Η συνέντευξη δόθηκε κοντά στο πεδίο της 3ημερης επικής Μάχης που διδάσκεται στην Βρετανική Στρατιωτική Ακαδημία ως η πιο άνιση Μάχη της Νεώτερης Ιστορίας.
Η συνέντευξη δόθηκε στην Δημοσιογράφο του ΡΙΚ ΕΝΑ κα Αίμιλη Μιχαήλ, η οποία είναι συνδημιουργός και του εξαιρετικού ντοκυμανταίρ "ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ", που παρουσίασε την Θυσία της 181 ΜΠΠ και της 191 ΠΟΠ παρά το Συχαρί κατά την εκεχειρία μεταξύ Αττίλα Ι & ΙΙ.
Συντελεστές: Αιμίλη Μιχαήλ, Αλεξία Μουταφίδου, Λίζα Πετρίδου, Νίκος Γιαννούλας, Λευτέρης Σωτηρίου. Με τη συμβολή του ιστορικού ερευνητή Κωνσταντίνου Δημητριάδη, επιμελητή του βιβλίου με την μαρτυρία του Π. Σταυρουλόπουλου.
Διαβάστε και αισθανθείτε υπερηφάνεια για τους προδομένους ήρωες του Έθνους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την περιγραφή του Καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη, ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974. ΑΤΤΙΛΑΣ-1 ΚΑΙ ΑΤΤΙΛΑΣ-2. ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΑΡΑΜΙΛΟΥ ΗΡΩΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ, http://skeftomaste-ellhnikagr.blogspot.gr/2009/07/1974.html
..........
Τις παραμονές του Αττίλα-2 το μεγαλύτερο μέρος της ΕΛΔΥΚ βρέθηκε σε χώρους διασποράς του στρατοπέδου και πολύ κοντά σε αυτό. Στις 13 Αυγούστου συμπτύχθηκε προς το χωριό Λακατάμια. Στο στρατόπεδο παρέμειναν τρείς, κατ ͐ άλλους δύο, λόχοι, υπό τον Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο. .....
Στις 15 Αυγούστου, πήγε σχεδόν μεσημέρι και οι τούρκοι δεν μας ενόχλησαν. Κατά τις 11.00 άρχισε η επίθεση τους, πιο οργανωμένη από τις άλλες.
Ανάμεσα στα άρματα εκινείτο το πεζικό και προπορευόταν ένας αξιωματικός, ο οποίος έδιδε τα παραγγέλματα με μία σφυρίχτρα.
Σφύριζε, ξεκινούσανε. Ξανασφύριζε σταματούσανε.
Μας έκανε εντύπωση ότι επετιθεντο αφύλακτοι, γι αυτό και είχαν φοβερές απώλειες. . Εφθασαν πολύ κοντά μας και εμείς είχαμε διαταγή από τον λοχαγό Σταυριανάκο να τους αφήσοτμε να πλησιάσουν και μετά να κτυπήσουμε.
Είχαμε και κάποια κάλυψη από το Πυροβολικό, υπήρχε ένας Κύπριος ανθυπολοχαγός, ο Κίτρου, που έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες να μας υποστηρίξει. Έπεσε λοιπόν ένα βλήμα του Πυροβολικού ακριβώς μέσα στην μπούκα του προπορευόμενου άρματος, που σταμάτησε. Όσοι ήταν μέσα σκοτώθηκαν. Τα υπόλοιπα τρία ανέστρεψαν και οπισθοχώρησαν. Οι τούρκοι δεν ήταν προετοιμασμένοι για οπισθοχώρηση και τα έχασαν>>.
Τότε ακούσαμε τον Λοχαγό Σταυριανάκο μέσα από το όρυγμα του, που φώναξε:
- Ρε ! Είσαστε άντρες;
- Ναί ! απαντήσαμε όλοι μαζί.
Και διέταξε έφοδο.
Εμείς ήμασταν 33 άτομα. Βάλαμε ξιφολόγχη, βγήκαμε έξω και τους κυνηγήσαμε σε μία ευθεία. Κάποιοι από τους τούρκους πέρασαν τον δρόμο και διέφυγαν.
Οι περισσότεροι, περίπου 100, κρύφτηκαν πίσω από ένα υδραγωγείο. Έβγαζαν το κεφάλι τους σιγά σιγα και προσπαθούσαν να διασχίσουν τον δρόμο. Όποιοι πέρασαν, γλίτωσαν. Κάποια στιγμή επεχείρησαν να βγουν όλοι μαζί. Στήσαμε τα πολυβόλα και τους θερίσαμε. Ανέβηκε το ηθικό μας. Μας συγκίνησε ότι αυτό έτυχε την ημέρα της Παναγίας.
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ αν θελουμε να εχουμε μελλον σαν λαος κυριοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή