12/2/17

«Κυπριακό Ζήτημα: Γλιστρώντας στην κόψη του ξυραφιού»

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ, ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ, ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 Του Μιχάλη Παπαδόπουλου
Συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα το Κυπριακό διοργάνωσε η ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους, με αφορμή την παρουσίαση του πέμπτου Τεύχους του επιστημονικού περιοδικού Eurodialogue, στις 31 Ιανουαρίου
«Είναι φανερή η προσπάθεια της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ μέσω Κύπρου», τόνισε η ευρωβουλευτής
Τα δεδομένα και τις προοπτικές του Κυπριακού, υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων στην Τουρκία, αλλά και ευρύτερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, συζήτησε συνέδριο για το Κυπριακό, που διοργάνωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ευρωβουλευτής του ECR Ελένη Θεοχάρους, στο πλαίσιο της παρουσίασης του πέμπτου Τεύχους του επιστημονικού περιοδικού Eurodialogue με τίτλο: «Κυπριακό Ζήτημα: Γλιστρώντας στην κόψη του ξυραφιού», στις 31 Ιανουαρίου. 
Στην αρχική της τοποθέτηση, η κ. Θεοχάρους αναφέρθηκε στην ακύρωση της έκθεσης φωτογραφίας του Κώστα Τσαγγαρίδη υπό τον τίτλο «Παγωμένη Λευκωσία από το
1974», με φωτογραφίες από τη διαχωριστική γραμμή της Λευκωσίας, που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί μεταξύ 31 Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στηλιτεύοντας το γεγονός και διαμηνύοντας ότι μια έκθεση τέχνης δεν μπορεί να πυροδοτήσει τις προσπάθειες για λύση του Κυπριακού.
Σημείωσε, ταυτόχρονα, ότι η έκθεση απεικονίζει, απλώς, τα αποτελέσματα της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και δεν θα έπρεπε να ενοχλήσει κανέναν, αν ζητούμενο είναι η υπέρβαση των τετελεσμένων της κατοχής.
Ανοίγοντας τη συζήτηση για το Κυπριακό, η ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στην αναθεωρητική πολιτική Ερντογάν και τις νεο-οθωμανικές βλέψεις της, συνδέοντάς την, στο πλαίσιο αυτό, με την υπόθαλψη της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.

Σταθεροί οι στόχοι της Τουρκίας
Επεσήμανε ότι, παρά τις όποιες κυβερνητικές αλλαγές στην Άγκυρα, οι διαχρονικοί στόχοι και η στρατηγική της Τουρκίας δεν αλλάζουν, αφού αυτά συνδέονται με τη βαθύτερη φύση και τις επιδιώξεις του βαθέος κράτους, που σταθερά κυριαρχούν στην τουρκική πολιτική. Στο πλαίσιο αυτό, η στρατηγική διχοτόμησης και πλήρους γεωπολιτικού ελέγχου της Κύπρου παραμένει αναλλοίωτη, όπως καθορίστηκε από το σχέδιο Νιχάτ Ερίμ τη δεκαετία του 1950, τόνισε.
Σημείωσε, επιπρόσθετα, ότι οι εξελίξεις μετά το αποτυχόν πραξικόπημα στην Τουρκία της 15ης Ιουλίου επηρεάζουν τόσο την Κύπρο όσο και την Ελλάδα, συμπληρώνοντας πως η Κύπρος αποτελεί τον πιο εύκολο στόχο των επεκτατικών βλέψεων του Τ. Ερντογάν, ο οποίος επιχειρεί, μέσω της λύσης ΔΔΟ, να ελέγξει πλήρως το νησί.
Αναφερόμενη στο περιεχόμενο της υπό διαπραγμάτευση λύσης, είπε, πως, δυστυχώς, η ε/κ πλευρά αποδέχθηκε σειρά απαράδεκτων και άδικων τουρκικών αξιώσεων, όπως η αρχή της ισότητας και τα βέτο, ενώ πρόσθεσε πως η διάσκεψη στη Γενεύη δεν είχε κανένα απολύτως αποτέλεσμα, με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας, η οποία επιβεβαίωσε πως δεν επιδιώκει ούτε επιθυμεί μια δημοκρατική ευρωπαϊκή λύση στην Κύπρο.

Προτεκτορατοποίηση της Κύπρου
Οι διαπραγματεύσεις στη Γενεύη «κατέρρευσαν», εξαιτίας της «άκαμπτης στάσης του Ερντογάν και της μαριονέτας του στην Κύπρο, του Μ. Ακιντζί», οι οποίοι ζητούσαν, μεταξύ άλλων, «παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων για πάντα και πλήρη δικαιώματα για τους Τούρκους στην Κύπρο, περιλαμβανομένου τού να μπορούν να διορίζονται στο δημόσιο, το 45% της ΑΟΖ και τον έλεγχο του εναέριου χώρου», επεσήμανε, ενώ επέκρινε και την ΕΕ για «υποκρισία» και «διπλά στάνταρντ», τα οποία, όπως είπε, τροφοδοτούν «ο κ. Έιντε και οι στρεβλές πληροφορίες που μεταφέρει στην ΕΕ, με την ανοχή της Κυβέρνησης».
Είναι προφανές ότι η Άγκυρα επιδιώκει την πλήρη προτεκτορατοποίηση της Κύπρου, μέσω της φυσικής και οικονομικής εξάρτησης από την Τουρκία διά των αγωγών αερίου και νερού και της ηλεκτρικής γραμμής, ενώ η τελευταία απαράδεκτη τουρκική αξίωση, για παραχώρηση στους Τούρκους πολίτες των 4ων βασικών ελευθεριών, φανερώνει την προσπάθεια της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ μέσω Κύπρου, υπογράμμισε περαιτέρω η ευρωβουλευτής.
Καταλήγοντας, επεσήμανε πως οι Έλληνες της Κύπρου μπορεί να έχουν την τύχη των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου, δηλαδή, τον «αφανισμό», κι εξέφρασε την ελπίδα τόσο οι Κύπριοι πολίτες όσο και το Ευρωκοινοβούλιο να απορρίψουν ένα τέτοιο σχέδιο λύσης.

«Γιατί έγινε η εισβολή;»
Στην εκδήλωση μίλησαν ακόμη ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων - Στρατηγικών Σπουδών, στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Παναγιώτης Ήφαιστος, ο Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης, Επικεφαλής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στις Διεθνείς Σχέσεις, στην Παγκόσμια Οικονομία και Στρατηγική Ανάλυση του Κολεγίου Λήδρα και του Πανεπιστημίου VUZF, η Δρ Ρεβέκκα Πεδή του Τμήματος των Διεθνών Σχέσεων και των Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονία, της Θεσσαλονίκης, κι ο Βρετανός ευρωβουλευτής Τζέφρυ βαν Όρντεν.
O Τζέφρυ βαν Όρντεν παραλλήλισε το Κυπριακό με το πρόβλημα της Βορείου Ιρλανδίας, επισημαίνοντας ότι θα «πρέπει να ξέρουμε και γιατί έγινε η εισβολή, όχι μόνον πότε έγινε», με μια ρητή αναφορά στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 εναντίον του Προέδρου Μακαρίου.
Ανέφερε ότι το κυπριακό πρόβλημα επηρεάζει, εκ των πραγμάτων, την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ, παρατηρώντας πως «αυτοί που θέλουν να μπλοκάρουν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ βλέπουν το Κυπριακό σαν ένα ακόμα βολικό εμπόδιο, δεν θέλουν να δουν την επίλυση του Κυπριακού».
Επεσήμανε, ωστόσο, ότι «η λύση θα είναι προς όφελος και των δύο κοινοτήτων», προσθέτοντας πως όλοι θέλουν ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή.
Όλοι σπρώχνουν και ενθαρρύνουν τις προσπάθειες και θα ήταν τραγικό να χαθεί και αυτή η ευκαιρία, σημείωσε.
Καταλήγοντας, επεσήμανε ότι η Κύπρος θα πρέπει να αποφασίσει, αν θα ανήκει στη δυτική σφαίρα επιρροής, ασπαζόμενη τις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας, ή να θα κινηθεί προς την πλευρά της Ρωσίας.

Σύγκρουση με το ευρωπαϊκό δίκαιο
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Παναγιώτης Ήφαιστος, αφού προέβη σε μια αδρομερή αναφορά στο ευρωπαϊκό δίκαιο, ανέφερε πως η ΕΕ αυτή την εποχή αντιμετωπίζει μια σειρά από κρίσεις -οικονομική κατάσταση, μεταναστευτικό, Brexit, καθώς και τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η εκλογή του νέου Προέδρου στις ΗΠΑ- προσθέτοντας πως «δεν μπορεί να αντέξει μια νέα κρίση στην Κυπριακή Δημοκρατία».
Στο πλαίσιο αυτό επεσήμανε ότι το κυπριακό πρόβλημα συνιστά μια δοκιμασία για το ευρωπαϊκό δίκαιο, υποστηρίζοντας πως η προτεινόμενη λύση στην Κύπρο ενέχει το στοιχείο της σύγκρουσης με τις αρχές του ευρωπαϊκού και του διεθνούς δικαίου, ενώ υπέδειξε ότι θα ήταν πρόβλημα για την ΕΕ να αποδεχθεί μια λύση η οποία δεν θα βασιζόταν πάνω στις ευρωπαϊκές δικαιικές αρχές.
Χρειαζόμαστε, τόνισε, μια Κύπρο που θα έχει σταθερότητα και ασφάλεια και όπου θα ισχύουν πλήρως οι αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημειώνοντας πως θα ήταν παραδοξότητα για την ΕΕ ένα κράτος χωρίς όλα αυτά τα χαρακτηριστικά να είναι χώρα-μέλος της.
Η ΕΕ, υπογράμμισε, αποδέχθηκε de jure ολόκληρη την Κύπρο στους κόλπους της, κι αυτό θα πρέπει να ισχύσει και μετά την όποια λύση.
Πρέπει η ευρωπαϊκή νομική κανονικότητα να γίνει πλήρως σεβαστή, υπογράμμισε, προσθέτοντας πως η Τουρκία αποτελεί παράγοντα και πηγή αποσταθεροποίησης.
Επέκρινε, τέλος, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη γιατί έσπευσε να πάει «στη Γενεύη από φόβο δημιουργίας τετελεσμένων», χαρακτηρίζοντας τη στάση του ολέθρια, από στρατηγική άποψη, αλλά και την ΕΕ ότι «δεν ενδιαφέρεται για την τήρηση του κοινοτικού κεκτημένου». Στο πλαίσιο αυτό, προειδοποίησε ότι μια άδικη λύση στην Κύπρο θα προκαλέσει αποσταθεροποίηση σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αποδόμηση του momentum
Στη δική της εισήγηση, η Δρ Ρεβέκκα Πεδή προέβη σε μια τεκμηριωμένη αποδόμηση της ρητορικής του momentum και της «τελευταίας ευκαιρίας» για λύση, επισημαίνοντας πως «δεν υπάρχει momentum για λύση», αλλά εργαλειοποίηση της ρητορικής για λύση, η οποία αποβλέπει στο να δημιουργήσει τις ψυχολογικές και νοητικές προϋποθέσεις αποδοχής μιας λύσης διά της καλλιέργειας της πεποίθησης ότι είμαστε κοντά σ’ αυτήν, ενώ και η ρητορική της τελευταίας ευκαιρίας δεν λειτουργεί παρά ως εκβιασμός για την αποδοχή της λύσης.
Στην πραγματικότητα, όμως, «είμαστε μακριά από τη λύση» και «από μία συμφωνία που θα αναστρέφει την παράλογη εισβολή», σημείωσε.
Στη διαμόρφωση του σκηνικού του momentum, πρόσθεσε, συμβάλλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, «τα ΗΕ, η ΕΕ, η Τουρκία και η κυπριακή κυβέρνηση», η οποία (κυπριακή κυβέρνηση) έχει υιοθετήσει και προωθεί τη θεωρία της τελευταίας ευκαιρίας, λέγοντας πως «είναι απογοητευτικό ότι η Κύπρος αφήνει τη θεωρία να υπάρχει».
Αναπόδραστα, η θεωρία του momentum και της τελευταίας ευκαιρίας θα οδηγήσει σε «μια βιαστική λύση που θα απορριφθεί από τους πολίτες ή στη μη λύση», παρατήρησε.
Στη συνέχεια η Δρ Πεδή αναφέρθηκε στη γεωπολιτική κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, με κεντρικό διακύβευμα το φυσικό αέριο και τις ενεργειακές πηγές, τονίζοντας πως είμαστε εν όψει της διαμόρφωσης νέων ισορροπιών, τις οποίες ακόμη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
Το διεθνές σύστημα, εντός του οποίου καλούμαστε να ενεργήσουμε και να υπάρξουμε, είναι άναρχο και ανταγωνιστικό και κανείς δεν πρόκειται να μας βοηθήσει, αν δεν βοηθήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, επεσήμανε.
Τούτου δοθέντος, η Κύπρος πρέπει να χαράξει κόκκινες γραμμές ως προς το τι μπορεί να αποδεχθεί και να επιχειρήσει να εξεύρει συμμάχους στο διεθνές σύστημα, αναφέροντας ως τέτοιους την ΕΕ, τη Γαλλία, την Ιταλία και τη νέα αμερικανική διοίκηση.
Καταλήγοντας, τόνισε πως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να κάνει σαφές, προς πάσα κατεύθυνση, ότι μια χώρα-μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να βρίσκεται υπό την επιρροή της Τουρκίας ή οιασδήποτε άλλης τρίτης χώρας.

Εγγύηση από ΝΑΤΟ
Παίρνοντας τον λόγο, ο Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης επεσήμανε ότι το αδιέξοδο που αντιμετωπίζουμε και σήμερα, όπου καθίσταται ολοένα και πιο εμφανής η αδυναμία επίτευξης λύσης, οφείλεται στη λανθασμένη στρατηγική που ακολουθεί η ελληνική πλευρά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σημειώνοντας πως η στρατηγική αυτή έχει πλήρως χρεοκοπήσει.
Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «τόσα χρόνια ψάχνουμε να βρούμε μια λύση σε διακοινοτικό επίπεδο», κάτι που είναι λάθος, καθώς παραγνωρίζουμε την ισορροπία δυνάμεων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Για να φτάσουμε σε λύση, πρέπει να εμπλέξουμε όλους τους ενδιαφερόμενους παίκτες και καθοριστικός παίκτης, όπως έδειξε και η Γενεύη, είναι η Τουρκία, ως κατοχική δύναμη, υπέδειξε.
Ωστόσο, σημείωσε, στο Κυπριακό δεν παρουσιάζεται ισορροπία δυνάμεων, γι’ αυτό το ισχυρό μέρος επιχειρεί να επιβάλει τη θέλησή του στο πιο αδύναμο. Η Τουρκία, επεσήμανε, επιμένει να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και επιδιώκει, μέσα από τη λύση ΔΔΟ, να πετύχει την κατάλυσή της. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ανέφερε, μοναδική προοπτική για επίτευξη λύσης είναι η πλήρης αποδοχή, εκ μέρους της ε/κ πλευράς, των τουρκικών θέσεων.
Ως εκ τούτου, αυτό που χρειάζεται, για να υπάρξει μια δίκαιη και σωστή λύση του Κυπριακού, είναι μια νέα στρατηγική, η οποία θα αναγκάσει την Τουρκία να είναι πιο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις, ανέφερε ο Δρ Χαραλαμπίδης, συμπληρώνοντας πως η Τουρκία, ως υπό ένταξη στην ΕΕ χώρα, θα πρέπει να αναγκαστεί να υπολογίζει στην ΚΔ, ως κράτος-μέλος της Ένωσης.
Αναφερόμενος στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, επεσήμανε ότι έχουμε ανάγκη μια υπέρτερη δύναμη για να «αντικαταστήσει» τα τουρκικά στρατεύματα, κι αυτή η υπέρτερη δύναμη είναι μόνον το ΝΑΤΟ.
Μόνη λύση στο συγκεκριμένο θέμα, τόνισε, είναι η αντικατάσταση των τουρκικών στρατευμάτων από στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που βρίσκεται ήδη στην Τουρκία.
Τέλος, ο κ. Χαραλαμπίδης απέρριψε τη λύση της ομοσπονδίας, που «είναι στόχος», όπως παρατήρησε, «της Τουρκίας από το 1974» και, ενδεχόμενη αποδοχή της, θα συνεπάγεται αποκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο. Υπενθύμισε, ταυτόχρονα, τα άρθρα 4, 42 και 222 που καλούν την ΕΕ σε συνδρομή προς το κράτος-μέλος (την Κύπρο) που δέχεται ή έχει πέσει θύμα εξωτερικής απειλής, ενώ πρότεινε την αντικατάσταση του ομοσπονδιακού συστήματος με σύστημα έξι περιφερειών, φέρνοντας ως παράδειγμα την Ισπανία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.