Του Μπουράκ Μπεγκντίλ*
Μετά την τολμηρή ρωσική εμπλοκή στην Συρία υπέρ του Άσαντ και του σιιτικού μπλοκ οι περιφερειακές σουνιτικές δυνάμεις, η Τουρκία και η σύμμαχός της Σαουδική Αραβία νιώθουν ότι δεν είναι πλέον ικανές να επηρεάσουν τις εξελίξεις στον εκεί πόλεμο υπέρ των διαφόρων ισλαμικών ομάδων που μάχονται κατά του καθεστώτος. Τούρκοι και Σαουδάραβες, μετά από μακρόχρονες διαπραγματεύσεις, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να εμπλακούν σε έναν μεγαλύτερες έντασης πόλεμο στην Συρία. Η απόφαση αυτή περικλείει κινδύνους για τη Δύση, βασικότερος των οποίων είναι η περαιτέρω εμπλοκή της Ρωσίας και του Ιράν που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναμέτρηση Ρωσίας-ΝΑΤΟ.
Μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24, η Μόσχα αξιοποίησε το γεγονός για να ενισχύσει την στρατιωτική της παρουσία στην Συρία, πλήττοντας και τους «μετριοπαθείς ισλαμιστές». Αυτοί είναι οι ισλαμιστές που μάχονται κατά του Άσαντ και υποστηρίζονται από την Τουρκία, την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Η Μόσχα προχώρησε ακόμα και στην ανάπτυξη προηγμένων αντιαεροπορικών πυραύλων S-400.
Φοβούμενες ότι η Ρωσία θα καταστρέψει τα σχέδια τους για την εγκατάσταση σουνιτικού καθεστώτος στην Συρία, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία δηλώνουν τώρα έτοιμες να προκαλέσουν τον συνασπισμό Ρωσίας, Άσαντ και σιιτών από το Ιράν και Λίβανο. Όπως πάντα ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου χρησιμοποίησε επιθετικό τόνο. «Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά οι πανίσχυρες σοβιετικές δυνάμεις μπήκαν στο Αφγανιστάν και πως βγήκαν», είπε. «Το ίδιο θα συμβεί και τώρα στην Συρία», κατέληξε. Με άλλα λόγια ο Νταβούτογλου λέει στους Ρώσους: «Φύγετε από την Συρία γιατί ερχόμαστε».
Οι Ρώσοι δεν απάντησαν καν, φυσικά. Απλώς συνέχισαν να βομβαρδίζουν. Η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί ότι θα επαυξήσει τον στρατιωτικό της ρόλο στην Συρία. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ακντογκάν δήλωσε πως η Τουρκία δεν θα παραμείνει πλέον στην άμυνα, βλέποντας τα εθνικά της συμφέροντα να τίθενται υπό αμφισβήτηση από τις εξελίξεις στην Συρία.
«Μπορεί μια ομάδα να παίζει πάντα αμυντικά και να κερδίζει; Δεν μπορεί να κερδίσει τίποτα και ίσα-ίσα κινδυνεύει να χάσει τα πάντα. Υπάρχουν δυναμικές εξελίξεις στην περιοχή και πρέπει να αναγνωστούν με τον κατάλληλο τρόπο. Κάποιος πρέπει να υποχωρήσει μέσω του φόβου», είπε.
Είναι λοιπόν η Τουρκία μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που βαδίζει σε πόλεμο για να εξυπηρετήσει τους σεχταριστικούς, σουνιτικούς της στόχους; Και οι Σαουδάραβες θα ακολουθήσουν; Αν οι σουνιτική συμμαχία δεν μπλοφάρει, τότε οι κινήσεις της μπορούν να εκληφθούν ως σημάδια αυτού που θα εξελιχθεί στο πιο αιματηρό κεφάλαιο του πολέμου δι’ αντιπροσώπων που διεξάγεται στην Συρία. Τα σημάδια αυτά είναι ξεκάθαρα.
Πρώτον η Σαουδική Αραβία έστειλε αεροσκάφη της στο Ιντσιρλίκ για να συμμετάσχουν, όπως ανακοινώθηκε, στις επιχειρήσεις στην Συρία.
Δεύτερο και πιο ανησυχητικό, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου, δήλωσε πως Τουρκία και Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν να εμπλακούν σε επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος. Δήλωσε ακόμα πως οι δύο χώρες μελετούσαν εδώ και καιρό μια χερσαία επέμβαση στην Συρία, αλλά δεν έχουν αποφασίσει ακόμα. Το πρόσχημα θα είναι η συμμετοχή στον αγώνα κατά του ΙΚ, αλλά στην πραγματικότητα για να ενισχύσουν τους σουνιτικές ομάδες που μάχονται εκεί.
Αντίθετα Σαουδάραβες αξιωματούχοι δηλώνουν πιο ξεκάθαρα τις προθέσεις της χώρας τους και εμφανίζονται πιο σίγουροι ότι θα υπάρξει επέμβαση στην Συρία σε συνεργασία με την Τουρκία. Ένας από αυτούς, μάλιστα, δήλωσε πως τις επόμενες ημέρες θα συναντηθούν Τούρκοι και Σαουδάραβες στρατιωτικοί για να καταλήξουν στις λεπτομέρειες, την σύνθεση των εμπλεκόμενων δυνάμεων και τον ρόλο των δυνάμεων κάθε χώρας.
Ο Άσαντ από την πλευρά του δηλώνει πως κάθε απόπειρα εισβολής θα θεωρηθεί επιθετική κίνηση και θα αντιμετωπιστεί με τα όπλα.
Η Δύση θα πρέπει να προβληματιστεί καθώς Τουρκία και Σαουδική Αραβία, δύο σημαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ αποφασίζουν να πολεμήσουν εναντίον διαφόρων αντιπάλων στο συριακό έδαφος, τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, τους τζιχαντιστές, τις διάφορες σιιτικές ομάδες και κυρίως τη Ρωσία, μόνο και μόνο για να υποστηρίξουν τους «μετριοπαθείς ισλαμιστές».
Μια τέτοια κίνηση ίσως αποτελεί την αφετηρία μια μεγαλύτερης της υφιστάμενης καταστροφής στην Συρία, που θα διαρκέσει 10-15 χρόνια. Ο σουνιτικός τυχοδιωκτισμός πιθανότατα θα υποχρεώσει το Ιράν να εντείνει την στρατιωτική του παρουσία στην Συρία και θα προκαλέσει νέα ένταση μεταξύ Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας και του κατά βάση σιιτικού Ιράκ και πιθανώς θα αποσταθεροποιήσει άλλα μεσανατολικά θέατρα, όπου ο σουνιτικός άξονας Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας-Κατάρ μπορεί να εμπλακεί σε νέους πολέμους δι’ αντιπροσώπων με τον σιιτικό άξονα και τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ πρέπει να σκεφτούν δύο φορές αν θα επιτρέψουν στους σουνίτες συμμάχους τους να εμπλακούν με τους σιίτες αντιπάλους τους. Ένας τέτοιος πόλεμος ίσως να μην έχει νικητές και να προκαλέσει τεράστιες καταστροφές και μεγάλες απώλειες. Η εμπλοκή του σουνιτικού άξονα δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης της Ρωσίας στην Ανατολικό Μεσόγειο και σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
Τουρκία και Σαουδική Αραβία δεν διαθέτουν την αναγκαία ισχύ για να πλήξουν τα ρωσικά συμφέροντα. Ίσως λοιπόν η πρόκληση να αποτελεί μια ρωσική παγίδα, με τη Μόσχα να ελπίζει πως οι αντίπαλοί της θα πέσουν σε αυτή.
Burak Bekdil is an Ankara-based Turkish columnist writing for Hürriyet Daily News and a Fellow at the Middle East Forum. He has covered Turkey for the U.S. weekly Defense News since 1997. Previously, Bekdil worked as Ankara Bureau Chief for Dow Jones Newswires and CNBC-e television. He contributes to annual national defense sector reviews for anti-corruption institutions like Transparency International and Global Integrity. James Cuno, art historian and President of the J. Paul Getty Trust, describes Bekdil as “a frequent critic of Prime Minister Recep Tayyip Erdogan.” In 2001, a Heavy Crimes Court in Ankara sentenced Bekdil to a suspended, 20-month prison sentence for his column in which he had satirised corruption in the judiciary. http://www.gatestoneinstitute.org/7441/russia-syria-sunni-war
Πηγή: http://wp.me/p3kVLZ-ss2
Μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24, η Μόσχα αξιοποίησε το γεγονός για να ενισχύσει την στρατιωτική της παρουσία στην Συρία, πλήττοντας και τους «μετριοπαθείς ισλαμιστές». Αυτοί είναι οι ισλαμιστές που μάχονται κατά του Άσαντ και υποστηρίζονται από την Τουρκία, την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Η Μόσχα προχώρησε ακόμα και στην ανάπτυξη προηγμένων αντιαεροπορικών πυραύλων S-400.
Φοβούμενες ότι η Ρωσία θα καταστρέψει τα σχέδια τους για την εγκατάσταση σουνιτικού καθεστώτος στην Συρία, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία δηλώνουν τώρα έτοιμες να προκαλέσουν τον συνασπισμό Ρωσίας, Άσαντ και σιιτών από το Ιράν και Λίβανο. Όπως πάντα ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου χρησιμοποίησε επιθετικό τόνο. «Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά οι πανίσχυρες σοβιετικές δυνάμεις μπήκαν στο Αφγανιστάν και πως βγήκαν», είπε. «Το ίδιο θα συμβεί και τώρα στην Συρία», κατέληξε. Με άλλα λόγια ο Νταβούτογλου λέει στους Ρώσους: «Φύγετε από την Συρία γιατί ερχόμαστε».
Οι Ρώσοι δεν απάντησαν καν, φυσικά. Απλώς συνέχισαν να βομβαρδίζουν. Η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί ότι θα επαυξήσει τον στρατιωτικό της ρόλο στην Συρία. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ακντογκάν δήλωσε πως η Τουρκία δεν θα παραμείνει πλέον στην άμυνα, βλέποντας τα εθνικά της συμφέροντα να τίθενται υπό αμφισβήτηση από τις εξελίξεις στην Συρία.
«Μπορεί μια ομάδα να παίζει πάντα αμυντικά και να κερδίζει; Δεν μπορεί να κερδίσει τίποτα και ίσα-ίσα κινδυνεύει να χάσει τα πάντα. Υπάρχουν δυναμικές εξελίξεις στην περιοχή και πρέπει να αναγνωστούν με τον κατάλληλο τρόπο. Κάποιος πρέπει να υποχωρήσει μέσω του φόβου», είπε.
Είναι λοιπόν η Τουρκία μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που βαδίζει σε πόλεμο για να εξυπηρετήσει τους σεχταριστικούς, σουνιτικούς της στόχους; Και οι Σαουδάραβες θα ακολουθήσουν; Αν οι σουνιτική συμμαχία δεν μπλοφάρει, τότε οι κινήσεις της μπορούν να εκληφθούν ως σημάδια αυτού που θα εξελιχθεί στο πιο αιματηρό κεφάλαιο του πολέμου δι’ αντιπροσώπων που διεξάγεται στην Συρία. Τα σημάδια αυτά είναι ξεκάθαρα.
Πρώτον η Σαουδική Αραβία έστειλε αεροσκάφη της στο Ιντσιρλίκ για να συμμετάσχουν, όπως ανακοινώθηκε, στις επιχειρήσεις στην Συρία.
Δεύτερο και πιο ανησυχητικό, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου, δήλωσε πως Τουρκία και Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν να εμπλακούν σε επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος. Δήλωσε ακόμα πως οι δύο χώρες μελετούσαν εδώ και καιρό μια χερσαία επέμβαση στην Συρία, αλλά δεν έχουν αποφασίσει ακόμα. Το πρόσχημα θα είναι η συμμετοχή στον αγώνα κατά του ΙΚ, αλλά στην πραγματικότητα για να ενισχύσουν τους σουνιτικές ομάδες που μάχονται εκεί.
Αντίθετα Σαουδάραβες αξιωματούχοι δηλώνουν πιο ξεκάθαρα τις προθέσεις της χώρας τους και εμφανίζονται πιο σίγουροι ότι θα υπάρξει επέμβαση στην Συρία σε συνεργασία με την Τουρκία. Ένας από αυτούς, μάλιστα, δήλωσε πως τις επόμενες ημέρες θα συναντηθούν Τούρκοι και Σαουδάραβες στρατιωτικοί για να καταλήξουν στις λεπτομέρειες, την σύνθεση των εμπλεκόμενων δυνάμεων και τον ρόλο των δυνάμεων κάθε χώρας.
Ο Άσαντ από την πλευρά του δηλώνει πως κάθε απόπειρα εισβολής θα θεωρηθεί επιθετική κίνηση και θα αντιμετωπιστεί με τα όπλα.
Η Δύση θα πρέπει να προβληματιστεί καθώς Τουρκία και Σαουδική Αραβία, δύο σημαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ αποφασίζουν να πολεμήσουν εναντίον διαφόρων αντιπάλων στο συριακό έδαφος, τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, τους τζιχαντιστές, τις διάφορες σιιτικές ομάδες και κυρίως τη Ρωσία, μόνο και μόνο για να υποστηρίξουν τους «μετριοπαθείς ισλαμιστές».
Μια τέτοια κίνηση ίσως αποτελεί την αφετηρία μια μεγαλύτερης της υφιστάμενης καταστροφής στην Συρία, που θα διαρκέσει 10-15 χρόνια. Ο σουνιτικός τυχοδιωκτισμός πιθανότατα θα υποχρεώσει το Ιράν να εντείνει την στρατιωτική του παρουσία στην Συρία και θα προκαλέσει νέα ένταση μεταξύ Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας και του κατά βάση σιιτικού Ιράκ και πιθανώς θα αποσταθεροποιήσει άλλα μεσανατολικά θέατρα, όπου ο σουνιτικός άξονας Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας-Κατάρ μπορεί να εμπλακεί σε νέους πολέμους δι’ αντιπροσώπων με τον σιιτικό άξονα και τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ πρέπει να σκεφτούν δύο φορές αν θα επιτρέψουν στους σουνίτες συμμάχους τους να εμπλακούν με τους σιίτες αντιπάλους τους. Ένας τέτοιος πόλεμος ίσως να μην έχει νικητές και να προκαλέσει τεράστιες καταστροφές και μεγάλες απώλειες. Η εμπλοκή του σουνιτικού άξονα δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης της Ρωσίας στην Ανατολικό Μεσόγειο και σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
Τουρκία και Σαουδική Αραβία δεν διαθέτουν την αναγκαία ισχύ για να πλήξουν τα ρωσικά συμφέροντα. Ίσως λοιπόν η πρόκληση να αποτελεί μια ρωσική παγίδα, με τη Μόσχα να ελπίζει πως οι αντίπαλοί της θα πέσουν σε αυτή.
Burak Bekdil is an Ankara-based Turkish columnist writing for Hürriyet Daily News and a Fellow at the Middle East Forum. He has covered Turkey for the U.S. weekly Defense News since 1997. Previously, Bekdil worked as Ankara Bureau Chief for Dow Jones Newswires and CNBC-e television. He contributes to annual national defense sector reviews for anti-corruption institutions like Transparency International and Global Integrity. James Cuno, art historian and President of the J. Paul Getty Trust, describes Bekdil as “a frequent critic of Prime Minister Recep Tayyip Erdogan.” In 2001, a Heavy Crimes Court in Ankara sentenced Bekdil to a suspended, 20-month prison sentence for his column in which he had satirised corruption in the judiciary. http://www.gatestoneinstitute.org/7441/russia-syria-sunni-war
Πηγή: http://wp.me/p3kVLZ-ss2
Η Ρωσία προέβει τελικά στην παράδοση των τριών τεράρτων της Συρίας, κατόπιν διεθνών συμφωνιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην προηγούμενη μέρα της ανακοινώσεως για την αποχώρηση των Ρωσικών στρατευμάτων ο Λαβρώφ κατήγγειλε την εισβολή του Τουρκικού στρατού, και την κατοχή μέρους της Συρίας από αυτόν. Αντί της σφοδράς επιθέσεως των Ρώσων κατά των Τουρκικών θέσεων, είδαμε αμέσως την εόμενη μέρα την υποχώρηση των Ρώσων και τις Ρωσικές απειλές προς Σύριους και Κούρδους να μην αντιμετωπίσουν τους Τούρκους με στρατιωτικά μέσα, να παραδώσουν συγκεκριμένα εδάφη στους Τούρκους, και να κρατήσουν μόνο συγκεκριμένα μικρότερα εδάφη από αυτά που αρχικά ήθελαν.
Ο τρόπος με τον οποίο μας παρουσιάζει ο Ινφογνώμων τις εξελίξεις είναι ή σκόπιμα παραπλανητικός, ή αποτέλεσμα προχείρου προσεγγίσεως και αναλύσεως των διεθνών εξελίξεων.
Εδώ και χρόνια παρουσιάζω πληθώρα στοιχείων για τον έλεγχο της σημερινής Ρωσίας από τη Δύση. Ο μαρτυρικός Ρωσικός λαός εδώ και πολλά χρόνια έχει το ίδιο ανίκανες ηγεσίες με τις δικές μας που, κατόπιν οδηγιών, αφήνουν τις οικονομίες μας και τους λαούς να πεθαίνουν. Ο Ρωσικός και Ελληνικός τρόπος ανάλυσης και αντιμετώπισης της πραγματικότητας είναι βαθύτατα προβληματικός. Ρωσία και ελλάδα έχουν ραγδαία μείωση του πληθυσμού τους και ραγδαία ανάπτυξη του Ισλαμικού στοιχείου μέσα στους. Σύφμωνα με την στατιστική, το μέλλον και των δύο χωρών μας είναι το Ισλάμ μέσα σε ορισμένα χρόνια.
Σε αντίθεση με τις αναλύσεις του κ. Καλεντερίδη που εδώ και χρόνια μιλάνε για διάλυση της Τουρκίας, αυτό δεν δείχνει να προχωρά. ΕΕ και ΝΑΤΟ δείχνουν συνεχώς και καθαρά ότι θέλουν να κυριαρχεί το Ισλάμ στα Βαλκάνια και την Τουρκία. Η Τουρκία μπορεί να αντικατασταθεί από κάτι άλλο στο οποίο πάλι οι Τούρκοι θα έχουν το πάνω χέρι, και του οποίου μέρος θα αποτελούν σημερινές μη Τουρκικές περιοχές των Βαλκανίων.
Η φιλο-Οθωμανική προσέγγιση ορισμένων Ελλαδιτών αναλυτών βοηθάει ξένους κύκλους στην προώθηση του νεο-Οθωμανισμού. Σήμερα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι φιλικότατοι προς την Τουρκία, όπως πάντα. Εάν φύγει και ο Ερντογάν, ίσως δούμε ακόμα χειρότερες εξελίξεις για εμάς.
Δυτικοί διπλωμάτες, στρατηγοί, πολιτικοί και αναλυτές, είναι μαθητές σειράς καθηγητών οι οποίοι θησαύρισαν από Τουρκικά και Αραβικά χρήματα που τους δόθηκαν για να αγαπήσουν την Τουρκία και το Ισλάμ. Πολύ μεγάλη είναι και η φανατική και τυφλή υποστήριξη Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών κυκλωμάτων παιδεραστών καθηγητών προς το Ισλάμ, λόγω του ότι το Κοράνι ανοιχτά επιτρέπει την παιδεραστία. Τεράστιο ποσοστό ομοφυλόφιλων και πανσεξουαλιστών καθηγητών είναι ταυτόχρονα και κρυπτοπαιδεραστές. Αυτό έχει δείξει η έρευνα. Το Ισλάμ είναι ιδαίτερα αγαπητό στους Δυτικο-Ευρωπαϊκούς ακαδημαϊκούς κύκλους, σε σημείο τρομακτικό. Οι κύκλοι αυτοί διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ απέναντι στο Ισλάμ.
Η Ελληνισμός και ο Χριστιανικός κόσμος γενικότερα, την έχουμε πολύ άσχημα.
Αντί των επιπόλαιων αντιδυτικών στρατηγικών περι της δημιουργίας μιας Ανατολικοχριστανικής ενώσεως, αυτό που προτείνω εδώ και χρόνια είναι η ένωση των Ορθοδόξων με τους Καθολικούς και τους Προτεστάντες.
Ο Χριστιανικός κόσμος, ανίκανος να διαμορφώσει σωτήρια πολιτική, θα οδηγηθεί στην πλήρη υποταγή του στο Ισλάμ και στους παιδεραστές. Η θαυμασμός πολλών Ορθοδόξων και Καθολικών παπάδων προς το Ισλάμ έχει πηγή του ρώτα από όλα σεξουαλικούς και ανώμαλους λόγους.
Χωρίς μια ενωμένη Χριστιανική πολιτική ενάντια στην επέκταση του Ισλάμ, η Ευρώπη θα τιναχθεί στον αέρα μέσα στον αιώνα που ζούμε.
Αντί σοφών λύσεων, σχεδόν στο σύνολό τους οι ελλαδικοί κύκλων αναλυτών και διαμορφωτών της εκωτερικής μας πολιτκής ακουλοθούν το δρόμο που οδηγεί στο θάνατο της Ελλάδας.
Υάρχουν οι πρόδότες λόγω συμφερόντων. Υπάρχει όμως και η προδοσία λόγω των πρωτόγονων, παρορμητικών ανίκανων αναλύσεων και στρατηγικών.
ένα σχόλιο για το άρθρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπλα, μπλα, μπλα, μπλα .................
και στο τέλος στο ξεκάρφωτο, " Ίσως λοιπόν η πρόκληση να αποτελεί μια ρωσική παγίδα, με τη Μόσχα να ελπίζει πως οι αντίπαλοί της θα πέσουν σε αυτή. "
Η τελευταία πρόταση δεν συνάδει με το υπόλοιπο άρθρο
Σε αναλυτή δεν ταιριάζει
Αποσύρονται οι Ρώσοι για να εμπλακούν περισσότερο οι σουνίτες Τούρκοι και Σαουδάραβες και μετά να επιστρέψουν και να τους διαλύσουν;
Θεωρώ ότι ο ισχυρός χρησιμοποιεί την ισχύ του για να τρομάξει τον αντίπαλο για να τον υποχρεώσει να υποχωρήσει και όχι για να εμπλακεί σε μια διαδικασία που θα του επιφέρει έστω και μικρές απώλειες καταστρέφοντας τον αντίπαλο.
Δεν είμαστε στην τελική μάχη δύσης - Ρωσίας για να γίνει το κόλπο Γκρόσο. Έχω την εντύπωση ότι είναι πιο φρόνιμο να διαφυλαχτούν δυνάμεις για επόμενες μάχες και να επιτευχτεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μέσω του εκφοβισμού.
Οι Ρώσοι έχουν αποδείξει ότι δεν είναι πανηγυρτζήδες και σίγουρα κάτι έχουν σχεδιάσει, το οποίο ομολογώ δεν έχω αναληφθεί. Αλλά η ανάλυση του Μπουράκ Μπεγκντίλ δεν μου κολλάει.
Ίσως να είναι και η επιθυμία μου ως Έλληνας να συνεχίσω να στηρίζω τις ελπίδες μου ως έθνος στον Ρώσο, γιατί όλοι οι άλλοι γύρω - γύρω μ έχουν αποδείξει ότι θέλουν να με κατασπαράξουν.
Η νέα Ελλάδα στην αρχή της υπάρξεώς της διχάστηκε στο θέμα συμμάχων. Το ίδιο έκανε στον 20ο αιώνα. Αντί να σταθούμε σταθεροί στο πλευρό νικητών, διχαστήκαμε. Άλλοι από εμάς πολέμησαν για το καλό των Γερμανών, άλλοι στο πλευρό των Άγγλων, και άλλοι έδωσαν την ψυχή τους στους Σοβιετικούς ή τους Αμερικάνους. Μεταξύ μας σκοτωθήκαμε ποιός θα υπηρετήσει καλύτερα τα ξένα αφεντικά του.
ΔιαγραφήΣαν να μην έφτανε αυτή η βλακεία μας, κάνουμε συνεχώς λάθος αναλύσεις και δεν έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε μηχανισμούς ασφάλειας και προστασίας της χώρα μας. Αυτά είναι χαρακτηριστικά καθηστερημένου λαού. Σε γενικές γραμμές, δεν διαθετουμε κριτική σκέψη.
Και ο Χριστός να έρθει να κυβερνήσει, θα τον βγάλουμε προδότη. Όταν ήρθε ο Καποδίστριας, όλη η Ελληνική διανόηση τον αποκαλούσε άχρηστο, άσχετο, ανίκανο, και ζητούσε ο Ελληνικός τύπος την απομάκρυνση και τον θάνατό του δημόσια. Η Ελλάδα ανακάλυψε την αξία του Καποδίστρια τώρα, αλλά έβαλαν ακόμα και σήμερα τη φάτσα του σε νόμισμα χαμηλής αξίας.
Δεν μας κόβει επειδή η Ελλάδα συστηματικά βγάζει το μυαλό της με τα χέρια της και το πουλάει ή το διώχνει σε ξένες χώρες.
Ένα σχόλιο για τον κ. Γιώργο Σιδηρούντιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαφορές Ορθόδοξων με τους Καθολικούς είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές των Σιιτών με τους Σουνίτες οι οποίοι μάχονται λυσσαλέα κυρίως με θρησκευτικά κίνητρα.
Με τους δε Προτεστάντες υπάρχει χάος.
Έχω την εντύπωση ότι δεν γνωρίζετε καλά τη θρησκευτική διάσταση.
Αλλά σίγουρα γνωρίζετε ότι στον Χριστιανικό κόσμο η πολιτική και η θρησκευτική ηγεσία δεν είναι και τόσο συνδεδεμένες σε αντίθεση με τον Μουσουλμανικό κόσμο που οι σχέσεις και οι αλληλοεπιδράσεις των δυο ηγεσιών είναι πολύ ισχυρές.
Άλλωστε, αν δεν το γνωρίζετε να σας πω, ότι τόσο η Αθωνική πολιτεία, που κατ εξοχήν εκφράζει την Ορθόδοξη πίστη, όσο και το Βατικανό που εκφράζει τους καθολικούς δεν έχουν καμία διάθεση εμπλοκής με την πολιτική.
Αγαπητέ Ιωάννη, ο πρώτος μου μεγάλος δάσκαλος υπήρξε Ορθόδοξος πνευματικός, και ο δεύτερος, ακόμα μεγαλύτερος, υπήρξε το Άγιον Όρος. Μελέτησα την ιστορία μας και βρήκα ότι οι διαφορές ανάμεσα στους Καθολικούς και Ορθοδόξους έχουν σεξουαλικά αίτια, και όχι άλλα. Ο διχασμός είναι προϊόν ανωμαλιας. Οι Προτεσταντες έχουν και αυτοί τα καλά και στραβά τους.
ΔιαγραφήΌσο το Αγιον Όρος, το Βατικανό και άλλοι, δεν μπαίνουν μπροστά να ολεμήσουν το Σατανά των Τραπεζών και του κεφαλαίου, τον Σατανά των ακραίων Ισλαμιστών και άλλων, πάμε στο Μεσαίωνα και την λατρεία του Σατανά μέσα στις εκκλησίες των Χριστιανών.
Έπαψα να είμαι Χριστιανός, αλλά θα ξαναγίνω μόνο αν ενωθούν οι Εκκλησίες.
Περι Ρωσίας, έδωσαν χτες συμβόλαιο με πολλά χρήματα σε Τούρκους εργολάβους να τους φτιάξουν αεροδρόμιο. Εξευτελισμός και γιουσουφακισμός εις το τετράγωνο.
ΦΟΒΟΥ ΤΟΝ ΜΟΓΓΟΛΟ , ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΘΟ ΓΕΝΟΣ ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ , ΕΙΔΟΜΕΝ , ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ... ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ , Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΟΡΘΙΑ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή