Η ενδοστρατηγική των Κούρδων - Γιατί δεν είναι προδότης ο Μπαρζανί

του Σάββα Καλεντερίδη

Τις 23 Αυγούστου 2016, μια μέρα πριν την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία, επισκέφθηκε την Άγκυρα ο Μεσούτ Μπαρζανί, πρόεδρος της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης, όπως ονομάζεται επίσημα το αυτόνομο κουρδικό κράτος που λειτουργεί στο βόρειο Ιράκ, με συνταγματική κατοχύρωση από το 2005.

Ο Μεσούτ Μπαρζανί είναι γιος του Μολά Μουσταφά Μπαρζανί, ιστορικού ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ, ιδρυτή του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΔΚΚ).

Γενικός γραμματέας του ΔΚΚ ήταν ο Τζελάλ Ταλαμπανί, ο οποίος μετά το θάνατο του Μολά Μουσταφά, αποχώρησε από το ΔΚΚ και ίδρυσε την Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν (ΠΕΚ).

Οι Μπαρζανί και το ΔΚΚ εκφράζουν κυρίως του Κούρδους που μιλούν τη γλώσσα μπαντινί ή κουρμάντσι, ενώ ο Ταλαμπανί και η ΠΕΚ εκείνους που μιλούν τη σοράνι.

Οι πρώτοι κατοικούν στην περιοχή Ντόχουκ και κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, οι δεύτεροι στη Σουλεϊμανίγια και σε περιοχές που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με το Ιράν.

Αυτοί οι δύο ηγέτες με τα κόμματά τους, μαζί με τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και το ΡΚΚ, εκφράζουν μεγάλο μέρος των κουρδικών πληθυσμών σε Ιράκ, Συρία και Τουρκία. Στους Κούρδους του Ιράν ασκεί επιρροή το ΡΚΚ αλλά και τα άλλα κόμματα, μαζί με το ιρανικό ΔΚΚ.

Η κάθε μια κουρδική συνιστώσα είναι υποχρεωμένη, για λόγους γεωπολιτικούς, να διατηρεί καλές σχέσεις με κάποια από τις γύρω χώρες.

Για παράδειγμα, το ΔΚΚ διατηρούσε παραδοσιακά καλές σχέσεις με τις κυβερνήσεις της Βαγδάτης και της Άγκυρας, η ΠΕΚ με την Τεχεράνη και το ΡΚΚ με τη Δαμασκό, επωφελούμενα όλα τα κόμματα τις αντιθέσεις που υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και μεταξύ των χωρών που «φιλοξενούν» κουρδικούς πληθυσμούς.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα πολύ γενικό πλαίσιο της λεγόμενης ενδοστρατηγικής των Κούρδων, την οποία για να αναλύσει κανείς, χρειάζεται να γράψει ένα ογκώδες βιβλίο.

θυμίζει κάτι από το Αγγλικό, Γαλλικό και Ρωσικό κόμμα των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων της Ελλάδας.

Όμως, παρά τα παραπάνω, οι Κούρδοι, η ηγέτες των τριών προαναφερθεισών ηγεσιών, έχουν συμφωνήσει σε γενικές γραμμές στην εθνική στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουν, για την εθνική τους ολοκλήρωση.

Γιατί τα γράφουμε αυτά;

Για όσους βιάστηκαν να κατηγορήσουν τον Μπαρζανί για τη στάση που τηρεί απέναντι στους Κούρδους της Ροζάβα και για την επίσκεψή του στην Άγκυρα, τις 23 Αυγούστου, όπου ενημερώθηκε για την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία.

Δεν δικαιολογούμε κανέναν, απλά να σημειώσουμε ότι η Αυτόνομη Διοίκηση του Κουρδιστάν του β. Ιράκ, είναι ένα εξαρτημένο κράτος από την Άγκυρα, αφού για να επιβιώσει είναι υποχρεωμένο να εξάγει το πετρέλαιό του μέσω Τουρκίας, άρα να έχει καλές σχέσεις με τις κυβερνήσεις της Άγκυρας.

Γι’ αυτό λέμε ότι είναι μείζονος σημασίας η δημιουργία του Κουρδικού Διαδρόμου στη Ροζάβα, γιατί μέσω αυτής οι Κούρδοι θα αποκτήσουν την πραγματική τους ανεξαρτησία.