O
Θεόδωρος Καρυώτης (βλ. κείμενό του, παρατίθεται στο τέλος), επί
δεκαετίες επισημαίνει σημαντικά πράγματα που αφορούν τα χωρικά ύδατα,
την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ και τις πρακτικές άλλων κρατών. Ως προ τούτο η
παρουσία του είναι αξιέπαινη για ένα ακόμη λόγο. Εμμένει πεισματικά
στην ανάλυση των αυτονόητων και γνωστών ενώ στο ανύπαρκτο νεοελληνικό
κράτος το οποίο μετά το 1821 δεν κατόρθωσε να είναι σύγχρονο κράτος και
σίγουρα δεν κατόρθωσε να αναπτύξει εθνική στρατηγική το να μιλά κανείς
για τα αυτονόητα και τα πασίδηλα ελκύει επιθέσεις, δολοφονίες χαρακτήρων
και αξιοθρήνητα παραμιλητά. Είναι χρέος κάθε αναλυτή, όμως, να τα
παραβλέπει αυτά, και να στέκεται στις Θερμοπύλες των υψηλής στάθμης και
μη προπαγανδιστικών αναλύσεων. «Μη προπαγανδιστικών», καθότι το να
αναλύσει κανείς τι κάνουν τα υπόλοιπα κράτη δεν είναι προπαγάνδα αλλά
περιγραφή και ερμηνεία. Προπαγανδιστικές είναι εκείνες οι αναλύσεις που
παρακάμπτουν την πραγματικότητα, είναι γεμάτες ιδεολογήματα και
θεωρήματα και παραγνωρίζουν την σημασία τόσο της διεθνούς τάξης όσο και
της ισορροπίας ως προϋπόθεσης σταθερότητας.22/10/16
Π. Ήφαιστος, Πολιτικές όψεις του διεθνούς συστήματος και των διεθνών θεσμών και η εθνική στρατηγική μιας χώρας. Με αφορμή άρθρο του Θ. Καρυώτη.
O
Θεόδωρος Καρυώτης (βλ. κείμενό του, παρατίθεται στο τέλος), επί
δεκαετίες επισημαίνει σημαντικά πράγματα που αφορούν τα χωρικά ύδατα,
την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ και τις πρακτικές άλλων κρατών. Ως προ τούτο η
παρουσία του είναι αξιέπαινη για ένα ακόμη λόγο. Εμμένει πεισματικά
στην ανάλυση των αυτονόητων και γνωστών ενώ στο ανύπαρκτο νεοελληνικό
κράτος το οποίο μετά το 1821 δεν κατόρθωσε να είναι σύγχρονο κράτος και
σίγουρα δεν κατόρθωσε να αναπτύξει εθνική στρατηγική το να μιλά κανείς
για τα αυτονόητα και τα πασίδηλα ελκύει επιθέσεις, δολοφονίες χαρακτήρων
και αξιοθρήνητα παραμιλητά. Είναι χρέος κάθε αναλυτή, όμως, να τα
παραβλέπει αυτά, και να στέκεται στις Θερμοπύλες των υψηλής στάθμης και
μη προπαγανδιστικών αναλύσεων. «Μη προπαγανδιστικών», καθότι το να
αναλύσει κανείς τι κάνουν τα υπόλοιπα κράτη δεν είναι προπαγάνδα αλλά
περιγραφή και ερμηνεία. Προπαγανδιστικές είναι εκείνες οι αναλύσεις που
παρακάμπτουν την πραγματικότητα, είναι γεμάτες ιδεολογήματα και
θεωρήματα και παραγνωρίζουν την σημασία τόσο της διεθνούς τάξης όσο και
της ισορροπίας ως προϋπόθεσης σταθερότητας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Στην διεθνή πολιτική όπου η πολιτική ηθική είναι μηδενική το κύριο νόμισμα είναι η ισχύς και όταν ένα κράτος δεν κατέχει επαρκεί ισχύ είτε ζημιώνεται βαθύτατα είτε θανατώνεται κυριαρχικά"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιτική ηθική?
Η παγκόσμια ιστορία από την εποχή των σπηλαίων, πριν καν την εμφάνιση των Εθνών κρατών, είναι μια διαρκής ανηθικότητα.Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν από την ανηθικότητα.
Πολιτική (απαραίτητο κομμάτι της οποίας εκτός όλων των άλλων είναι και η σύγκρουση) υπάρχει από την ώρα που υπήρξαν οι πρώτες ομάδες/σύνολα ανθρώπων που οργανώθηκαν και λειτούργησαν με ένα μόνο κριτήριο:
Το συμφέρον της ομάδας
Ηθικό ή ανήθικο πάνω απ' ολα το συμφέρον της ομάδας για την επιβίωση και ανάπτυξη της.
Μια "παλιά καραβάνα" που ξεκίνησε ως νεαρός από το γραφείο (1942-1945) και αργότερα της Τασίας(1947 - σήμερα), με μεγάλη εμπειρία ειδικά στα θέματα του Ειρηνικού και ακόμα περισσότερο γνωρίζοντας όσο κανένας άλλος το θέμα της Κορέας έγραφε στα βιβλία του και δίδασκε στην καλύτερη ακαδημία του πλανήτη:
P = (C + E + M) x (S + W)