Κώστας Βενιζέλος
Εάν κάποιοι θεωρούν πως μόνο με εγγυήσεις μπορεί να λυθεί το Κυπριακό, αυτό θα πρέπει να το πουν ευθέως και χωρίς περιστροφές. Εάν για το αδιέξοδο στο Μοντ Πελεράν φταίει ο Αναστασιάδης, ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς και όχι ο Ερντογάν και ο Ακιντζί, τότε θα πρέπει να εξηγήσουν τι άλλο μπορεί να δοθεί στους Τούρκους για να επιτευχθεί συμφωνία στο Κυπριακό. Εάν έμεινε, δηλαδή, κάτι που δεν έχει δοθεί. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα επιχειρείται να διαμορφωθεί ένα κλίμα ότι στο Μοντ Πελεράν οι συζητήσεις κατέρρευσαν επειδή η Ελλάδα πρόταξε το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων. Το αφήγημα μετά το ναυάγιο των συνομιλιών είναι πως φταίει η Ελλάδα, φταίει ειδικότερα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, δεν φταίει η Τουρκία και ο εγκάθετός της στα κατεχόμενα. Ο κ. Τάκης Χατζηδημητρίου, επικεφαλής της ε/κ ομάδας στην Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά και για χρόνια εκ των ηγετών της ΕΔΕΚ και των αντικατοχικών πορειών, έγραψε σε άρθρο του στο ΑΠΕ ότι «περιεπλάκη το Εδαφικό, κατά τρόπο αχρείαστο, με την υποστήριξη από μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης της εκ των προτέρων συμφωνίας για τις εγγυήσεις». Υποστήριξε δε πως «η ακραία θέση για τις εγγυήσεις έφερε σκλήρυνση της τούρκικης θέσης για το Εδαφικό, που είναι η σοβαρότερη πλευρά για την επίλυση του προβλήματος». Με βάση αυτή τη λογική, το συμπέρασμα για τα όσα διαδραματίσθηκαν στο Μοντ Πελεράν είναι ξεκάθαρο και δεν πρέπει να αναζητηθούν ούτε στα πισωγυρίσματα του Ακιντζί ούτε στις πολιτικές του νεοσουλτάνου της Άγκυρας. Και η σκλήρυνση των θέσεων της Άγκυρας είναι γιατί την… προκαλούμε!!!
 
Πέραν από αυτές τις προσεγγίσεις ή τις όποιες άλλες διατυπώνονται ή αφήνονται να εννοηθούν, το ζητούμενο είναι κατά πόσο θα πρέπει, εκτός των τόσων άλλων που έγιναν αποδεκτά, να μπει στη λογική η ε/κ πλευρά της αποδοχής μιας μορφής εγγυήσεων. Δεν χρειάζεται να γκρινιάζουν και να αναζητούν «ενόχους» για το ναυάγιο και να ψάχνουν με άγχος να δώσουν σε άλλους συγχωροχάρτι. Εάν δέχονται εγγυήσεις και παραμονή τουρκικών στρατευμάτων να το πουν.
 
Είναι, όμως, ενδιαφέρον το γεγονός ότι ενοχλεί πολύ η στάση της Αθήνας. Και ενοχλεί για δύο λόγους προφανώς. Πρώτο, γιατί σαφώς και υπάρχει διάθεση από κάποιους να γίνουν αποδεκτές εγγυήσεις της Τουρκίας με το επιχείρημα πως διαφορετικά δεν επιλύεται το Κυπριακό. Δεύτερο, επειδή οι παρεμβάσεις της, που ειρήσθω εν παρόδω είναι μόνο για τα θέματα της Ασφάλειας, αποκάλυψαν τις τουρκικές διαθέσεις, οι οποίες από κάποιους ενίοτε υποβαθμίζονται.
 
Η Αθήνα, διά του Πρωθυπουργού, ζήτησε τη συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο για να συζητήσουν το θέμα της Ασφάλειας καθώς, όπως εξηγήθηκε, οι εκατέρωθεν θέσεις είναι διαμετρικά αντίθετες. Για να αποφευχθεί μια αποτυχία στην πολυμερή. Αυτή η κυβέρνηση της Ελλάδος, ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών, για πρώτη φορά έχουν διαμορφώσει μια πλήρη και τεκμηριωμένη θέση στο θέμα των εγγυήσεων. Φαίνεται ότι σε κάποιους δεν αρέσει τούτο!