Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι σε εξέλιξη διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην πολιτική περιθωριοποίηση του 64ου πρωθυπουργού της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.
Διετέλεσε πρωθυπουργός στην 62η, 63η και 64η κυβέρνηση της Τουρκίας. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, που θεωρείται ο ιθύνων νους του νεοοθωμανικού οράματος, κάθισε στη θέση του πρωθυπουργού και του προέδρου του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης 21 μήνες, στην οποία διαδέχτηκε τον Ταγίπ Ερντογάν, που είχε τη θέση αυτή για 13 χρόνια, ως το 2014.
Υστερα από όλα αυτά ήλθε η σειρά του Νταβούτογλου να γευθεί τους πικρούς καρπούς της συνεργασίας του με τον Ερντογάν, μετά τους Αμπντουλάχ Γκιουλ και Μπουλέντ Αρίντς, οι οποίοι επίσης περιθωριοποιήθηκαν, αν και ανήκαν στην αρχική ηγετική τριάδα που ίδρυσε το ΑΚΡ.
Το γαϊτανάκι των διαφωνιών των δύο ανδρών ξεκίνησε περίπου πριν από έναν χρόνο και μπορούμε να πούμε ότι το ποτήρι ήταν σχεδόν γεμάτο, όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των διαφωνιών ήταν τα δημοσιεύματα και κινήσεις παλιών υποστηρικτών του πέραν του Ατλαντικού, που απαξίωναν τον ίδιον και έδειχναν ότι προέκριναν ως τον επόμενο αξιόπιστο συνομιλητή τους τον Νταβούτογλου.
Κατά την άποψή μας, αν δεν συνέβαινε αυτό, ίσως συνεχιζόταν -έστω και προβληματικά- η συγκατοίκηση των δύο ανδρών, ως την εκλογή προέδρου της νέας προεδρικής Τουρκικής Δημοκρατίας.
Ομως, ας δούμε το γαϊτανάκι των διαφωνιών, που οδήγησαν στην οριστική ρήξη των σχέσεων Ερντογάν - Νταβούτογλου.
Η πρώτη διαφωνία είχε να κάνει με την «Κοινή Διακήρυξη του Ντολμάμπαχτσε», που έκαναν στις 28 Φεβρουαρίου 2015 από κοινού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιαλτσίν Ακντογαν, ο υπουργός Εσωτερικών Εφκάν Αλά, ο αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΑΚΡ Μαχίρ Ουνάλ και ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Μουχαμέντ Δερβίσογλου, με αντιπροσωπία τριών Κούρδων βουλευτών του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP). Στην ανακοίνωση δηλωνόταν η πρόθεση της τουρκικής κυβέρνησης να παραχωρήσει δικαιώματα στους Κούρδους και να κινηθεί προς την κατεύθυνση της πολιτικής λύσης του Κουρδικού.
Ο Ερντογάν στις 20 Μαρτίου 2015 δήλωνε στα τουρκικά ΜΜΕ ότι στην ουσία δεν αναγνωρίζει την Κοινή Διακήρυξη.
Ακολούθησε η δήλωση του Χακάν Φιντάν, διοικητή της ΜΙΤ, ότι θα συμμετέχει στις εκλογές της 7ης Ιουνίου ως υποψήφιος βουλευτής, κίνηση που έκανε ο Φιντάν έπειτα από συνεννόηση με τον Νταβούτογλου, χωρίς προηγουμένως να ενημερωθεί ο Ερντογάν.
Τότε ο Ερντογάν είπε δημόσια ότι δεν βλέπει με καλό μάτι την υποψηφιότητα αυτή.
Υστερα από αυτό ο Φιντάν, που είχε παραιτηθεί για να είναι υποψήφιος, απέσυρε και την υποψηφιότητα και την παραίτηση.
Η επόμενη διαφωνία είχε να κάνει με το νομοσχέδιο περί διαφάνειας και «πόθεν έσχες» πολιτικών, δημάρχων και αξιωματούχων του κράτους και της πολεοδομίας, που κατέθεσε ο Νταβούτογλου. Τότε ανώτατα στελέχη του κόμματος και κύκλοι του Ερντογάν φέρεται ότι είπαν μεταξύ τους ότι «αν εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, δεν θα μείνει εκτός φυλακής κανένας υπουργός, δήμαρχος ακόμα και πρόεδρος επαρχιακής επιτροπής του ΑΚΡ».
Ο Ερντογάν αντέδρασε και το νομοσχέδιο έκτοτε πήγε στα αζήτητα.
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 προέκυψε το ζήτημα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Ο Νταβούτογλου ήταν υπέρ, ο Ερντογάν κατά, γιατί αυτό θα απομάκρυνε τον στόχο της ψήφισης συντάγματος, που θα επέτρεπε τη μετεξέλιξη του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία, μέσω δημοψηφίσματος. Πέρασε του Ερντογάν.
Επόμενη διαφωνία ήταν το πολιτειακό. Ο Νταβούτογλου ήταν κατά της μετεξέλιξης σε προεδρική δημοκρατία, αφού κάτι τέτοιο θα τον έθετε αυτομάτως εκτός του παιχνιδιού εξουσίας, ο Ερντογάν υπέρ. Περνάει του Ερντογάν.
Το επόμενο ζήτημα έχει να κάνει με θέματα ελέγχου των συνέδρων για το επικείμενο Τακτικό Συνέδριο του ΑΚΡ. Ο Νταβούτογλου δεν κατόρθωσε να περάσει τα δικά του μέλη, ενώ ο Ερντογάν, μέσω του έμπιστου συνεργάτη του, υπουργού συγκοινωνιών Μπιναλί Γιλντιρίμ, το κατάφερε.
Μια άλλη διαφωνία μεταξύ των δύο ανδρών ήταν οι δικαστικές περιπέτειες των ακαδημαϊκών που είχαν υπογράψει μια διακήρυξη υπέρ της ειρήνης και υπέρ της ειρηνικής επίλυση του Κουρδικού. Η δικαστικές διώξεις ξεκίνησαν με υποκίνηση του Ερντογάν, ο Νταβούτογλου διαφώνησε.
Τελευταία και φαρμακερή, η αφαίρεση από τον Νταβούτογλου της αρμοδιότητας να ορίζει και να παύει, ως πρόεδρος του κόμματος, τα στελέχη των νομαρχιακών και των επαρχιακών επιτροπών του ΑΚΡ.
Αυτό είναι το ιστορικό της καρατόμησης Νταβούτογλου. Την Κυριακή θα δούμε τις διαγραφόμενες προοπτικές.
Διετέλεσε πρωθυπουργός στην 62η, 63η και 64η κυβέρνηση της Τουρκίας. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, που θεωρείται ο ιθύνων νους του νεοοθωμανικού οράματος, κάθισε στη θέση του πρωθυπουργού και του προέδρου του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης 21 μήνες, στην οποία διαδέχτηκε τον Ταγίπ Ερντογάν, που είχε τη θέση αυτή για 13 χρόνια, ως το 2014.
Υστερα από όλα αυτά ήλθε η σειρά του Νταβούτογλου να γευθεί τους πικρούς καρπούς της συνεργασίας του με τον Ερντογάν, μετά τους Αμπντουλάχ Γκιουλ και Μπουλέντ Αρίντς, οι οποίοι επίσης περιθωριοποιήθηκαν, αν και ανήκαν στην αρχική ηγετική τριάδα που ίδρυσε το ΑΚΡ.
Το γαϊτανάκι των διαφωνιών των δύο ανδρών ξεκίνησε περίπου πριν από έναν χρόνο και μπορούμε να πούμε ότι το ποτήρι ήταν σχεδόν γεμάτο, όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των διαφωνιών ήταν τα δημοσιεύματα και κινήσεις παλιών υποστηρικτών του πέραν του Ατλαντικού, που απαξίωναν τον ίδιον και έδειχναν ότι προέκριναν ως τον επόμενο αξιόπιστο συνομιλητή τους τον Νταβούτογλου.
Κατά την άποψή μας, αν δεν συνέβαινε αυτό, ίσως συνεχιζόταν -έστω και προβληματικά- η συγκατοίκηση των δύο ανδρών, ως την εκλογή προέδρου της νέας προεδρικής Τουρκικής Δημοκρατίας.
Ομως, ας δούμε το γαϊτανάκι των διαφωνιών, που οδήγησαν στην οριστική ρήξη των σχέσεων Ερντογάν - Νταβούτογλου.
Η πρώτη διαφωνία είχε να κάνει με την «Κοινή Διακήρυξη του Ντολμάμπαχτσε», που έκαναν στις 28 Φεβρουαρίου 2015 από κοινού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιαλτσίν Ακντογαν, ο υπουργός Εσωτερικών Εφκάν Αλά, ο αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΑΚΡ Μαχίρ Ουνάλ και ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Μουχαμέντ Δερβίσογλου, με αντιπροσωπία τριών Κούρδων βουλευτών του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP). Στην ανακοίνωση δηλωνόταν η πρόθεση της τουρκικής κυβέρνησης να παραχωρήσει δικαιώματα στους Κούρδους και να κινηθεί προς την κατεύθυνση της πολιτικής λύσης του Κουρδικού.
Ο Ερντογάν στις 20 Μαρτίου 2015 δήλωνε στα τουρκικά ΜΜΕ ότι στην ουσία δεν αναγνωρίζει την Κοινή Διακήρυξη.
Ακολούθησε η δήλωση του Χακάν Φιντάν, διοικητή της ΜΙΤ, ότι θα συμμετέχει στις εκλογές της 7ης Ιουνίου ως υποψήφιος βουλευτής, κίνηση που έκανε ο Φιντάν έπειτα από συνεννόηση με τον Νταβούτογλου, χωρίς προηγουμένως να ενημερωθεί ο Ερντογάν.
Τότε ο Ερντογάν είπε δημόσια ότι δεν βλέπει με καλό μάτι την υποψηφιότητα αυτή.
Υστερα από αυτό ο Φιντάν, που είχε παραιτηθεί για να είναι υποψήφιος, απέσυρε και την υποψηφιότητα και την παραίτηση.
Η επόμενη διαφωνία είχε να κάνει με το νομοσχέδιο περί διαφάνειας και «πόθεν έσχες» πολιτικών, δημάρχων και αξιωματούχων του κράτους και της πολεοδομίας, που κατέθεσε ο Νταβούτογλου. Τότε ανώτατα στελέχη του κόμματος και κύκλοι του Ερντογάν φέρεται ότι είπαν μεταξύ τους ότι «αν εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, δεν θα μείνει εκτός φυλακής κανένας υπουργός, δήμαρχος ακόμα και πρόεδρος επαρχιακής επιτροπής του ΑΚΡ».
Ο Ερντογάν αντέδρασε και το νομοσχέδιο έκτοτε πήγε στα αζήτητα.
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 προέκυψε το ζήτημα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Ο Νταβούτογλου ήταν υπέρ, ο Ερντογάν κατά, γιατί αυτό θα απομάκρυνε τον στόχο της ψήφισης συντάγματος, που θα επέτρεπε τη μετεξέλιξη του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία, μέσω δημοψηφίσματος. Πέρασε του Ερντογάν.
Επόμενη διαφωνία ήταν το πολιτειακό. Ο Νταβούτογλου ήταν κατά της μετεξέλιξης σε προεδρική δημοκρατία, αφού κάτι τέτοιο θα τον έθετε αυτομάτως εκτός του παιχνιδιού εξουσίας, ο Ερντογάν υπέρ. Περνάει του Ερντογάν.
Το επόμενο ζήτημα έχει να κάνει με θέματα ελέγχου των συνέδρων για το επικείμενο Τακτικό Συνέδριο του ΑΚΡ. Ο Νταβούτογλου δεν κατόρθωσε να περάσει τα δικά του μέλη, ενώ ο Ερντογάν, μέσω του έμπιστου συνεργάτη του, υπουργού συγκοινωνιών Μπιναλί Γιλντιρίμ, το κατάφερε.
Μια άλλη διαφωνία μεταξύ των δύο ανδρών ήταν οι δικαστικές περιπέτειες των ακαδημαϊκών που είχαν υπογράψει μια διακήρυξη υπέρ της ειρήνης και υπέρ της ειρηνικής επίλυση του Κουρδικού. Η δικαστικές διώξεις ξεκίνησαν με υποκίνηση του Ερντογάν, ο Νταβούτογλου διαφώνησε.
Τελευταία και φαρμακερή, η αφαίρεση από τον Νταβούτογλου της αρμοδιότητας να ορίζει και να παύει, ως πρόεδρος του κόμματος, τα στελέχη των νομαρχιακών και των επαρχιακών επιτροπών του ΑΚΡ.
Αυτό είναι το ιστορικό της καρατόμησης Νταβούτογλου. Την Κυριακή θα δούμε τις διαγραφόμενες προοπτικές.
Σάββας Καλενετερίδης
>
Ενδιαφέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμιζα πως τον πόλεμο με τους Κούρδους τον άρχισε ο Νταβούτογλου μετά τις εξελίξεις στην βόρεια Συρία, αλλά μάλλον όχι,. Φαίνεται πως ο Νταβούτογλου ήθελε πράγματι αυτά που περιγράφει στο βιβλίο του.
θεατρο παιζουν μαλλον ετοιμαζωντας την επομενη μετα ερντογαν ημερα.αν πεσει ο σουλτανος ο νταβουτογλου νομιζω οτι ειναι αποδεκτο προσωπο απο τους τουρκουσ αλλα και απο τους ξενους για να κυβερνησει. εχει την ιδια πολιτικη αντιληψη με τον ερντογαν και ειναι το ιδιο επικυνδινος για την ελλαδα και την ευρωπη. ισως να σκοπευουν και οι δυο σε ενα διαλειμα με νταβουτογλου και μετα απο καποια χρονια παλι ερντογαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω παλι γιατι αισθανομαι ότι είναι σικε το παιγνιδι μεταξυ ερντογκαν και νταβουτογλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι καθολου σικέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο άρθρο γράφω συγκεκριμένες πληροφορίες.
Η διαδρομή που περιγράφεται παραπάνω δείχνει ότι δεν πρόκειται για στημένη παράσταση , αλλά για ένα "μπρα ντε φερ" . Τα γεγονότα και την ερμηνεία τους γνωρίζει ο αρθρογράφος καλύτερα πολλών άλλων και σίγουρα (νομίζω) καλύτερα από εμάς τούς σχολιαστές. Μιά διελκυστίνδα τού "ελέω Αλλάχ" απόλυτου ηγεμόνα με τον θεωρητικό τού καθεστώτος, στην οποία μέχρι στιγμής κερδίζει ο δικτάτωρ σουλτάνος. Αυτό είναι σαφές: πονηρότερος και πιό πολιτικός ο καθηγητής προσπάθησε να προωθήσει μιάν εξωραϊσμένη φτιασιδωμένη τουρκική εικόνα, με δήθεν Ευρωπαϊκές (sic!) επιδράσεις και προοπτικές, αλλά ο ωμός γενίτσαρος που έγινε σουλτάνος δεν νογάει από τέτοιες “καλλιγραφίες” ˙ το άγριο τραχύ γκρίζο τρίχωμα τού λύκου Recep Tayyip Erdoğan ξεχειλίζει από το κολάρο και τα πολυτελή μανικέτια, τσαλακώνει τις μεταξωτές γραβάτες και δεν μπορεί πια να κρυφθεί. Και επιβάλλεται μέχρι στιγμής με την ολοκληρωτική , επίμονη, ασφυκτική βία. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλα αυτά δείχνουν την κορύφωση τής Ύβρεως και τού τέλους τού αλαζόνα Υβριστή. Άλλωστε εξοντώνοντας έναν - έναν τούς στενούς και σημαντικούς συνεργάτες του μένει όλο και περισσότερο μόνος και στερείται αναχωμάτων που θα μπορούσαν να απορροφήσουν κραδασμούς - παρενέργειες των αυθαιρεσιών του .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι βάσεις και τα θεμέλια “την εικόνος τής χρυσής, ην έστησε” ως άλλος “Ναβουχοδονόσωρ βασιλεύς” ο Erdoğan είναι από υλικά παλιά , σάπια και ξεπερασμένα, που δεν αντέχουν πλέον σε δοκιμασίες και κραδασμούς ˙ νομίζω ότι σύντομα κάποιος κραδασμός θα οδηγήσει σε συντρίμμια τον αλαζονικό "χρυσό" ανδριάντα τού σουλτάνου με το κακόγουστο Λευκό Σαράϊ, με τα χίλια δωμάτια που αδυνατούν να χωρέσουν το “μεγαλείο” τού δικτάτορα σουλτάνου.
Παράλληλα νομίζω ότι οι αόρατοι και ορατοί υποστηρικτές τού καθεστώτος πιθανότατα θα υπαγόρευσαν στον Ahmet Davutoğlu την επιμονή στην άλλη εκδοχή που φαίνεται να εκφράζει, οδηγώντας τον ίσως και κατ' επιλογή στην νομοτελειακά αναπόφευκτη καρατόμησή του από τον σουλτάνο του , προκειμένου να μείνει αλώβητος από τις παρενέργειες τής επερχόμενης πτώσης τού τελευταίου και να είναι δεκτικός εφεδρικής αξιοποίησης για την διατήρηση τού χρήσιμου (ως φαίνεται) ακόμα σουλτανάτου. 'Ιδωμεν...
Αρκετοί στοχαστές έχουν συλλάβει το νόημα της κίνησης αυτής, η Τουρκία ετοιμάζεται να γράψει την ΕΕ στα παλαιότερα των υποδημάτων της-η Τούρκικη ελίτ δεν είναι οι κατσαπλιάδες των σαλονιών της Αθήνας που θυσιάζουν και τη χώρα τους για την τσέπη τους- και να στραφεί στις γύρω περιοχές της ως τοπική υπερδύναμη, καλύτερα πρώτος στο χωριό που λέει και η παροιμία
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκια εκανε και κανει διπλωματικους ελιγμους την υστατη στιγμη ωστε να γινει αρεστη σε δυτικους και ανατολικους και ταυτοχρονα η στρατιωτικη της ισχυ συνδιαζε και γεμιζε την διπλωματικη της ευελιξια. Παντα εχουν ενα σχεδιο Β. Ας δουμε την συνεχεια που θα εχει τεραστιο ενδιαφερον μετα την εποχη Νταβουτογλου....με την ταυτοχρονη επιθεση στο DAESH απο εχθες στην Β. Συρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατηρώ με πολύ ενδιαφέρον ότι σε κάποια δημοσιεύματα τού infognomonpolitics που θίγουν συγκεκριμένα θέματα ιδιαίτερης ευαισθησίας σχετικά με την πέραν τού Αιγαίου μας γείτονα, εμφανίζονται κάποτε σχολιαστές , οι οποίοι θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ενδεχομένως και ως "ειδικού προσανατολισμού".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάπως ως εάν να επιδιώκουν να "έχουν την τελευταία λέξη" πάνω στο θέμα .
Αυτό μάλιστα περισσότερο σε περιπτώσεις που το νήμα των σχολίων έχει ως τότε κλείσει με σχόλια που υιοθετούν τις απόψεις και τα επιχειρήματα σημαντικών αρθρογράφων και κατ' εξοχήν τού Σάββα Καλεντερίδη . Ιδιαίτερα όταν τα μέχρι τότε σχόλια εποικοδομούν επί των επιχειρημάτων και απόψεων αυτών . Και ω τής εκπλήξεως συνήθως έχουν μιάν υφέρπουσα ή και απροκάλυπτη συμπάθεια προς την προαναφερόμενη γνωστή προβληματική γείτονα, ή απλά αποπροσαντολιστικό χαρακτήρα.
Μπορεί βέβαια όλα αυτά να είναι υπερβολικές υποψίες μου και αυτό που σ' εμένα φαίνεται κάπως παράδοξο, να είναι απλά συμπτώσεις.
Just coincidence που λένε ....
θεωρίες συνωμοσίας
ΔιαγραφήΜάλιστα.
ΔιαγραφήΓιατί θίγεσαι με τα λεγόμενα του Κρίτωνα;
Αλλά το αποκορύφωμα είναι να τον χαρακτηρίσεις συνωμότη!!!
Και ποιος το λέει; Ο ακούραστος νεοθωμανός τρολ του ιστολογίου εδώ και μήνες (κοντεύεις να κλείσεις χρόνο!).
Εγώ τουλάχιστον σου το έχω ξαναπεί! Είσαι persona non grata στον Ινφογνώμονα.
Τράβα αλλού να πλασάρεις τις σοφίες σου, εδώ το μόνο που καταφέρεις είναι να μας εκνευρίσεις.
Δεν μας παρατάς Παπαδόπουλε, να ησυχάσουμε εσύ κ’ εμείς, και μην αναγκαστώ πάλι να βάλω προ-μετριασμό των σχόλιων;
Tα περί νεοθωμανού τρολ είναι αστειότητες, απορώ δηλαδή για το τρολ
ΔιαγραφήΑφού ευχαριστήσω τον Κριστιάν 'Ακκυριά που κατενόησε τον προβληματισμό μου και τοποθετήθηκε τεκμηριωμένα (9 Μαΐου 2016 - 4:36 μ.μ.), κρίνω χρήσιμο τον παρακάτω επισχολιασμό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρεται στο παραπάνω σχόλιο 9 Μαΐου 2016 - 3:31 μ.μ.
"Μπορεί βέβαια όλα αυτά να είναι υπερβολικές υποψίες μου και αυτό που σ' εμένα φαίνεται κάπως παράδοξο, να είναι απλά συμπτώσεις. Just coincidence που λένε".
Όταν αυτή η τοποθέτηση γενικού προβληματισμού και μάλιστα μετ' επιφυλάξεων αντιμετωπίζεται από κάποιον ως δήθεν συνωμοσιολογία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε από αυτό τουλάχιστον δύο συμπεράσματα:
α) αυτός που μιλάει για συνωμοσία προφανώς αισθάνθηκε ότι ο παραπάνω συλλογισμός τον αφορά προσωπικά, γι' αυτό και σπεύδει να λάβει θέση και να υποτιμήσει τις σκέψεις αυτές ως δήθεν κινούμενες στον χώρο τής φαντασίας και τής κατασκευής ανυπόστατων κατηγοριών .
β) αυτός που θεωρεί εαυτόν θιγόμενο προσωπικά από την ανάπτυξη των εν λόγω σκέψεων και χρησιμοποιεί κατ' εκείνου που τις ανέπτυξε απαξιωτικό χαρακτηρισμό, όπως συνωμότης (sic !!) αποκαλύπτεται ως μάλλον εκνευρισμένος , ως εάν να είναι ύποπτος , δηλαδή ως "να έχει την μυίγα και να μυγιάζεται" όπως λέμε... .
Τελικό συμπέρασμά μου : πιθανότατα οι παραπάνω διαπιστώσεις να μην
είναι "υπερβολικές υποψίες μου" και μάλλον δεν είναι απλές συμπτώσεις.
Kαμιά τοποθέτηση δεν έκανε, με σιχτίρισε λιμανίσια, να σου πω την αλήθεια στον εικονικό κόσμο του Ιnternet δεν εκνευρίζομαι διότι όλα είναι μια τρύπα στο νερό και αυτά που λες τα θεωρώ φαντασιοκοπήματα
ΔιαγραφήΣας παρακαλώ, αλλά κυρίως τον Κρίτωνα Καππαδόκη, σταματήστε τις εκτός θέματος συζητήσεις. Ο σχολιασμός ας περιοριστεί στα θέματα των αναρτήσεων.
ΔιαγραφήΕπίσης, μη ανοίξετε συζήτηση με τρολ, άλλο που δεν θέλουν, να θολώσουν τα νερά και να πάει όλος ο σχολιασμός μιας ενδιαφέρουσας ανάρτησης στα αζήτητα. Αυτός είναι ο σκοπός τους, και αυτό είτε είναι σε εντεταλμένη αποστολή είτε από διαβρωμένο μυαλό.
Ο συγκεκριμένος τρολ δεν ξέρω που ανήκει αλλά έχει εκφράσει στο πρόσφατο παρελθόν πολύ αρνητικές θέσεις για το ιστολόγιο μας και τον κύριο συντελεστή του.
Από πλευρά μας, το κλείσιμο της πρόσβασης του απαιτεί τον προ-μετριασμό όλων των σχολίων που εισέρχονται, γεγονός που εμποδίζει τον στιγμιαίο διάλογο που πάντα θέλαμε να προωθήσουμε.
ΤΕΛΟΣ
Κε Καλεντεριδη αν δεν υπηρχε ο Ερντογαν ο Νταβουτογλου οχι πρωθυπουργος δεν θα ηταν αλλα ουτε πρεσβης στην καμπαλα.Ο Ερντογαν τον εκανε αυτο που ειναι
ΑπάντησηΔιαγραφή