ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΔΙΕΘΝΟΛΟΓΟΣ ΖΗΝΩΝΑΣ ΤΖΙΑΡΡΑΣ
Του Θανάση Αθανασίου
Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στέρηση ελευθερίας της έκφρασης, του λόγου και της άποψης, φυλάκιση δημοσιογράφων, κλείσιμο εφημερίδων και αυταρχισμός είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά και ενέργειες του καθεστώτος Ερντογάν στην Τουρκία. Παρόλα αυτά, οι Τούρκοι πολίτες συνεχίζουν να τον ψηφίζουν και εύλογα τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει να αποτελεί την επιλογή των πολιτών.
Ένας από τους βασικούς λόγους είναι η οικονομία, εξήγησε στο TVONE ο διεθνολόγος Δρ. Ζήνωνας Τζιάρρας.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) κατάφερε να ανοικοδομήσει μια οικονομία, που είχε μόλις βγει από σοβαρή κρίση (2000-2001) εντάσσοντας τη χώρα στις 20 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου σημείωσε ο Ζ. Τζιάρρας και πρόσθεσε ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση της μεσαίας τάξης, αλλά και μια ραγδαία οικονομική ανάπτυξη υπό τη μορφή επενδύσεων, επιχειρηματικότητας και έργων υποδομής.
Τα έργα υποδομής αφορούν, μεταξύ άλλων, αεροδρόμια, λιμάνια και γενικότερα συγκοινωνίες. Επίσης, άσκησε κοινωνική πολιτική με επιδόματα και άλλα ωφελήματα σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.
Σε συνάρτηση με τη δημοκρατική εμβάθυνση των πρώτων χρόνων της διακυβέρνησής του, το ΑΚΡ κατάφερε να προσελκύσει ψήφους από διάφορα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα. «Ειδικότερα, έτυχε – και ακόμα τυγχάνει – της στήριξης ενός μεγάλου μέρους της τουρκικής κοινωνίας, που έχει συντηρητικές τάσεις», επεσήμανε.
Πρόκειται, είπε ο διεθνολόγος, για το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που ήταν κατά κανόνα ιδεολογικο-πολιτικά καταπιεσμένο από τις ελίτ του στρατο-γραφειοκρατικού κατεστημένου, το οποίο εφάρμοσε, ή μάλλον επέβαλε, ένα ιδιότυπο κοινωνικο-πολιτικό πρόγραμμα εκκοσμίκευσης και εκμοντερνισμού στα αυταρχικά πρότυπα του Μουσταφά Κεμάλ.
Σύμφωνα με τον Ζ. Τζιάρρα, «όταν το ΑΚΡ και ο Ερντογάν έκαναν στροφή προς τον αυταρχισμό αναδύθηκε σταδιακά, ένταση μεταξύ των συντηρητικών και των δημοκρατικών κοινωνικών δυνάμεων. Οι πρώτες συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ερντογάν ενώ στις δεύτερες έλειπε η συνοχή και άρα η αποτελεσματικότητα».
Η αδυναμία των αντιπολιτευτικών κομμάτων να προσελκύσουν επιτυχώς περισσότερους ψήφους σε συνάρτηση με το υψηλό εκλογικό μέτρο του 10% επιτρέπουν στον Ερτογάν να περιορίζει τον αριθμό των κοινοβουλευτικών δυνάμεων καθώς και να «χειραγωγεί» το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του, σημείωσε. Αυτό το καταφέρνει, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιώντας το «εθνικιστικό χαρτί» – προσελκύοντας δηλαδή εθνικιστικές (αλλά και αναποφάσιστες) ψήφους – κεφαλαιοποιώντας κοινωνικά αισθήματα φόβου, στρεφόμενος κατά μειονοτήτων, όπως είναι οι Κούρδοι ή δημιουργώντας κρίσεις στο εξωτερικό.
Γεγονός, που του επιτρέπει να διατηρεί την εξουσία του στηριζόμενος σχεδόν αποκλειστικά σε ένα εκλογικό ποσοστό, που κυμαίνεται περίπου από 40% μέχρι 50%, στο πλαίσιο ενός πλειοψηφικού μοντέλου δημοκρατίας. Είναι πιθανόν, εξήγησε ο κ. Τζιάρρας, με τον ίδιο τρόπο, να επιδιώξει την επανεκλογή του σε πρόωρες εκλογές με σκοπό την αύξηση των εδρών του στο κοινοβούλιο για τη μετατροπή του πολιτειακού συστήματος σε προεδρικό με αυξημένες εξουσίες και αρμοδιότητες στον ίδιο.
*Κυκλοφορεί σύντομα το βιβλίο των Ζήνωνα Τζιάρρα και Νίκου Μούδουρου, Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο: Ιδεολογικές Όψεις Εξωτερικής Πολιτικής (Αθήνα: Εκδόσεις Τουρίκη).
Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στέρηση ελευθερίας της έκφρασης, του λόγου και της άποψης, φυλάκιση δημοσιογράφων, κλείσιμο εφημερίδων και αυταρχισμός είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά και ενέργειες του καθεστώτος Ερντογάν στην Τουρκία. Παρόλα αυτά, οι Τούρκοι πολίτες συνεχίζουν να τον ψηφίζουν και εύλογα τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει να αποτελεί την επιλογή των πολιτών.
Ένας από τους βασικούς λόγους είναι η οικονομία, εξήγησε στο TVONE ο διεθνολόγος Δρ. Ζήνωνας Τζιάρρας.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) κατάφερε να ανοικοδομήσει μια οικονομία, που είχε μόλις βγει από σοβαρή κρίση (2000-2001) εντάσσοντας τη χώρα στις 20 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου σημείωσε ο Ζ. Τζιάρρας και πρόσθεσε ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση της μεσαίας τάξης, αλλά και μια ραγδαία οικονομική ανάπτυξη υπό τη μορφή επενδύσεων, επιχειρηματικότητας και έργων υποδομής.
Τα έργα υποδομής αφορούν, μεταξύ άλλων, αεροδρόμια, λιμάνια και γενικότερα συγκοινωνίες. Επίσης, άσκησε κοινωνική πολιτική με επιδόματα και άλλα ωφελήματα σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.
Σε συνάρτηση με τη δημοκρατική εμβάθυνση των πρώτων χρόνων της διακυβέρνησής του, το ΑΚΡ κατάφερε να προσελκύσει ψήφους από διάφορα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα. «Ειδικότερα, έτυχε – και ακόμα τυγχάνει – της στήριξης ενός μεγάλου μέρους της τουρκικής κοινωνίας, που έχει συντηρητικές τάσεις», επεσήμανε.
Πρόκειται, είπε ο διεθνολόγος, για το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που ήταν κατά κανόνα ιδεολογικο-πολιτικά καταπιεσμένο από τις ελίτ του στρατο-γραφειοκρατικού κατεστημένου, το οποίο εφάρμοσε, ή μάλλον επέβαλε, ένα ιδιότυπο κοινωνικο-πολιτικό πρόγραμμα εκκοσμίκευσης και εκμοντερνισμού στα αυταρχικά πρότυπα του Μουσταφά Κεμάλ.
Σύμφωνα με τον Ζ. Τζιάρρα, «όταν το ΑΚΡ και ο Ερντογάν έκαναν στροφή προς τον αυταρχισμό αναδύθηκε σταδιακά, ένταση μεταξύ των συντηρητικών και των δημοκρατικών κοινωνικών δυνάμεων. Οι πρώτες συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ερντογάν ενώ στις δεύτερες έλειπε η συνοχή και άρα η αποτελεσματικότητα».
Η αδυναμία των αντιπολιτευτικών κομμάτων να προσελκύσουν επιτυχώς περισσότερους ψήφους σε συνάρτηση με το υψηλό εκλογικό μέτρο του 10% επιτρέπουν στον Ερτογάν να περιορίζει τον αριθμό των κοινοβουλευτικών δυνάμεων καθώς και να «χειραγωγεί» το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του, σημείωσε. Αυτό το καταφέρνει, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιώντας το «εθνικιστικό χαρτί» – προσελκύοντας δηλαδή εθνικιστικές (αλλά και αναποφάσιστες) ψήφους – κεφαλαιοποιώντας κοινωνικά αισθήματα φόβου, στρεφόμενος κατά μειονοτήτων, όπως είναι οι Κούρδοι ή δημιουργώντας κρίσεις στο εξωτερικό.
Γεγονός, που του επιτρέπει να διατηρεί την εξουσία του στηριζόμενος σχεδόν αποκλειστικά σε ένα εκλογικό ποσοστό, που κυμαίνεται περίπου από 40% μέχρι 50%, στο πλαίσιο ενός πλειοψηφικού μοντέλου δημοκρατίας. Είναι πιθανόν, εξήγησε ο κ. Τζιάρρας, με τον ίδιο τρόπο, να επιδιώξει την επανεκλογή του σε πρόωρες εκλογές με σκοπό την αύξηση των εδρών του στο κοινοβούλιο για τη μετατροπή του πολιτειακού συστήματος σε προεδρικό με αυξημένες εξουσίες και αρμοδιότητες στον ίδιο.
*Κυκλοφορεί σύντομα το βιβλίο των Ζήνωνα Τζιάρρα και Νίκου Μούδουρου, Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο: Ιδεολογικές Όψεις Εξωτερικής Πολιτικής (Αθήνα: Εκδόσεις Τουρίκη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.