Ο Σενέρ Λεβέντ αποδομεί τον Ερντογάν - Οι θαυμαστές του Ερντογάν

Κάποτε εδώ ήταν όπως ακριβώς έλεγε ο Orwell: «Όσο πιο πολύ απομακρύνεται από τις αλήθειες μια κοινωνία, τόσο περισσότερο μισεί αυτούς που λένε αλήθειες»

Περνούν πάρα πολλά πράγματα μπροστά από τα μάτια μου καθώς παρακολουθώ την παράλογη σύγκρουση στην οποία εισήλθαν με την Ευρώπη οι Τούρκοι αξιωματούχοι, οι οποίοι έχουν πλέον ξεφύγει και λένε πράγματα που θα μπορούσε να πει μόνο κάποιος που έχει χάσει το μυαλό του. Αναμνήσεις που δεν θεωρώ άξιες να θυμάμαι πλέον. Μια από αυτές αφορά ένα πάνελ στην Πάφο πριν χρόνια. Σε εκείνο το πάνελ συμμετείχαμε μαζί με τον Γιαννάκη Κασουλίδη.
Ετοιμαζόμασταν για τις ευρωεκλογές. Ένας από το ακροατήριο ρώτησε το εξής: «Αν εκλεγείτε, ποια στάση θα τηρήσετε σχετικά με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ;» «Θα στηρίξω την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ», είπε ο Κασουλίδης. «Εγώ θα ασκήσω βέτο», είπα εγώ. Δεν ήταν δυνατόν να εγκρίνω την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ την ώρα που, εκτός από αυτά που έκανε στην Κύπρο, ήταν εμφανής η καταπίεση στην οποία υπέβαλλε τους ανθρώπους στην ίδια την χώρα της. Αλλά, δεν ήταν αυτός ο αέρας που έπνεε μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Οι Ελληνοκύπριοι διανοούμενοι, που ήταν γνωστοί ως οπαδοί της λύσης και της ειρήνης, είχαν πιαστεί σφικτά από τον Ταγίπ Ερντογάν σαν μια μεγάλη ελπίδα. Και κατά τη γνώμη τους, έπρεπε να υποστηριχθεί μέχρι τέλους η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, διότι μόνο έτσι θα μπορούσε να λυθεί το Κυπριακό. Δεν τους ενδιέφερε καθόλου η καταπίεση που υπήρχε στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ακριβώς όπως αργότερα δεν τους ενδιέφερε η ενεργή στήριξη που παρείχε προς τους βάρβαρους τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή. Πρώτη φορά μετά το 1974 η ελληνοκυπριακή κοινότητα έβλεπε με συμπάθεια μιαν κυβέρνηση στην Τουρκία και απέφευγε επιμελώς ακόμα και να την χαρακτηρίσει ως κατοχική δύναμη σε διεθνείς συναντήσεις. Άρχισαν να επιτίθενται και σε εμάς στον βορρά γι’ αυτό. Μας προειδοποίησαν να μην μαλώνουμε με την Τουρκία και να μην την κατηγορούμε κάθε τόσο ως κατοχική δύναμη. Παραπονέθηκαν για τα άρθρα μου στην εφημερίδα «Πολίτης». Σάστισαν πώς δημοσιεύονταν τα άρθρα μου που δεν ήταν σε αρμονία με τη γενική πολιτική της εφημερίδας. Έφτιαξαν συμμαχίες με τους υποστηρικτές του Ερντογάν που σκέφτονταν όπως οι ίδιοι στον βορρά. Δεν μας θεωρούσαν δικούς τους.

Έτσι πέρασαν τα χρόνια κάποτε σε αυτό το νησί. Κάποτε εδώ ήταν όπως ακριβώς έλεγε ο George Orwell: «Όσο πιο πολύ απομακρύνεται από τις αλήθειες μια κοινωνία, τόσο περισσότερο μισά αυτούς που λένε αλήθειες». Εγώ ποτέ δεν ταυτίζομαι με όσους κάνουν κακό σε άλλους ακόμα και αν δεν έκαναν κακό σε εμένα. Μόνο εχθροί μου μπορεί να είναι αυτοί, όχι φίλοι μου. Η Τουρκία είναι μία από τους κύριους υπεύθυνους της θηριωδίας ειδικά στη Λιβύη και στη Συρία. Αυτό το ξέρετε και εσείς και η Ευρώπη. Παρά ταύτα, η Ευρώπη έκανε τα στραβά μάτια σε αυτό μέχρι σήμερα. Δεν είπαν κουβέντα για τον Ερντογάν ξέροντας ότι οι κουρσάροι τζιχαντιστές δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν τόσο πολύ στη Μέση Ανατολή, αν δεν τους στήριζε η Τουρκία. Συμπεριφερόταν σάμπως και όλα ήταν φυσιολογικά και υπήρχε μεταρρυθμιστικό κίνημα στην Τουρκία και ακόμα και στις εκθέσεις προόδου δεν της απηύθυνε τις απαραίτητες προειδοποιήσεις. Αν και έγινε πρωταθλήτρια κόσμου στις ατασθαλίες με τα χρήματα που βρέθηκαν μέσα στα κουτιά των παπουτσιών, δεν της είπε τίποτα. Την ώρα που έκλειναν ένα σωρό εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Την ώρα που όλοι οι αντιπολιτευόμενοι δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι ρίχνονταν στη φυλακή. Την ώρα που χιλιάδες ακαδημαϊκοί εκδιώκονταν από τα πανεπιστήμιά τους και συλλαμβάνονταν. Την ώρα που ισοπεδώνονταν κουρδικές πόλεις και χωριά, την ώρα που δολοφονούνταν δύο χιλιάδες άτομα, την ώρα που κάποιοι καίγονταν ζωντανοί στα μπουντρούμια και πεντακόσιες χιλιάδες άτομα έπαιρναν τον δρόμο της προσφυγιάς. Δεν ύψωσες καθόλου τη φωνή σου Ευρώπη. Η ποταπή Ευρώπη. Έμεινε θεατής σε όλα αυτά. Δεν αρκέστηκε με το να μείνει θεατής, χάιδευε συνεχώς την πλάτη του Ερντογάν. Και στο τέλος σηκώθηκε και τον νοίκιασε ως σκυλί-φύλακα. Για να μην αφήσει τους πρόσφυγες να πλησιάσουν στις πόρτες της Ευρώπης. Πόσο βρόμικη πολιτική είναι αυτή. Εσείς εμπιστεύεστε αυτή την Ευρώπη; Εγώ δεν την εμπιστεύομαι καθόλου. Ο Ερντογάν και η ομάδα του, που με αυτή την τρομερή ανοχή μέχρι σήμερα έχουν κακομάθει, τώρα αποκαλούν καθημερινά «Ναζί και φασίστες» τους Ευρωπαίους. Και ακριβώς σε αυτό το σημείο ξεχείλισε το ποτήρι. Εδώ λύθηκε η γλώσσα της Ευρώπης. Μήπως δεν είχε άλλο λόγο μέχρι σήμερα;

Τώρα δεν ανοίγει με τίποτα το στόμα των γνωστών Ελληνοκύπριων διανοούμενων που από τον θαυμασμό τους για τον Ερντογάν δεν μπορούσαν καν να χωνέψουν την κατηγορία κατά της Τουρκίας ως κατοχικής δύναμης. Κατηύθυναν λανθασμένα την κοινωνία, αλλά ανάμεσά τους δεν διαθέτει κανείς το θάρρος να το παραδεχθεί αυτό. Τους κατηύθυνε λανθασμένα και η διοίκηση. Αποκοίμισαν όλους λέγοντας ότι η Τουρκία θα ενταχθεί στην ΕΕ και θα σωθούμε. Τώρα αν έχουν διακοπεί οι διαπραγματεύσεις και φαίνονται όλα πιο μαύρα από πριν για το μέλλον, τι νομίζετε; Αυτό είναι το σύνολο και το αναπόφευκτο αποτέλεσμα όλων των λαθών που διαπράχθηκαν μέχρι σήμερα. Κοιτάξτε που εθνικιστικά και ρατσιστικά κινήματα ενισχύονται παντού στον κόσμο. Συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου. Γιατί; Αναζητήστε το φταίξιμο και λίγο στον εαυτό σας, όχι μόνο στους άλλους…
Πολίτης News