Σάββας Καλεντερίδης: Γενοκτονία ώρα μηδέν

Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για την Κύπρο, την Ελλάδα και τον ελληνισμό περίοδο, καλούμαστε να συμμετάσχουμε στις τελετές μνήμης της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, που μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν ευκαιρία για εθνικό αναστοχασμό, για να αντλήσουμε διδάγματα που θα μας επιτρέψουν ως έθνος να αναζητήσουμε και να βρούμε το δρόμο που θα μας βγάλει από την κρίση, για να ανακτήσουμε επιτέλους την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνειά μας.

Η Γενοκτονία δεν συνέβη τυχαία, ούτε προκλήθηκε ως αντίδραση σε κάποιες ενέργειες των Ελλήνων ή άλλων παραγόντων.

Η πρακτική και η πολιτική της Γενοκτονίας αποτελούσε στοιχείο της ύπαρξης των τουρκογενών πληθυσμών που εισέβαλαν στην Ανατολή στα τέλη της πρώτης χιλιετίας και εγκαταστάθηκαν στα εδάφη της μετά το 1071, οπότε και η στρατηγικής σημασίας ήττα του Ρωμανού του Διογένη από τον Αρπαρσλάν, στο Ματζικέρτ της Μείζονος Αρμενίας.

Ενώ επί χιλιετίες οι λαοί της Ανατολής Ουράρτου, Σουμέριοι, Λευκοσύροι, Χετταίοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Έλληνες, Μήδοι, Πέρσες, Κούρδοι και άλλα φύλα, δημιουργούσαν πολιτισμούς και πλούτο, άλλοτε αντιμαχόμενοι αλλά τις περισσότερες φορές συνεργαζόμενοι μεταξύ τους, από τον 11ο αιώνα, με την εισβολή των τουρκικών φύλων στην περιοχή, αρχίζει μια νέα εποχή:

Η εποχή της καταστροφής και της γενοκτονίας.

Οι Τούρκοι επιτίθενται, καταλαμβάνουν μια πόλη που είχε συσσωρευμένο επί αιώνες πλούτο, την λεηλατούν επί τρεις ημέρες αξιωματικοί και απλοί στρατιώτες, και πολύ απλά φεύγουν από τη λεηλατημένη πόλη κατευθυνόμενοι στην επόμενη, μετά στην επόμενη κ.ο.κ.

Έτσι λεηλατούν τις πόλεις, τον πολιτισμό και τον πλούτο που παρήγαγαν οι ιστορικοί λαοί της Ανατολής, για να φθάσουν μετά από περίπου τέσσερις αιώνες να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη και να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο. Το τι ακριβώς έγινε όλους αυτούς τους αιώνες, πώς καταστράφηκαν οι πολιτισμοί και πώς εξισλαμίστηκαν οι Έλληνες της Ανατολής, μας το παραδίδει ο μεγάλος ιστορικός, ο αείμνηστος Σπύρος Βρυώνης, στο βιβλίο του Η παρακμή του μεσαιωνικού ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού (11ος-15ος αιώνας), μτφρ. Κάτια Γαλαταριώτου, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 1996.

Στην ουσία, όλη αυτή η διαδικασία του εξισλαμισμού εκατομμυρίων Ελλήνων της Ανατολής είναι η «παράδοση» και η εμπεδωμένη πρακτική στις γενοκτονίες που ακολουθούσαν επί αιώνες οι Τούρκοι, μια παράδοση που πολύ απλά συστηματοποιήθηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, έγινε ένα σατανικό σχέδιο από τους Νεότουρκους στα συνέδριά τους από το 1909 μέχρι το 1911, και υλοποιήθηκε από τους ίδιους αλλά και από τους κεμαλιστές από το 1914 μέχρι το 1923.

Για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, στη φάση της υλοποίησης έβαλαν το «χεράκι» τους και οι Γερμανοί, που ως συμβουλάτορες βοήθησαν τους Τούρκους να οργανώσουν με γερμανική σχολαστικότητα τη γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα ήταν απασχολημένη με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οπότε, ποιος θα αντιδράσει για τους χριστιανούς της Ανατολής που σφαγιάζονται. Είπαμε, ο λύκος, στην αντάρα χαίρεται.

Όμως η Γενοκτονία δεν σταμάτησε το 1923. Συνεχίστηκε και τις επόμενες δεκαετίες, με την οικονομική εξόντωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1942 με το Βαρλίκ Βεργκισί, το 1955 με τις ανείπωτες βαρβαρότητες των Σεπτεμβριανών, με τις απελάσεις του 1964, με τις βαρβαρότητες του 1974. Συνεχίστηκε στην Κύπρο, με την εισβολή και την κατοχή της, και την εκδίωξη από τις εστίες τους των εγκλωβισμένων Ελληνοκυπρίων.

Συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τον εκτουρκισμό των Πομάκων μέσα στην Ελλάδα, με τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και την κατατρομοκράτηση των Ελλήνων των νησιών του Αιγαίου, με τις υπερπτήσεις μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.

Και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί πολύ απλά ο ελληνισμός δεν σήκωσε, δεν όρθωσε υπερήφανα και αποφασιστικά το ανάστημά του, βροντοφωνάζοντας προς την Τουρκία αλλά και προς ολόκληρη την ανθρωπότητα «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΠ».

Αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως καταγωγής και ενωμένοι με τους Αρμένιους, τους Ασσύριους, τους Κούρδους, τους Αλεβίτες, τους Τσερκέζους, τους Λαζούς και τους άλλους λαούς της Ανατολής, αλλά και του κόσμου ολόκληρου, να ευαισθητοποιήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη, να αρχίζουν τα κύματα της αναγνώρισης να φθάνουν στην Άγκυρα, για να πνίξουν μια για πάντα τις πρακτικές, τις νοοτροπίες και τις πολιτικές των γενοκτονιών, που έχουν βαθιές ρίζες στην τουρκική πρωτεύουσα και πρέπει να ξεριζωθούν.

Αυτό δεν είναι μια υποχρέωση που έχουμε απέναντι σε εκείνους που έφυγαν, που σφαγιάστηκαν και έμειναν άταφοι στις χαράδρες και τις στέπες της Ανατολής. Είναι και μια τεράστια ευθύνη απέναντι σ' αυτούς που θα έλθουν, για να μην αναγκαστούν να ζήσουν και πάλι ανάλογες καταστάσεις, που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι προ των πυλών.

Αρκεί να αναλογιστούμε τις στιγμές που περνούν οι κάτοικοι των Οινουσών, όταν νιώθουν τα τουρκικά αεροπλάνα πάνω απ’ τα κεφάλια τους και τις τουρκικές τορπιλάκατους να τριγυρνούν γύρω απ’ το νησί τους σαν τις πεινασμένες ύαινες.

Έχουμε πολύ δρόμο αδέλφια, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι υπερασπιστές της Γενοκτονίας δεν περιορίζονται ανάμεσα στους κεμαλιστές και τους ισλαμοφασίστες της Άγκυρας, αλλά βρίσκονται και ανάμεσά μας και μιλάμε για ορισμένα παχύδερμα, που με τις δηλώσεις τους ρίχνουν νερό στο μύλο των γενοκτόνων του χθες και του αύριο.

Κουράγιο, αδέλφια...

http://www.pontos-news.gr/article/150379/genoktonia-ora-miden