Συνέντευξη με τον Αμπντ Σαλάμ Αλί
ВЗГЛЯД: Κ. Αλί, δεν έχετε την αίσθηση ότι η Μόσχα, η Ουάσιγκτον, η Άγκυρα και η Δαμασκός ήδη έχουν σιωπηρά συμφωνήσει για την κατανομή των σφαιρών επιρροής στη χώρα;
Αμπν Σαλάμ Αλί: Στην πραγματικότητα, η Συρία είναι ήδη χωρισμένη σε σφαίρες επιρροής διαφορετικών δυνάμεων. Το έδαφος που ελέγχει το συριακό καθεστώς βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Οι Τούρκοι, αντιστοίχως, έχουν επιρροή ταυτοχρόνως και στο Ισλαμικό Κράτος και στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και στο Μέτωπο Αλ-Νούσρα (που μετονομάστηκε σε Μέτωπο Φατάχ ας Σαμ). Οι Κούρδοι προσπαθούν να παραμείνουν σε ίση απόσταση τόσο με τη Ρωσία όσο και τις ΗΠΑ.
Μετά την εισβολή της Τουρκίας, τι σχεδιάζουν να κάνουν το επόμενο διάστημα οι Κούρδοι της Συρίας;
Το πιθανότερο είναι, τώρα που μιλάμε, η στρατιωτική ηγεσία του συριακού Κουρδιστάν να επεξεργάζεται ένα σχέδιο αντιμετώπισης της τουρκικής εισβολής. Το μόνο που εγώ μπορώ να πω είναι ότι εμείς είμαστε κατηγορηματικά εναντίον της ανάμειξης της Άγκυρας στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι εδώ υπάρχει παραβίαση της κρατικής κυριαρχίας της Συρίας. Επίσης μας ενοχλεί το γεγονός ότι ούτε ένας εκπρόσωπος της διεθνούς κοινότητας έως τώρα δεν έχει προβεί σε μια απερίφραστη καταδίκη των τουρκικών ενεργειών, περιοριζόμενοι όλοι μόνον σε εκδήλωση ανησυχίας. Πράγματι, δημιουργείται η αίσθηση ότι η Τουρκία δρα σε συμφωνία με τις κορυφαίες παγκόσμιες δυνάμεις. Σε τι συνίσταται αυτή η συμφωνία δεν μπορώ να το γνωρίζω.
Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση;
Μπορώ να πω μόνο ένα πράγμα: τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, η Δύση ώθησε τη Τουρκία να χαλάσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Τότε η τουρκική αεροπορία κατέρριψε το ρωσικό Su-24. Αυτό είχε βαρύτατες οικονομικές και πολιτικές συνέπειες για τη Τουρκία. Τώρα τον Ερντογάν κάποιος τον παρώθησε σε εισβολή στη Συρία. Ο τουρκικός στρατός απελευθέρωσε την πόλη Τζαραμπλούζ, την δεν μπορούσε να το κάνει από το 2013, και μάλιστα το πέτυχε ουσιαστικά χωρίς μάχη. Για το ότι έγινε τόσο ύποπτα γρήγορα αυτή η «απελευθέρωση», έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι το όλο πράγμα ήταν «θέατρο». Οι ισλαμιστές έκοψαν τα γένια τους και αυτομόλησαν στους «μετριοπαθείς» [της αντιπολίτευσης]. Ωστόσο, στη συριακή γη ίσως μπορείς να μπεις μόνος σου, αλλά από εκεί δεν μπορείς να βγεις μόνος σου. Θεωρώ, ότι αυτή η απόφαση θα έχει συνέπειες και για τη Τουρκία.
Ο Τζο Μπάιντεν είναι πρωτίστως πολιτικός. Όταν βρέθηκε στη Τουρκία, απέστειλε τελεσίγραφο προς τους Κούρδους της Συρίας, να μη διασχίσουμε τον Ευφράτη. Αλλά την ίδια ώρα, η Ουάσιγκτον εκ νέου δήλωσε την υποστήριξή της στην «Δημοκρατική Ένωση», και τώρα λαμβάνει χώρα κοινή προετοιμασία για την απελευθέρωση της Ράκκα από τους μαχητές του ΙΚ. Επιπλέον, ο στρατός της «Δημοκρατικής Ένωσης» σε συμφωνία με τις ΗΠΑ απελευθέρωσαν πριν από μια εβδομάδα την πόλη Μανμπιντζ από το ΙΚ, παραδίδοντας τη διοίκηση στο Συμβούλιο της πόλης.
Πρόσφατα, στρατιωτικές σας μονάδες, για πρώτη φορά σ’ αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο, συγκρούστηκαν στρατιωτικά με τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις, αν και προηγουμένως τους θεωρούσατε συμμάχους στον αγώνα εναντίον του ΙΚ. Αυτό συνέβη στην πόλη Χασάκα. Τώρα, έπειτα από την είσοδο του τουρκικού στρατού, δεν πλήθυναν πολύ οι εχθροί σας; Υπ’ αυτές τις συνθήκες, δεν επιθυμείτε να τα βρείτε τουλάχιστον με τον Άσαντ;
Ο Άσαντ νόμισε ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις – στις οποίες συμμετέχουν όχι μόνον Κούρδοι αλλά και Άραβες, όπως επίσης και εκπρόσωποι διαφόρων λαών της βορείου Συρία- είχαν εξαντληθεί κατά τη διάρκεια των σκληρών μαχών με το ΙΚ, και αποφάσισε να δοκιμάσει τις αντοχές μας, αποκτώντας τον έλεγχο της Χασάκα. Σημειώνω ότι για πρώτη φορά στα πέντε χρόνια ο Άσαντ χρησιμοποίησε εναντίον των Κούρδων την πολεμική του αεροπορία. Ωστόσο, πήρε την κατάλληλη απάντηση. Εάν δεν παρενέβαινε η Ρωσία μάλλον θα έχανε τον έλεγχο της Χασάκα.
Αυτό μας κάνει να υποπτευόμαστε ότι η Τουρκία, τώρα, επίσης δρα έχοντας κάνει κάποια συμφωνία με τον Άσαντ. Σύμφωνα με πληροφορίες μου, ένας από τους υψηλόβαθμους Τούρκους υπηρεσιακούς παράγοντες συναντήθηκε νωρίτερα με εκπροσώπους της κυβέρνησης στη Δαμασκό. Ωστόσο, οι Κούρδοι της Συρίας έχουν αρκετές δυνάμεις για αντέξουν τόσο απέναντι στο ΙΚ, όσο και απέναντι στον Άσαντ και τη Τουρκία. Τι θα συμβεί περαιτέρω θα το δείξει ο χρόνος.
Γνωρίζετε τι σκέφτεται για τα πρόσφατα γεγονότα ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος σε τουρκική φυλακή;
Ο Οτσαλάν, αναμφίβολα, όπως και πριν διαθέτει μεγάλο κύρος μεταξύ των Κούρδων της Συρίας. Όμως, δεν μου είναι γνωστό τι σκέφτεται για τα τεκταινόμενα. Ήδη εδώ και δύο χρόνια οι τουρκικές αρχές δεν επιτρέπουν την επίσκεψη ούτε των συγγενών του, ούτε των δικηγόρων, δεν υπάρχει η οποιαδήποτε επαφή.
Συνέντευξη με τον Ροντί Οσμάν
ВЗГЛЯД: Κ. Οσμάν, προηγουμένως και εσείς και η Ρωσία επανειλημμένως κατηγορήσατε την Άγκυρα για συνεργασία με το ΙΚ. Αλλά ο τουρκικός στρατός τώρα εισήλθε στη Συρία και ήδη φαίνεται σαν άρχισε να πιέζει το ΙΚ. Πιστεύετε ότι έχει αλλάξει η κατάσταση;
Ροντί Οσμάν: Μα αν οι μαχητές του ΙΚ δεν ήσαν σύμμαχοι του Ερντογάν, θα ήταν ποτέ δυνατόν να αφήσουν να καταληφθεί η Τζαραμπλούζ μέσα σε λίγες ώρες; Δεν θα ήταν δυνατό! Η Αμερική και άλλοι πρέπει να αντιληφθούν τις κρυφές σκέψεις του Ερντογάν. Εμείς παραμένουμε σταθεροί στον αγώνα μας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και μέχρι τέλους θα το πολεμούμε. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δει αυτή την αλήθεια. Όσο θα υπάρχει ο εκεί ο Ερντογάν το ΙΚ δεν θα φύγει.
Τι επιδιώκει λοιπόν ο Ερντογάν; Μέχρι στιγμής, οι τουρκικές αρχές δήλωσαν ότι θέλουν τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας για τον πληθυσμό της Τζαραμπλούζ.
Ο σκοπός του Ερντογάν είναι η κατάκτηση τμήματος του εδάφους της βόρειας Συρίας και η εγκατάσταση εκεί των υποστηρικτών του. Αυτή η εισβολή επιβεβαιώνει ότι ο Ερντογάν θέλει να πραγματοποιήσει το όραμά του για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο Ερντογάν, του οποίου τα χέρια είναι βουτηγμένα στο αίμα του συριακού λαού, δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως υπερασπιστής του, γιατί αυτός είναι ο υποστηρικτής της βίας και του τρόμου. Η εισβολή αποτελεί παραβίαση της κυριαρχίας της Συρίας. Η δράση των Τούρκων είναι ένα είδος εκδίκησης προς την «Ένωση των Δημοκρατικών Δυνάμεων» στην πόλη Μανμπίτζ, για το ότι πρόσφατα εξεδίωξαν από την πόλη τους μαχητές του ΙΚ, τους συμμάχους της Τουρκίας.
Πριν την έναρξη της επιχείρησης, η Τουρκία ενημέρωσε σχετικά τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, το Ιράν και άλλα μέλη της διεθνούς κοινότητας. Ωστόσο υπήρξαν αναφορές για το ότι διάφορε χώρες διεκδικούν διαφορετικές σφαίρες επιρροής στη Συρία. Θεωρείτε ότι στο τέλος του πολέμου θα διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας;
Οι διεθνείς δυνάμεις θα πρέπει να πάρουν θέση απέναντι στα σχέδια του Ερντογάν, ο οποίο καταλαμβάνει ξένο έδαφος. Στη Ρωσία, η οποία δεν επιθυμεί τον εμφύλιο πόλεμο, θέλουμε να πούμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια μπορέσαμε να δημιουργήσουμε ένα δημοκρατικό και δίκαιο σύστημα. Στην κοινωνία μας γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα και οι ελευθερίες όλων των πολιτών, και είναι σεβαστά τα δικαιώματα των γυναικών. Κι αυτό μπορεί να είναι απάντηση στο ερώτημα για την επίλυση της συριακής κρίσης. Τα σύνορα της Συρίας πρέπει να διατηρηθούν ως έχουν. Εμείς, σε καμία περίπτωση, δεν θα επιτρέψουμε η βόρεια Συρία να μεταβληθεί σε δεύτερη Κύπρο, ώστε οι τουρκικές αρχές να εγκαταστήσουν εκεί τρομοκράτες. Γιατί δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους και των άλλων εγκληματικών συμμοριών.
Ποιος βλέπετε να είναι στο μέλλον ο ρόλος των φιλότουρκων ανταρτών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού;
Υπ’ αυτήν την ονομασία, Ελεύθερος Στρατός, βρίσκονται οι τρομοκρατικές δυνάμεις που είναι σύμμαχοι του Ερντογάν: Μέτωπο Αλ Νούσρα, Αχράρ αλ Σαμ, Σουλτάν Μουράτ, Νουρ Ελ Ζένγκερ, Τζεις αλ Φατχ. Οι δικοί τους μαχητές είναι που εισέβαλαν στη Τζαραμπλούς. Δεν μπορούμε να μην λέμε ότι αυτές οι δυνάμεις είναι εξτρεμιστικές. Οι ίδιοι ήταν που προηγουμένως πολεμούσαν στο Αφρίν, στα προάστια του Χαλεπιού, στη συνοικία Σεΐχ-Μαχσούντ. Και επίσης, τον Απρίλιο αυτού του χρόνου αυτοί έκαναν χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Είναι πιόνια στα χέρια του Ερντογάν, θέλει να τους τοποθετήσει μεταξύ των καντονιών Αφρίν και Κομπάνι γα να δημιουργήσει την ουδέτερη ζώνη.
Πώς σκοπεύετε να δράσετε στη συνέχεια;
Δεν είμαστε υπέρμαχοι του πολέμου και ποτέ δεν τον υποστηρίξαμε. Αλλά για να υπερασπιστούμε τον λαό, το έδαφος της Ροτζάβα, τα βόρεια σύνορα της Συρίας, θα πολεμήσουμε μέχρι τέλους. Βρισκόμαστε στη δική μας γη. Η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα να περνά τα σύνορα της Συρίας και να αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας.
*Τις συνεντεύξεις πήραν οι δημοσιογράφοι Μαρίνα Μπαλτάτσεβα και Νικίτα Γκολομπόκωφ.
ΠΗΓΕΣ: http://www.vz.ru/world/2016/8/26/828832.html και http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/
http://www.defence-point.gr/news/?p=159230
Ναι η ΤΟυρκια δεν εχει δικαιωμα να επεμβαινει εκτος των συνορων της,ουτε να δημιουργουν καταστασεις βορειας Κυπρου,αλλα κατι τετοιο κανουν οι Κουρδοι στην Συρια
ΑπάντησηΔιαγραφήναι,ο Μπαιντεν,ειναι πολιτικος,ας δουμε τι απαντησε πριν λιγες μερες,η υπευθυνη τυπου του Πενταγωνου,για το θεμα των Κουρδων,απο 2.26 εως 4.2
και 4.50 μεχρι τελους τι δηλωσε ο Kani Xulam:
https://www.youtube.com/watch?v=mNYKm1Gidf8
Ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Οι Κούρδοι πολεμούν και αυτό θα τους δώσει τ' ανάλογα αποτελέσματα. Όσον αφορά την Κύπρο θα συνιστούσα την δημοσίευση του παρακάτω καθώς αποτελεί ότι θετικότερον θα μπορούσε να αναγνωσθεί εσχάτως εν σχέσει με οποιοδήποτε εθνικό θέμα του έθνους μας. Διαβάστε το παρακάτω κείμενο και θα καταλάβετε ότι εδώ στην Κύπρο υπάρχει μια φλόγα ελληνική που καίει πιο δυνατά από οπουδήποτε αλλού στον ελληνικό χώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσιευμένο εδώ
Λοκατζή ανθυπολοχαγού Αντώνη Αντωνίου, η μνήμη αγήρως
Posted on 27/08/2016 by ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ
Στο Μουσείο το διατρητο από τις τουρκικές σφαίρες πουκάμισό του
ΣΕ μια πολύ συγκινητική και μεστή εθνικών νοημάτων τελετή στο οίκημα του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, στη Λευκωσία, την Πέμπτη 25.8.2016, η Κυριακή Αντωνίου, μητέρα του ηρωικώς πεσόντος κατά την τουρκική εισβολή 20χρονου ανθυπολοχαγού της 33ης Μοίρας Καταδρομών Αντώνη Αντωνίου, παρέδωσε στον Σύνδεσμο το διάτρητο από τουρκικές σφαίοες χιτώνιο (πουκάμισο) του γιου της. Το ανεκτίμητης αξίας αυτό εθνικό κειμήλιο θα φυλάσσεται στο Μουσείο Αγώνων Καταδρομών, μαζί με τα υπόλοιπα ιστορικά αντικείμενα, ως ιερά σύμβολα, για να θυμίζουν στις επερχόμενες γενιές τους σκληρούς αγώνες των παιδιών του κυπριακού Ελληνισμού να αποκρούσουν τον βάρβαρο Αττίλα. Αλλά, και ως διαχρονική υπόμνηση του χρέους όλων μας να μην παύσουμε ποτέ αγωνιζόμενοι να μην μυανθεί από τους απίστους η αιματοβαμμένη κυπριακή γη και να χάσει την ελληνικότητά της.
ΤΟ ΧΙΤΩΝΙΟ, βρέθηκε 36 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή σε ομαδικό τάφο, όπως ακριβώς το φορούσε ο γενναίος ανθυπολοχαγός. Διατηρείται σε άριστη ΣΦΑΙΡΕΣκατάσταση, με εμφανή στην ραχιαία του περιοχή τις οπές από τη βροχή των τουρκικών σφαιρών, που δέχτηκε ο Αντωνίου. Ο ήρωας, που παρέμεινε στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων μας μέχρι την ημέρα που έγινε η εκταφή και η ταυτοποίηση των οστών του, ενταφιάστηκε με τιμές στη γενέτειρά του Πελέντρι, όπου αργότερα ανοικοδομήθηκε και το μνημείο του, το οποίο κοσμεί την ηρωική κοινότητα της Πιτσιλιάς.
Η ΠΑΡΑΛΑΒΗ του χιτωνίου έγινε από την ηγεσία του Παγκύπριου Συνδέσμου
Εφέδρων Καταδρομέων, με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Μάκη Οικονομίδη. Προηγήθηκε απονομή τιμητικής πλακέτας-αναθήματος του Συνδέσμου στηn στην ηρωομάνα Κυπριακούλα, τα δάκρυα της οποίας δεν σταμάτησαν στιγμή να διατρέχουν το πρόσωπό της. Γιατί, στα σίγουρα, ζούσε την ώρα εκείνη νοερά τον Αντώνη της και αισθανόταν περηφάνια για τη θυσία του. Έχυσε το αίμα του για την πατρίδα ο Αντώνης και άφησε αρραβώνα με την ιστορία το χιτώνιό του. Τιμή και καμάρι για όλη του τη συγγένεια, που ήταν παρούσα στην τελετή ο ηρωικός χαμός του. Με μόνο απόντα, δυστυχώς, τον πατέρα του Χριστόδουλο, τον οποίο ο πόνος για τον αγνοούμενο γιο οδήγησε στο μνήμα δέκα χρόνια μετά από τη θυσία του, σε ηλικία μόλις 56 χρονών. Στις 17 μάλιστα του Γενάρη, ημέρα της ονομαστικής γιορτής του παιδιού του!
ΕΥΛΑΒΕΙΣ τιμητές της θυσίας του Αντωνίου και παρόντες στην τελετή, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Άμυνας, ο αρχηγός και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί τη Εθνικής Φρουράς, ο διοικητής Καταδρομών Κύπρου, ο διοικητής της ΕΛΔΥΚ, εκπρόσωπος της Αστυνομίας και πολλοί άλλοι. Είχαν την ευκαιρία όλοι αυτοί να σφίξουν το χέρι της ηρωομάνας Κυριακούλας και να τη διαβεβαιώσουν ότι ο Αντώνης της και οι άλλοι πεσόντες και εν ζωή συμπολεμιστές τους, υπόρξαν «πολλώ κάρρονες» των Μαραθωνομάχων και Σαλαμινομάχων, των νεκρών της Πίνδου και του Ρούπελ, των θυσιασθέντων και απαγχονισθέντων παιδιών της θρυλικής ΕΟΚΑ και ότι και οι ίδιοι είναι αποφασισμένοι «να φυλάξουν Θερμοπύλες».
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν άριστος σε όλα ο Αντώνης
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ γεννήθηκε στο Πελέντρι στις 29 Μαΐου 1954 και ήταν το πρώτο παιδί του ζεύγους Χριστόδουλου και Κυριακής Αντωνίου. Είχε ακόμα έναν αδελφό και δύο αδελφές. Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό του χωριού του, φοίτησε στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Λεμεσού με άριστα στα λογιστικά. Τον Ιούλιο του 1973 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά, επιζητώντας εθελοντικά να υπηρετήσει την πατρίδα από την τιμημένη έπαλξη των μονάδων καταδρομών. Επιλέγηκε ως δόκιμος αξιωματικός και, μετά την εκπαίδευσή του στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού και, στη συνέχεια, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου Πολέμου την Θεσσαλονίκη, επέστρεψε ως δόκιμος ανθυπολοχαγός στην Κύπρο, έτοιμος να υπερασπιστεί τα εδάφη της πατρίδας, Δεν άργησε να κληθεί στο καθήκον. Στις 20 Ιουλίου 1974, την αποφράδα εκείνη ημέρα, ο Αντωνίου βρέθηκε να υπεραμύνεται του πάτριου εδάφους στη φλεγόμενη περιοχή της τουρκικής απόβασης, στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας. Στις 22 Ιουλίου θεάθηκε για τελευταία φορά να πολεμά με την ομάδα του με αυταπάρνηση, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον χώρο της απόβασης.
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ, μαζί με τους συντρόφους του, έδωσαν σκληρή μάχη. Κατά την τακτική αποχώρηση από τον χώρο της εισβολής, εγκλωβίστηκε μαζί με άλλους συντρόφους του σε χαράδρα. Προσπαθώντας να διασπάσουν τον ασφυκτικό κλοιό του εχθρού, τα παλικάρια του ανθυπολοχαγού Αντωνίου έδωσαν άνιση μάχη μέσα σε μια πραγματική κόλαση. Έκτοτε, το όνομά του ήταν μεταξύ των αγνοουμένων. Οι γονείς και τ’ αδέλφια του, για 36 συνεχή χρόνια μάταια προσπαθούσαν να μάθουν για τον δικό τους άνθρωπο. Όμως, τον Φεβρουάριο του 2010 η Ερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους έβαλε τέλος στα δραματικά ερωτήματα της οικογένειας. Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο δίπλα στο γήπεδο του Γυμναστικού Συλλόγου «Πράξανδρος» της μαρτυρικής Κερύνειας. Μετά από 37 χρόνια, στις 28 Φεβρουαρίου 2010, τα ιερά οστά του ήρωα ανθυπολοχαγού επέστρεψαν στη γενέτειρα γη. Με τιμές ήρωα, στις 8 Σεπτεμβρίου 2013, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τέλεσε τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του.
Χαλασμός κόσμου, κόλαση, θάνατος!..
ΜΕ ΒΑΣΗ το Πολεμικό Ημερολόγιο της 33ης Μοίρας Καταδρομών της 22ας και 33ης Ιουλίου 1974, οι Τούρκοι συνέχιζαν κατά το διήμερο αυτό τις προσπάθειές τους για την ενίσχυση του προγεφυρώματος, το οποίο δημιούργησαν στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Παράλληλα, συνεχίζονταν στη διάρκεια της ημέρας οι αεροπορικές επιδρομές εναντίον διαφόρων στόχων, όπως και η μεταφορά με ελικόπτερα στρατευμάτων και εφοδίων στη διάβαση Αγύρτας. Η 33η Μοίρα βρισκόταν ανασυγκροτημένη σε χώρο διασποράς κοντά στο στρατόπεδό της. Και το Ημερολόγιο συνεχίζει:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Την έκτην πρωινήν της 22ας Ιουλίου, με προσωπική διαταγή του διοικητού της Διοίκησης Καταδρομών προς τον λοχαγό του 31ου Λόχου Κρούσεως Νικόλαον Κατούντα, τη παρουσία του εκτελούντος χρέη διοικητού της Μοίρας, οι καταδρομείς του Λόχου επιβιβάστηκαν δύο οχημάτων και ανεχώρησαν με προορισμόν τον Άγιον Γεώργιον Κυρηνείας. Αποστολή, η πλαισίωση των ΠΑΟ 106 χιλιοστών του 120 ΛΒΟ (Λόχου Βαρεών Όπλων) και επιθετική κίνησις δι’ εξουδετέρωσιν δύο εχθρικών αρμάτων Μ-48, που πληροφορίες ανέφεραν ότι ευρίσκοντο στην περιοχή.
»Καταφθάνοντας ο 31ος Λόχος Κρούσεως στον χώρο επιχειρήσεων, διεπίστωσε πως τα ΠΑΟ 106 χιλ. ήσαν τα πλείστα κατεστραμμένα, εις δε τα εναπομείναντα δεν υπήρχαν χειρισταί. Τα δύο άρματα Μ-48 εβλήθησαν και κατεστράφησαν υπό των ελαχίστων αντιαρματικών 2.36 χιλιοστών, που διέθετε η Μοίρα. Ομοίως εβλήθη και υπέστη αοβαράν φθοράν το τουρκικόν Πεζικόν. Ο λοχαγός Νικόλαος Κατούντας ανάφερει εις Διοίκησιν Καταδρομών δια του σταθμού ασυρμάτου, περί των πυρών του τουρκικού στόλου, περί υπάρξεως και ετέρων αρμάτων μάχης στον χώρο, αλλά και περί προσπαθείας αποβιβάσεως και άλλων αρμάτων μάχης εκ πέντε αρματαγωγών εις την περιοχήν «Πέντε Μίλι». Εις απόστασιν δε 500 μέτρων εις τα νώτα του 31ου Λόχου, ανευρέθησαν τουρκικές πλαστικές λέμβοι εφόδου. Όπισθεν των ημετέρων τμημάτων εμφανίστηκαν περί τα 50 άρματα Μ-47 και Μ-48, συνοδευόμενα από ερπυστριοφόρα Μ-113!
Ξεψύχησαν με το «Ελλάς-Κύπρος-Ένωσις»!
»Ακολουθεί καταστροφή ασυρμάτων και παύσις επαφής μετά της Μοίρας. Σημειούται από της στιγμής εκείνης σκληρότατος και άνισος αγών των εγκλωβισθέντων τμημάτων της Μοίρας. Αι κατά παρασάγκας υπέρτεραι τουρκικαί δυνάμεις επιτυγχάνουν σύσφιγξιν εκ του συστάδην και του κλοιού. Ο υπέρ πάντων αγών τίθεται προς όλας τας κατευθύνσεις.
»Κατά τον ως άνω αγώνα, οι αξιωματικοί και οπλίται της Μοίρας επέδειξαν άφθαστον ηρωισμόν και γενναιότητα. Επολέμουν δια των στηθών τα άρματα. Διέσπασαν κλοιούς δια χειροβομβίδων και αγώνος εκ του συστάδην. Προέβαινον εις πράξεις γενναιότητας πέραν πάσης περιγραφής και εξιστορήσεως. Πίπτοντες καταδρομείς ή τραυματιζόμενοι εκάλυπτον συναδέλφους των, ξεψυχώντες δε εκραύγαζον: «Ελλάς-Κύπρος_Ένωσις!»
»Ο διοικητής του 21ου Λόχου Κρούσεως της 33ης Μοίρας Καταδρομών Νικόλαος Κατούντας αγνοείται μαχόμενος κατά των Τούρκων. Μετ’ αυτού αγνοούνται ή έπεσαν οι ανθυπολοχαγοί Αντωνίου Αντώνιος, Μελιφρονίδης Γεώργιος, και Χατζηκύρου Γεώργιος, οι λοχίες Κούπανος Ιωάννης, Θωμά Ξενής, Χριστοδούλου Σπύρος, Μεσαρίτης Σωτήριος και Πίττα Αναστάσιος, ο δεκανέας Παπαχριστοδούλου Νικόλαος και οι οπλίτες Αλεξάνδρου Χρίστος, Χατζηλουκάς Ανδρέας, Σταύρου Κωνσταντίνος, Μιχαήλ Νικόλαος, Κιρατζή Χρίστος, Χαραλάμπους Μιχαήλ, Ανδρέου Αριστοφάνης και Δρουσιώτης Σωτήριος.
»Εις τον βωμόν του καθήκοντος και συνεπεία της τιτανομαχίας ταύτης της 33ης Μοίρας Καταδρομών, 68 εν συνόλω αξιωματικοί και οπλίτες έπεσαν ή αγνοούνται».
Διαχρονικά εθνικό το έργο των εφέδρων καταδρομέων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΑΦΟΡΑ στον αγώνα των μονάδων καταδρομών έκαμε κατά την τελετή ο Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδεσμου Καταδρομέων Μάκης Οικονομίδης, ο οποίος, αφού απέτισε φόρο τιμής στον ήρωα Αντωνίου επισήμανε πως «ο Σύνδεσμος γεννήθηκε μέσα από την τέφρα εκείνων που’ πεσαν ευκλεώς στον κάλλιστο επί θύραις της πατρίδος αγώνα ευρώστως αμυνόμενοι. Και ουδεμία δύναμις εγκόσμιος, υπογράμμισε, είναι σε θέση να διαστρέψει τις θεμελιακές αρχές και διακηρύξεις μας, εφ’ όσον το ιδεολογικό υπόστρωμά μας εκπορεύεται από το ανέσπερον φως και το αρχαίον κάλλος. Ουδέποτε στο διάστημα αυτό της μακρόχρονης και ευδόκιμης παρουσίας μας, επισήμανε, προτιμήσαμε το ωφέλημα από το τίμιο. Το ιεραποστολικό έργο μας δεόντως εκτιμείται από την πολιτική, τη θρησκευτική και τη στρατιωτική ηγεσία, γιατί στις τάξεις μας εντόπίζουν άνδρες ικανούς να υπομείνουν τα πάντα, όπως κι ο ανθυπολοχαγός Αντώνης Αντωνίου, προκειμένου να υπερασπιστούμε κάθε τίμημα μ’ αυτή την περηφάνια, την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο της Ελλάδας.»
Ο κ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ διαβεβαίωσε επίσης, ότι: «Οι καταδρομείς είναι έτοιμοι, ακόμα και για ένα συμβολικό θάνατο πάνω σε μια χαμένη έπαλξη. Γιατί, υπέδειξε, όταν τα πάντα έχουν χαθεί κι’ ελπίδα δεν υπάρχει πια, η ζωή για μας είναι όνειδος κι ο θάνατος καθήκον. Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να προβάλουμε στο χώρο της καταστροφής όταν τα ερείπια ακόμα θα καπνίζουν. Όπως τότε κι ο Πολύβιος στην Κόρινθο, όταν επέστρεψε για να προσφέρει την δεδομένη πολιτεία, δεν είναι οικείον του της πόλεως ήθους να μην θέτουμε ως μοναδική προϋπόθεση για κάθε έχθρα ή φιλία μας το δημόσιο συμφέρον, όπως και ο Άρατος στην Αχαϊκή συμπολιτεία. Κυρίως όμως, δεν έχουμε το δικαίωμα να λάβουμε τη φοβερή απόφαση πως η Ελλάς ανήκει πια στο παρελθόν. Αναπεπταμένας ως εκ τούτου εμείς στις μονάδες καταδρομών θα φέρουμε τας σημαίας, εις πείσμα όλων των εφήμερων κωλυμάτων. Ζηλευτοί είναι όσοι κρατιούνται όρθιοι σε συνεχή αντιμάχη με τα τετριμμένα και τα ευτελή φαινόμενα, όπως ο ανθυπολοχαγός της 22 Μοίρας Καταδρομών Αντώνης Αντωνίου. Γιατί τα στεγανά κι οι συμβιβασμοί αρχών είναι για τους μικρόψυχους και τους δειλούς. Δεν υπάρχουν ανέφικτες και χαμένες προσδοκίες γι’ αυτούς που ξεπέρασαν το άλγος της παροδικότητας. Δεν υπάρχουν ανέφικτες και χαμένες προσδοκίες γι’ αυτούς που αντάμωσαν στην αλήθεια και την αυτοσυνειδησία το μέτρο της ελεύθερης ζωής.
»Παραμένουμε λοιπόν πιστοί εις τας παρακαταθήκας εκείνας του Έθνους και ασφαλώς τον αγώνα για απελευθέρωση της κατεχόμενης πατρώας γης θεωρούμε υποχρεωτικόν, έστω και επί τη ακραία υποθέσει ότι θα ήτο μάταιος. Η ασπίδα του Κιβία, που κοσμούσε το ιερόν του Ελευθερίου Διός εισέτι παραμένει σε μας ανηρτημένη. Και θα επιδεικνύουμε, όπως και ο Αγησίλαος ως προς μεν τους πολεμίους τόλμην, προς δε τους φίλους εύνοιαν, αλλά και προς τους καιρούς λογισμόν.» Και κατέληξε:
«Η πατρίς ευγνωμονούσα εσαεί εις τα έξοχα τέκνα της, τα οποία έχει περιλάβει στο πάνθεόν της και μεταξύ αυτών και τον ήρωα ανθυπολοχαγό της 33 Μοίρας Καταδρομών, Αντώνη Αντωνίου.»
TΗΝ όλη τελετή επέστεψε ο Εθνικός Ύμνος.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ