Ο κουρδικός «κόμπος» έφθασε στο χτένι - Δεμένος χειροπόδαρα ο Ερντογάν

Δείτε τι κρύβεται πίσω από το show των Ιμίων και την σκλήρυνση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα
Σάββας Καλεντερίδης

Μετά από έναν αδιέξοδο και βρώμικο πόλεμο που κράτησε 33 χρόνια, στοιχίζοντας τη ζωή σε περισσότερους από 50 χιλιάδες ανθρώπους –ένας πόλεμος που δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο τη λύση του– η Τουρκία εν έτει 2017 έρχεται αντιμέτωπη με όρους κατεπείγοντος με το κουρδικό πρόβλημα.

Η περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλάζει ·μετά το Ιράκ θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι και η Συρία οδηγείται σε ομοσπονδοποίηση. Γεγονός που θα οδηγήσει στην ίδρυση του δεύτερου ομόσπονδου κουρδικού κράτους στην περιοχή, όμορου με το πρώτο, αυτό που λειτουργεί στο Β. Ιράκ από το 1991.
Η εξέλιξη αυτή πολύ απλά θα φέρει στο προσκήνιο την ομοσπονδοποίηση και της Τουρκίας, που σημαίνει ίδρυση του τρίτου ομόσπονδου κουρδικού κράτους σε μια ευρύτατη περιοχή της σημερινής τουρκικής επικράτειας.

Ο Ερντογάν, που νοιώθει σαν εκείνον που είναι δεμένος κάθετα στις ράγες του τραίνου και βλέπει την αμαξοστοιχία να έρχεται με ταχύτητα κατά πάνω του, προσπαθεί να πάρει όλες τις εξουσίες στα χέρια του για δυο λόγους: αφενός μεν για να καλύψει τα σκάνδαλα δισεκατομμυρίων που βαρύνουν τον ίδιον και την οικογένειά του και αφετέρου γιατί νομίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα αποφύγει το… τρένο της ομοσπονδοποίησης.

Στο σημείο αυτό δε έχει εναποθέσεις όλες τις ελπίδες του στον Τραμπ, όπως έχει κάνει όποιος είναι δεμένος κάθετα στις δικές του ράγες και βλέπει να έρχεται καταπάνω του το «δικό» του τρένο.

Όμως, κανένας Τραμπ δεν μπορεί πλέον να αλλάξει το ρου των εξελίξεων, γιατί στη φάση αυτή κινητήριος δύναμη είναι η ίδια η Ιστορία.

Οι εξελίξεις έχουν στην κυριολεξία κοσμοϊστορική σημασία και όσο αφορούν την Τουρκία, άλλο τόσο αφορούν την Κύπρο και την Ελλάδα. Ας αφήσουμε όμως έναν ιδιαίτερα προβεβλημένο και σοβαρό Τούρκο αρθρογράφο να μας περιγράψει την κατάσταση, γιατί «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος», που λέει και η παροιμία!

Νέα σενάρια με επίκεντρο τους ΚούρδουςΤου Μουράτ Γετκίν (Murat Yetkin) στην hurriyet.com.tr (1/2/2017).

Όπως φαίνεται ο κουρδικός παράγοντας θα παίξει σημαντικό ρόλο και στο εσωτερικό κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος, αλλά και στο εξωτερικό στην αναδιαμόρφωση της Συρίας και της Μ. Ανατολής. Να ξεκινήσουμε από το εσωτερικό ή το εξωτερικό;

Καλά, ας αρχίσουμε από το εσωτερικό. Αν κάνουμε το άθροισμα στα χαρτιά, το σύνολο των ψήφων που πήραν το ΑΚΡ και το ΜΗΡ στις γενικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου αγγίζει το 62%. Αλλά και πάλι ούτε ο πρόεδρος Ερντογάν, ούτε το ΑΚΡ, ούτε το ΜΗΡ νιώθουν ήσυχοι.

Ακόμη και στις πιο αισιόδοξες δημοσκοπήσεις υπάρχει ένα ποσοστό 20% που είναι αναποφάσιστοι.

Ο Ερντογάν, που είναι από τους ανθρώπους που ξέρει καλύτερα από όλους την πολιτική στην Τουρκία, καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό το υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων σε μια περίοδο όπου το «ναι» είναι τόσο ελκυστικό και όλοι στις τηλεοράσεις και τις στήλες των εφημερίδων καλούν τον κόσμο να ψηφίσει «ναι».
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news