Ακιντζί - Τουρκικός Στρατός και Φασιστομοσπονδία

Αγλάισμα φασιστικής νοοτροπίας η συνέντευξη Ακιντζί
Με τον Λάζαρο Μαύρο

Ε Ξ Ο Χ Ω Σ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ του πραγματικού χαρακτήρα τής τουρκο-φασίζουσας βούλησης, για στρατιωτική απαγόρευση στο διηνεκές τής δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και για στρατιωτική επιβολή ενάντια σε κάθε μελλοντική πιθανότητα άσκησης τού δικαιώματος τής αυτοδιάθεσης τού λαού, η συνέντευξη που έδωσε χθες στις εφημερίδες «Πολίτης» και «Γενί Ντουζέν» ο κ. Ακιντζί, κι εξήγησε για ποιους λόγους απαιτεί τις «Εγγυήσεις» της Τουρκίας και την παραμονή τουρκικού στρατού μετά τη «λύση» στην Κύπρο:
Τ Ο Ν ΡΩΤΗΣΑΝ οι δημοσιογράφοι, «πόσοι στρατιώτες [εκ Τουρκίας] είναι αρκετοί για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων;». Κι ο Ακιντζί, ακραιφνώς χουντικής υπόστασης, είπε τα εξής: «Πιστέψτε με, το θέμα δεν είναι ο αριθμός, αλλά η παρουσία, η ψυχολογία. Είναι η ύπαρξη ενός αποτρεπτικού παράγοντα. Την προηγούμενη φορά ο Μακάριος ήθελε να αλλάξει το Σύνταγμα. Αυτή τη φορά ποιος μας διασφαλίζει ότι κάποιοι πολιτικοί κύκλοι, που δεν συμφωνούν με τη λύση ομοσπονδίας και θέλουν τη σύσταση τού ενιαίου κράτους και όχι τη μετεξέλιξή του, δεν θα ενδυναμωθούν; Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε και πρέπει να υπάρχει κάτι να τους αποτρέπει από το να προσπαθούν να αλλάξουν το Σύνταγμα μετά τη λύση. Ο τρόπος που το βλέπουμε οι πλείστοι Τ/κ, είναι πως αυτός ο παράγοντας είναι η παρουσία με κάποιο τρόπο τής Τουρκίας» («Π» 12.2.2017 σελ.7)…

Π Ι Ο ΣΤΡΑΤΟ-εξαναγκαστική μέθοδο αποτροπής τής λειτουργίας τού δημοκρατικού πολιτεύματος, πιο στυγνή απειλή στρατιωτικής βίας για την απαγόρευση τού δικαιώματος αυτοδιάθεσης ενός λαού, προφανώς μόνο ένας Αδόλφος Χίτλερ θα μπορούσε να εκφωνήσει στους μη αρθρώσαντες την παραμικρή αντίρρηση δημοσιογράφους…

Π Ρ Ι Ν ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ο γράφων επινόησε τον τίτλο «φασιστομοσπονδία» για το είδος της «λύσης» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που απαίτησε η Τουρκία Κατακτητής κι ο Ντενκτάς της, διέπραξαν δε το προπατορικό σφάλμα να τη διαπραγματεύονται από το 1977 οι ελληνικές ηγεσίες. Ιδού, τώρα, όμοιος τού Ντενκτάς κι απαράλλακτος επί της ουσίας, ο κατά τ’ άλλα «προοδευτικός» και «δημοκρατικός» δήθεν κ. Ακιντζί:

Θ Ε Λ Ε Ι ΠΑΡΟΝΤΑ στην Κύπρο τον τουρκικό στρατό. Ως ένοπλο απειλητικό παράγοντα -απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας- για αποτροπή τού δημοκρατικού δικαιώματος τής δημοκρατικής πλειοψηφίας τού λαού ν’ αποφασίζει. Και τώρα και στο μέλλον και στο διηνεκές. Ή, μάλλον, όχι στο… διηνεκές. Αλλά, προφανώς, μέχρις ότου με τη «λύση» τής Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας (της ΕΚΟ - «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας», 11.2.2014 Έρογλου - Αναστασιάδη) και με τη διατεταγμένη από το 1956 (Στρατηγική Νιχάτ Ερίμ) αλλαγή τού δημογραφικού χαρακτήρα τής Κύπρου, οι Τούρκοι καταστούν η πλειοψηφία. Όπερ και η Κύπρος καταστεί μία νέα Αλεξανδρέττα. Είναι, μήπως, τίποτε λιγότερο από πεντακάθαρο;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Σαν χθες πριν από 40 χρόνια, 12η Φεβρ. 1977, ο τραγικός 1ος ΠτΔ Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ' διέπραξε το «προπατορικό» σφάλμα να συναντήσει τον Ντενκτάς και να συμφωνήσει τις «4 Κατευθυντήριες Γραμμές» της «διπεριφερειακής», αργότερα «διζωνικής ομοσπονδίας». Οι τότε διαφωνούντες εισπράτταμε την απάντηση ότι ήταν «η μόνη εφικτή λύση». Μετά από ΣΑΡΑΝΤΑ ολόκληρα χρόνια, έχουν να μας πουν τίποτε οι άχρι τούδε υποστηρικτές της, για το επί 40 χρόνια ανέφικτο τής εν λόγω λύσης;
Λάζ. Α. Μαύρος
Σημερινή