ΚΥΠΡΟΣ – ΕΛΛΑΣ – ΤΟΥΡΚΙΑ
Ανδρέας Λοΐζου
1. Έχουν κλονιστεί συθέμελα και η φαινομενικά σιδηρά πειθαρχεία τους έχει καταθρυμματιστεί. Για πρώτη φορά στην 94ετή ιστορία της Τουρκίας έγινε πραξικόπημα όπου οι πραξικοπηματίες να μην ανήκουν στην ηγεσία των ΕΔ της χώρας και να έχουν αποτύχει πανηγυρικά.
2. Οι υπαξιωματικοί και οι στρατιώτες που έλαβαν μέρος στο πραξικόπημα δεν ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο, δεν είχαν το θάρρος και την τόλμη που απαιτείτο, με αποτέλεσμα οι υποστηρικτές του Ερντογάν να επιδείξουν την όση βαρβαρότητα και αγριότητα διαθέτει η φυλή τους όταν έγιναν κύριοι της καταστάσεως.
3. Ο εξευτελισμός, η ταπείνωση και τα φρικτά, πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα, εξευτελιστικά αίσχη του ξεγυμνώματος, του βασανισμού, του αποκεφαλισμού των Τούρκων αξιωματικών και στρατιωτών μπροστά σε τηλεοπτικά συνεργεία θα αναγκάσουν τους τελευταίους να κυκλοφορούν με αισθήματα φόβου ταπείνωσης και με την ουρά στα σκέλια. Ποτέ από της ιδρύσεώς των οι τουρκικές ΕΔ υπέστησαν τέτοια εξευτελιστική ταπείνωση και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης.
4. Οργανώθηκε και εκτελέσθηκε ένα πραξικόπημα με τα πρότυπα και τα δεδομένα της δεκαετίας του ’70, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι μεγάλες δυνατότητες που έχουν σήμερα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
5. Το κέντρο βάρους του πραξικοπήματος ήταν ο Ερντογάν και με τη διάσωσή του και λόγω μη κατίσχυσης επί άλλου σοβαρού στόχου, το πραξικόπημα άρχισε να εκφυλίζεται.
6. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι ο Ερντογάν όχι μόνο ελέγχει πλήρως τις Μυστικές Υπηρεσίες (ΜΙΤ), την Αστυνομία και τη Στρατοχωροφυλακή, αλλά του είναι και απόλυτα πιστές.
Μετά από τα προαναφερθέντα και τα όσα επίσης αρνητικά θα επακολουθήσουν, οι τουρκικές ΕΔ θα επηρεαστούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και η μόνη λύση, για ανάκαμψη του κύρους τους και ανόρθωση του ηθικού τους, θα είναι να καταγάγουν κάποια στρατιωτική νίκη, έστω και σε περιορισμένης κλίμακας επιχειρήσεις κατά εύκολου αντιπάλου.
Πιθανοί αντίπαλοι είναι τα όμορα κράτη και το ΡΚΚ. Με τη Ρωσία δεν βλέπω να γίνεται κάτι, λόγω διαφοράς ισχύος, με το ΙΡΑΝ προσπαθούν να δημιουργήσουν άνοιγμα σχέσεων για έξοδο από την απομόνωση, με τη Συρία πολύ δύσκολα η Τουρκία θα επιχειρούσε κάποιαν άμεση επιθετική ενέργεια, λόγω της σχέσης της τελευταίας με τη Ρωσία. Οι πλέον αδύνατες χώρες είναι η Βουλγαρία, η Ελλάς και η Κύπρος.
Ως εν δυνάμει πιθανές χώρες κατά των οποίων η Τουρκία μπορεί να ενεργήσει επιθετικά, περιορισμένα και προς εντυπωσιασμό (για τον γράφοντα) είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Γιατί:
1. Αμφότερες διακατέχονται από φοβικά σύνδρομα και έχουν ανοικτά θέματα με την Τουρκία.
2. Έχουν μειώσει σε σημαντικό βαθμό τις ΕΔ τους, η δε Κύπρος δεν διαθέτει πολεμικά αεροσκάφη στην αεροπορία της ούτε πολεμικά πλοία στο ναυτικό της.
3. Η κυπριακή ΕΦ βασίζεται τα μέγιστα στην επιστράτευση, έχοντας απέναντί της μία κατοχική δύναμη 45.000 στρατού πλήρους συνθέσεως, χωρίς να συνυπολογίζονται οι Δυνάμεις Ασφαλείας του ψευδοκράτους.
4. Σε αμφότερες (Ελλάδα και Κύπρο) οι κυβερνήσεις διαχρονικά από το 1974 και εντεύθεν δείχνουν υποχωρητικότητα.
Για τους παραπάνω λόγους, αμφότερες οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου επιβάλλεται όπως εστιαστούν στα θέματα άμυνας, την αναγέννηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και πραγματοποίησης ασκήσεων μετά στρατευμάτων πάνω σε αντιμετώπιση πιθανών εχθρικών σεναρίων, ώστε να δημιουργηθεί κόστος προς μη παραπέρα επέκταση της τουρκικής επιθετικότητας. Προς τούτο καλό θα ήταν ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη να σταθμεύσουν στην Πάφο και ελληνικά πολεμικά σκάφη να ναυλοχούν σε κυπριακά λιμάνια. Η παραπάνω εισήγηση είναι καθ’ όλα νόμιμη με το Διεθνές Δίκαιο και κάθε αντίθετη θέση είναι πρόχειρη και φτηνή δικαιολογία.
Ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ και οι ανώτατοι αξιωματικοί της ΕΦ οφείλουν να τοποθετηθούν επί του θέματος, μη λησμονώντας ότι αυτοί είναι οι γνώστες των θεμάτων άμυνας της Κύπρου και σε μια τουρκική επιτυχία αυτοί θα λογοδοτήσουν. Κάθε ολιγωρία και περίπτωση απώλειας άλλων εδαφών πρέπει να οδηγήσει τους υπεύθυνους σε λογοδοσία. Είναι καιρός ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Ας μη λησμονούμε τα Στροβίλια, επί διακυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη, που οι Τούρκοι κατέλαβαν και ήμασταν απλοί θεατές που κλαψούριζαν.
Τέλος, εάν όλοι εκείνοι που επισκέφτηκαν τους Ερντογάν, Νταβούτογλου και Τσαβούσογλου, άλλοτε κατηγορώντας την κυπριακή κυβέρνηση και άλλοτε εκλιπαρώντας τους κατακτητές, σφετεριστές και βιαστές μας, είχαν ίχνος συνειδήσεως, θα έπρεπε κλαίοντας να απολογηθούν στον ελληνικό λαό και όχι να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα όπου έχει κάμερες για άσχετους λόγους.
1. Έχουν κλονιστεί συθέμελα και η φαινομενικά σιδηρά πειθαρχεία τους έχει καταθρυμματιστεί. Για πρώτη φορά στην 94ετή ιστορία της Τουρκίας έγινε πραξικόπημα όπου οι πραξικοπηματίες να μην ανήκουν στην ηγεσία των ΕΔ της χώρας και να έχουν αποτύχει πανηγυρικά.
2. Οι υπαξιωματικοί και οι στρατιώτες που έλαβαν μέρος στο πραξικόπημα δεν ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο, δεν είχαν το θάρρος και την τόλμη που απαιτείτο, με αποτέλεσμα οι υποστηρικτές του Ερντογάν να επιδείξουν την όση βαρβαρότητα και αγριότητα διαθέτει η φυλή τους όταν έγιναν κύριοι της καταστάσεως.
3. Ο εξευτελισμός, η ταπείνωση και τα φρικτά, πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα, εξευτελιστικά αίσχη του ξεγυμνώματος, του βασανισμού, του αποκεφαλισμού των Τούρκων αξιωματικών και στρατιωτών μπροστά σε τηλεοπτικά συνεργεία θα αναγκάσουν τους τελευταίους να κυκλοφορούν με αισθήματα φόβου ταπείνωσης και με την ουρά στα σκέλια. Ποτέ από της ιδρύσεώς των οι τουρκικές ΕΔ υπέστησαν τέτοια εξευτελιστική ταπείνωση και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης.
4. Οργανώθηκε και εκτελέσθηκε ένα πραξικόπημα με τα πρότυπα και τα δεδομένα της δεκαετίας του ’70, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι μεγάλες δυνατότητες που έχουν σήμερα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
5. Το κέντρο βάρους του πραξικοπήματος ήταν ο Ερντογάν και με τη διάσωσή του και λόγω μη κατίσχυσης επί άλλου σοβαρού στόχου, το πραξικόπημα άρχισε να εκφυλίζεται.
6. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι ο Ερντογάν όχι μόνο ελέγχει πλήρως τις Μυστικές Υπηρεσίες (ΜΙΤ), την Αστυνομία και τη Στρατοχωροφυλακή, αλλά του είναι και απόλυτα πιστές.
Μετά από τα προαναφερθέντα και τα όσα επίσης αρνητικά θα επακολουθήσουν, οι τουρκικές ΕΔ θα επηρεαστούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και η μόνη λύση, για ανάκαμψη του κύρους τους και ανόρθωση του ηθικού τους, θα είναι να καταγάγουν κάποια στρατιωτική νίκη, έστω και σε περιορισμένης κλίμακας επιχειρήσεις κατά εύκολου αντιπάλου.
Πιθανοί αντίπαλοι είναι τα όμορα κράτη και το ΡΚΚ. Με τη Ρωσία δεν βλέπω να γίνεται κάτι, λόγω διαφοράς ισχύος, με το ΙΡΑΝ προσπαθούν να δημιουργήσουν άνοιγμα σχέσεων για έξοδο από την απομόνωση, με τη Συρία πολύ δύσκολα η Τουρκία θα επιχειρούσε κάποιαν άμεση επιθετική ενέργεια, λόγω της σχέσης της τελευταίας με τη Ρωσία. Οι πλέον αδύνατες χώρες είναι η Βουλγαρία, η Ελλάς και η Κύπρος.
Ως εν δυνάμει πιθανές χώρες κατά των οποίων η Τουρκία μπορεί να ενεργήσει επιθετικά, περιορισμένα και προς εντυπωσιασμό (για τον γράφοντα) είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Γιατί:
1. Αμφότερες διακατέχονται από φοβικά σύνδρομα και έχουν ανοικτά θέματα με την Τουρκία.
2. Έχουν μειώσει σε σημαντικό βαθμό τις ΕΔ τους, η δε Κύπρος δεν διαθέτει πολεμικά αεροσκάφη στην αεροπορία της ούτε πολεμικά πλοία στο ναυτικό της.
3. Η κυπριακή ΕΦ βασίζεται τα μέγιστα στην επιστράτευση, έχοντας απέναντί της μία κατοχική δύναμη 45.000 στρατού πλήρους συνθέσεως, χωρίς να συνυπολογίζονται οι Δυνάμεις Ασφαλείας του ψευδοκράτους.
4. Σε αμφότερες (Ελλάδα και Κύπρο) οι κυβερνήσεις διαχρονικά από το 1974 και εντεύθεν δείχνουν υποχωρητικότητα.
Για τους παραπάνω λόγους, αμφότερες οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου επιβάλλεται όπως εστιαστούν στα θέματα άμυνας, την αναγέννηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και πραγματοποίησης ασκήσεων μετά στρατευμάτων πάνω σε αντιμετώπιση πιθανών εχθρικών σεναρίων, ώστε να δημιουργηθεί κόστος προς μη παραπέρα επέκταση της τουρκικής επιθετικότητας. Προς τούτο καλό θα ήταν ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη να σταθμεύσουν στην Πάφο και ελληνικά πολεμικά σκάφη να ναυλοχούν σε κυπριακά λιμάνια. Η παραπάνω εισήγηση είναι καθ’ όλα νόμιμη με το Διεθνές Δίκαιο και κάθε αντίθετη θέση είναι πρόχειρη και φτηνή δικαιολογία.
Ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ και οι ανώτατοι αξιωματικοί της ΕΦ οφείλουν να τοποθετηθούν επί του θέματος, μη λησμονώντας ότι αυτοί είναι οι γνώστες των θεμάτων άμυνας της Κύπρου και σε μια τουρκική επιτυχία αυτοί θα λογοδοτήσουν. Κάθε ολιγωρία και περίπτωση απώλειας άλλων εδαφών πρέπει να οδηγήσει τους υπεύθυνους σε λογοδοσία. Είναι καιρός ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Ας μη λησμονούμε τα Στροβίλια, επί διακυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη, που οι Τούρκοι κατέλαβαν και ήμασταν απλοί θεατές που κλαψούριζαν.
Τέλος, εάν όλοι εκείνοι που επισκέφτηκαν τους Ερντογάν, Νταβούτογλου και Τσαβούσογλου, άλλοτε κατηγορώντας την κυπριακή κυβέρνηση και άλλοτε εκλιπαρώντας τους κατακτητές, σφετεριστές και βιαστές μας, είχαν ίχνος συνειδήσεως, θα έπρεπε κλαίοντας να απολογηθούν στον ελληνικό λαό και όχι να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα όπου έχει κάμερες για άσχετους λόγους.
Ολα αυτα με την προυποθεση οτι ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ και το πολιτικο του συστημα θελησουν να ξαναδωσουν την ισχυ που ειχαν προ του πραξικοπιματοσς οι ΤΕΔ.Δηλαδη να βαλουν το κεφαλι τους στον τορβα,γιατι μετα την μικρη αλλα τονωτικη νικη επι της Ελλαδας ,Κυπρου,Βουλγαριας κλπ το κυριο πιατο τους θα λεγετε Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογαν!!!Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.....
ΑπάντησηΔιαγραφή