4/12/16

Η Γαλλία, ο Φιγιόν και η Λεπέν

Απόστολος Αποστολόπουλος
Την Άνοιξη του 17 γίνονται οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Είναι βέβαιο, εκτός απροόπτου, ότι αντίπαλοι θα είναι ο Φ. Φιγιόν των Ρεπουμπλικανών, της συστημικής, παραδοσιακής Δεξιάς, νεοφιλελεύθερος, θατσερικός,  και η Μαρί Λε Πεν, επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου. Στο παρελθόν όποτε βρέθηκε αντίπαλος οποιουδήποτε κόμματος με κάποιον ακροδεξιό υποψήφιο, οι ψηφοφόροι συγκροτούσαν μέτωπο εναντίον του για να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία-σε όλη την ΕΕ.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι και αυτή τη φορά θα γίνει το ίδιο. Η Λε Πεν μπορεί να κερδίσει και να εκλεγεί Πρόεδρος. Οι Γάλλοι θα σκεφτούν να υπερψηφίσουν ένα οπαδό του νεοφιλελευθερισμού όταν βλέπουν (διότι ήδη βλέπουν!) τι γίνεται με αυτή την πολιτική στη χώρα τους, πως φτωχαίνει και υπό τον δεξιό Σαρκοζί και υπό τον «σοσιαλιστή» Ολάντ που εφάρμοσαν την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και ο Φιγιόν υποσχέθηκε μετά την θριαμβευτική εκλογή του ως υποψήφιου της Δεξιάς, να απολύσει 500χιλ για να εξυγιάνει την Οικονομία. Έτσι ως αρχή. Το κοινωνικό κράτος είναι παραδοσιακά ισχυρό στη Γαλλία, το υπερασπίζεται και ισχυρή μερίδα της (γκωλικής) δεξιάς.
Η «υπεράσπιση της Ρεπουμπλίκ» χάνει ραγδαία έδαφος επειδή οι υπερασπιστές, οι εκπρόσωποι του πολιτικού κατεστημένου, αυτογελοιοποιούνται με τα καμώματά τους, φτωχαίνουν τη χώρα, προκαλούν με σκάνδαλα, πληγώνουν την εθνική περηφάνια των Γάλλων. Τέλος το πολιτικό κλίμα, διεθνώς, με την εκλογή του Τραμπ, αποκαλύπτει άνοδο του ριζοσπαστισμού.
Η αρχική εκτόξευση, προ ετών, του Εθνικού Μετώπου οφείλεται στη μαζική μεταπήδηση των οπαδών/ψηφοφόρων του ΚΚΓαλλίας το οποίο αντίστοιχα κατέρρευσε. Τίποτα δεν αποκλείει, αντιθέτως συνηγορεί, ότι τώρα και αστικά/πληβειακά στρώματα που κινδυνεύουν θα ψηφίσουν Εθνικό Μέτωπο επειδή ακούνε ήδη από τον Φιγιόν ότι θα ολοκληρώσει την καταστροφή τους.
Αν γίνει έτσι τότε η ΕΕ ακόμα και αν δεν διαλυθεί δεν θα μείνει ως έχει. Ο Σόϊμπλε μπορεί να πιστεύει όσο θέλει ότι μια πιο μικρή Ευρώπη, ελεγχόμενη από τη Γερμανία, είναι βιώσιμη σε αντίθεση με τη χαώδη σημερινή ευρωπαΪκή Ένωση. Η πραγματικότητα είναι ότι η Γερμανία θα βρεθεί για τρίτη φορά μόνη της απέναντι στους πάντες. Και η Ρωσία, απέναντι σε μια απομονωμένη Γερμανία από τους Δυτικούς συμμάχους της, είναι λογικό να προτιμήσει να την εκμεταλλευτεί παρά να την συνεταιριστεί.
Πριν από αυτά θα γίνει το δημοψήφισμα στην Ιταλία προάγγελος των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Και ο Τσίπρας, στον ομιχλώδη κόσμο του, νομίζει ότι η παρουσία του στην κηδεία του Κάστρο είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Τράτζικ, κατά την παλιά διαφήμιση.

1 σχόλιο:

  1. Οταν κατι πεθανει και προσπαθεις να το ξαναφερεις στη ζωη (επειδη δεν εχεις αλλο σχεδιο ) τοτε κανεις βρυκολακες και φρανκεσταιν .Η θατσερ πεθανε και καναμε και death party , μαζι της πεθανε και και η διαστροφικος νεοφιλελευθερισμος .
    Αντε παλικαρια ζωη σε λογου μας και βρειτε και καμια ΝΕΑ ιδεα , οχι με τις βρυκολακιασμενες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.