Ένας ή δύο οι αντιπρόεδροι της χώρας
REUTERS/HANDOUT
Η κατάργηση της θέσης του πρωθυπουργού, με τον πρόεδρο της χώρας να ηγείται ο ίδιος της κυβέρνησης της Τουρκίας, αποτελεί τον πυρήνα της πρότασης συνταγματικής αναθεώρησης την οποία κατέθεσε το κυβερνών, ισλαμοσυντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), σύμφωνα με Τούρκο κυβερνητικό αξιωματούχο.
Ο υπουργός Δασών και Υδάτων Βεϊσέλ Έρντογλου σημείωσε ότι θα υπάρχουν ένας ή δύο αντιπρόεδροι της χώρας, ως υφιστάμενοι του προέδρου.
«Δεν θα υπάρχει πρωθυπουργός στο νέο σύστημα», δήλωσε ο υπουργός.
«Υπάρχει πρόεδρος και πιθανότατα αντιπρόεδρος, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να υπάρξουν και περισσότεροι του ενός αντιπρόεδροι», πρόσθεσε.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εξελέγη επικεφαλής του κράτους το 2014, επιθυμεί ένα σύστημα με ισχυρές εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όπως το αντίστοιχο των ΗΠΑ.
Το AKP χρειάζεται 330 ψήφους στην Εθνοσυνέλευση των 550 βουλευτών ώστε να θέσει τη συνταγματική αναθεώρηση σε δημοψήφισμα.
Πιθανολογείται ότι το ακροδεξιό, κεμαλικό Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί θα στηρίξει την πρόταση, οδηγώντας σε δημοψήφισμα την άνοιξη του 2017.
«Εκείνο που επιδιώκεται είναι ένα σύστημα όπου η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία θα λειτουργούν διακριτά», δήλωσε ο κ. Έρντογλου.
Σύμφωνα με τον τελευταίο, προεδρικές και βουλευτικές εκλογές δεν θα διεξαχθούν πρόωρα, αλλά το 2019.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, με βάση το νέο σύστημα, θα μπορεί να υπηρετήσει για δύο πενταετείς θητείες, ωστόσο το «ρολόι» θα ξεκινήσει από το μηδέν το 2019, οπότε ο κ. Ερντογάν θα μπορούσε θεωρητικά να μείνει στην εξουσία έως το 2029.
naftemporiki.gr
θαυμάσια. Αν χωριστούν και σε 50 πολιτείες όπως οι ΗΠΑ, τότε θα έχουν κάνει την επιλογή του αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν δύο ειδών προεδρικές δημοκρατίες:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Οι αμιγείς, όπου ο πρόεδρος είναι και πρόεδρος τού υπουργικού συμβουλίου (π.χ. ΗΠΑ, Κύπρος) και
β) Οι μεικτές, όπου ο πρόεδρος και πάλι κυβερνά και εκπροσωπεί διεθνώς το κράτος, αλλά υπάρχει και πρωθυπουργός, πρόεδρος τού υπουργικού συμβουλίου (π.χ. Γαλλία, Ρωσσία).
Και στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις ο πρόεδρος τής δημοκρατίας εκλέγεται από τον λαό (στις ΗΠΑ εκλέγονται οι εκλέκτορες, αυτοί δηλαδή που τελικά εκλέγουν τον πρόεδρο).
Ίσως το σύστημα αυτό, τής προεδρικής δημοκρατίας, με ή χωρίς πρωθυπουργό, να ήταν καλύτερο και για την χώρα μας.
Δυστυχώς, το 1974, ο Κ. Καραμανλής πήγε να συνδυάσει την προεδρική με την προεδρευομένη δημοκρατία, δηλαδή να έχει έναν πανίσχυρο πρόεδρο, όπως στην Γαλλία, αλλά να εκλέγεται από την Βουλή και όχι από τον λαό, όπως στην Γερμανία και τελικά βγήκε ένα νόθο πολίτευμα, το οποίο στην συνέχεια, με συνταγματική αναθεώρηση, ο Α. Παπανδρέου μετέτρεψε σε πρωθυπουργική δημοκρατία.
Θυμούμαι την εποχή που ετοιμαζόταν το Σύνταγμα τού 1974 και ο Καραμανλής είχε δηλώσει ότι θα είναι ... μείγμα γαλλικού και γερμανικού Συντάγματος (!), που είχε κυκλοφορήσει μία ωραία γελοιογραφία, νομίζω τού Μητρόπουλου, που έδειχνε τον Μαύρο να να συνομιλεί με τον Κανελλόπουλο:
Μαύρος: Comprenez-vous?
Κενελλόπουλος: Nichts!