Βαρύ εξοπλιστικό πρόγραμμα, αρχικής εκτίμησης 4 δισ., ανακοίνωσε μέσω non paper το υπουργείο Άμυνας, στοχεύοντας στην απάντηση των τουρκικών προκλήσεων αλλά και στην απόκτηση καλύτερων προσβάσεων στην κυβέρνηση Τραμπ και στο NATO.
Αν και η κίνηση αυτή εν μέσω οικονομικής κρίσης και αποσάρθρωσης του κοινωνικού κράτους εγείρει ερωτηματικά και αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από μερίδα της αντιπολίτευσης, εν τούτοις θεωρείται αναγκαίο ώστε να μην υποβιβαστεί η ελληνική αποτρεπτική παρουσία στο Αιγαίο και να χαλιναγωγηθεί η τουρκική προκλητικότητα.
Σύμφωνα με το non paper που κυκλοφόρησε το υπουργείο Άμυνας σε τελικό στάδιο βρίσκεται ο εξυγχρονισμός των αντιαεροπορικών πυραύλων S-300, ενώ ξεκινά πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16, αναστέλλεσται η παραχώρηση αεροσκαφών στη Βουλγαρία, ενώ κατατέθηκε και αίτημα αγοράς F-35 στις ΗΠΑ.
Διπλωματικά η κίνηση φαίνεται να εντάσσεται στο πλαίσιο προσπάθειας προσέγγισης της νέας κυβέρνσηης Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, καθώς πρόεδρος των ΗΠΑ έχει θέσει ως βασική προτεραιότητα την αύξηση των αμυντικών δαπανών των χωρών-μελών του NATO, στον στόχο που έχει συμφωνηθεί.
Ωστόσο η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες χώρες στη λίστα δαπανώντας σχεδόν το 2,5% του ΑΕΠ στην άμυνα, αν και δεν εντάσσεται στο στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας, μετά από ΚΥΣΕΑ και από δυο συναντήσεις με τον σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ, George Papadopoulos, κατέθεσε αίτημα αγοράς μαχητικών 5ης γενιάς F-35 από τις ΗΠΑ.
Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένη να χάσει τη μάχη υπεροχής στο Αιγαίο αν και για χρόνια έχει περιορίσει δραστικά τις αμυντικές δαπάνες και κυρίως τις επενδύσεις σε αγορές εξοπλισμών λόγω της κρίσης.
Η Τουρκία έχοντας ήδη αριθμητική υπεροχή και έχοντας -καιρό τώρα- καταστρατηγίσει το δόγμα ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο, παρήγγειλε 100+ μαχητικά 5ης γενιάς τύπου F35, κίνηση που την καθιστά μακροπρόθεσμα τη μεγαλύτερη και πιο σύγχρονη δύναμη στην περιοχή.
Η απάντηση από την Ελλάδα έτσι όπως σχηματοποιείται κάνει λόγο για αναβάθμιση του στόλου των F16 (αναστέλλεται και η παραχώρηση των 38 αεροσκαφών στη Βουλγαρία) έτσι ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία μέχρι την απόκτηση αεροσκαφών 5ης γενιάς και από τη χώρα μας, ενώ στόχος είναι τα μαχητικά αυτά να είναι σε θέση να συνεργαστούν στο πεδίο της μάχης με τα νέα αεροσκάφη.
Ταυτόχρονα και καθώς το πρόγραμμα της Τουρκίας τρέχει γίνεται προσπάθεια αναβάθμισης των αντιαεροπορικών μέσων. Μεγάλο βάρος θα δοθεί στην αναβάθμιση των S300 με ταυτόχρονη αγορά πυραύλων που χρησιμοποιούνται από τα συστήματα αυτά.
Την ίδια ώρα γίνεται προσπάθεια συμμετοχής και της χώρας μας στο πρόγραμμα παραγωγής των μαχητικών F35. Τα αεροσκάφη αυτά κοστίζουν 80 με 90 εκατομμύρια το κάθε ένα. Η πρώτη προμήθεια για την οποία δείχνει ενδιαφέρον η Ελλάδα είναι της τάξης των 20 αεροσκαφών με προοπτική επέκτασης.
Η αναβάθμιση των F16 θα ξεπεράσει το 1,5 δισ, ενώ μαζί με πιθανή αγορά F35 και την αναβάθμιση των αντιαεροπορικών το κόστος θα ανέβει πάνω από τα 4 δισ. ευρώ.
Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιτελείς είναι ότι για την αναβάθμιση των αεροσκαφών θα πρέπει πολλά από αυτά να αποσύρονται από τις μάχιμες μονάδες. Για να μην υπάρξει ανατροπή των ισορροπιών στο Αιγαίο, καθώς η Τουρκία έχει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα το σύνολο του στόλου της αγοράζοντας νέα αεροσκάφη, δεν είναι δυνατό να αποσύρονται περισσότερα από 20 αεροσκάφη κάθε φορά, γεγονός που θα σημάνει σημαντικές καθυστερήσεις.
Την ώρα που οι Τούρκοι θα παραλαμβάνουν τα πρώτα F35 το ελληνικό πρόγραμμα αναβάθμισης θα είναι ακόμη σε εξέλιξη, ενώ είναι άγνωστο εάν θα εγκριθεί από της ΗΠΑ το αίτημα για αγορά F35.
Και τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς για τη χώρα μας θα ξεκινήσουν να παραδίδονται πολύ αργότερα από τα αντίστοιχα τουρκικά, ενώ ο αριθμός τους θα είναι σημαντικά μικρότερος.
Και τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς για τη χώρα μας θα ξεκινήσουν να παραδίδονται πολύ αργότερα από τα αντίστοιχα τουρκικά, ενώ ο αριθμός τους θα είναι σημαντικά μικρότερος.
Σε αυτή τη φάση η διαβούλευση επικεντρώνεται στην πλήρωση του κενού που δημιουργείται ντε φάκτο μεταξύ τηςυλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων Ελλάδας και Τουρκίας, το οποία θα καλυφθεί είε με παράλληλο πρόγραμμα ή εάν θα κλείσει με την αγορά μεταχειρισμένων αεροσκαφών.
Το να κοιτάμς το ποσοστό του ΑΕΠ που αφιερώνεται στην Άμυνα είναι μεν ενδειξη πολιτικής βούλησης, αλλά δεν λέει και πολλά διότι αν έχεις μικρό ΑΕΠ τα χρήματα είναι σε πραγματικούς αριθμούς λίγα και τα όπλα ακριβά. Μπορεί να ξοδεύεις πολλά σε σχέση με το πορτοφόλι σου, και να μην παίρνεις αρκετά για να καλύπτεις τις ανάγκες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή