Ασλουντ Αντερς
Παρότι ο ρώσος πρόεδρος είναι πιεσμένος στην οικονομία, δεν είναι σε απελπιστική θέση και μπορεί να αιφνιδιάσει τη Δύση με τους ελιγμούς του
Το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας της ρωσικής οικονομίας παραμένει ανοιχτό. Η ευνοιοκρατία είναι ευρέως διαδεδομένη και η εξάρτηση της Ρωσίας από τα πετρελαϊκά έσοδα σημαίνει ότι θα υποφέρει κάθε φορά που οι τιμές του πετρελαίου είναι χαμηλές. Αλλά εάν η Σοβιετική Ενωση μάς δίδαξε κάτι, αυτό είναι ότι μη βιώσιμα συστήματα μπορούν να επιβιώσουν για πολλά χρόνια. Το σημερινό ρωσικό σύστημα μου θυμίζει το σοβιετικό σύστημα που βίωσα το 1983, όταν ζούσα στη Μόσχα, και ο επικεφαλής της KGB Γιούρι Αντρόποφ, ο αποκαλούμενος και «σφαγέας της Βουδαπέστης», κατείχε ακόμη την εξουσία, παρ' όλο που η υγεία του ήταν κλονισμένη. Τα κοινά χαρακτηριστικά όσον αφορά την οικονομία - τότε και τώρα - είναι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου, μια μη βιώσιμη οικονομική ιδεολογία, η κατοχή βιομηχανιών ζωτικής σημασίας από το κράτος και μια αυταρχική διακυβέρνηση.
Αλλά υπάρχει μία σημαντική διαφορά: η μακροοικονομική διαχείριση της Ρωσίας είναι αποδοτικότερη σήμερα, επί Βλαντίμιρ Πούτιν, απ' ό,τι την περίοδο εκείνη. Η Ρωσία δεν διατρέχει τον κίνδυνο να ξεμείνει από χρηματοδότηση, παρά τις συνεχιζόμενες δυτικές κυρώσεις. Αλλά οι περιορισμένοι πόροι που διαθέτει περιορίζουν τις επιλογές του Κρεμλίνου όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και ενισχύουν τις εντάσεις ανάμεσα στις ελίτ της Ρωσίας.
Τρεις «ωφέλιμοι» πόλεμοι: Γεωργία, Κριμαία, Συρία
Οι απλοί Ρώσοι εκτιμούν το γεγονός ότι τα πραγματικά εισόδημά τους διπλασιάστηκαν (σε τιμές προσαρμοσμένες βάσει του πληθωρισμού) την περίοδο 1999-2008. Αλλά ενώ κάποτε βάση της ισχύος του Πούτιν ήταν η οικονομική ανάπτυξη, σήμερα που αδυνατεί να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων ακολουθεί την προτροπή του Βιάτσεσλαβ φον Πλεβ, ενός ρώσου αυτοκρατορικού υπουργού που το 1904 είχε δηλώσει «χρειαζόμαστε έναν μικρό νικηφόρο πόλεμο». Ο Πούτιν επωφελήθηκε από τρεις πολέμους έως τώρα: από τον πόλεμο του 2008 στη Γεωργία, από την απόσχιση της Κριμαίας το 2014 και από την εμπλοκή - η οποία συνεχίζεται έως σήμερα - της Ρωσίας στη Συρία, τον Σεπτέμβριο του 2015.
Αλλά ο άλλοτε απρόθυμος να αναλάβει κινδύνους Πούτιν αναγκάστηκε να εκτεθεί σε μεγαλύτερους κινδύνους, τουλάχιστον στην Ανατολική Ουκρανία, όπου ο πόλεμος που ξεκίνησε δεν ήταν ούτε μικρός ούτε νικηφόρος. Η Ανατολική Ουκρανία αποτελεί μια αποτυχία της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής και αποδεικνύει ότι ενώ η Ρωσία υπερέχει στρατιωτικά έναντι των γειτόνων της, δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να διεξάγει μακροχρόνιους πολέμους. Η Δύση εκμεταλλεύτηκε αυτή την αδυναμία μέσω της επιβολής οικονομικών κυρώσεων, οι οποίες επιφέρουν μείωση του ΑΕΠ της Ρωσίας κατά περίπου 1% ανά κάθε έτος που διατηρούνται.
Αποπέμπει στρατηγούς και εξοντώνει αντιπάλους
Οι ελίτ της Ρωσίας αποτελούν μια ακόμη απειλή για τον Πούτιν και γι' αυτόν τον λόγο από τον Αύγουστο του 2014 και έπειτα αποπέμπει κατά το δοκούν στρατηγούς και κάνει τα πάντα για να εξοντώσει τους εν δυνάμει αντιπάλους του. Αλλά η κάθαρση που ξεκίνησε έφτασε σ' ένα τέλμα, με τους στρατηγούς της Ρωσίας να εξακολουθούν να κατέχουν την πλειοψηφία στο πραγματικό «πολιτικό γραφείο» της χώρας, το Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσίας.
Πρόσφατα ωστόσο, στις 15 Νοεμβρίου, ο Πούτιν άλλαξε τη στάση του με τη σύλληψη τουΑλεξέι Ουλιουκάγεφ, του φιλελευθέρου τεχνοκράτη υπουργού Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας. Την επόμενη μέρα, όταν ο ρώσος πρόεδρος απευθύνθηκε προς τους επιτελείς του υπουργείου Εθνικής Αμυνας μέσω μιας τηλεοπτικής ομιλίας του, οι παρευρισκόμενοι στρατηγοί τον αντιμετώπισαν με εμφανή απέχθεια ενώ ο ισχυρός υπουργός Αμυνας Σεργκέι Σόιγκου έδειχνε να τον αγνοεί παντελώς.
Ο Πούτιν είναι πολιτικά εύστροφος και συχνά αποκρύπτει τις πραγματικές του προθέσεις. Εχει ξαφνιάσει αρκετές φορές την παγκόσμια κοινότητα με αυτοσχέδιους πολέμους και διπλωματικές πρωτοβουλίες, όπως στην Ουκρανία και στη Συρία. Είναι περιορισμένος οικονομικά αλλά η κατάστασή του δεν είναι απελπιστική, και θα πρέπει να αναμένουμε πάντα το αναπάντεχο από αυτόν. Με το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε στην Ουάσιγκτον με την επικράτηση Τραμπ, ο Πούτιν έχει την ευκαιρία να ενισχύσει τη θέση του στη Ρωσία. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα επιδιώξει να αξιοποιήσει πλήρως αυτή την κατάσταση.
Ο κ. Αντερς Ασλουντ είναι αναλυτής της δεξαμενής σκέψης Peterson Institute for International Economics (PIIE) στην Ουάσιγκτον.
BHMA
α)Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν μικρός και φυσικά Νικηφόρος, αφού ο επεδιωκόμενος στόχος επετεύχθη με την μη χρήση τακτικών στρατευμάτων. Αν δεν ήταν "επιτυχής " τότε τι ήταν ? επιτυχία των Ουκρανών του Κιέβου? β)Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ο Σοιγκού αγνοεί τον Πούτιν, αντίθετα πιστεύω πως έχει βλέψεις για την μετά Πούτιν εποχή και είναι πλήρως συνεργάσιμος γ)Συμφωνώ με το γενικό συμπέρασμα του άρθρου . Οι κυρώσεις δεν μπορούν να πλήξουν τη Ρωσία για τον απλούστατο λόγο ότι απευθύνονται σε έθνη (πάρα πολλά) με νοοτροπία πολύ διαφορετική της Δυτικής. Για τους κατοίκους της Μόσχας και της Α. Πετρούπολης η πτώση του βιοτικού επιπέδου σημαίνει πολλά , αλλά η Ρωσία είναι κάτι πολύ περισσότερο από 5 μεγάλες πόλεις. Για την πλειονότητα των ανθρώπων που γενιές τώρα ζουν σε σκληρές συνθήκες , δεν λέει τίποτα , γι αυτούς η ζωή ήταν, είναι και θα είναι σκληρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους 3 ωφελιμους πολεμους,που λεει ο Αμερικανος,ποιος τους ξεκινησε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τον Αλεξέι Ουλιουκάγεφ,τον επιασαν να παιρνει μιζες,τι επρεπε να κανει ο Πουτιν;Βεβαια στην Αμερικη πηγαν να βγαλουν προεδρο την Κλιντον,που τα επαιρνε απ ολους,ισως γι αυτο ο Αντερς μπερδευτηκε.
Οσο για τον υπουργο αμυνας,ο Αυγερινος,ανταποκριτης απο Μοσχα,εχει πει οτι ειναι ο αντικαταστατης του Πουτιν κα εχει πολυ καλες σχεσεις με αυτον.ΔΕν ξερω αν κατι εχει αλλαξει απο τοτε,αλλα ειναι γνωστο οτι οι Αμερικανοι δεν εχουν και την καλυτερη αποψη για τον Πουτιν,μεχρι και οτι επενεβη στις εκλογες τους λενε,χωρις ομως αποδειξεις.
Περι Σοιγκουν:
http://www.huffingtonpost.gr/2015/11/09/diadoxos-putin_n_8512860.html
ΥΓ1 μια αυταρχική διακυβέρνηση. Μην το μαθουν αυτο οι μαυροι η οι Ινδιανοι στην ΑΜερικη,θα γελανε.Πaντως οι Αμερικη εχει τους πειρισσοτερους φυλακισμενους συμφωνα με τον πληθυσμο της,σ ολο ον κοσμο:
http://www.zerohedge.com/news/2016-05-20/wtf-headline-day-gop-senator-says-us-under-incarcerated-should-lock-more-people
http://www.zerohedge.com/news/2014-07-28/mass-incarceration-21-amazing-facts-about-america%E2%80%99s-obsession-prison
http://www.documentarytube.com/articles/who-is-sergey-shoigu-potential-heir-to-vladimir-putin
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω απόσπασμα από βιβλίο του Σορος γραμμένο το 2000 στο οποίο λέει ξεκάθαρα ότι αυτός και οι φίλοι του επέλεξαν τον Πούτιν, και ότι με τον Πούτιν στην εξουσία θα εξασφαλίσουν τα κέρδη τους και θα κάνουν σταθερό το πολίτευμα στη Ρωσία. Το θέλετε; Δείτε και τη συνέντευξη του Κ;iσσιντζερ στον Ζαχαρία στο CNN όπου αναφέρει ότι οι ΗΠΑ επέτρεψαν στη Ρωσία να κάνει εξοπλισμούς. Η Ρωσία είναι υπό τον έλεγχο της δύσης από το 1991 μέχρι σήμερα, όπως ήταν και από το 1916 μέχρι το 1946.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν λοιπόν το παιχνίδι είναι στημένο, υπάρχει ελπίδα για τους λαούς να ξεφύγουν και πώς, απο την προδιαγεγραμμένη πορεία πρός την Νέα Τάξη πραγμάτων;
ΔιαγραφήΣιδηρούντιε,
ΔιαγραφήΕπειδή το λέει ο Σόρος θα πει ότι έτσι είναι;
>Δείτε και τη συνέντευξη του Κ;iσσιντζερ στον Ζαχαρία στο CNN όπου αναφέρει ότι οι ΗΠΑ επέτρεψαν στη Ρωσία να κάνει εξοπλισμούς<
α) Το ίδιο σχόλιο με το παραπάνω
β) Γιατί να "επιτρέψουν" οι ΗΠΑ κάτι τέτοιο στην Ρωσία; Υπό τον Γιέλτσιν δεν την ήλεγχαν καλύτερα; Τι κατάλαβαν τώρα που εξοπλίστηκε και τούς την έφερε στην Γεωργία το 2008, στην Κριμαία το 2012 και στην Συρία εσχάτως; Καμμία λογική δεν έχουν αυτά που γράφεις.
γ) Γιατί δεν παραθέτεις έναν σύνδεσμο, αλλά στέλνεις τούς άλλους να ψάχνουν;
>Η Ρωσία είναι υπό τον έλεγχο της δύσης από το 1991 μέχρι σήμερα, όπως ήταν και από το 1916 μέχρι το 1946<
Πού βασίζει την άποψή σου για το πρώτο και τίνι τρόπω για το δεύτερο.
Γιωργο, το περιοδικο Time,ειχε βγει το 1997 μ αυτο το εξωφυλλο:
Διαγραφήhttp://content.time.com/time/covers/0,16641,19960715,00.html
για ποιο λογο να μην κρατησουν τον Γιελτσιν,αλλα να βαλουν τον Πουτιν;καλες οι συνεντευξεις,αλλα καλυτερη η πραγματικοτητα..
Ο Γιέλτσιν είχε σαπίσει από τη βότκα και δεν μπορούσε να περπατήσει καν, έπρεπε να βρουν άλλον. Επέλεξαν τον Πούτιν, το λιβάνισαν τα πρώτα χρόνια ως δημοκράτη, και μετά που έβαλε μέσα τον Χοντορκόφσκι άρχισε η επίθεση των ΜΜΕ εναντίον του. Μέχρι τότε ήταν ναι σε όλα. Με το πρώτο κιχ του έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό.
ΔιαγραφήΣιδηρούντιε, εξακολουθείς την πάγια τακτική σου, ήτοι να γράφεις αρλούμπες χωρίς στοιχεία.
ΔιαγραφήΔυστυχώς, το επίπεδο διαλόγου πέφτει συνεχώς.
Διορθωση,το περιοδικο ειναι του 1996
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιχνίδι είναι στημένο και καλά μαγειρεμένο. Ο Πούτιν υπήρξε μπράβος του Γιέλτσιν, υπεύθυνος για μια σειρά εξαφανίσεων εκατοντάδων Ρώσων πατριωτών αξιωματικών και δικαστών που προσπάθησαν να σώσουν τη χώρα τους. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σοβαροί αναλυτές με την έννοια του ότι δεν έχουν λάβει την ανάλογη εκπαίδευση και δεν μελετούν. Ζούμε μέσα σε ένα τεράστιο παραμύθι. Ο Ρωσικός και Ελληνικός λαός είμαστε καταδικασμένοι αν δεν μελετησουμε προχωρημένες στρατηγικές. Υπάρχουν όπλα, υπάρχουν λύσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ζητήσω πηγές; Μάλλον περιττό. Ουδέποτε παρέθεσες. Μήπως θα έπρεπε να έλθεις εσύ στην Ελλάδα, που είσαι ... σοβαρός αναλυτής;
ΔιαγραφήΣου έχω παραθέσει πάρα πολλές πηγές εδώ και χρόνια, και σου έχω ανοίξει τα μάτια σε πολλά ζητήματα.
ΔιαγραφήΣτα σχόλια παρουσιάζω έναν εαυτό ανάλογο με τους άλλους σχολιαστές. Διαφορετικά θα μιλήσω σε ένα άλλο κοινό.
Θα έπρεπε να έρθω στην Ελλάδα, και εκεί πρέπει να διαβαστούν και τα βιβλία μου.