2/10/16

Αυτός Που Διστάζει Είναι Χαμένος Και η Ρωσία Διστάζει

Το κατωτέρω άρθρο του γνωστού μας Αμερικανού Δημοσιολόγου  Δρα Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς είναι προφανές πως έμμεσα απευθύνεται στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά κι’ ο Έλληνας αναγνώστης αν το διαβάσει δεν θα χάσει άδικα τον καιρό του...
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Η ρωσική κυβέρνηση αυταπατήθηκε με την απατηλή πίστη ότι η Ρωσία και η Ουάσιγκτων έχουν κοινό συμφέρον να καταπολεμήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ). Η ρωσική κυβέρνηση μάλιστα αποδέχθηκε την πρόφαση ότι οι διάφορες ομάδες του Ι.Κ. που δρουν υπό διάφορα ψευδώνυμα ήταν «μετριοπαθείς αντάρτες» που θα μπορούσαν να διαχωρισθούν από τους εξτρεμιστές, συμφωνώντας  σε ανακωχές κάθε φορά που βρίσκονταν στα πρόθυρα της νίκης, έτσι που η Ουάσιγκτων μπορούσε να ανεφοδιάσει το Ι.Κ. και να προετοιμάσει την εισαγωγή αμερικανικών και ΝΑΤΟικών δυνάμεων στη σύρραξη.              Η ρωσική κυβέρνηση προφανώς νόμισε επίσης  ότι λόγω του πραξικοπήματος  κατά του Ερντογάν,  στο οποίο αναφέρθηκε εμπλοκή της Ουάσιγκτων, η Τουρκία θα έπαυε να υποστηρίζει τους ισλαμιστές του Ι.Κ. και θα συνεργαζόταν με τη Ρωσία.

Οι Ρώσοι επιθυμούσαν αλλοίμονο  με τόση ζέση -ή ίσως πρέπει να πω με τέτοιο πυρετό-  μια συμφωνία με την Ουάσιγκτων ώστε να ξεγελάσουν τους εαυτούς τους. Αν είναι σωστές οι πληροφορίες του Φίνιαν Κάννιγκαμ ( σημ: γνωστού Ιρλανδού δημοσιογράφου), η Ουάσιγκτων επωφελήθηκε των ρωσικών παροτρύνσεων για κοινή αμερικανο-τουρκική  επιχείρηση κατά του «Ισλαμικού Κράτους» για να εισβάλει στη Βόρεια Συρία, δήθεν για να πολεμήσει το Ι.Κ.

Η Συρία έχει τώρα διχοτομηθεί και οι δήθεν ή ψευτο-μετριοπαθείς αντάρτες μπορούν να ενισχυθούν μέσα στις υπό αμερικανο-τουρκική κατοχή περιοχές και ο πόλεμος κατά της Συρίας να συνεχισθεί  κατά τις επιθυμίες της Ουάσιγκτων. Τα Δυτικά εκπορνευμένα ΜΜΕ θα μεταδίδουν ότι οι αμερικανο-τουρκικές δυνάμεις στις κατεχόμενες περιοχές της Συρίας δεν είναι εισβολείς αλλά δυνάμεις εναντίον του Ι.Κ.

Με αμερικανικά, τουρκικά αλλά, αναμφίβολα, σύντομα και άλλα ΝΑΤΟικά στρατεύματα να πολεμούν στο έδαφος της Συρίας, οι νέο-συντηρητικοί  θα έχουν πολλές ευκαιρίες να προκαλέσουν έναν πόλεμο με τη Ρωσία, από τον οποίον η Ρωσία ή θα αναγκασθεί να υποχωρήσει, ή να απαντήσει βίαια. Στην περίπτωση προεδρικής νίκης του Τραμπ, οι νεοσυντηρητικοί θέλουν να εξασφαλίσουν ότι ο Τραμπ θα βρεθεί μπλεγμένος σε έναν πόλεμο που θα  εμποδίσει έναν διακανονισμό με τη Ρωσία.

Είναι άγνωστο εάν η προσπάθεια του υπουργού Εξωτερικών Τζων Κέρυ  να  διευθετήσει μιαν ανακωχή  στην Συρία ήταν ειλικρινής και υπονομεύθηκε από το Πεντάγωνο και την CIA. Αλλά ασχέτως τούτου, και εάν ο Κέρυ ήταν ειλικρινής, είναι σαφώς ανίσχυρος για  να αναμετρηθεί με τους νεοσυντηρητικούς μια και το υπουργείο του έχει την ευτυχία να είναι στελεχωμένο με την Βικτώρια Νούλαντ και αρκετούς άλλους πολεμοκάπηλους.

Ο Ομπάμα είναι εξ ίσου αδύναμος, γι’ αυτό και οι ολιγάρχες τον διάλεξαν για πρόεδρο. Ένα πρόσωπο χωρίς πείρα και γνώση είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την ολιγαρχία. Οι Αμερικανοί, μαύροι και άσπροι, φιλελεύθεροι πραγματικά πίστευαν πως ένας άπειρος υποψήφιος από το πουθενά, χωρίς δική του οργάνωση, θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Αυτό το αμερικανικό χαρακτηριστικό της ευπιστίας εξηγεί γιατί μια χούφτα νεοσυντηρητικών μπορούν να οδηγούν το κοπάδι προβάτων σε ατέλειωτους πολέμους.

Οι ηλίθιοι Αμερικανοί είναι σε πόλεμο επί 15 χρόνια και οι κρετίνοι ιδέαν δεν έχουν για το τι επιτεύχθηκε. Δεν  έχουν αντιληφθεί οι βλάκες ότι στις δεκαετίες συσσώρευσης αδυναμίας, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τώρα δύο πυρηνικές δυνάμεις, τη Ρωσία και την Κίνα.

Οι Αμερικανοί διδάχθηκαν από τα πορνομίντια, που υπηρετούν το σύμπλεγμα συμφερόντων στρατιωτικών και ασφάλειας, ότι ο πυρηνικός πόλεμος δεν είναι καθόλου διαφορετικός από τον συνηθισμένο πόλεμο. Κοιτάξτε τη Χιροσίμα και τη Ναγκασάκι, δυο στόχους αμερικανικών ατομικών βομβών. Σήμερα, εφτά δεκαετίες αργότερα, οι πολιτείες ανθούν, ώστε πού είναι το πρόβλημα με τα πυρηνικά όπλα;

Οι ατομικές βόμβες που έριξε η Ουάσιγκτων σ’ αυτά τα ανυπεράσπιστα αστικά κέντρα, ενώ η ιαπωνική κυβέρνηση προσπαθούσε να παραδοθεί, ήταν νεροπίστολα σε σύγκριση με τα σημερινά πυρηνικά όπλα. ΄Ενας ρωσικός πύραυλος SS18 εξαφανίζει τα τρία-τέταρτα της πολιτείας της Ν. Υόρκης για χιλιάδες χρόνια.  Φτάνουν πέντε ή έξη από αυτούς τους «Σατανάδες», όπως τους αποκαλούν οι Αμερικανοί στρατιωτικοί, για να εξαφανισθεί όλη η ανατολική ακτή των ΗΠΑ.

Η Ρωσία είχε στα χέρια της μια νίκη για τη Συρία και για τη Δημοκρατία, αλλά από τον Πούτιν έλειψε η αποφασιστικότητα ενός Ναπολέοντα ή ενός Στάλιν. Και άφησε τη νίκη να γλιστρήσει από τα χέρια του, εξ αιτίας φρούδων ελπίδων ότι η Ουάσιγκτων ήταν άξια εμπιστοσύνης. Τώρα μια νίκη Ρωσίας/Συρίας θα απαιτούσε την εκδίωξη Τούρκων και Αμερικανών από τη Συρία.

Εάν η Ρωσία χτυπούσε σκληρά και γρήγορα, θα μπορούσε να πετύχει, χρησιμοποιώντας το ψέμα της Ουάσιγκτων και λέγοντας ότι νόμισε πως οι αμερικανικές και τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις ήταν τρομοκράτες του Ι.Κ., όπως ισχυρίσθηκε η Ουάσιγκτων όταν εσκεμμένα βομβάρδισε μια γνωστή θέση συριακού στρατού.

Εάν η Ρωσία πράγματι εκμηδένιζε την τουρκική και αμερικανική στρατιωτική δύναμη, πράγμα που εύκολα μπορούσε να κάνει, το ΝΑΤΟ θα κατέρρεε, επειδή καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν επιθυμεί να καταστραφεί σε ένα 3ον Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά η Ρωσία δεν θα διαλύσει το ΝΑΤΟ με μιαν αποφασιστική ενέργεια. Οι Ρώσοι δεν θα πολεμήσουν μέχρις ότου  ο πόλεμος τους επιβληθεί  βέβαια και αναπόδραστα. Και τότε θα πληρώσουν ακριβά την αναποφασιστικότητά τους, ριζωμένη στην ανόητη πίστη τους ότι η Ρωσία έχει κοινά στοιχεία με την Ουάσιγκτων.

Το μόνο κοινό που μπορεί να έχει η Ρωσία με την Ουάσιγκτων, της υπαγορεύει να παραδοθεί στην Ουάσιγκτων. Εάν η Ρωσία παραδοθεί, μπορεί να επιτύχει την αποδοχή της από τη Δύση και οι πράκτορες της Ουάσιγκτων, οι Ρώσοι Ατλαντιστές,  θα μπορούν να αναλάβουν την διακυβέρνηση της Ρωσίας, για λογαριασμό της Ουάσιγκτων.

2 σχόλια:

  1. Α) Τό πραγματικό καί καίριο, ἀλλά σχετικῶς ἐπιφανειακό πρὀβλημα, εἶναι τό ὅτι "Τα Δυτικά ... ΜΜΕ θα μεταδίδουν ότι οι αμερικανο-τουρκικές δυνάμεις στις κατεχόμενες περιοχές της Συρίας δεν είναι εισβολείς αλλά δυνάμεις εναντίον του Ι.Κ....".
    Β) Τό βαθύτερο πρόβλημα, εἶναι ἡ ἀβάσιμη πεποίθηση ἤ αἴολη ἐλπίδα : Οἱ Ρώσοι θα πολεμήσουν μόνον ὅταν, " ο πόλεμος τους επιβληθεί βέβαια και αναπόδραστα", ὁπότε, "τότε θα πληρώσουν ακριβά την αναποφασιστικότητά τους, ριζωμένη στην ανόητη πίστη τους ότι η Ρωσία έχει κοινά στοιχεία με την Ουάσιγκτων".
    Γ) ΠΡΑΓΜΑΤΙ, δέν ὑπάρχει τίποτα τό κοινό μεταξύ τῆς προφανοῦς καί διάφανης ὑπευθυνότητας τῆς Ρωσικῆς ἡγεσίας, καί τῆς νεοσατανιστικῆς "ἠθικῆς" τῆς δίγλωσσης "βαθύτερης" (-ναζιστικῆς) ἡγεσίας τῶν ΗΠΑ. Πιό συγκεκριμένα, σέ αὐτόν τόν κόσμο, ἡ ἱστορία τοῦ 19ου καί τοῦ 20οῦ αἰῶνος ἀποδεικνύει, ὅτι ὅποιος ἔχει ἤ νομίζει ὅτι ἔχει τό προβάδισμα στήν τεχνολογία ἐπικρατήσεως ἐπί τῶν ἄλλων, ὄχι μόνο καβαλάει τό καλάμι καί κάνει καταστροφές, ἀλλά τόν ....παίρνει καί τόν σηκώνει.
    Δ) Μέ ἄλλα λόγια, μέ τόν "διάβολο" δέν συζητᾶς, οὔτε ἀμύνεσαι μόνον (διότι δέν θά ἀντέξῃς τελικά στίς παλινωδίες του - αὐτό ἰσχύει καί στίς μεταξύ ἡμῶν καί Τουρκίας σχέσεις). Τί κάνεις; Προλαμβάνεις κυρίως, ὅσο γίνεται πιό ἀποτελεσματικά, ὄχι ὅλες τίς προσβολές του (πολλές φορές αὐτό εἶναι ἀδύνατον, ἐνῶ ἔτσι πολεμᾶς μόνο τά συμπτώματα τῆς νόσου), ἀλλά τούς ὑποδοχεῖς καί τούς ἀναμεταδότες τῆς βουλήσεώς του καί, περαιτέρω, τους ἐκτελεστές τῶν κινήσεών του. Διότι ἀλλιῶς, θά πρέπει ἐσύ ὁ ἴδιος νά βγάλης τό φίδι ἀπό τήν τρύπα, ἐντός ὁλοένα πιό ἐχθρικοῦ περιβάλλοντος.
    Ε) Διότι δυστυχῶς, φαίνεται ὅτι ἡ πολιτική τῶν ΗΠΑ στήν Οὐκρανία καί στήν Συρία, ἐφαρμόζει τό δόγμα τοῦ Χάμπαρντ, ἱδρυτοῦ τῆς Σαηεντόλοτζυ, ὅτι ὁ πόλεμος διεξάγεται (ἐπιφανειακά) στά φανερά, ἀλλά κερδίζεται στά κρυφά - νομίζω, μέ τήν ἔννοια ὅτι χρησιμοποιεῖται τό προσκήνιο, κυρίως ἤ μόνο, ὡς ἁπλό καμουφλάζ, γιά τήν ἐπικράτηση διά τῆς κρυφῆς δράσως στό παρασκήνιο. Ἄρα:
    Στό μέν προσκήνιο, στόν ἀδίστακτο ἀπαντᾶς ἐξ ἴσου, ἤ πάντως ἀντίστοιχα, ἀδίστακτα. Δυστυχῶς! - Τό δέ παρασκήνιο, ὅπου κρίνονται ὅλα, δέν ἀρκεῖσαι νά τό ἐκθέσῃς στή κοινή θέα ὅσο μπορεῖς, ἀλλά διαμορφώνεις καί ἄλλο, δεύτερο παρασκήνιο, δικό σου, ἀνταποκρινόμενο στήν ἀλήθεια, ἄρα ἀξιοπιστώτερο καί τελικά ἐπικρατέστερο.
    Ὅπως ἔπραξε ὁ Σπαρτιάτης Ἀγησίλαος πού προσπάθησε νά καταλύσῃ τό βασίλειο τῶν Περσῶν κινούμενος μέ σπονδές καί ἀξιοπιστία στήν Μικρά Ἀσία, καί πού ὁ μόνος λόγος πού δέν ἐπικράτησε εἶναι διότι πρόλαβε ὁ Πέρσης βασιλεύς (διά τοῦ δικοῦ του παρασκηνίου) νά κινήσῃ τήν Ἀθήνα κατά τῆς Σπάρτης - πρᾶγμα πού δέν θά εἶχε συμβῆ, ἄν ἐξ ἀρχῆς στήν προσπάθεια τοῦ Ἀγησιλάου, εἶχε δοθῆ ἴσο κύρος στήν Ἀθήνα καί δέν εἶχε κινηθῆ μόνη της ἡ Σπάρτη (ἐν προκειμένω, στήν θέση τῆς Ἀθήνας, βάλτε τήν... Κίνα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.