Το θέμα του άρθρου είναι η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της Δικαιοσύνης και το παράδειγμα των ΗΠΑ και της Ελλάδας
Αντίθετα, στις ΗΠΑ η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη, καθώς απαιτείται συμβιβασμός Γερουσίας και Προέδρου για την ανάδειξη των ανώτατων δικαστικών, οι οποίοι και δεν λογοδοτούν ούτε ελέγχονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, ο Τραμπ δεν ελέγχει τους δικαστές, για να αποδεχτεί σιωπηρά τις εξελίξεις, με σκοπό να διαχειριστεί το θέμα μέσω άλλων διαδικασιών. Με άλλα λόγια, στις ΗΠΑ, αν το δικαστικό σώμα κρίνει αντισυνταγματικό το σύνολο του πολιτικού του προγράμματος και αποφασίσει να το σταματήσει, μπορεί να το κάνει. Στην περίπτωση αυτή, το μόνο που μπορούν να κάνουν ο Τραμπ και το Υπουργείο Δικαιοσύνης που αυτός ελέγχει, είναι να αντεπιτεθούν. Η λύση στην αντιδικία και τις όποιες διαφωνίες θα δοθεί στα δικαστήρια.
Το δέλτα είναι ο πολιτικός φορέας ο οποίος πρεσβεύει την πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Μάθε πώς και πάρε μέρος στην προσπάθειά μας να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα της χώρας στο www.todelta.gr
Γίνε υποστηρικτής ΕΔΩ: http://todelta.gr/participate/
Του Σταύρου Καλεντερίδη
Πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος και επικοινωνιολόγος
Για ποιο λόγο, αν και οι δύο εξίσου πολιτικά επικίνδυνοι και ανεξέλεγκτοι, ο Τσίπρας δεν απείλησε και δεν επιτέθηκε ανοιχτά στην Ελληνική δικαιοσύνη, όπως είδαμε να κάνει πρόσφατα ο Τραμπ στη χώρα του;
Όταν ακόμα μαινόταν ο «πόλεμος» για το αντισυνταγματικό και πολιτικά ανήθικο ζήτημα αδειοδότησης λειτουργίας των τηλεοπτικών καναλιών, ο Τσίπρας είχε τότε «περιοριστεί» στο να προκαταβάλει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δηλώνοντας πως «η δικαιοσύνη θα βγάλει την απόφαση της αλλά δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα το ΣτΕ να ακυρώσει τον διαγωνισμό». Όταν έπειτα το ΣτΕ κατακεραύνωσε το σχετικό νομοσχέδιο Παππά, το οποίο επιχειρούσε να παραδώσει τον έλεγχο των καναλιών στο κυβερνών κόμμα, ο Τσίπρας παρέμεινε σιωπηλός και φάνηκε να αποδέχεται την ολοκληρωτική του ήττα.
Αντίθετα, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Τραμπ, πρόσφατα εξέδωσε εκτελεστικές αποφάσεις μέσω των οποίων απαγόρευε την είσοδο στη χώρα σε πολίτες 7 μουσουλμανικών χωρών – στοχοποιημένες από τον ίδιο. Λίγες μέρες αργότερα, η δικαστική εξουσία των ΗΠΑ αντέδρασε, και ένας ομοσπονδιακός δικαστής από το Σιάτλ «πάγωσε» τις εν λόγω αποφάσεις και ουσιαστικά ακύρωσε την πολιτική Τραμπ στο μεταναστευτικό ζήτημα. Στην περίπτωση αυτή, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αντέδρασε στην εν λόγω εξέλιξη και κατονόμασε τον εν λόγω δικαστικό, περιγράφοντας την απόφαση του ως «γελοία» και τον ίδιο ως «δήθεν δικαστή», προσθέτοντας, πως στην περίπτωση ενδεχόμενου τρομοκρατικού περιστατικού, οι πολίτες θα πρέπει να αποδώσουν ευθύνες στους δικαστικούς της χώρας.
Και στις δύο περιπτώσεις οι αρχηγοί κρατών είδαν τα πολιτικά τους σχέδια να καταρρίπτονται από μια δικαστική απόφαση. Και οι δύο περιπτώσεις αφορούν πολιτικά ασταθείς και επικίνδυνους ηγέτες. Οι αντιδράσεις τους ωστόσο ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες. Ο μεν φάνηκε να αποδέχεται την ήττα του, ενώ ο δε αποφάσισε ξεκάθαρα να αντεπιτεθεί. Η διαφορά αυτή εξηγείται από ένα και μόνο πράγμα – τον τρόπο διορισμού των ανώτατων δικαστικών στις δύο χώρες.
Συγκεκριμένα, στη χώρα μας, «οι προαγωγές στις θέσεις του προέδρου και του αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου» (αρθ.90§5 Σύνταγμα των Ελλήνων), και επιπροσθέτως, «την πειθαρχική αγωγή κατά των δικαστικών λειτουργών εγείρει ο Υπουργός Δικαιοσύνης» (αρθ.91§1 Σύνταγμα των Ελλήνων).
Αντίθετα, στις ΗΠΑ, «ο Πρόεδρος έχει τη δυνατότητα, κατόπιν συμβουλής και σύμφωνης γνώμης της Γερουσίας, να διορίζει τους ανώτατους δικαστικούς της χώρας» (αρθ.2 Σύνταγμα των ΗΠΑ).
Τι σημαίνει αυτό; Στην Ελλάδα, η πολιτική ηγεσία διορίζει και ελέγχει τη δικαστική εξουσία. Αυτή δυστυχώς είναι η τραγική αλήθεια. Συνεπώς, οι δικαστικοί λειτουργοί δεν είναι αντίπαλοι των κυβερνώντων, ενώ συνηθίζεται κάποιες φορές να λαμβάνονται αντικυβερνητικές αποφάσεις έτσι ώστε να διασκεδάζεται και η κοινή γνώμη ειδικά όταν προηγούνται επικοινωνιακά λάθη και πρόωροι πανηγυρισμοί νίκης, όπως έγινε και στην περίπτωση του αντιδημοκρατικού νόμου Παππά. Γι’ αυτό και η αποδοχή της εξέλιξης από τον Τσίπρα. Η λύση στις όποιες διαφωνίες και η εξομάλυνση των σχέσεων Τσίπρα και δικαστικών, θα δοθεί με προσωπικές επαφές, πιθανότατα μάλιστα στο γραφείο του πρωθυπουργού.Αντίθετα, στις ΗΠΑ η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη, καθώς απαιτείται συμβιβασμός Γερουσίας και Προέδρου για την ανάδειξη των ανώτατων δικαστικών, οι οποίοι και δεν λογοδοτούν ούτε ελέγχονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, ο Τραμπ δεν ελέγχει τους δικαστές, για να αποδεχτεί σιωπηρά τις εξελίξεις, με σκοπό να διαχειριστεί το θέμα μέσω άλλων διαδικασιών. Με άλλα λόγια, στις ΗΠΑ, αν το δικαστικό σώμα κρίνει αντισυνταγματικό το σύνολο του πολιτικού του προγράμματος και αποφασίσει να το σταματήσει, μπορεί να το κάνει. Στην περίπτωση αυτή, το μόνο που μπορούν να κάνουν ο Τραμπ και το Υπουργείο Δικαιοσύνης που αυτός ελέγχει, είναι να αντεπιτεθούν. Η λύση στην αντιδικία και τις όποιες διαφωνίες θα δοθεί στα δικαστήρια.
Το δέλτα είναι ο πολιτικός φορέας ο οποίος πρεσβεύει την πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Μάθε πώς και πάρε μέρος στην προσπάθειά μας να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα της χώρας στο www.todelta.gr
Γίνε υποστηρικτής ΕΔΩ: http://todelta.gr/participate/
Πόθεν τεκμαίρεται ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι "πολιτικά επικίνδυνος και ανεξέλεγκτος" ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά μάλιστα όταν το μισό άρθρο αναφέρεται στα της δικαστικής εξουσίας στις ΗΠΑ οι οποίες στην πραγματικότητα "ήλεγξαν" την προεδρική πράξη σχετικά με την απαγόρευση εισόδου ;
Ευριπίδης Μπίλλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγος σεβασμό στον εκλελεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ. Όσον τουλάχιστον δείχνατε στον καταστροφέα της Ελλάδας και εγκληματία κατά της ανθρωπότητας Ομπάμα.
Και όσον δείχνατε και δείχνετε στους νεοναζί καταστροφείς μας.
Με την ευκαιρία δείτε και το βίντεο:
President Trump Speaks: Here's Why They Hate Him, https://www.youtube.com/watch?v=X_xN0u2d7AI&feature=youtu.be
Κύριε καθηγητά
Διαγραφήκι εσείς δείξτε λίγο σεβασμό στους νέους επιστήμονες.
Νομίζω ότι αδικείτε τον εαυτό σας.
Ο συγγραφέας του άρθρου είναι πολιτικός επιστήμονας και κάνει μια συστημική προσέγγιση ενός συγκεκριμένου θέματος.
Και εσείς και ο Dimitri, νομίζω ότι με τα σχόλιά σας δηλητηριάζετε την ατμόσφαιρα με ιδεοληπτικού χαρακτήρα προσεγγίσεις.
Δεν είναι αυτός επιστημονικός διάλογος.
Πόθεν δηλητηριάζουμε την ατμόσφαιρα κύριε Καλεντερίδη, και σε ποιά ιδεοληψία αναφέρεστε ;
ΔιαγραφήΕπειδή δεν χάφτουμε την προπαγάνδα του CCN ; Μάλλον το δικό μας στομάχι δεν είναι δηλητηριασμένο.
Το ερώτημα μου ισχύει και περιμένω απάντηση. Πόθεν ....
Και επιπλέον συμφωνώ με τον προλαλήσαντα ότι είναι επιεικώς για γέλια η αφελής κριτική που διαχέεται στας Ευρώπας εναντίον του Προέδρου των ΗΠΑ.
Dimitri
Διαγραφήαν δεν κατάλαβες τι θέλει να πει το άρθρο, δεν μπορώ να σε βοηθήσω.
Ρώτα κανέναν οικείο σου, να σου πει και για το άρθρο και για το αν δηλητηριάζεις ή όχι την ατμόσφαιρα.
Κύριε Καλεντερίδη
Διαγραφήκατάλαβα πολύ καλά τι λέει το άρθρο. Συγκρίνει μήλα και πορτοκάλια και βγάζει τα ανάλογα και τετριμένα συμπεράσματα. Βέβαια επί της ουσίας η πλήρης αυτονόμιση της πλέον διεφθαρμένης κάστας του δημόσιου βίου θα ήταν μάλλον εθνική καταστροφή παρά εκδημοκρατισμός.
Όμως η αιτιολογική σκέψη του άρθρου βρίσκεται στο επιχείρημα ότι Τράμπ και Τσίπρας είναι "πολιτικά επικίνδυνοι και ανεξέλεγκτοι". Δεν σχολιάζω για τον Έλληνα πρωθυπουργό γιατί θα κατηγορηθώ για ιδεοληψία (λάθος χαρακτηρισμός) αλλά τέλος πάντων.
Ερωτώ όμως από που προκύπτει το συμπέρασμα για τον Τράμπ. Γιατί αν προκύπτει από το CNN τότε και όλο το άρθρο είναι στον αέρα, πλήν της γνωστής και τετριμένης διαφοράς μεταξύ του μήλου και του πορτοκαλιού.
Κάθε απάντηση ευπρόσδεκτη.
Πώς να μην αισθάνεται άνεση ο πρωθυπουργός να προκαταλαμβάνει τις αποφάσεις των Ελληνικών Ανωτάτων Δικαστηρίων, όταν όχι μόνο διορίζει τις ηγεσίες τους (Προέδρους και Αντιπροέδρους) αλλά κι όταν υπουργοί έχουν αρμοδιότητα πειθαρχικού ελέγχου όλων των ανωτάτων Δικαστών. Έτσι και ο Πρασκευόπουλος κυνήγησε μέχρις εξοντώσεως (θεσμικής) τον ενοχλητικό για την προστατευόμενή του κα. Θάνου Προϊστάμενο τής Εισαγγελίας Αθηνών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε νομίζαμε διαβλητό τρόπο το να εκλέγονται οι δικαστές, με λαϊκή ψήφο
(όπως στην Αμερική). Και ναι το σύστημα τής Αγγλίας με αναβάθμιση στο λειτούργημα Δικαστών καταξιωμένων δικηγόρων τού Ηνωμένου Βασιλείου είναι σαφώς καλύτερο, καθώς και η ευρωπαϊκή παράδοση εισόδου στο Δικαστικό Σώμα με γενικές (χωρίς περιορισμούς) εξετάσεις ειδκά επιμορφωμένων Δικηγόρων. Πλην τελικώς ο έλεγχος τής κρατικής αυθαιρεσίας φθάνει στον απόλυτό της βαθμό μόνο στις Η.Π.Α.,όπου πράγματι τα Δικαστήρια μπορούν να μπλοκάρουν αντισυνταγματικές Κυβερνητικές Πράξεις ακόμη και τού πανίσχυρου Προέδρου.
Ενώ εδώ εμείς χτυπάμε τις καμπάνες όποτε συμβεί και τα Ανώτατα Δικαστήριά μας στεναχωρήσουν την εκάστοτε κυβέρνηση υπερασπιζόμενα τα Συνταγματικά δικαιώματα πολιτών.
Η παγκοσμιοποίηση έχει επιβάλλει οι διαφορετικές φωνές να χαρακτηρίζονται ως ιδεοληπτικές, λαϊκιστικές ενώ αντίθετα οι συστημικές να είναι political correct και οπωσδήποτε σύγχρονες και μεταρρυθμιστικές. Όμως όλοι κρινόμαστε για τις τοποθετήσεις μας, φυσικά αυτό πρέπει να γίνεται κόσμια και με πολιτικό πολιτισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμητρα
Διαγραφήτο άρθρο αναφέρεται στη λειτουργία της Δικαιοσύνης στις ΗΠΑ και την Ελλάδα.
Παρεμπιπτόντως, στην αρχή χαρκτηρίζε με τρεις λέξεις τον Τσίπρα και τον Τραμπ.
Το να μη λες λέξη για το άρθρο και να "κολλάς" σε αυτές τις τρεις λέξεις, που δεν έχουν σχέση με την ουσία του άρθρου, το λες ιδεοληψία ή τρολάρισμα.
Εκτός αυτού, είναι και χαρακτηριστική αγένεια.
Έλλειψη σεβασμού σε έναν επιστήμονα, από ανθρώπους που δεν διαβάζουν το άρθρο και αντί να κάνουν κριτική στο άρθρο και στο περιεχόμενό του, θέλουν να περάσουν το μήνυμα που έχουν στο μυαλό τους.
Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω το σχόλιό σου.
Πολυ σωστή ειναι η ανάλυση του Σταύρου. Γιατί να θυμώσει ο Αλέξης αφου εχει τη Θάνου και αν δεν εχει τη Θάνου θα βρει τρόπο να παρακάμψει τα δικαστήρια. Είπαμε το δικό μας σύστημα δεν εχει σχέση με δημοκρατία δημιουργεί εκλεγμένους πραξικοπηματίες και αυτα τα αποτελέσματα ζούμε τώρα και πληρώνουμε πραξικοπηματικές πολιτικές. Δεν δίνουν λόγο πουθενά και σε κανέναν νεκρούς μετράει ο μουζαλας και δεν παραιτείται ρε φιλε με τιποτα μιλάμε για τέτοια ανήθικα γαϊδούρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δαιμονοποίηση του Τραμπ και η παρουσίασή του ως τέρατος της Αποκαλύψεως, εξυπηρετεί και εκπορεύεται από αυτούς που επιδιώκουν την φυσική του εξόντωση. Ετσι, ένας πιθανός δολοφόνος του θα παρουσιαστεί ως τυραννοκτόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά, θα είναι ελεύθερο το πεδίο δράσης στη ...δημοκράτισσα Χίλαρι που έχει υποσχεθεί να ανοίξει 18 νέα μέτωπα πολέμου ανα τον κόσμο.
Βλέπεις το Δένδρο χάνεις το δάσος
Διαγραφή"Αντίθετα, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Τραμπ, πρόσφατα εξέδωσε εκτελεστικές αποφάσεις μέσω των οποίων απαγόρευε την είσοδο στη χώρα σε πολίτες 7 μουσουλμανικών χωρών – στοχοποιημένες από τον ίδιο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάθος! Οι 7 συγκεκριμένες χώρες έιχαν χαρακτηριστεί από την ηγεσία του Ομπάμα ως χαρακτηριστεί ως "countries of concern" , για την μεγάλη πιθανότητα τους να υποθάλτουν τρομοκράτες, και ήδη έιχαν περιορίσει των αριθμό των εισερχομένων που χρησιμοποιούσαν την Visa 90 ημερών. Κανένας δεν αντίδρασε τότε, ούτε το αναφέρει τώρα.
Όλοι γωνρίζουν την πολιτική του Trump να προστατέψει τα σύνορα και να βάλει μια τάξη στη χώρα, αλλά οι liberals, ως γνωστόν, θέλουν ισλαμοποίηση της χώρας και προωθούν την άνευ ελέγχου εισροή των μεταναστών. Επί της ουσίας, ο Trump θέλει με αυτήν την απαγόρευση την πλήρη ανάλυση και εξακρίβωση των στοιχείων των εισερχομένων, για να δει ποιους βάζει μέσα, αν όντως είναι πρόσφυγες και όχι οικονομικοι λαθρομετανάστες. Εως τώρα έμπαιναν όλοι στην χώρα και μετά γινόταν εξακρίβωση που παίρνει χρόνο, ενώ ήδη τους είχαν βολέψει κάπως. Τραγικές καταστάσεις δηλαδή.
Δεν μπορώ να πιστέψω οτι κανεις δεν έπιασε τι ήθελε να πει ο χριστιανός! Δεν μπορώ να πιστέψω οτι είστε όλοι τόσο αποπροσανατολισμένοι. Δεν ειναι το θέμα ο τραμπ στο κείμενο
ΔιαγραφήΚαταλάβαμε το θέμα, και σωστά μιλάει για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης από κάθε άλλο παράγοντα, αλλά, όπως βλέπουμε, στην περίπτωση του Τραμπ, η δικαιοσύνη φέρεται υποκριτικά καθώς υπηρετεί συμφέροντα άλλων. Εν πάση περιπτώσει, δεν αρκεί η ανεξαρτησιά του θεσμού της δικαιοσύνης αν οι ίδιοι οι δικαστικοί δεν είναι ανεξάρτητα, ηθικά, άτομα. Το ίδιο ισχύει και για την δημοκρατία μας.
ΔιαγραφήAlexandros
Διαγραφήόπως τα λες, δεν έπιασε κανείς το νόημα του άρθρου, γιατί το σύστημα μας έχει σκόπιμα πολιτικά απαίδευτους.
Μια κοινωνία για μελέτη είμαστε.
Κρίμα, αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω.
Η αγένεια, η έλλειψη ήθους, η τύφλα ορισμένων δεν θα κάμψει τη θέλησή μας.
Άλλωστε, δεκαετίες τώρα το έχω καταλάβει.
Το πιο δύσκολο σ' αυτή τη χώρα είναι να υπηρετήσεις τα συμφέροντα της πατρίδας.
Θα συνεχίσουμε κόντρα στους αφελείς και τους εγκάθετους.
Κύριε Καλεντερίδη να είμαι ειλικρινής θα ήμουν πιο ήσυχος αν επρόκειτο για εγκάθετα άτομα, με φοβίζει απλώς το ότι οι άνθρωποι δεν καταλαβίνουν τι θέλει να πει το κείμενο...με ανησυχεί γιατί καταδεικνύει γιατί τόσο εύκολα χειραγωγούνται οι άνθρωποι!
ΔιαγραφήΤὸ ἄρθρο εἶναι καλὸ καὶ ἔχει δίκιο γιὰ τὴν δικαιοσύνη καὶ σωστότατα κοιτάζει τί γίνεται στὶς ἄλλες χῶρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήὍμως οἱ χαρακτηρισμοὶ καὶ εἰδικῶς οἱ περὶ Τράμπ, ἀποπροσανατολίζουν καὶ μεταθέτουν τὸ βάρος τῶν σχολίων ἀλλοῦ.
Πραγματι προκειται περι παρεξηγησης μιας και ο αρθογραφος αναφερεται στο δικαιο δικαστικο συστημα της Αμερικης οπου δεν ελεγχεται απο κανενα,σε αντιθεση με το δικο
ΑπάντησηΔιαγραφήμας δικαστικο συστημα.
Η παρεξηγηση ομως αυτη δεν θα ειχαι λαβει χωρα αν ο αρθογραφος στο σημειο που γραφει
" αν και οι δύο εξίσου πολιτικά επικίνδυνοι και ανεξέλεγκτοι" συμπεριλαμβανε και τον ορο " ας υποθεσουμε οτι και οι δυο ειναι....." εκτος και αν πραγματικα θεωρει οτι ο προδοτης ειναι το ιδιο με τον πατριωτη.
Στην πραγματικοτητα ειναι πολυ νωρις για να εκφερουμαι γνωμη για το τι ειναι ο νεος προεδος της Αμερικης ,αν ομως ειναι πραγματικα αντιπαλος των "νεοταξητων" τοτε θα ειναι πολυ ενδιαφερουσα η εξελιξη των γεγονοτων.
Κε Στ. Καλεντερίδη, η προτασή σας είναι λογικότατη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα όμως, κατα την άποψή μου, τίθεται στην εφαρμογή της στην ελληνική πραγματικότητα.
Παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε λοιπόν οτι εκλέγεται κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας υπο τον κ. Μητσοτάκη, ενώ ήδη Ανώτατος Δικαστής έχει επιλεγεί απο προηγούμενη κυβέρνηση ενας επαίων Νομικός με τις πολιτικές απόψεις και την ιδιοσυγκρασία της κας. Ζ. Κωνσταντοπούλου. Θα μπορέσει η νέα κυβέρνηση να εξασκήσει το νομοθετικό της έργο η θα σύρεται στα δικαστήρια για κάθε νομοσχέδιο;
Και στην Ελλάδα δεν του βγήκε όμως και ας διορίζονται οι ηγεσίες. Ούτε και η πρόταση της κ. Θάνου προχώρησε εξαιτίας του ιδίου του Αρείου Πάγου αλλά και του ΣτΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή