Η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας

Όλοι αναγνωρίζουν πως το σκληρό κέλυφος του αγώνα των Κυπρίων για απελευθέρωση είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Η διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική υπόσταση, βάθρο για την πολιτική επιβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Προχωρώντας λοιπόν σε πιθανή συμφωνία διαχείρισης του μέλλοντός μας, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε πως αυτό το μέλλον βασίζεται στη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη συνέχεια δηλαδή του κράτους υπό τη μορφή που θέλει αποφασίσει με την ελεύθερή του βούληση ο λαός.
Έχοντας αυτά κατά νουν υπέβαλα, και υιοθετήθηκε σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την προσθήκη, πως η λύση θα αποτελεί «μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με ενιαία κυριαρχία, μια ιθαγένεια, ενιαία διεθνή νομική προσωπικότητα και σε συμφωνία με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο».

Όντας αυτό, το σημαντικότερο μακράν (κατά την άποψή μου) επίτευγμα, από τον καιρό που υπάρχουν στη Ευρωβουλή Ελληνοκύπριοι ευρωβουλευτές, θεωρώ πως είναι κάτι που δεν πρέπει να χαθεί. Και αυτό, όχι γιατί το θεωρώ έργο δικό μου (συνεπικουρούντων συναδέλφων και πολλών άλλων), ούτε και επειδή η επίτευξη του στόχου αυτού ήταν αποτέλεσμα επίμοχθου έργου. Πολύ επίμοχθου έργου, θέλω να τονίσω. Με ενοχλεί όμως αν αυτή η προσπάθεια, που θα μπορούσε και αποτελεί ισχυρό βοήθημα στα χέρια του λαού μας (των εκπροσώπων μας, πιο σωστά), χαθεί μέσα στη γενική απελπισία που εμφιλοχωρεί. Επιπρόσθετα, νοιάζομαι επειδή και ο καθείς δίκαια νοιάζεται για το παιδί του. Δεν πρέπει να χαθεί, γιατί αποτελεί όπλο στα χέρια των διαπραγματευτών.

Αν οι διαπραγματεύσεις στην Κύπρο δεν επηρεάζονται από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τότε γιατί διαμαρτυρόμαστε όταν αυτές ή άλλες αποφάσεις του Κοινοβουλίου δεν επηρεάζουν καθόλου την τουρκική πολιτική; Αν δεν επηρεάζουν ή δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν στις συνομιλίες τότε προς τι η προσπάθεια; Τέσσερα πολιτικά κόμματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας έστειλαν επιστολή σε όλους τους αρχηγούς των πολιτικών Ομάδων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (πλην όμως απέφυγαν να στείλουν και στην πρόεδρο της Ομάδας της Αριστεράς), με την οποία ζητούσαν ακύρωση αυτής της προσπάθειας. Διακινδύνευαν μάλιστα να πουν πως απειλούνται οι διαπραγματεύσεις με κατάρρευση αν περνούσε η προσπάθεια εμού του Ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ και της Αριστεράς. Το γράμμα αυτό μάλιστα υπογράφτηκε και από τον αρχηγό του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, τον κ. Ταλάτ, αλλά και από τον ηγέτη του κόμματος του Μουσταφά Ακκιντζί, τον κ. Τσεμάλ Οζγιγκίτ.

Έκτοτε όμως πέρασαν τέσσερεις μήνες. Δεν ξέρω, αγνοώ αν ο κος Μαυρογιάννης ή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έβαλαν στο τραπέζι την απαίτηση αυτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επιπρόσθετα, αγνοώ αν τα Κόμματα στην Κύπρο, ή ο Υπουργός Εξωτερικών, ή ο Πρόεδρος της Βουλής χρησιμοποίησαν ποτέ αυτό το κάλεσμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ουδέποτε οι Ευρωβουλευτές κληθήκαμε από τους αρχηγούς των κομμάτων για να πούμε και να ερωτηθούμε για το τι κάνουμε. Είδαμε ώς τώρα άπαξ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και άπαξ επίσης τον Υπουργό Εξωτερικών. Απ’ εκεί και πέρα έρημος. Είμαστε προκεχωρημένο φυλάκιο της Κύπρου και ως τέτοιο πρέπει να διαφυλαχτεί. Ως εκ τούτου, και η ενημέρωση δεν μπορεί να είναι μονόδρομος.

Κρίνω λοιπόν πως το μέλλον, σε περίπτωση συμφωνίας για τη διαχείριση του μέλλοντός μας, πρέπει να προϋποθέτει τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προς τούτο δεν αρκούν τα ψηφίσματα. Χρειάζεται και η αξιοποίησή τους από όσους διαχειρίζονται έμπρακτα το μέλλον μας.

ΤΑΚΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ευρωβουλευτής ΑΚΕΛ
 Σημερινή