Ένας Αργεντίνος κοινωνιολόγος με PhD στις Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες, γεννημένος πριν από 49 χρόνια στην πρωτεύουσα της λατινοαμερικανικής χώρας, είναι ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας που θα γίνει στις 19 Μαΐου στην πλατεία Συντάγματος.
Ο Ντάνιελ Φέιερστιν διατέλεσε μέχρι πρόσφατα πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS), ενώ σήμερα είναι μέλος της Επιτροπής Ψηφισμάτων της IAGS.
Οι γενοκτονίες είναι πεδίο ενδελεχούς μελέτης του δρ Φέιερστιν, εξού και η ακαδημαϊκή του εμπλοκή, πλην της IAGS, σε έδρες μελέτης των γενοκτονιών. Έχοντας ζήσει στην Αργεντινή όμως, και έχοντας προσωπικά συμμετάσχει σε διαδηλώσεις για την πτώση της στρατιωτικής χούντας στο παρελθόν, αναμενόμενο είναι ότι διέπεται και από ένα προσωπικό πάθος για αγώνα σε όλα τα επίπεδα εναντίον της καταστολής και της γενικότερης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στη χώρα του και αλλού.
Κατά τον Φέιερστιν,* γενοκτονία είναι «η εφαρμογή μαζικού και συστηματικού σχεδίου, με πρόθεση την εξόντωση μέρους ή του συνόλου μιας ομάδας ανθρώπων». Μιλά για «γενοκτονική κοινωνική πρακτική» εξηγώντας ότι πρόκειται για έναν «μηχανισμό» ή «διακριτή μορφή κοινωνικής χειραγώγησης» που χρησιμοποιείται από σύγχρονα καθεστώτα. Κάνει ειδικότερα λόγο για μια «τεχνολογία της εξουσίας», που στόχο έχει α) να διαρρήξει εκ βάθρων τις κοινωνικές σχέσεις που βασίζονται στην αυτονομία και τη συνεργασία εξολοθρεύοντας ικανό μέρος του πληθυσμού (ικανό είτε με την έννοια των αριθμών, είτε με την έννοια του βάρους της παρουσίας τους) και β) να εκμεταλλευτεί τον τρόμο της εξολόθρευσης, για να εγκαθιδρύσει νέα μοντέλα ταυτότητας και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των επιζησάντων.
«Οι σύγχρονες γενοκτονίες συνιστούν εσκεμμένη προσπάθεια αλλαγής της ταυτότητας των επιζησάντων μέσω της τροποποίησης των σχέσεών τους σε μια κοινωνία».
Επιπλέον, για τον Ντάνιελ Φέιερστιν, γενοκτονία δεν είναι μόνον η στιγμή της υλοποίησής της αλλά μια «διαδικασία» που εξελίσσεται σε βάθος χρόνου, που «ξεκινά πολύ πριν και τελειώνει πολύ μετά τη φυσική εξόντωση των θυμάτων: Είναι η οργάνωση, εκπαίδευση, άσκηση, νομιμοποίηση και συναίνεση που διακρίνουν τη γενοκτονία ως κοινωνική πρακτική από άλλες (αυθόρμητες ή με περιορισμένη πρόθεση) πράξεις δολοφονίας ή μαζικής καταστροφής».
Φέρνοντας αυτή την προσέγγιση στους Έλληνες Ποντίους, μπορεί κανείς να κατανοήσει και να ερμηνεύσει πρακτικές της Τουρκίας στον Πόντο μετά την καθαυτό Γενοκτονία.
____________
*Daniel Feierstein, Genocide as a Social Practice: Reorganizing Society under the Nazis and Argentina’s Military Juntas (μτφρ. από τα ισπανικά στα αγγλικά: Douglas Andrew Town), Rutgers University Press, 2014.
*Daniel Feierstein, Genocide as a Social Practice: Reorganizing Society under the Nazis and Argentina’s Military Juntas (μτφρ. από τα ισπανικά στα αγγλικά: Douglas Andrew Town), Rutgers University Press, 2014.
- Διαβάστε περισσότερα για τη Γενοκτονία των Ποντίων και συγκλονιστικές Μαρτυρίες στις σχετικές ενότητες του pontos-news.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.