντι της Ελλάδας [της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης], η οποία είναι μονίμως επιθετική , κάτι το οποίο δεν το αποκρύπτουν, σε συνδυασμό με μια ανεξήγητη διαχρονική ενδοτική δική μας πολιτική.
Για να μην απεραντολογούμε θα θεωρήσουμε χρονικό σημείο έναρξης το κυπριακό πρόβλημα το οποίον είναι το κυριότερο από την εποχή της πενταμερούς διάσκεψης την δεκαετία του 1950.
Η Τουρκία τότε πέτυχε μεγάλη διπλωματική νίκη [δεν θα ασχοληθώ εδώ με τις όποιες ευθύνες οι οποίες άλλωστε αναδεικνύονται από μόνες τους].
Επιγραμματικά θα αναφερθώ μόνον στην δήλωση του Σοφοκλή Βενιζέλου στην Ελληνική Βουλή όταν συζητήθηκαν οι καταστροφικές συνθήκες Ζυρίχης -Λονδίνου, όταν δήλωσε ότι “Οι Έλληνες νίκησαν [εννοούσε τον αγώνα της ΕΟΚΑ] και οι Τούρκοι κέρδισαν..”
Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Κυπριακή Δημοκρατίας Τ/Κ Κιουτσούκ από την αρχή της εγκαθίδρυσης της λειτουργίας της δεν έκρυψε ότι “ήρθε η ώρα για την διχοτόμηση της Κύπρου”..
Ο δικός μας εφησυχασμός σε συνδυασμό και με τα πάντοτε μεγάλα προβλήματά μας, κυρίως οικονομικά, έκρυβε κάτω από το χαλί αυτές τις προκλήσεις προσπαθώντας με αναιμικές παρακλήσεις προς την διεθνή κοινότητα να τιθασεύσει την Τουρκία….
Τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης το 1955 αλλά και τα μετά την Ζυρίχη γεγονότα του Δεκ του 1963 [από μακρού σχεδιαζόμενη τουρκανταρσία με ταυτόχρονη απέλαση μεγάλου τμήματος του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης ,] προοίμιο των επομένων γεγονότων αντιμετωπίσθηκε επίσης με τον ίδιο χαλαρό και απόλυτα ενδοτικό τρόπο….
Όμως επειδή και οι μεγάλοι και ισχυροί έχουν ανάγκη μιας στοιχειώδους έστω νομιμότητας, η Τουρκία και οι υποστηρικτές της στην στρατηγική της [λέγε με Ηνωμένο Βασίλειο κυρίως] δεν μπορούσαν να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες αυθαιρεσίες και γι αυτό μεθοδεύτηκε από τα Ιουλιανά του 1965 η πορεία προς την χούντα του 1967 της οποίας η στρατηγική επιλογή από εκείνους που την βοήθησαν να επικρατήσει ήταν  η καταστροφή της Κύπρου, [η ευθύνη των προ της χούντας πολιτικών, είναι εδώ τεράστια γιατί άφησαν την χώρα να οδηγηθεί σε αυτήν]
Αμέσως με την εγκαθίδρυση της χούντας έχουμε την τραγική συνάντηση στην Κεσσάνη το φθινόπωρο του 1967, την τουρκική προβοκάτσια της Κοφίνου που οδήγησε στην επαίσχυντη αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας δηλαδή τον ουσιαστικό αφοπλισμό της Κύπρου,
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου είχε τεθεί σε εφαρμογή.
Εδώ και για να τα συνδυάσουμε με τα σημερινά πρέπει να τονισθεί ότι η τεράστια γεωστρατηγική αξία της Κύπρου είναι και το κρίσιμο σημείο του παγκόσμιου ανταγωνισμού για την κυριαρχία στο έδαφος της και δια τούτο το παγκόσμιο ενδιαφέρον σε όλη την ιστορική διαδρομή της,
Η χρυσή ευκαιρία για την τουρκική πολιτική με το Ιουλιανό πραξικόπημα του 1974 και οι τραγικές ατέλειες των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου οδήγησαν στην εισβολή με τα τραγικά για τον ελληνισμό αποτελέσματα.
Από εδώ αρχίζει η δεύτερη φάση της τραγωδίας η οποία πάλι με τις δικές μας αβελτηρίες οδήγησαν στο βρετανικής  συνταγής σχέδιο Αννάν το οποίο απερρίφθη μεν λόγω ευφυΐας του Κυπριακού Ελληνισμού και την μεγάλη πολιτική προσωπικότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκούσε,
Η διαχρονική ενδοτική μας πολιτική οδήγησε στη σημερινή κατάσταση η οποία προσωρινά ανεκόπη λόγω της σταθερής στάσης της Ελλάδας εκφρασθείσης μέσω του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.
Όμως με λύπη μας σημειώνουμε ότι αυτή η αντίδραση δεν θεωρούμε ότι θα παραταθεί αν δεν πεισθούμε όλοι ότι πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας.
Η σημερινή Τουρκία έχει πολλά προβλήματα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και προσπαθεί να βρει τον αδύναμο κρίκο για να εκτονωθεί. Και αυτός θεωρούν ότι είναι η Ελλάδα και το Κυπριακό και για αυτό κάνουν επίθεση στρατηγικής με τα γεγονότα που καθημερινά δημιουργούν,
Όμως η ψύχραιμη και αποφασιστική πολιτική τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο απομακρύνουν τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου και στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Οι Ένοπλες δυνάμεις και στα δυο κράτη ευρίσκονται σε άριστο επίπεδο και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά πρώτα από όλα οι Τούρκοι
Είναι καιρός επί τέλους τόσο μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου όσο και στο εσωτερικό των δυο χωρών να δούμε τα πράγματα κατάματα και να αλλάξουμε στρατηγική και κυρίως να είμαστε ενωμένοι κάτι το οποίο ακόμα δεν έχει επιτευχτεί και ακούγονται περίεργες και παράλογες φωνές από πολλές πλευρές…  ,
Αυτή η διχαστική πολιτική πρέπει να σταματήσει αμέσως για να μην οδηγηθούμε πάλι με δική μας ευθύνη σε γεγονότα όπως του 1974 [Μια ανάγνωση του Θουκυδίδη θα μας πείσει]{1}
Τελειώνοντας λοιπόν επιμένω ότι το πρόβλημα δεν είναι οι Τούρκοι αλλά εμείς οι ίδιοι,
Έχουμε το ηθικό δικαίωμα σε όλα αυτά που μας χωρίζουν με τους Τούρκους και θα είμεθα αήττητοι αν είμαστε ενωμένοι και το λέω με όση σοβαρότητα μπορεί να ειπωθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.