6/6/16

Σάββας Καλεντερίδης: Πότε θα διδαχτούμε από την Ιστορία; Το 1923, αντί εμείς να διεκδικήσουμε την αναγνώριση, οι Τούρκοι έβαζαν στη Συνθήκη της Λοζάνης τα "εγκλήματα πολέμου" των Ελλήνων

Είναι σαν αυτό που λέμε ότι «τέτοια γίνονται κάθε εκατό χρόνια». Η γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή, που έχει 650 βουλευτές, ψήφισε σύσσωμη την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των λοιπών χριστιανικών λαών της Ανατολής από τους Τούρκους, αναγνωρίζοντας κατά κάποιον τρόπο τη συνενοχή της σε εκείνο το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.


Το ψήφισμα εγκρίθηκε από το σύνολο των βουλευτών ενώ η αρνητική ψήφος ήταν μόνο ΜΙΑ.
Η αναγνώριση έχει κεφαλαιώδη σημασία, όχι μόνο λόγω της βαρύτητας που έχει αποκτήσει και πάλι, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, η Γερμανία στα πολιτικά πράγματα της Ευρώπης, αλλά κυρίως γιατί όταν αναγνωρίζει ο συνένοχος το έγκλημα, είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο στον ένοχο να συνεχίζει την πολιτική της άρνησης και της εφαρμογής της γενοκτονίας με άλλα μέσα, όσο κι αν υπάρχουν πολιτικά απόβλητα τύπου Φίλη και ΣΙΑς, που κάνουν πιο εύκολο το έργο των γενοκτόνων.
Στο σημείο αυτό, ως Έλληνες, θα πρέπει να προβληματιστούμε επιτέλους σοβαρά και δημιουργικά, για την πορεία που έλαβε το ζήτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας για τους Αρμενίους και για τους Έλληνες.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

40 σχόλια:

  1. Ομολογώ ότι δεν το ήξερα αυτό! Δηλαδή αναγνωρίσαμε κι από πάνω ότι διαπράξαμε εγκλήματα πολέμου;! (ενώ δεν διαπράξαμε, το αντίθετο έγινε!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Kεμαλ διεκδικουσε πολεμικες αποζημιωσεις για τις "καταστροφες που διεπραξε ο Ελληνικος Στρατος στην Μ.Ασια". Οι "πανεξυπνοι" διπλωματες μας δεχθηκαν την παραχωρηση του Καραγατς, προαστιου της Αδριανουπολεως, δυτικα του Εβρου, για να αποφυγουν την καταβολη των αποζημιωσεων.

      Διαγραφή
    2. Αυτό που λές, η παραχώρηση του Κάραγατς ήταν πράγματι τρομακτική ηλιθιότητα που πληρώνουμε ακόμα και σήμερα και μάλλον θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε για καιρό..

      Διαγραφή
    3. Την οποια ηλιθιοτητα διεπραξε ο "εθναρχης υπ΄αριθμ.1" (*), ο οποιος προηγουμενως ειχε διαπραξει την ππρωτη βλακεια με την εκστρατεια στην Ουκρανια, που εκανε εχθρους της Ελλαδος και των Ελληνων, τους μπολσεβικους, και την δευτερη βλακεια να παει στην Μ.Ασια, εναντιον του Κεμαλ, χωρις να εχει αποσπασει ουδεμια απολυτως δεσμευση και βοήθεια απο τους "συμμαχους" μας.
      Τρεις βλακειες.
      Οι προγονοι μας ελεγαν: "Το απαξ εξαμαρτειν παντος ανδρος, το δις ουκ ανδρος σοφου, το δε τρις και τετρακις, ανδρος βλακος".

      (*) Ο Νο2 "εθναρχης" της Ψωροκωσταινας ειναι ο .... "η Κυπρος κειται μακραν" και ο Νο3 ο "καλεσας του Τουρκους στην Κυπρο, γιατι οι Τουρκοκυπριοι κινδυνευαν απο το πραξικοπημα της χουντας".

      Διαγραφή
    4. ναι.

      Ίσως η 2η βλακεία να ήταν αναπόφευκτη, δεδομένου πως οι νεότουρκοι είχαν οριστικά και αμετάκλητα αποφασίσει να ξεμπερδεύουν με τους χριστιανικούς πληθυσμούς στην επικράτειά τους, αλλά ναι.. Εξυπνάδα δεν το λές. Μπορούσε να περιμένει. Είναι όμως λίγο ιεροσυλία να συγκρίνουμε τον Βενιζέλο και τα λάθη του -αυτά και άλλα- (παρεμπιπτόντως δεν έχω ακούσει να τον λένε εθνάρχη) με τον πραγματικό "εθνάρχη" της Κύπρου που είναι μακριά + πάμπολλα άλλα σκοτεινά - πρότερα και κατοπινά, που τα γνώριζαν οι ξένοι, έτσι και το ψάξεις λίγο..

      Διαγραφή
    5. Φιλε Νικο,
      Η βλακεια συνιστατο στο γεγονος οτι πηγε στην Μικρα Ασια .
      Το ρισκο της συμμαχιας ανευ δεσμευσεων, το ειχε κανει για πρωτη φορα το 1912, οταν προσχωρησε ανευ ορων στην Σερβοβουλγαρικη Συμμαχια. Αυτο βγηκε σε καλό. Απο τοτε το επανελαβε το 1919 στην Ουκρανια και στην Μ.Ασια, ανεπιτυχως με τραγικα αποτελεσματα. Παντως φροντισε να ριξει τις ευθυνες στους ανευθυνους πολιτικους του αντιπαλους και να εμφανιστει ο ιδιος "καθαρος".
      Για την Μ.Ασια επρεπε να δεσμευσει τους Αγγλους, Γαλλους και Ιταλους οτι θα πολεμουσαν παραλληλα τον Κεμαλ και οτι θα παρειχαν στρατιωτικο υλικο στους Ελληνες. Δεν το εκανε. Αντιθετα ανελαβε να προστατευσει τους Αγγλους που κατειχαν τα "Στενα" (Προποντιδα, Δαρδανελλια, Βοσπορο, Καλλιπολη).
      Εθναρχη τον αποκαλουν οι παντες, που δεν γνωριζουν ιστορια ή ο,τι γνωριζουν, το γνωριζουν απο τους "Οχετους Μαζικης Αποβλακωσεως", τους κατ΄ευφημισμον αποκαλουμενους "Μ.Μ.Ε.". Μια πληκτρολογηση στο Google, θα σε πεισει. Θα δεις χιλιαδες αρθρα να τον αποκαλουν τοιουτοτροπως.

      Διαγραφή
    6. Δεν είμαι βενιζελικος καθόλου μάλιστα αλλά κανείς λάθος.Μια χαρά εγγυήσεις είχε λάβει οι οποίες χάθηκαν όταν ανέλαβε ο βασιλιάς ο οποίος θεωρούνταν γερμανοφιλος από τους Άγγλους και τους Γάλλους σε συνδυασμό με την δεινότητα του Κεμάλ. Αν ο βενιζελος είχε παραμείνει τα πράγματα θα ήταν αλλιώς, δυστυχώς όμως ο εγωισμός τόσο του βασιλιά όσο και του βενιζελου και ο διχασμός μας έφεραν στην καταστροφή

      Διαγραφή
    7. Αλέξανδρε, έχεις μείνει στην ξεπερασμένη και αφελεστάτη mainstream αντίληψη τής Ιστορίας, που διδάσκεται εδώ και 100 χρόνια, θεοποιώντας τον Βενιζέλο και δαιμονοποιώντας τον Κωνσταντίνο.

      Οι Σύμμαχοι, μετά το πέρας τού Α'ΠΠ, πέρασαν στο στάδιο τής αποστρατείας και ασφαλώς ουδείς ήτο πλέον πρόθυμος να έλθει και να βοηθήσει την Ελλάδα εναντίον τού Κεμάλ. Γι αυτούς ο πόλεμος με την Τουρκία είχε λήξει το 1918 και ήδη από το 1919 είχαν αρχίσει (Γάλλοι κυρίως) την συνεργασία με την επαναστατική κυβέρνηση τής Αγκύρας. Δεν τα εγνώριζε αυτά ο Βενιζέλος; Τότε τι διάολο έκαναν οι πρεσβείες μας στην Ευρώπη;

      Και αν δεν τα εγνώριζε, ο Ιωάννης Μεταξάς είχε φροντίσει να τον ενημερώσει για το στρατιωτικώς αδύνατον μιας τέτοιας επιχειρήσεως, άπαξ και η Ελλάς δεν την ήτο εις θέσιν να την διεξαγάγει μόνη της. Υπάρχουν και πολλά άλλα, τα οποία μπορεί κανείς να διαβάσει στην αρθρογραφία Βενιζέλου-Μεταξά, που κυκλοφόρησε ο οίκος ΚΥΡΟΜΑΝΟΣ και που μπορείς να διαβάσεις κι εδώ.

      Ουδεμία εγγύηση είχε λάβει ο Βενιζέλος από την Entente, αλλά ενέπλεξε την Ελλάδα στον Πόλεμο, "άνευ ουδεμιάς προσυμφωνίας" (άρθρο 63ον Ι. Μεταξά, 13/1/1935).

      Και ασφαλώς ισχύει αυτό που γράφει στο τίτλο τού 69ου άρθρου του, 20/1/1936, "Ο Βενιζέλος αποκλειστικώς υπεύθυνος δια την μικρασιατικήν κατασροφήν". Σού δίδαξαν ποτέ στο σχολείο τις εξαιρετικά τεκμηριωμένες αυτές απόψεις; Είδες την Ιστορία που μάς δίδαξαν να γράφει και τις δύο όψεις τού νομίσματος; Ασφαλώς όχι. Γι αυτό μην αρκείσαι στις κλεισαρισμένες αυτές αηδίες (Ο βασιλιάς υπεύθυνος κλπ), αλλά διάβασε και αντίθετες απόψεις.

      Διαγραφή
    8. @ Π. Π

      Μα δεν διαφωνώ μαζί σου. Αυτή η συνήθεια να περιγράφεται οποιοσδήποτε πολιτικός ή σαν άγιος ή σαν διάβολος πρέπει σιγά σιγά να πάψει.

      Αυτό που είπα είναι πως δεδομένης της νεοτούρκικης και Κεμαλικής απόφασης να ξεμπερδεύουν με τους χριστιανικούς πληθυσμούς στην επικράτειά τους, αργά ή γρήγορα το Ελληνικό κράτος κάτι θα έπρεπε να κάνει.

      Μετά την μικρασιατική ήττα, ο Βενιζέλος έστριψε 180 μοίρες και συνέλαβε την γνωστή τακτική του κατευνασμού του θηρίου, με επίθεση φιλίας, μπας και σώσει ότι είχε μείνει στην τουρκική επικράτεια. Εκ των υστέρων έκανε λάθος και τα αποτελέσματα τα είδαμε. Μπορεί να τους πήρε λίγο χρόνο αλλά τέλος Έλληνες Κωνσταντινούπολης, τέλος Έλληνες Ιμβρου, τέλος οτιδήποτε. ΚΑι αφού καθάρισαν με την επικράτειά τους πάνε για τέλος Κύπρος, τέλος Θράκη.

      Πάντως είναι εύκολο να κρίνουμε τον Βενιζέλο ή οποιονδήποτε πολιτικό που τιμονεύει σε τρικυμία εκ των υστέρων. Το "what if" σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο καθαρό δεν είναι.. Για μένα πάντως ήταν ένας καλός ηγέτης, παρά τα λάθη που αναφέρεις (και άλλα που δεν αναφέρεις)

      Διαγραφή
    9. @ Nativist
      Αγιογραφία Βενιζέλου οι μεν, αγιογραφία Μεταξά οι δε, πήξαμε στους άγιους σε αυτή τη χωρα.
      Ο Μεταξάς που όντας αξιωματικός έριξε την ασπίδα και άφησε τους ομολογουμένως λιγότερο ικανούς (είμαι ευγενικός) φίλους του να διεξάγουν τις επιχειρήσεις δεν έχει ευθύνες;
      Μπορούμε να υποθέσουμε με κάποια βεβαιότητα πως η ήττα ήταν αναπόφευκτη, αλλά κάθε ήττα δεν είναι ίδια.. Υπάρχουν μικρές ήττες και υπάρχουν και συντριβές...

      Διαγραφή
    10. @ Alexandros

      Εγώ πάλι που είμαι βενιζελικός, λέω πως ΔΕΝ είχε πάρει εγγυήσεις. Τα λέει πολύ ωραία ο Τζώρτζ Χόρτον, πρόξενος ΗΠΑ στη Σμύρνη το 1922. Οι σφαγές όμως ερχόντουσαν σιγά σιγά, το είδε σαν μια ευκαιρία που δεν θα ξανάβρισκε και ρίσκαρε.

      Κρίνοντας εκ των υστέρων- αν ο Βενιζέλος δεν είχε μπει στην Σμύρνη, πιθανόν η χώρα να έπαιρνε μια γερή ανάσα απο τους συνεχείς πολέμους και ίσως να μπορούσε να προστατεύσει καλύτερα τους Ελληνικούς πληθυσμούς εκεί. Όλα τα "αν" πάντως φέρουν πολλούς βαθμούς αβεβαιότητας..

      Όσον αφορά στις ευθύνες της κυβέρνησης Γούναρη, αυτές είναι δεδομένες. Δεν είναι μόνο ο Γερμανόφιλος Βασιλιάς, αυτό ίσως έπαιξε τον μικρότερο λόγο που οι σύμμαχοι μας άφησαν ξεκρέμαστους.

      Διαγραφή
    11. Το μόνο που θα ήθελα να επισημάνω σε αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση που κάνετε αν και ομολογώ ότι δεν έχω τόσο καλή γνώση του θέματος, είναι οι απροσδόκητες εκλογές που πραγματοποίησε ο Βενιζέλος το 1920. Μήπως έβλεπε τί ερχόταν και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια που λέμε, αφήνοντας την καυτή πατάτα σε άλλους; Μου θυμίζει έναν πολύ μεταγενέστερο ηγέτη απόγονο άλλου 'εθνάρχη' που έκανε κάτι παρόμοιο όταν είδε τα δύσκολα να έρχονται. Δεν κάνω φυσικά παραλληλισμό απλώς το αναφέρω. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ πολύ υπερβολικό και άδικο το ανάθεμα στην κυβέρνηση Γούναρη και την απόδοση της αποκλειστικής ευθύνης σε αυτούς για την μικρασιατική καταστροφή όπως και την εκτέλεση εννοείται. Υπερβολική θεωρώ και την αγιοποίηση του Βενιζέλου.
      Υ.Γ Μιας και ανέφερα τον Γούναρη, πόσοι γνωρίζουν ότι το 1909 το στρατιωτικό κίνημα είχε πρώτα απευθυνθεί σε αυτόν και εκείνος αρνήθηκε να αναλάβει γιατί θεωρούσε ότι ο στρατός σε μια δημοκρατία, δεν μπορεί να επεμβαίνει στην πολιτική. Ο Βενιζέλος φυσικά κανένα πρόβλημα δεν έβρισκε σε αυτό. Τελικά ποιοί είναι οι δημοκράτες και οι προοδευτικοί σε αυτήν τη χώρα μάλλον έχουμε μπλεχτεί!!

      Διαγραφή
    12. @ niko νικο

      Κάνεις τεράστιο λάθος. Δεν αγιογραφώ. Δεν είναι πρόθεσή μου να εξυψώσω τον Μεταξά, αλλά να βάλω μερικά πράγματα σε τάξη, ώστε να μην επαναλαμβάνονται οι γνωστές ανοησίες. Έχεις διαβάσει την αρθρογραφία, που ανέφερα; Προφανώς όχι.

      Ο Μεταξάς δεν έριξε καμμία ασπίδα. Παραιτήθηκε, ως είχε δικαίωμα και υποχρέωση να κάνει, αφού δεν συμφωνούσε με τα σχέδια τού Βενιζέλου. Να ανελάμβανε, ως εκ των υστέρων τού προετάθη, μία ήδη χαμένη εκστρατεία, στην οποία ουδέποτε είχε πιστέψει, για να φορτωθεί αυτός την αποτυχία και να εξασφαλίσει μία θέση στου Γουδή; Από πού κι ως πού;

      Επίσης, καλό θα ήταν να σταματήσει αυτό το "γερμανόφιλος" βασιλιάς διότι δεν προκύπτει από πουθενά. Ήταν, όπως και ο Μεταξάς, ο στρατιωτικός του σύμβουλος, υπέρ τής ουδετερότητος.

      Αντιθέτως, τείνουν όλοι οι ΟΠΑΔΟΙ, μεταξύ των οποίων κι εσύ, κατ' ομολογίαν σου ("Εγώ πάλι που είμαι βενιζελικός"), να λησμονούν μερικές "λεπτομέρειες". Οι Γάλλοι είχαν εισβάλει στην Ελλάδα, αποβιβαζόμενοι στην Θ/νίκη χωρίς άδεια τού ελληνικού κράτους. Ο Βενιζέλος, αντί να παραμερίσει τις διαφορές του με τον βασιλιά και να τούς αντιμετωπίσει ως εισβολείς, πήγε στην Συμπρωτεύουσα κι έκανε "επανάσταση" στηριζόμενος στις γαλλικές λόγχες (!), οι οποίες αργότερα τον έφεραν στην Αθήνα. Αν ο "γερμανόφιλος" βασιλιάς δεν είχε την ωριμότητα να παραιτηθεί, θα είχε χυθεί πολύ αίμα στην υπεράσπιση τής ακεραιότητος τού πατρίου εδάφους. Αν αυτός ήταν "γερμανόφιλος", ο συνεργασθείς με τον κατακτητή Βενιζέλος τι ήταν; 30 χρόνια αργότερα, αυτή η ίδια πράξη χαρακτηρίστηκε συνεργασία με τον κατακτητή κι έστειλε φυλακή τούς Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλο και Ράλλη. Ο Βενιζέλος ονομάστηκε ... "εθνάρχης"!!

      Διαγραφή
    13. @ Κωνσταντίνος
      Το ακούω συχνά.
      Το θέμα είναι πως (α) εν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων η αντιπολίτευση ούρλιαζε για εκλογές, (β) ο Βενιζέλος τις κέρδισε τις εκλογές, κάτι που πολλοί μοιάζει να ξεχνάνε. Πήρε 50,31%, ενώ η ενωμένη αντιπολίτευση πήρε 49,36%. Λόγω εκλογικού συστήματος όμως ο Βενιζέλος πήρε 110 βουλευτές και η αντιπολίτευση 260. Μάλιστα ο Βενιζέλος απέτυχε να βγει καν βουλευτής.

      Εν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων η ενωμένη αντιπολίτευση - κυβέρνηση πλέον- αν και μειοψηφία αποφάσισε να κάνει του κεφαλιού της, να ασχοληθεί με το αν θα γυρίσει ο Κωνσταντίνος και διάφορα άλλα πλην των πολεμικών επιχειρήσεων.

      Αρα, οι εκλογές μπορεί να θεωρηθούν άλλο ένα ρίσκο που πήρε ο Βενιζέλος και δεν του βγήκε, αλλά ήταν λελογισμένο, και ίσως απαραίτητο.

      Διαγραφή
    14. @ Nativist
      Τώρα πάμε πιο πίσω, αλλά και αυτό που αναφέρεις, κατα την γνώμη μου ήταν βαρύ λάθος του Βενιζέλου. Αλλά πρέπει να δεχτείς κι εσύ πως προηγήθηκαν τραγικοί χειρισμοί των αντιπάλων του που δεν καταλάβαιναν ή αδιαφορούσαν κατα Τζώρτζ Χορτον για τους διεθνείς συσχετισμούς.

      Περι Μεταξά, να ανακληθεί για να γίνει αντιστράτηγος, ήξερε. Συγνώμη αγαπητέ, αλλά οι στρατιωτικοί δεν δίνουν μόνο τις μάχες που ξέρουν οτι θα κερδίσουν. Ρίψασπις.

      Περι γερμανικού λόμπι, δυστυχέστατα ήταν υπαρκτότατο και δρούσε όχι μόνο πολιτικά, αλλά σε σημείο προδοσίας.

      Τέλος πάντων, ας μην μπλέξουμε περισσότερο με την παράνοια της εποχής. Παράνοια και απο τις δύο παρατάξεις.

      Διαγραφή
    15. @ Κωνσταντίνο

      Τα γράφει παρακάτω ο Κρίτων Καππαδόκης, 6 Ιουνίου 2016 - 10:55 π.μ.

      Αλλά διάβασε κι αυτό τού Βλάση Αγτζίδη: "Πάντως ο Νίκος Καζαντζάκης, συνεργάτης του Βενιζέλου, σε επιστολή του το Δεκέμβριο του 1921, υποστηρίζει ευθέως ότι έκανε τις εκλογές γνωρίζοντας ότι θα τις χάσει. Γράφει: "άνθρωπος που μ' επανάσταση κατάλαβε την αρχή και δικτατορικώς εκυβέρνησε τόσα χρόνια, Πώς; και Γιατί; θυμήθηκε το σύνταγμα και ενήργησε εκλογές αφού τόξερε πώς θα χάσει." (Αρχείο Κώστα Τριαρίδη).

      Η εκτίμηση του Καζαντζάκη ισχυροποιείται με τη στάση Πόντιου Πιλάτου που κράτησε ο Βενιζέλος απέναντι στη Μικρασιατική άμυνα, η οποία τον κάλεσε να μπει επικεφαλής ενός κινήματος σωτηρίας του μικρασιατικού ελληνισμού. Δεν αποδέχτηκε τον προτεινόμενο ρόλο και απέφυγε να συμβουλεύσει τους Μικρασιάτες για το σκόπιμο της ένοπλης αντιμετώπισης στην περίπτωση επαναφοράς του τουρκικού καθεστώτος στη Σμύρνη. Όπως έγραψε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος στην τελευταία επιστολή του στον Ελευθέριο Βενιζέλο, λίγο πριν την είσοδο των τουρκικών στρατευμάτων στην πόλη: "...Ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας, το ελληνικό κράτος αλλά και σύμπαν το ελληνικό έθνος, καταβαίνει πλέον εις τον Αδην, από του οποίου καμμία πλέον δύναμις δεν θα δυνηθή να το αναβιβάσει και να το σώση. Της αφαντάστου ταύτης καταστροφής βεβαίως αίτιοι είναι οι πολιτικοί και προσωπικοί σας εχθροί, πλην και υμείς".

      Διαγραφή
    16. @ Nativist

      Καλά τα λέει ο Χρυσόστομος.
      Αν παρέθετες ολόκληρο το απόσπασμα, θα φαινόταν και μια άλλη αρνητική πλευρά του Βενιζέλου. Εξυπηρετούσε πολύ εύκολα -εκδουλευτικά σχεδόν- τις επιθυμίες των Αγγλο-γάλλων, και του βγήκε μεν στην αρχή, αλλά μια τακτική που λειτουργεί σήμερα δεν σημαίνει πως θα λειτουργεί και αύριο...

      Τέλος πάντων, μπορεί κανείς να του προσάψει πολλά, λάθη, εγωισμούς κλπ αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί κανείς να προσάψει τα ίδια και πολύ περισσότερα + αδιαφορία, στους αντιπάλους του. (Εξαιρώ τον Δραγούμη)
      Όποιος θέλει, ας διαβάσει την έκθεση του Χόρτον του 1922. Δυστυχώς ακριβώς τα ίδια με την έκθεση του άλλου αμερικανού, του Πόρτερ του 1947.

      Διαγραφή
    17. Δεν δαιμονοποιω κανέναν και δεν αγιοποιω κανέναν. Και οι δύο πλευρές έκαναν τεράστια λάθη και ήρθε η καταστροφή. Ή διχόνοια ήταν η αιτία της ήττας. Ο Μεταξας ορθώς έπραξε αλλά ή εκστρατεία δεν ξέρω αν θα θριαμβευε αλλά θα μεγάλωνε κι άλλο την Ελλάδα εφόσον δεν υπήρχε ή διχόνοια.Οσο ο πρίγκιπας Αλέξανδρος έκανε κουμάντο και συνεννοουταν με τον Βενιζελο καλά πηγαίναμε. Τέλος πάντων ή ουσία για μένα είναι πως ή διχόνοια ήταν διαχρονικά ο χειρότερος εχθρός μας και η δουλικοτητα και η υποτακτκικοτητα το χειρότερο κουσουρι της Οθωμανικής σκλαβιάς

      Διαγραφή
  2. Δεν ξέρω αν η ελληνική αντιπροσωπεία αποκοιμήθηκε, (πολύ αμφιβάλω, δεδομένης της τραγικής κατάστασης που βρισκόταν η χώρας και της αγωνίας να προφυλλάξουν τους εναπομείναντες Έλληνες..) αλλά σίγουρα ξέρω πως παραβιάσεις των νόμων και των εθίμων του πολέμου σημαίνει πολλά (που όντως γίνανε) αλλά δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση γενοκτονία.

    Όταν κάνεις επιθετικό πόλεμο (έστω και για να προστατέψεις δικούς σου) και τον χάνεις υπογράφεις συνθήκες που επιβάλουν άλλοι και πληρώνεις και επανορθώσεις. Ας κοιτάγαμε να μην τον χάναμε. Και για να μην χάσουμε και επόμενους, καλύτερα να κοιτάξουμε -εκτός του πατριωτισμού- να καλλιεργήσουμε και λίγο τον ρεαλισμό και τον ορθολογισμό...

    Όσο δεν κάνουμε τίποτα απο τα παραπάνω θα συνεχίσουμε χωρίς σχέδιο να τσακωνόμαστε αν έχουν δίκιο οι οσφυοκάμπτες της τετρακίνησης ή οι πατριδολέοντες της πάρλας.. Και οι φάπες θα συνεχίσουν να πέφτουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ότι έχει να κάνει με την οικονομία φταίνε λένε οι Έλληνες, και μάλιστα κατηγορούν περισσότερο τον λαό από τα κόμματα, και όχι οι Ευρωπαίοι, οι Γερμανοί, ο οποιοσδήποτε ξένος, σε ότι όμως έχει να κάνει με εθνικά θέματα οι ευθύνες φορτώνονται βολικώς και λεκτικώς, για παραπάνω δεν τους παίρνει, στους Τούρκους, στους Αλβανούς, στον εξωτερικό παράγοντα, δεν πάει όμως έτσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γιατι το 1923 να διατυπωσουμε θεμα γενοκτονιας στη Μ. Ασια οταν ο ΕΣ εκκενωσε ΑΝΑΝΔΡΑ τη Μ. Ασια το 1922 εγκαταλειπωντας χαλαρα τους Ιωνες στο μαχαιρι του Κεμαλ (σφαγη που ηταν αναμενομενο απο ολους οτι θα γινει);
    H αντιμετωπιση της Ιωνιας το 1922 ηταν παρομοια με την ουκρανια το 1919...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προσοχή: Δέν ὑπάρχει καμία ἀναγνώριση γιά ἐγκλήματα πολέμου.
    Καί ἄν το άρθρο 59 της συνθήκης τῆς Λωζάνης, αναφέρει ότι «Η Ελλάς αναγνωρίζει την υποχρέωσιν αυτής όπως επανορθώση τας προξενηθείσας εν Ανατολία ζημίας εκ πράξεων του ελληνικού στρατού ή της ελληνικής διοικήσεως αντιθέτων προς τους νόμους του πολέμου», πρόκειται γιά συνήθη στήν διπλωματία διατύπωση τῆς ὑποχρεώσεως καταβολῆς ἀποζημιώσεων ὑπό τοῦ στρρατιωτικῶς ἠττηθέντος. Ὄχι γιά ἀναγνώριση ἐγκλημάτων πολέμου.
    "Πράξεις του ελληνικού στρατού ή της ελληνικής διοικήσεως ἀντίθετες προς τους νόμους του πολέμου" εἶναι τό ὅτι (ἀφοῦ ἀνέλαβαν οἱ φιλοβασιλικοί τήν Κυβέρνηση μετά τίς ἐκλογές τοῦ 1920), προχώρησε ὁ Ἑλληνικός στρατός πέραν τῶν ἐδαφῶν τῶν συμφωνηθέντων μέ τούς συμμάχους ἐπί Βενιζέλου, χωρίς νά ἔχῃ ὑπάρξει κήρυξη πολέμου κατά τῆς Τουρκίας τοῦ Κεμάλ.
    Ὁ Κεμάλ τότε γιά τίς Ἑλληνικές ἀρχές ἦταν ἀκόμη, ἕνας ἀρχηγός ἐχθρικοῦ στρατεύματος, πού δέν ὑπήκουε στήν Ὀθωμανική Κυβέρνηση. Φυσικά δέν ἀναγνώριζε τόν Κεμάλ ὡς ἡγέτη τῆς "Τουρκίας" (ἀνύπαρκτης ἀκόμη) τό Ἑλληνικό κράτος, ἀρνούμενο νά ἀκολουθήσῃ τίς ἀλλαγές πολιτικῆς τῶν δυτικο-εὐρωπαϊκῶν Κυβερνήσεων καί τῆς κουμουνιστικῆς Ρωσικῆς Κυβερνήσεως, πού τόν εἶχαν ἀναγωνρίσει.
    Γι'αὐτό, ἡ ἔναρξη πολέμου πέραν τῆς περιοχῆς τῆς Σμύρνης, ἄνευ ἐγκρίσεως τῶν συμμάχων, καί ἄνευ κηρύξεως πολέμου, κατά μιᾶς Τουρκίας τοῦ Κεμάλ ἤδη ἀναγνωρισμένης ἀπό τίς τότε μεγάλες Δυνάμεις, πρέπει νά ἦταν κάτι πού θεωρήθηκε ἀντίθετο πρός τίς ἀρχές καί τούς κανόνες τοῦ πολέμου.
    Ἑπομένως, κάθε καταστροφή ἀκόμη καί ἐντός τῶν κατά τά λοιπά συνήθων πολεμικῶν συγκρούσεων (πχ. καταστροφή πολεμικοῦ ὑλικοῦ τῶν Τούρκων, χρήση κτιρίων ἤ οἰκιῶν γιά προσωρινή στέγαση στρατοῦ, ἀνάλωση τροφίμων σοδειᾶς τούρκων, κλπ), θεωρήθηκε ὡς "πράξη ἀντίθετη πρός τούς κανόνες τοῦ πολέμου", πού άποτελοῦσε βάση γιά καταβολή ἀποζημιώσεων.
    Ἡ διατύπωση εἶχε ἀμιγῶς νομικό χαρακτῆρα, εἶναι φανερό. Καί μάλιστα, πολιτικῶς, ἀποδυναμώθηκε πλήρως, ὅταν, ἐνῶ ὁ Κεμάλ ἐπέμενε σέ μεγάλα ποσά ἀποζημιώσεων, καί διεκδικοῦσε πρόσθετα ἐδάφη γιά νά ὑπογράψῃ συνθήκη εἰρήνης, ἀπείλησε ὁ Πλαστῆρας ἀκολουθούμενος ἀπό τόν Πάγκαλο, συνταγματάρχες τότε στόν Ἕβρο πού κράτησαν ἀνέπαφα τά συντάγματά τους κατά τόν πόλεμο στήν Μικρά Ἀσία, ὅτι θά βαδίσουν κατά τῆς Κωνσταντινουπόλεως χωρίς νά ὑπολογίζουν τίς ἀντιδράσεις τῶν δυτικῶν. Τότε, πιέσθηκε πλέον ἀπό τούς δυτικούς ὁ Κεμάλ καί πείσθηκε νά ὑπογράψῃ τήν συνθήκη εἰρήνης, διότι δέν ἦταν σέ θέση νά ὑπερασπίσῃ τήν Κωνσταντινούπολη καί ούσιαστικά τοῦ τήν χάριζαν, γιά δεύτερη φορά, οἱ πρώην σύμμαχοί μας....
    _Ἡ πρώτη φορά, ἦταν ὅταν τά δύο συντάγματα Πλαστῆρα καί Πάγκαλου πού εὑρίσκονταν στήν Βορειοδυτική Μικρά Ἀσία, πλησίον τῆς Κωνστανινουπόλεως, καί ἐνῶ ὁ πόλεμος μαινόταν ἔξω ἀπό τήν Ἄγκυρα, ἐμποδίσθηκαν νά βαδίοσυν πρός τήν Κωνσταντινούπολη, μέ αὐστηρή πολιτική προειδοποίηση-παρέμβαση τῶν τότε συμμάχων μας - ὁπότε καί ἐμποδίσθηκαν νά βαδίσουν ἀμέσως κατά τῆς Ἄγκυρας, ἀπό τόν τότε στρατάρχη πρίγκηπα Ἀνδρέα, ἀδελφό τοῦ Κωνστανίνου τοῦ Α, πού ἀγνόησε ἐπίτηδες σχετικό τηλεγράφημά τῶν δύο συνταγματαρχῶν πού τοῦ παρέδωσε ὁ τότε ἀκόμη φιλοβασιλικός Λοχαγός Γονατᾶς (μετεστράφη σέ φιλοβενιζελικό ὁ Γονατᾶς μετά ἀπό τήν προδοσία αὐτήν, πού κόστισε στούς ἕξι τήν ζωή τους...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωκράτη
      οι Τούρκοι κινήθηκαν με σχέδιο.
      Έβαλαν τον όρο αυτόν στο άρθρο 59 και μετά από τρία χρόνια τον επικαλέστηκαν, για να μην αποδώσουν στην Ελλάδα την αξία των περιουσιών των ανταλλάξιμων Ελλήνων, την οποία χάρισε ο Βενιζέλος στην Τουρκία, για να εξαγοράσει τη "φιλία" τους, το 1930.
      Η κατάσταση είναι πιο τραγική απ' ότι αναφέρω στο άρθρο.

      Διαγραφή
    2. Σάββα, η επίθεση φιλίας του Βενιζέλου ήταν ένα ακόμα ρίσκο (κάτω απο τραγικές συνθήκες) που δεν του βγήκε. Πρέπει να βάλει κανείς τον εαυτό του στο χρονικό πλαίσιο της εποχής, στα συναισθήματα της εποχής για να το κρίνει. Εμείς το κρίνουμε λες και παίζουμε RTW.

      Άλλωστε αυτό το λάθος συνεχίζουν και το κάνουνε και επόμενοι, γνωρίζοντας περισσότερα και χωρίς την ίδια πίεση...

      Διαγραφή
    3. [Συνέχεια] και φυσικά να δει κανείς και τις εναλλακτικές, δεδομένης της κατάστασης.
      Και εκεί μπαίνει το "what if". Δλδ εύκολο να πεις πως η τάδε κίνηση (1) ήταν λάθος - βλέπεις το αποτέλεσμα - αλλά πολύ δύσκολο να πεις ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν ακολουθούσε την εναλλακτική (2).

      Διαγραφή
  6. Είναι τραγικό ακόμα και σήμερα να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τις εγκληματικές επιλογές (όχι λάθη)τού Ελευθ. Βενιζέλου και τής παρέας του. Μα είναι ο άνθρωπος που για να αποδράσει από τις ευθύνες τής επιλογής του έκανε σκόπιμα εκλογές για να τις χάσει (το υποστηρίζει και ο Ν.Καζαντζάκης, συνεργάτης του τότε), αυτός που κατόπιν αδράνησε και δεν έπραξε τίποτε προς τούς "συμμάχους" μας οι οποίοι μάς υπονόμευαν ενώ πολεμούσαμε στο Μικρασιατικό Μέτωπο, αυτός που ρητά απαγόρευε στον Ξεν.Στρατηγό να καταδιώξει τον Μουσταφά Κεμάλ πέραν τής ζώνης των 9 χιλιομέτρων που είχαν ορίσει οι Άγγλοι , ως εάν για να αμυνθεί η Φρουρά τής Σμύρνης θα έπρεπε να κηρύξουμε πόλεμο στον κατσαπλιά Κεμάλ με τούς 200 ατάκτους . Ο λεγόμενος "εθνάρχης" το 1928 συνυπέγραψε τον συμψηφισμό απαιτήσεων μας για τις εγκαταλειφθείσες στα Άγια Χώματα Μικράς Ασίας, Πόντου και τής Ιωνίας αμύθητες Ελληνικές περιουσίες προς τις τούρκικες απαιτήσεις για αποζημιώσεις για τα "διακόσια δεκα οκτώ κοτέτσια" που άφησαν πίσω οι προς τουρκικά εδάφη μετακινηθέντες. Αλλά γιατί να πονέσει ο πάροχος τού ανακτόρου τής εν Αθήναις Αγγλικής Πρεσβείας; Αυτός ήδη από το 1912 είχε προτείνει την ανταλλαγή πληθυσμών προκαλώντας την μαχητική αντίδραση τού Ίωνα Δραγούμη, ενώ τον Ιανουάριο τού 1915 πρότεινε να δοθεί η Καβάλα στην Βουλγαρία προκειμένου να εξυπηρετήσει τα σχέδια τής ΑΝΤΑΝΤ, την οποία κάλεσε και έστειλε τις Στρατιωτικές Δυνάμεις της στην Θεσσαλονίκη (Σαράϊγ) και ευρύτερη Μακεδονία. Και αφού προίκισε τον φίλο του πλέον Μουσταφά Κεμάλ με τις Ελληνικές περιουσίες στις περιοχές που απέσπασαν οι τούρκοι και ακόμα τελούν υπό κατοχή,o εθνάρχης τον πρότεινε το 1930 και για το ΝΟΜΠΕΛ Ειρήνης (sic!!)Ναι τον Μουσταφά Κεμάλ.
    Ο δε παραγιός του Νικόλαος Πλαστήρας διαφημίζεται για την συντεταγμένη εγκατάλειψη τής Μικράς Ασίας και θαυμάσθηκε που έφερε πίσω το Σύνταγμά του ακέραιο, ως εάν να ήταν επιτυχία που εγκατέλειψε σφαζομένους τούς Έλληνες και ήλθε εδώ για να οργανώσει το κίνημα, να μεθοδεύσει την πολιτική δολοφονία των Έξι και να παραδώσει στο αφεντικό του την εξουσία.
    Εφ' όσον εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε άτομα με τέτοια εγκλήματα κατά τού Ελληνισμού, πολύ δύσκολα θα διδαχθούμε από τα λάθη μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ Κρίτων Καππαδόκης

      Ο διχασμός καλά κρατεί :)
      Καλύτερα να παίζουμε Rome Total War.

      Διαγραφή
    2. @ niko νικο
      Εσύ δηλώνεις : 6 Ιουνίου 2016 - 1:51 μ.μ. προς @ Alexandros
      "Εγώ πάλι που είμαι βενιζελικός, ....". Προσωπικώς δεν μετέχω αυτού τού διχαστικού πνεύματος, απλά εντοπίζω μερικές από τις σημαντικές βλαπτικές κινήσεις τού "εθνάρχη". Βεβαίως δεν είμαι
      Βενιζελικός, δεν είμαι ούτε Βασιλικός, θεωρώ δε ότι και αυτή η διάκριση είναι παραπλανητική μπλόφα, μάλλον Αγγλικής υποβολής και έμπνευσης, μιάς και ο μέγας πολιτικός εκείνης τής εποχής ήταν ο Ίων Δραγούμης και αυτόν θεωρούσε ο Βενιζέλος και τα τσιράκια του ως αντίπαλον δέος. Άλλωστε αυτόν δολοφόνησαν οι τραμπούκοι τού εθνάρχη και δεν στράφηκαν κατά βασιλικού στόχου. Αν θέλεις και συνοπτική τεκμηριωμένη ιστορική αναδρομή υπάρχει η ΘΕΚΛΗ τής Αθηνάς Κακούρη , ένα δήθεν "μυθιστόρημα" που εμπεριέχει πλουσια βιβλιογραφία , μέχρι και αποσπάσματα από αγορεύσεις στην Βουλή τόσον τού "εθνάρχη", όσον και τού εμφανώς ανωτέρου του κορυφαίου πολιτικού και είτα θύματος τού Βενιζελισμού Ίωνος Δραγούμη.
      Απλή απάντηση για μην με κατατάσσετε στους πόλους τού Διχασμού, προς τον οποίον είμαι συνειδητά ξένος .

      Διαγραφή
    3. @ Κρίτων Καππαδόκης

      Γιατί βενιζελικός? Διότι είμαι της ρεαλιστικής περισσότερο παρά της ρομαντικής σχολής. Ο Βενιζέλος ήταν καλός διπλωμάτης αλλά επίσης πολύ περισσότερο "ρεαλιστής" απο τους αντιπάλους του. Πήρε ρίσκα που του βγήκαν λόγω τύχης και λόγω της ανδρείας του Έλληνα οπλίτη, υπέπεσε στο αμάρτημα της ύβρεως και στο 2ο μισό της καριέρας του σαν απογοητευμένο εκκρεμές πήγε εντελώς στο άλλο άκρο του υπέρμετρου συμβιβασμού.

      Ίων Δραγούμης. Συμπαθέστατος, αλλά ρομαντικός του κερατά. Οπωσδήποτε μεγάλη απώλεια που δολοφονήθηκε (και οι ρομαντικοί χρειάζονται). Και πολύ περίεργο... Ποιος και μέσω ποιών καναλιών έδωσε την εντολή δεν το γνωρίζουμε.

      Τέλος πάντων, ήταν παρανοϊκή εποχή... Αν δεν ήταν, ίσως τώρα ο Τσίπρας είχε το πρωθυπουργικό σπίτι του σε μια άλλη, μεγαλύτερη πόλη.. :)

      Διαγραφή
    4. Κρίτωνα Καππαδόκη, ἀπευθύνομαι κυρίως σέ σένα ἀλλά ὄχι μόνον:
      Α) Ὁ Βενιζέλος δέν ἤθελε ἐκλογές τό 1920, οὔτε τίς ἔκανε γιά νά τίς χάσῃ.
      Ὑποχρεώθηκε νά τίς κάνῃ, ὅταν Ἄγγλοι καί Γάλλοι (στά πλαίσια τῆς μεταστροφῆς τῆς πολτικῆς τους), τοῦ ἀμφισβήτησαν ὅτι εἶχε ἐξουσία ἐκπροσωπήσεως τῆς Ἑλλάδος.
      Καί δέν πίστεψε ὅτι θά τίς ἔχανε, διότι μόλις εἶχε πραγματοποιήσει κατά μέγα μέρος τήν "μεγάλη ἰδέα". Δέν φανταζότανε καί αἰφνιδιάσθηκε πολύ, ἀπό τό ὅτι ἡ φιλοβασιική πλευρά χρησιμοποίησε τό καταφανῶς προδοτικό σύνθημα, τά παιδιά μας ἀμέσως πίσω (οἴκαδε!).
      Ἔκανε λάθη ὁ Βενιζέλος, ἀλλά ὄχι ὡς πρός τό ὅτι ἔκανε ἐκλογές τό 1920.
      Τά λάθη του συνδέονται περισσότερο μέ τόν "πολιτικό ρεαλισμό" του, μετά τό 1928, διότι ἤθελε καί πίστεψε σέ μιά "ρεαλιστική" πολιτική προσέγγιση μέ τόν Κεμάλ, ἐμπιστευόμενος ἕναν ἄνθρωπο-ὕαινα. Καί αὐτό, διότι θεωροῦσε ὅτι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος γιά τήν Ἑλλάδα, θά προερχόταν ἀπό τήν φασιστική Ἰταλία οτῦ Μουσολίνι. Εἶχε μέν "δίκηο", ἀλλά, ὅπως ὅλοι οἱ πραγματιστές Ἕλληνες πού τούς λείπει τό βαθύ ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα, μόνο βραχυπρόθεσμα.
      Β) Διαφωνῶ σφόδρα σέ ὅσα λές γιά τόν Πλαστῆρα. Καί τόν ἀγνοεῖς καί τόν ἀδικεῖς. Τρεῖς φορές τόν ἀπέκλεισαν μέ διαταγές ἄνωθεν, ἀπό τό νά πολεμήσῃ τούς Τούρκους, τίς δύο στήν Μικρά Ἀσία, ὅπου δέχθηκε ἐντολή νά μήν βαδίσῃ γιά τήν σίγουρη κατάληψη τῆς Κωνσταντινουπόλεως (μαζί μέ τό Σύνταγμα τοῦ Πάγκαλου), καί ἀμέσως μετά, ὅταν ἀγνοήθηκε τό τηλεγράφημά του νά βαδίσῃ ἀμέσως κατά τῆς Ἄγκυρας (βλ. σχόλιό μου παραπάνω), καί τήν τρίτη φορά, ὅταν ἀπό τόν Ἕβρο ἀπείλησε νά βαδίσῃ κατά τῆς Κωνστανινουπόλεως, καί ὑποχρέωσε τόν Κεμάλ νά παύσῃ νά ζητεῖ περισσότερα (βλ. τό σχόλιό μου παραπάνω).
      Καί έφερε μέν πίσω στήν Ἑλλάδα το Σύνταγμά του ακέραιο, ἀλλά τοῦτο, ὅπως διετάχθη, νἀ περάσῃ δηλαδή βορείως τῆς Σμύρνης. Δέν ἐγκατέλειψε αὐτός σφαζομένους τούς Έλληνες, ἀλλά αὐτοί πού προδίδοντας, ἔδωσαν τέτοια διαταγή στόν Πλαστῆρα, γιά νά προστατεύσουν τόν Κεμάλ πού εἶχε εἰσέλεθι μέ σχετικά μικρή δύναμη στήν Σμύρνη. Ἄν πέρναγε ὁ Πλαστῆρας μέσα ἀπό τήν Σμὐρνη, μέ ἕνα ὁλόκληρο σύντγμα ἑτοιμοπόλεμο καί σχετικά ξεκούραστο, θά συνελάμβανε τόν Κεμάλ πού βρισκόταν ἐκεῖ μέ μόνον 200 περίπου στρατιῶτες καί κάποιους ἀτάκτους, καί θά σταμάταγε τήν σφαγή τῶν Ἑλλήνων.
      Ἀλλά κάποιοι στήν Ἑλλάδα, ἐκ τῶν ἕξ, δέν ἤθελαν "τόν βενιζελικό ὄχλο στήν Ἀθήνα" καί προτιμοῦσαν νά τόν ἀφίσουνν νά σφαγῆ στήν Σμύνρη....
      Τόν ἐμπαιγμό του αὐτόν καί τήν ρίζα τῆς προδοσίας, πού ἔφθαν μέχρι τόν στρατάρχη Πρίγκηπα Ἀνδρέα, ἀντελήφθη ὁ Πλαστῆρας ἐρχόμενος στήν Ἑλλάδα, καί γι'αὐτό ὅταν ἀποβιβάσθηκαν τά Συντάγματα Πλαστῆρα καί Πάγκαλου (στήν Γλυφάδα καί στό Φάληρο, ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς), ἔσπευσε νά φύγῃ ὁ βασιλεύς Κωνσαντίνος ὁ Α.
      Διότι ἀκόμη καί ἄν ἔμενε, ἀκόμη καί ἄν γινόταν πιστευτό ὅτι δέν ἔφταιγε ὁ ἴδιος (πρᾶγμα πιστεύω ἀληθές, ἀλλά τότε δυσαπόδεικτο), θά ἔπρεπε νά ὑποστηρίξῃ παντί τρόπῳ τήν δίκη καί ἐκτέλεση τοῦ ἀδελφοῦ του Ἀνδρέα (βλ. τό προηγηθέν παραπάνω ἄλλο σχόλιό μου στήν παροῦσα ἀνάρτηση).
      Ὅσο γιά τήν "πολιτική δολοφονία των Έξι" πού ἀναφέρεις, ὁ Πλαστῆρας δέν τήν ἤθελε καί ἀντιστάθηκε ὅσο μποροῦσε στήν ἀνόητη ἐπιμονή τοῦ Πάγκαλου, νά ἐκτελεσθοῦν ἀμέσως. Ἀλλά ἀπείλησε ὁ Πάγκαλος μέ κίνημά του, καί αὐτό θά σήμαινε ρήξη στό λεγόμενο δημοκρατικό (μέ τήν ἔννοια ἀντιβασιλικό) στρατόπεδο καί περαιτέρω ἐμφύλιο πόλεμο. Ἀναγκάσθηκε λοιπόν νά διατάξῃ τήν ἄμεση ἐκτέλεση τῆς θανατικῆς ποινῆς. (Τό ἀντιτιθέμενο στήν ἐκτέλεση τῆς θανατικῆς ποινῆς, τηλεγράφημα τοῦ Βενιζέλου ἀπό τήν Ἀγγλία, ἔφθασε ἔτσι καθυστερημένα).
      Ὁ Πλαστῆρας ἐξελίχθηκε καί ἴσως εἶναι ὁ μεγαλύτερος Ἕλληνας στρατιωτικός καί συγχρόνως πολιτικός τοῦ 20οῦ αἰῶνος, πού δυστυχῶς δέν κυβέρνησε ποτέ τήν Ἑλλάδα. Δέν εἶχε ἀφεντικό οὔτε τόν Βενιζέλο, οὔτε κανέναν, ἀλλά μόνον τόν Θεό, τήν συνείδησή του καί τήν Ἑλλάδα.
      Μετάνιωνε διότι ὑπάκουσε σέ προδοτικές διαταγές (βλ. ἀνωτέρω), σέ ὅλην του τήν ζωή. Ἄν εἶχε περάσει μέσα ἀπό τήν Σμύρνη, καί μόνον τοῦτο ἄς ἀναφέρουμε καί πάλι, θά εἶχε τό πιθανώτερο ἀνατρέψει τήν ἔκβαση τοῦ πολέμου συλλαμβάνοντας καί τόν Κεμάλ.

      Διαγραφή
    5. @ SOCRATES ALEXANDRINOS
      Δεν νομίζω πως ο Κεμάλ ήταν τόσο ηλίθιος που θα καθόταν να πιαστεί μεσ'τη Σμύρνη απο σύνταγμα πεζικού. Αστικός μύθος. Τέλος πάντων..

      Οι Έλληνες της Σμύρης σφαχτήκανε γιατί πλην μερικών συνταγμάτων δεν υπήρχε στρατός αλλά ένα ακέφαλο τσούρμο που έτρεχε.
      Ο Έλληνας φαντάρος είναι πολύ καλός όσο εμπιστεύεται την ηγεσία, αλλά σε αντίθεση πχ με τον Γερμανό, αν χάσει την εμπιστοσύνη του στην ηγεσία απλά παύει να είναι φαντάρος. Ας το έχουν υπ΄όψη αυτό οι ηγέτες μας...

      Διαγραφή
    6. Αλεξανδρινέ,

      Αυτά που γράφεις είναι δική σου Ιστορία, η οποία βασίζεται σε δικές σου υποθέσεις, γι αυτό και δεν σχολιάζω.

      "Ὁ Πλαστῆρας ἐξελίχθηκε καί ἴσως εἶναι ὁ μεγαλύτερος Ἕλληνας στρατιωτικός καί συγχρόνως πολιτικός τοῦ 20οῦ αἰῶνος, πού δυστυχῶς δέν κυβέρνησε ποτέ τήν Ἑλλάδα. Δέν εἶχε ἀφεντικό οὔτε τόν Βενιζέλο, οὔτε κανέναν, ἀλλά μόνον τόν Θεό, τήν συνείδησή του καί τήν Ἑλλάδα"

      Μα είναι γνωστό για τον Πλαστήρα ότι είχε για θεό του τον Βενιζέλο. Ήταν ανιδιοτελής, γενναίος, πατριώτης, εντιμότατος, αλλά πολιτικές ικανότητες δεν είχε. Από την Νίκαια τής Γαλλίας συμβούλευε την κυβέρνηση Μεταξά να τα βρει με τούς Ιταλούς και μάλιστα με την μεσολάβηση τής Γερμανίας! Περισσότερα εδώ. Επίσης, δεν φημιζόταν για την ευφυΐα του. Γνωστός και ο τρόπος που έχασε τις εκλογές το 1952, λόγω τής εμπιστοσύνης του στις .... καφετζούδες!!!
      Πού διάολο βλέπεις εσύ "τὁν μεγαλύτερο Ἕλληνα στρατιωτικό καί συγχρόνως πολιτικό τοῦ 20οῦ αἰῶνος";

      Για διευκρίνισέ μου και τούτο:

      "ἀλλά, ὅπως ὅλοι οἱ πραγματιστές Ἕλληνες πού τούς λείπει τό βαθύ ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα, μόνο βραχυπρόθεσμα"

      Πού ακριβώς κολλά (πάλι) εδώ το ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα; Δηλαδή, το ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα μακραίνει τις προβλέψεις; Δεν καταλαβαίνω.

      ΥΓ: Τον κ. Χολέβα τον ξέρεις;

      Διαγραφή
    7. Νάτιβιστ,
      στήν ἰστοσελίδα http://ellinilatris.blogspot.gr/2011/05/blog-post_5073.html, μέ τίτλο "Μέντιουμ, καφετζούδες, τσαρλατάνοι και… πολιτική!"βρῆκα πόσο ἀόριστες καί ἀμφίβολες εἶναι οἱ ὑποθέσεις τοῦ Μαρκεζίνη περί ἐπηρεασμοῦ τοῦ Πλαστῆρα ἀπό μία καφετζοῦ ("μοῦ εἶπαν ὅτι..." ὁ Πιούριφόϊ χρησιμοποίησηε μιά καφετζοῦ, γιά νά πέισῃ τόν Πλαστήρα νά κάνῃ ἐκλογές μέ πλειοψηφικό... κλπ) . Στό τέλος τοῦ ἐν λόγῳ ἐνδιαφέροντος ἄρθρου ἀναφέρεται ὁ διάλογος Πλαστῆρα -Πυρομάγλου καί Σπ. Παπαπολίτη, ἀπό τόν ὁποῖον διάλογο προκύπτει ὅτι ὁ Πλαστῆρας εἶχε συμφωνήσει μέ τόν ἴδιο τόν Πιούριφόϊ ὅτι θά προχωροῦσε σέ ἐκλογές μέ πλειοψηφικό έκλογικό σύστημα. Συνεπῶς, ἡ ὑπόθεση Μαρκεζίνη περί τοῦ ὅτι ὁ Πλαστῆρας εἶχε ἐπηρεασθῆ ἀπό τόν Πιούριφόϊ μέσῳ μιᾶς νγωστῆς στόν Πλαστῆρα καφετζοῦ, διαψεύδεται.
      Ἡ είσήγηση Πλαστῆρα πρός Μεταξᾶ ἀπό Παρίσι, νά μήν ἔμπολακῆ ἡ Ἑλλάδα στόν Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀποτελοῦσε πολιτική διορατικότητα πρῶτου μεγέθους, ἀλλά δέν εἶναι βέβαιο ἐάν καί πῶς αὐτό ἦταν πρακτικῶς δυνατόν γιά τον ἐπίσης ὀξυδερκῆ Μεταξᾶ.
      Στό βιβλίο τῦ Γεωργίου Μαύρου, περί Τουρκίας, "Ὁ ἐπιτήδειος οὐδέτερος", βρίσκουμε πῶς ἐπέτυχε, καί πόσο ὠφελήθηκε ἡ Τουρκία πού δέν ἐνεπλάκη στόν Β παγκόσμιο Πόλεμο. _ Ὅσο γιά τόν Μεταξᾶ, δεδομένου ὅτι τόν Ἰανουάριο 1941 στήν Ἰταλία τό Ὑπ. Ἐξωτερικῶν εἰσηγεῖτο ἐκεχερεία μέ τήν Ἑλλάδα, μπορεῖ κανείς νά ὑποθέσῃ ὅτι οἱ ἀδιευκρίνιστες συνθῆκες ἐπιδεινώσεως τῆς ὑγείας τοῦ Μεταξᾶ, πού μετά ἀπό τήν ἐπίσκεψη ἄγγλου ἰατροῦ ὡδήγησαν στόν θάνατό του, καθώς καί ἡ περίεργη αὐτοκτονία ἤ "αὐτοκτονία" τοῦ Κορυζῆ μετά ἀπό τό Ὑπουργικό Συμβούλιο ὑπό τόν βασιλέα Γεώργιο τόν Β, ὀφείλονταν στό ὅτι ἡ Ἑλληνική ἡγεσία, πρῶτα Μεταξᾶ καί ὕστερα Κορυζῆ, ἐπεχείρησε νά ἀπεμπλέξῃ τήν Ἑλλάδα ἀπό τόν Β παγκόσμιο Πόλεμο ἀλλά δέν τήν ἄφισαν οἱ Ἄγγλοι καί ὁ βασηλιάς.
      Τέλος, ένηνερωτικά, το ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα βαθαίνει πνευματικῶς (ἄρα καί πολιτισμικῶς, καί ἀπό ἀπόψεως ψυχολογίας ἀνθρώπων καί λαῶν) τίς ὅποιες προβλέψεις, ἀλλά εἶναι κυρίως ἡ φώτιση τοῦ θεοῦ πού δίδει τήν διάκριση. Πράγματι δέ, κατά τήν περίοδο 1928-1932, ἦταν πολύ δύσκολο νά ἐντοπίσῃ κανείς, ποιό δεινό ἦταν πραγματικά πιό ἐπικίνδυνο γιά τήν Ἑλλάδα, ὁ φασισμός τοῦ Μουσολίνι, καί ὁ ἐπερχόμενος Β Παγκόσμιος Πόλεμος, ἤ ἡ πρόθεση τῆς Τουρκίας γιά συνεχιση τῆς γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων καί τήν ἐξαφάνιση τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
      Νομίιω ὅτι ἡ συνέχεια ἀποδεινύει ὅτι μεγαλύτερος κίνδυνος ἦταν καί εἶναι ἡ Τουρκία, καί ὅτι ἄρα στόν Β Παγκόσμιο Πόλεμο, δέν ἐξαντλήσαμε ὅπως θά ἔπρεπε ὅλες τίς πολιτικο-στατιωτικές δυνατότητες γιά τήν μή ἐμπλοκή μας ἤ ἔστω γιά τήν ἀπεμπλοκή μας. Ἐνταχθήκαμε ἄνευ ὅρων σέ ἕνα ἀπό τά δύο στρατόπεδα, αὐτό μέν πού νίκησε, ἀλλά πού μᾶς "ἔφτυσε" στήν συνέχεια, ὄχι μόνο ὑποστηρίζοντας του Τούρκους, ἀλλά καί προκαλώντας μας ἐμφύλιο πόλεμο. Καί ἐννοῶ πρωτίστως τούς Ἐγγλέζους.
      Τόν κ. Χολέβα τόν γνωρίζω, ὅπως ὑποθέτω καί σεῖς. Δέν γνωρίζω ἐάν έκεῖνος μέ θυμᾶται.
      _ ΥΓ πρός " niko νίκο" :
      Θά τόν εἶχε συλλάβει τόν Κεμάλ ὁ Πλαστῆρας, διότι οἱ δυνάμεις του ἦσαν κατά πολύ ὑπέρτερες καί κατά πολύ πιό ἀξιόμαχες ἀπό ἐκεῖνες τοῦ Κεμάλ πού ἀποτελοῦσαν μίγμα ἀτάκτων καί πολύ κουρασμένων στρατιωτῶν. Πάντως δέ, ἀκόμη καί ἄν τοῦ διέφευγε τελικά ὁ Κεμάλ, θά εἶχε εμποδίσει ὁ Πλαστῆρας τήν μεγάλη σφαγή τῶν Ἑλλήνων καί πιθανῶς θά κράταγε γερά τήν περιοχή τῆς Σμύρνης μέχρι τήν διπλωματική διευθέτηση.

      Διαγραφή
    8. @ SOCRATES ALEXANDRINOS
      27 Αυγούστου καταλήφθηκε η Σμύρνη απο τα πρώτα τμήματα των τούρκων. 28 μπήκε ο Κεμάλ. Ο Κεμάλ φυσικά ήταν με ιππικό.
      Πως ακριβώς θα μπορούσε να τον συλλάβει ο Πλαστήρας, στην τρελή υπόθεση πως θα έτρεπε σε φυγή τις άλλες δυνάμεις των τούρκων (οι οποίες νομίζω ήταν 1-2 μεραρχίες ιππικού) ????

      Αστικός μύθος/παρεξήγηση. Μόνο ήλίθιος ή ρισκαδόρος δεν ήταν ο Κεμάλ. Το αντίθετο, ήταν όπως και οι μετέπειτα Τούρκοι της σχολής της σιγουράντζας.

      Διαγραφή
    9. @ SOCRATES ALEXANDRINOS
      Επίσης, μιλώντας για κούραση, ποιά λές να ήταν η ψυχολογία και η κούραση των στρατιωτών του Πλαστήρα? Μάλλον πολύ χειρότερη απο των Τούρκων.

      Επίσης δεν είχε καν τρόπο να ξέρει τι έρχεται απο ανατολικά. Και υποθέτω όλο και κάτι θα ερχόταν.

      Δυστυχώς με δεδομένο πως η πειθαρχία και το ηθικό ήταν εκεί που ήταν, απο την στιγμή που έσπασε η γραμμή στο Αφιόν, δεν σωζόταν τίποτα. Μακάρι η στρατιά να μπορούσε να κάνει σύμπτυξη "αλ-ά" Βέρμαχτ στο ανατολικό μέτωπο, αλλά με καταρρακωμένο ηθικό και χωρίς πειθαρχία (και χωρίς επικοινωνίες και χωρίς εφεδρείες) σύμπτυξη δεν γίνεται.. Μόνο φυγή..

      Διαγραφή
    10. @SOCRATES ALEXANDRINOS
      Συμφωνώ αρκετά με αυτά που λέτε και κυρίως τα σχετικά με το ορθόδοξο χριστιανικό φρόνημα μιας και έχω κι εγώ παρόμοιες αντιλήψεις.Μία παρατήρηση μόνο, νομίζω ότι η εμπλοκή στον ΒΠΠ ήταν αναπόφευκτη έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα και ευτυχώς που τότε έτυχε να ηγείται ο Μεταξάς κι έτσι καταγράφηκε ιστορικά μία έντιμη και περήφανη στιγμή του έθνους μας. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι ωφεληθήκαμε από την ακούσια αυτή ανάμειξή μας (είναι γνωστό ότι ούτε ο Μεταξάς την επιθυμούσε κατά βάθος). Μεταπολεμικά τουλάχιστον η παρουσία των Άγγλων απέτρεψε τελικά την προσάρτησή μας στο ανατολικό μπλοκ. Δεν επιθυμώ φυσικά ούτε κι εγώ τον προσεταιρισμό μας σε καμία πλευρά γενικότερα αλλά εμπάσει περιπτώση το συγκεκριμένο το θεωρώ θετικό (όπως και οι περισσότεροι φαντάζομαι).

      Διαγραφή
    11. "Ἡ είσήγηση Πλαστῆρα πρός Μεταξᾶ ἀπό Παρίσι, νά μήν ἔμπολακῆ ἡ Ἑλλάδα στόν Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀποτελοῦσε πολιτική διορατικότητα πρῶτου μεγέθους, ἀλλά δέν εἶναι βέβαιο ἐάν καί πῶς αὐτό ἦταν πρακτικῶς δυνατόν γιά τον ἐπίσης ὀξυδερκῆ Μεταξᾶ"

      α) Ο Πλαστήρας ζούσε στην Νίκαια και όχι στο Παρίσι.

      β) Δεν εισηγήθηκε ουδετερότητα στον Μεταξά, ο οποίος την είχε ήδη επιδιώξει μέχρι τέλους, αλλά συνθηκολόγηση με τούς Ιταλούς (ήταν πάντα θαυμαστής τού Μουσολίνι, βλέπεις) και σχηματισμό κυβερνήσεως φίλα προσκείμενης στον Άξονα. Σού έδωσα σύνδεσμο-πηγή, γιατί εξακολουθείς να παραποιείς την Ιστορία με δικές σου ανοησίες;

      "ἡ Ἑλληνική ἡγεσία, πρῶτα Μεταξᾶ καί ὕστερα Κορυζῆ, ἐπεχείρησε νά ἀπεμπλέξῃ τήν Ἑλλάδα ἀπό τόν Β παγκόσμιο Πόλεμο ἀλλά δέν τήν ἄφισαν οἱ Ἄγγλοι καί ὁ βασηλιάς"

      Πού τα διάβασες αυτά; Έχεις γράψει ένα σωρό αυθαίρετα ψευδοϊστορήματα, χωρίς ούτε μία πηγή. Πώς θα απεμπλέκετο η Ελλάδα από τον πόλεμο, που τής επεβλήθη και δεν άφησε (sic) ο βασιλιάς και οι Άγγλοι; Λέγοντας "ΝΑΙ" στους Ιταλούς μετά το "ΟΧΙ"; Ρε συ, επικοινωνείς καθόλου; Καταλαβαίνεις τι αρλούμπες γράφεις;

      "Τέλος, ένηνερωτικά, το ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα βαθαίνει πνευματικῶς (ἄρα καί πολιτισμικῶς, καί ἀπό ἀπόψεως ψυχολογίας ἀνθρώπων καί λαῶν) τίς ὅποιες προβλέψεις, ἀλλά εἶναι κυρίως ἡ φώτιση τοῦ θεοῦ πού δίδει τήν διάκριση"

      Άρες μάρες... Εμ, βέβαια γνωρίζεις τον Χολέβα, το φαντάστηκα, αφού τα ίδια, αλλά πιο κομψά, γράφει κι αυτός. Όχι, εγώ δεν τον γνωρίζω καθόλου. Άμα εκφράζεις προσωπικές απόψεις, που δεν έχουν καμμία σχέση με την πολιτική, όταν ανακατεύεις την πολιτική με τα θρησκευτικά σου πιστεύω, μην περιμένεις να σε πάρουν στα σοβαρά.

      Διαγραφή
  7. Πάρε τη μια παράταξη και χτύπα την άλλη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα από εκείνα τα χρόνια και από παλιότερα. Αν δεν είσαι ιστορικός, αν γενικότερα δεν βγάζεις το ψωμάκι σου, ή και το παντεσπάνι σου για τους πιο εκλεκτούς, από τη μελέτη της ιστορίας δεν έχει κανένα νόημα να ιδεολογικοποιείς την νεοελληνική ιστορία που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια διακαή αντιπαράθεση πολιτικών σπειρών με υψηλά αισθήματα αυτοσυντήρησης και μηδενική αυτοκαταστροφικότητα, κράτα με να σε κρατώ, κατηγόρα με να σε κατηγορώ για να ρίξουμε τους Έλληνες στο γκρεμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να καληνυκτίσω την εκλεκτήν ομίγυρη, δηλώνοντας ότι αρνούμαι να αποτιμήσω το έργο όλων των προ 100 ετών Ελλήνων πολιτικών και να ασχοληθώ με την αποκάλυψη των εσφαλμένων ή και προδοτικών ενεργειών κάποιων από αυτούς. Ναι μεν σέβομαι την γνώμη όλων και ιδιαίτερα μερικών που απευθύνθηκαν προς εμέ και προσωπικά, έστω και απαξιωτικά, αλλά λυπάμαι που αναλίσκουν τον χρόνο τους για να υπερασπίσουν καρριερίστες πολιτικούς ιδιοτελείς και ενίοτε εγκληματικούς (πχ. δολοφονία Ιωνα Δραγούμη και πολιτική παρωδία δίκης και φόνος των έξι). Προσωπικά θα προσπαθήσω να διαθέσω τον χρόνο μου σε κάτι πιό δημιουργικό από το να αναλύω τις πιρουέττες τού Μαύρου Καβαλάρη, ο οποίος απλώς μετά μια σειρά όχι και τόσο τιμητικών "κωλοτουμπών" ευτύχησε να πεθάνει πτωχός και να τον λένε οι υποστηρικτές του τίμιο. Βέβαια το αφεντικό του ο "εθνάρχης" κατέλιπε μυθώδη περιουσία, αλλά ελπίζω αυτό να μην ερμηνευθεί αρνητικά.
    Αποκρούω με εντονότατη ενόχληση και μη αποκρυπτόμενη προσωπική δυσαρέσκεια απαξιωτικούς προσωπικούς χαρακτηρισμούς (ως π.χ. ότι "αδικώ" κάποιον.
    Με βάση κάποιες πληροφορίες απετίμησα και αποτιμώ κατά τα μυαλά μου και την ευσυνειδησία μου την ιστορία προσώπων που θέλησαν να έχουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία τής πατρίδας μου και σε ουδένα (όσο και αν τον εκτιμώ ή τον σέβομαι) σε ουδένα δεν αναγνωρίζω κίνητρα ανώτερα των ιδικών μου.
    Ως εκ περισσού διευκρινίζω ότι και ο πατέρας μου καθώς και ο πατέρας του (τούς οποίους αμφοτέρους ευλαβούμαι) ήσαν συνεπείς Βενιζελικοί. Πλην εννοείται αυτό δεν με εμποδίζει να ερευνώ πέραν τού θυμικού μου και τού ξεπερασμένου Αγιοβενιζελικού πνεύματος και να μην συμμερίζομαι την δαιμονοποίηση τής τότε Βασιλικής Οικογένειας, η οποία κατά φοβερή σύμπτωση διέπραξε τα πάντα λάθος και προδοτικά, εν αντιθέσει προς την αγίαν Βενιζελοκρατίαν, η οποία ολίγου έδει να φέρει στην Ελλάδα αντί τής επαράτου Βασιλείας τού Κωνσταντίνου αυτήν ταύτην την Ουράνιον Βασιλείαν.
    Ευχαριστώ για την ανταλλαγή απόψεων, πλην δεν προτίθεμαι να αναλωθώ σε αυτό περισσότερο ούτε σκοπευω να απαντήσω σε οποιοδήποτε σχόλιο ούτε ερώτηση, οιασδήποτε (ιστορικής, προσωπικής κ.λπ.) φύσεως.
    Καλήν νύχτα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καληνύχτα ὧ Κρίτων. Οὐδόλως ἠθέλησα νά σέ ἀδικήσω. Οὐδόλως ἁγιοποίησα Βενιζέλον, ούδόλως ἐδαιμονοποίησα Κωνσταντίνον τόν πρῶτον, μηδέ κάν τούς ἔξ, ἀπεκατέστησα δέ τό κατά δύναμιν Πλαστῆρα τόν κατ'ἐμέ ἁγνόν πατριώτη. Τίς ἐξ αυτῶν καί ἐξ ἡμῶν καλλίτερον ἐπορεύθη ἤ θά πορευθῆ, ὁ Θεός μόνον γνωρίζει. (Ὅπως καί ποῖος καί διατί ἔπιεν ἤ θά πίῃ τό κόνειον).

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.