Η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας έχει συνθλίψει τις αντιστάσεις μας απέναντι σε υπαρκτούς κινδύνους που σταδιακά στραγγαλίζουν τις προοπτικές της ζωής μας. Η σταδιακή επιβολή ενός δισταγμού αναφοράς σε οτιδήποτε έχει σχέση με τις διδασκαλίες αλλά και με τον τρόπο ζωής που επιβάλλει το Ισλάμ ξεχωρίζει. Κάτω από τον κίνδυνο να χαρακτηρισθεί κάποιος σαν κήρυκας μίσους, σαν απάνθρωπος ή και σαν ρατσιστής ακόμη, υποχρεώνεται να αποδέχεται σαν φυσιολογικές, εξελίξεις αντιδεοντολογικές, παράλογες ή και προκλητικές ακόμη. Κανείς δεν ομιλεί για στάση επιθετική απέναντι σε ανθρώπους ή κοινωνικές ομάδες.
Η απαγόρευση όμως ουσιαστικά της άσκησης κριτικής σε κηρύγματα, αξίες, συμπεριφορές και, σε τελευταία ανάλυση, σε κάποια ιδεολογία αγγίζουν τα όρια του παράλογου και αντιδημοκρατικού.
Από πού κι ως πού είναι γλώσσα μίσους η επιχειρηματολογία εναντίον ενός θρησκευτικού δόγματος που κηρύσσει απροκάλυπτα την εξόντωση των αντιπάλων του, την υποταγή του ανθρώπου σε κάποιες άνωθεν διδασκαλίες που απορρίπτουν τις αξίες της λαϊκής κυριαρχίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δυνατότητας του καθενός να αλλάξει με αποφάσεις του τα πάντα για την κοινωνική και την οικονομική του ζωή; Αυτά όμως τα αυτονόητα τα απαγορεύει το Ισλάμ. Η επισήμανση τους και η προειδοποίηση για τους κινδύνους που κρύβονται αποκαλούνται, από την πολιτική ορθότητα, Ισλαμοφοβία.
Για τη συνέχεια Liberal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.