Η τραγική μοίρα της εκάστοτε Κυπριακής ηγεσίας είναι να διαπραγματεύεται ενώ επικρέμεται η Δαμόκλειος σπάθη, άλλοτε ως απειλή για διχοτόμηση της Κύπρου, άλλοτε ως απειλή για εισβολή από την Τουρκία και το 1974 με τον τρόμο της επέλασης των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής προς τη Λευκωσία. Πρόσφατα λανσάρεται η τουρκική απειλή για το Σχέδιο Β που έχει ήδη κατασκευάσει η Τουρκία σε περίπτωση μη εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού προβλήματος και το οποίο, κατά κάποιους συμπατριώτες μας στοχεύει στην προσάρτηση των κατεχομένων περιοχών από την Τουρκία.
Στο Διεθνές Δίκαιο προσάρτηση είναι η πρόσκτηση χώρας ή τμήματος αυτής υπό ετέρας πολιτείας και επιβολής επ’ αυτής της πολιτικής εξουσίας της εταίρας πολιτείας.
Η Τουρκία από της συμπλήρωσης της κατοχής του 36,2% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Αύγουστο του 1974 επέβαλε την πολιτική της εξουσία επί του κατεχομένου εδάφους σε όλους τους τομείς, με την οικονομική, εμπορική και πολιτιστική εξάρτηση. Ο δε Τούρκος καλούμενος πρέσβης και ο αρχηγός των δυνάμεων κατοχής είναι αυτοί που επιβλέπουν την πιστή συμμόρφωση προς τις επιταγές της ΄Αγκυρας. Περαιτέρω, η διοχέτευση νερού την διαχείριση του οποίου έχουν τουρκικές εταιρείες και σύντομα η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από την κατοχική δύναμη εμπεδώνει την προσχώρηση των κατεχομένων περιοχών στην πολιτική εξουσία της Τουρκίας. Υπενθυμίζεται επίσης ότι από τα πρώτα χρόνια της κατοχής η ταχυδρομική διεύθυνση προορισμών στο κατεχόμενο έδαφος είναι Μερσίνα 10, Τουρκία, ο δε διεθνής κωδικός τηλεφωνικών κλήσεων είναι ο ίδιος με τον κωδικό της Τουρκίας. Το δε νόμισμα είναι η τουρκική λίρα. Ακόμα και η ώρα είναι αυτή που ισχύει στην Τουρκία. Επί πλέον, θέματα παιδείας, νεολαίας και θρησκείας τυγχάνουν χειρισμού από ειδικό τουρκικό γραφείο, πράγμα που προκάλεσε αντιδράσεις από μερίδα των ΤΚ.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η Τουρκία καθίσταται υπεύθυνη για οτιδήποτε επισυμβαίνει στο υπό την κατοχή της τμήμα της Δημοκρατίας.
Η πλημμυρίδα των τούρκων εποίκων, που αποτελεί έγκλημα πολέμου το οποίο δεν παραγράφεται, και οι οποίοι υπερβαίνουν κατά πολύ τον αριθμό των ΤΚ επηρεάζει κατά το δοκούν της Τουρκίας τις αποφάσεις της ΤΚ κοινότητας.
Υπό το φώς των ανωτέρω δεν αντιλαμβάνομαι ποια άλλη ενέργεια της Τουρκίας στο υπό κατοχήν έδαφος θα πρέπει να μας προκαλεί πανικό. Εξάλλου, ο στόχος της Τουρκίας είναι καλώς γνωστός και διατυπώθηκε ξεκάθαρα στο βιβλίο του Α Νταβούτογλου –Το Στρατηγικό Βάθος – και είναι ο έλεγχος, μεταξύ άλλων, των υδατίνων διαδρόμων της Ανατολικής Μεσογείου και των ενεργειακών πόρων της περιοχής. Συνεπώς, εκείνο που επιδιώκει είναι μια λύση του Κυπριακού προβλήματος βάσει των προδιαγραφών που έχει η ίδια θέσει και που θα την εξυπηρετήσει στην υλοποίηση των στόχων της.
Λόρια Μαρκίδη
Πρέσβης ε.τ.
Περί ἀκεραιότητας τοῦ κράτους τῆς Κύπρου. Οὐδείς λόγος διχασμοῦ καί κινήσεων ἐν κρυπτῶ. Ὅσοι κινοῦνται ἐν κρυπτῶ στά ούσιώδη, δηλαδή ὡς πρός τούς τελικούς στόχους, χρησιμοποιώντας διαδικασίες, ἐνδιάμεσες συμφωνίες κλπ, διαπράττουν ἐθνική προδοσία. Διότι, φανεροί εἶναι οι τελικοί στόχοι, μία εἶναι η δέουσα πολιτική γραμμή τῆς κοινῆς ὅλων μας πλεύσεως ὡς πρός τούς τελικούς στόχους. Καί εἶναι σαφῶς οἱ στόχοι στούς ὁποίους ἔφθασε νά καταλήξῃ μέ ρεαλισμό, ἤδη ὁ Μακάριος.
ΑπάντησηΔιαγραφήὍσοι μίσησαν τόν Μακάριο, εἴτε διότι δέν τόν κατάλαβαν, εἴτε διότι παρασύθηκαν ἀπό τήν σχετική προπαγάνδα, ἴσως ἀκόμη καί ἀγγλική, μετά ἀπό τήν ἀναγκαστικότατη γι'αὐτόν ἀλλαγή πλεύσεως, ἀπό τήν Ἕνωση μέ τήν τότε μετεμφυλιακή Ἑλλάδα (πρᾶγμα πού θα δίχαζε καταστροφικά τούς ἑλληνοκυπρίους), πρός μία ἀνεξάρτητη καί ἀρκετά ουδέτερη Κύπρο (μέ ἀγγλικές βάσεις ὅμως, ἄρα καλά ένταγμένης στήν γεωπολιτική ἰσορροπία ἰσχύος), καλά θά κάνουν νά πάρουν μία ἀπόσταση ἀπό τά γεγονότα καί νά ἐξαντλήσουν πρῶτα ὅλες τίς δυνατές καλόπιστες γιά τόν Μακάριο ἑρμηνεῖες.
Σημειωτέον, ὅτι ἡ ἰδέα περί "ἐθνικοῦ κέντρου" στήν Άθήνα, στό ὁποῖο "δέν ὑπάκουε" ὁ Μακάριος, τάχα λόγῳ ἐγωϊσμοῦ, φιλοδοξίας ἤ ὅ,τι ἄλλο, εἶναι βλακεία πρώτου μεγέθους: Ἀντιστεκόταν σέ προδοτικές κινήσεις (ἔνταξη ἀκόμη καί τῆς Κύπρου στό τελικά πάντα φιλοτουρκικό ΝΑΤΟ), πού ἀπό μακαρθισμό, ἀπερισκεψία καί ἔλλειψη ἱστορικῆς προοπτικῆς ἤθελαν οἱ Συνταγματάρχες καί ὁ Ἰωαννίδης.
Καί ὅταν εἶπε ὅτι κατέρρευσε ἡ νομιμότητα στήν Κύπρο καί κάλεσε τίς ἐγγυήτριες δυνάμεις νά ἀναλάβουν τίς εὐθύνες τους γιά νά ἀποκατασταθῆ ἡ νομιμότητα, δέν αὔξησε τίς πιθανότητες γιά εἰσβολή, οὔτε ἐπηρέασε ἐκ τούτου τήν ἀπόφαση τῶν Τούρκων γιά εἰσβολή, ἀλλά, εἶναι φανερό, ὅτι σέ ὅποιες τυχόν νέες ἐξελίξεις ζητοῦσε νά ἰσχύση τό μοναδικό θεμέλιο πού ἴσχυε κατά τό διεθνές δίκαιο: Ἡ διατήρηση τῆς ὑπάρξεως τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας στό ἀκέραιο, καί ἑνωμένης, μέ βάση τό ἤδη ἰσχύον Σύνταγμά της.
Τί νά ἔκανε τότε; Νά καλοῦσε μόνο τήν Ἑλλάδα νά παρέμβῃ; Νά μήν ἔλεγε τίποτα; Νά δεχόταν τό πραξικόπημα; Τότε θά ἦταν πού οἱ Τοῦρκοι θά εἶχαν δικαίωμα εἰσβολῆς. Μιλώντας ὅπως μίλησε, τούς στέρησε ἐκ προοιμίων τήν νομική βάση τῆς εἰσβολῆς τους.
Καί τό θέμα εἶναι ὅτι, αὐτό πού ὁ Μακάριος διεφύλαττε ὡς κόρην όφθαλμοῦ, τήν ἀκεραιότητα τοῦ κράτους τῆς Κύπρου μαζί μέ τό συνταγματικό καθεστώς της, ἀκόμη καί ὅταν προσωρινά ἐδέχθη νά συζητήσῃ ὁμοσπονδία δύο κοινοτήτων (ὄχι δύο κρατιδίων), οἱ σύγχρονοι πολιτικοί στήν Κύπρο καί στήν Ἑλλάδα, ὄχι μόνο δέν τό ὑπερασπίζονται μέ σθένος καί αὐταπάρνηση, ἀλλά τό ἀνταλάσσουν ὅπως φαίνεται, μέ τήν παραμονή τους στήν ἐξουσία ἤ στήν εὐμάρεια, μετά ἀπό τήν προδοσία αὐτῶν τῶν αὐτονόητων ἐθνικῶν στόχων τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Μια ερώτηση μόνο προς όσους ψηφίσουν υπέρ μίας λύσεως τύπου σχεδίου Ανάν: Πόσο ποσοστό του εδάφους θα είναι διατεθειμένοι να δώσουν πίσω στους Τούρκους για να επαναφέρουν την προτέρα κατάσταση, όταν συνειδητοποιήσουν μετά την "λύση" ότι τον γεωπολιτικό έλεγχο όλου του νησιού τον έχει πλέον η Τουρκία με το δικαίωμα βέτο που θα διαθέτει και ότι αυτοί για το μόνο πράγμα που θα μπορούν πλέον να αποφασίζουν ελεύθερα χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας θα είναι οι αποφάσεις τοπικού ενδιαφέροντος επιπέδου δημάρχου.
ΑπάντησηΔιαγραφή