ΑΝΤΗΣ ΛΟΪΖΟΥ
Από την αλήστου μνήμης διακυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια και τη διάδοχό της του Νίκου Αναστασιάδη άρχισε και συνεχίζεται με υπερβάλλοντα ζήλο και συγκεκαλυμμένη μαεστρία η σταδιακή και προοδευτικά επιταχυνόμενη αποδόμηση της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ), με τη σύμφωνο γνώμη τής εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας της.
Αρχικά, υπό το πρόσχημα της δήθεν αναδιοργάνωσης, άρχισε η διάλυση Μονάδων, μεγάλου αριθμού φυλακίων και αδρανοποίηση αμυντικών έργων, ενώ παράλληλα συνεχίζονταν οι ανεπιτυχείς προσπάθειες μείωσης του χρόνου της στρατιωτικής θητείας, καθότι οι αξιωματικοί που εργάζονταν προς τούτο έκριναν αδύνατη τη μείωση της θητείας, η οποία θα προϋπέθετε μεγάλα κεφάλαια για προσλήψεις προσωπικού και νέους εξοπλισμούς.
Αφού οι επιθυμούντες τη μείωση της θητείας ΥΠΑΜ, Κ. Παπακώστας και Χ. Φωκαΐδης, κατ' εντολήν των κομμάτων τους μαζί με άλλους υψηλά ιστάμενους στρατιωτικούς, άλλαξαν τρεις φορές τις επιτροπές και τώρα ο νυν Υπουργός ανέθεσε εκ νέου την αναδιοργάνωση της ΕΦ σε επιτροπές, με επικεφαλής πρόθυμους αξιωματικούς της επιλογής του, πλην όμως ακόμη υπάρχουν στελέχη που έχουν το θάρρος της γνώμης τους και ανθίστανται.Η Κυβέρνηση και ο ΥΠΑΜ, πονηρά σκεπτόμενοι και για απέκδυση των ευθυνών τους, επιθυμούν όπως η αναδιοργάνωση αρχίσει με πρόταση του ΓΕΕΦ, κατόπιν μελέτης από επιτροπή αξιωματικών. Παρ' όλα τα παραπάνω, οι Υπουργοί Άμυνας και Δικαιοσύνης αποφάσισαν μονομερώς την ενίσχυση της Αστυνομίας με 120 στελέχη της ΕΦ, κατά πως λένε, όπως γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της τρομοκρατίας. Η διαφορά όμως της κυπριακής πραγματικότητας σε σχέση με την ευρωπαϊκή ευρίσκεται στα ακόλουθα:
1. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες (που ενίσχυσαν την ασφάλειά τους με στρατιωτικές περιπόλους και σκοπούς), έχουν Μονάδες επαγγελματικές ως επί το πλείστον και όλες ανυπερθέτως έχουν επάνδρωση πέραν του 80 τοις εκατόν και πολλές 100 τοις εκατόν, ενώ η ταλαίπωρη και ημικατεχόμενη από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις -που αποτελούν τη μεγαλύτερη συμβατική απειλή γι' αυτή- Κύπρος, έχει Μονάδες με πάρα πολύ χαμηλή επάνδρωση, υποπολλαπλάσια των λοιπών ευρωπαϊκών.
2. Στην ΕΦ, λόγω της πολύ χαμηλής επάνδρωσης, όλα τα στελέχη έχουν διπλά καθήκοντα, και με αυτήν τη σοφιστεία κάποιοι θα βρεθούν με τριπλά ίσως, και σαφώς αύξηση των υπηρεσιών τους στον τομέα της ασφάλειας.
3. Τα αποσπασθέντα στελέχη της ΕΦ, σε περίπτωση που εκτελέσουν καθήκοντα μαζί με αστυνομικούς, θα είναι ανώτερα κατά βαθμό του αστυνομικού λοχία, δεδομένου ότι πολλοί στρατιωτικοί είναι επιλοχίες, αρχιλοχίες, ίσως και ανώτεροι. Άρα τίθεται θέμα σεβασμού της άτεγκτης ιεραρχίας και πειθαρχίας. Σε περίπτωση που οι στρατιωτικοί εκτελούν υπηρεσία αυτόνομα, χωρίς την παρουσία αστυνομικών, τότε το θέμα αλλάζει.
4. Δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο που να ρυθμίζει την εκτέλεση τέτοιων καθηκόντων από στρατιωτικούς και επιβάλλεται η νομοθετική του ρύθμιση πάραυτα.
5. Περί τον μήνα Μάιο 2015, όταν ετέθη θέμα νομοθετικής ρύθμισης του ωραρίου των στελεχών της ΕΦ, ο Αρχηγός της, Αντιστράτηγος Μπασιακούλης, διαβεβαίωνε τη Βουλή ότι σε τέτοια περίπτωση θα δημιουργείτο επιχειρησιακό πρόβλημα, ενώ τώρα ανέφερε πάλι στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής ότι δεν τίθεται κανένα επιχειρησιακό πρόβλημα. Ποία η αλήθεια; Ας θυμηθούμε και τη φαιδρή περίπτωση της εισήγησης αφαίρεσης των επικρουστήρων από τα όπλα των εφέδρων.
6. Σ' ό,τι αφορά τους ΕΠΥ υπαξιωματικούς, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των αποσπασθέντων, οι ηλικίες αυτών είναι αποτρεπτικές για εκπαίδευσή τους σε θέματα αντιτρομοκρατίας, δεδομένου ότι οι τελευταίοι προσελήφθησαν το 1997 και ο νεότερος ΕΠΥ υπαξιωματικός είναι 38 ετών.
Ως αξιωματικός της ΕΦ επί 37 χρόνια, με πείρα στη διοίκηση τριών Μονάδων εκστρατείας και δύο Συνταγμάτων πεζικού πρώτης γραμμής, έχοντας πλήρη επίγνωση, πρώτον, του μεγέθους της τουρκικής απειλής και, δεύτερον, των δυνατοτήτων της ΕΦ, λυπάμαι να παρατηρήσω και να διερωτηθώ πώς έχει τοποθετηθεί τοιουτοτρόπως η ανώτατη ηγεσία της ΕΦ στο εν λόγω θέμα, δεδομένου ότι αυτή κατέχει τα στρατιωτικά και όχι οι καθ’ όλα συμπαθείς Ιωνάς Νικολάου και Χριστόφορος Φωκαΐδης,
οι οποίοι μακράν απέχουν αυτών.
Στις περιπτώσεις που οι στρατιωτικοί υποβάλλουν εμπεριστατωμένες απόψεις για σοβαρά θέματα στρατιωτικής ασφάλειας στην πολιτική ηγεσία και η τελευταία δεν τις λαμβάνει υπ' όψιν, τότε η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να υποβάλει την παραίτησή της και η πολιτική ηγεσία φέρει πλήρως την ευθύνη για ό,τι επισυμβεί, καθ' ότι δεν στηρίζεται στις εισηγήσεις των υπευθύνων.
Σημερινή
Οπόταν διαπιστώνεται εκ νέου η ασχετοσύνη των πολιτικών και η υποταγή των στρατιωτικών στους άσχετους αυτούς όπως ακριβώς επιβάλλει η ιεραρχία. Αυτό και αν είναι ανάδειξη των αδυναμιών της τυφλής ιεραρχικής υποταγής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό το άρθρο της ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ, πάει κοστούμι το ποίημα του Μπρεχτ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον κόσμο αντίκρισα μέσα απ’ τα ρόπαλά τους.
Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν «Σε διασκεδάζει;», είπα: «Πολύ!»
Κι από την ώρα εκείνη, λέω «Ναι» σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα,
ότι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
--------
Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά, επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι τελικά η Κύπρος δεν έπεσε, άλλα παρεδόθη.
Η πολιτική και η ενασχόληση με αυτήν έχει πολλά θετικά.
Έχει όμως και πολλά μειονεκτήματα, τα οποία ενίοτε προκαλούν πάσης μορφής κα έκτασης καταστροφές, καταστροφές κοινωνικές-οικονομικές-περιβαλλοντολογικές…..
Ανάμεσα στα θύματα της πολιτικής περιλαμβάνονται άτομα και ομάδες ατόμων, λαοί και κράτη.
Το κάλλιο δειλός -παρά νεκρός να μείνω, του Μπρεχτ,
αντανακλά την βάση πάνω στην οποία οι πολιτικοί ταγοί και οι παρατρεχάμενοι αυτών, σκέπτονται και συσκέπτονται για τους εαυτούς τους, επινοώντας πάσης μορφής ευφυήματα τα οποία θα τους διατηρούν εν ζωή, βιολογική και πολιτική, αδιαφορώντας για το κόστος που καλούνται να πληρώσουν οι υπόλοιποι.
Μπρεχτ:
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν «Σε διασκεδάζει;», είπα: «Πολύ!»
-----
Από την πλευρά τους οι στρατιωτικοί μέχρι σήμερα, αδυνατούν να εκφρασθούν και να ξεκαθαρίσουν στην κοινωνία και την πολιτεία, ότι δεν αποτελούν μηχανισμό αστάθειας και κοινωνικής –οικονομικής παρακμής.
Αντιθέτως, είναι ένα περιβάλλον στο οποίο η κοινωνία διδάσκεται την συναναστροφή, την συνύπαρξη, την αλληλοϋποστήριξη, τον αλτρουισμό, την ανιδιοτέλεια!
Εχθρικά και επικίνδυνα για την πολιτική και τους πολιτικούς ακούσματα…………
Είναι η ίδια κοινωνία που συνυπάρχει και συναναστρέφεται στο εργοστάσιο, στην εκλογική κάλπη, στην δικαστική αίθουσα, στο μυστήριο της βάπτισης και του γάμου, η ίδια κοινωνία που συμπάσχει και θρηνεί στην απώλεια του ναυτικού που χάνεται σε μακρινή θάλασσα ασχέτως αν τον έχεις γνωρίσει προσωπικά αλλά το όνομα , η περιοχή καταγωγής σε ξυπνά μια ανάμνηση, μια θύμηση…….
Το θετικό λοιπόν ένα από τα θετικά με τα στρατιωτικά καταστήματα είναι, ότι ερχόμαστε κοντά και γνωρίζουμε συμπολίτες από περιοχές της πολιτείας μας ,που μάλλον δεν θα τους ξανασυναντήσουμε, πλέον όμως ξέρουμε ότι υπάρχουν και μοιραζόμαστε τα αυτά ήθη-έθιμα, καθημερινότητα, αγωνίες, κινδύνους, ασχέτως της γεωγραφικής απόστασης που μας χωρίζει.
Το αρνητικό με τα στρατιωτικά καταστήματα είναι ότι μεγάλη μερίδα των στελεχών δεν είναι κατάλληλοι για το λειτούργημα του στρατιωτικού.
Είναι Ριγανιστές!
Είναι οι λεγόμενοι, κατά την αμερικανική ερμηνεία, Τοξικοί Αξιωματικοί.
Στο αμερικανικό στρατό, το ποσοστό τους έχει εντοπιστεί στο 20% του στελεχιακού δυναμικού.
Στον ελληνικό και ελληνοκυπριακό , δεν υπάρχει σχετική μελέτη.
Η παγκόσμια ιστορία, ανέδειξε μεταξύ άλλων και δυο ανθρώπους με ιδιαίτερη προσφορά στην τοπική και διεθνή στρατιωτική ιστορία και τακτική!
Ο ένας είναι ελληνικής καταγωγής και ο άλλος βρετανός.
Ο πρώτος ακούει στο όνομα Γρίβας.
Ο δεύτερος, ακούει στο όνομα Τσάπμαν.
Ο μεν πρώτος, διέφευγε της σύλληψης επί δύο χρόνια στο νησί της Κύπρου, οργανώνοντας ένα από τα πλέον επιτυχημένα ανταρτικά σώματα και ανταρτικές επιχειρήσεις.
Ο δεύτερος , διέφευγε της σύλληψης επί τρία χρόνια στην Μαλαισιανή ζούγκλα.
Για τον μεν πρώτο , ας αφήσουμε τον Μπρεχτ να μιλήσει:
Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω: «Σταματήστε!»
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ’ άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!»
Για τον δεύτερο, οι εμπειρία του έγινε βιβλίο και μάθημα επιβίωσης στην Γαλλική λεγεώνα των ξένων και φυσικά στον βρετανικό στρατό.
Κανενός εκ των δύο οι εμπειρίες δεν υπάρχουν σε ελληνική έκδοση!!
Η συνέχεια,………μιά από τα ίδια!!!