Κι αυτό γιατί η νοοτροπία του συν- που πρέσβευε ο ελληνισμός και επικρατούσε επί χιλιετίες στην Ανατολή, τη Βαλκανική αλλά και στη λεκάνη του Ευξείνου Πόντου, που σήμαινε συνεννόηση, συνεργασία, συμμετοχή, συνοίκηση, συμμαχία και πόσα άλλα συν-, μια νοοτροπία που δημιουργούσε πολιτισμό και πλούτο, αντικαταστάθηκε με τη νοοτροπία των εκπορθήσεων, της αρπαγής του πλούτου, της καταστροφής του πολιτισμού και της λεηλασίας.
Η νοοτροπία αυτή, που είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή των πολιτισμών της Ανατολής καθώς και τους βίαιους εξισλαμισμούς και εκτουρκισμούς, που τεκμηριώνει με θαυμάσιο τρόπο ο εκ των μεγίστων εν ζωή Ελλήνων Σπύρος Βρυώνης στο πόνημά του Η παρακμή του μεσαιωνικού ελληνισμού της Μικράς Ασίας και η διαδικασία του εξισλαμισμού (1996, εκδ. ΜΙΕΤ), δεν σταμάτησε με την άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας. Τουναντίον, συνεχίστηκε επί αιώνες, ανακόπηκε για λίγες δεκαετίες με τα διατάγματα Χάτι Σερίφ (1839) και Χάτι Χουμαγιούν (1856), για να κορυφωθεί τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, οπότε βιώθηκαν οι γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Στη συνέχεια η νοοτροπία αυτή συνέχισε να διακρίνει τις πολιτικές του τουρκικού κράτους στους Έλληνες της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, αλλά και στους μη τουρκικούς μουσουλμανικούς λαούς της Ανατολής.
Στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 έξι εκατομμύρια (6.056.261) ψηφοφόροι, δηλαδή το 13,1% του συνόλου των ψηφοφόρων της Τουρκίας, δίνοντας την ψήφο τους στο Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), για πρώτη φορά μετά την Άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας έδωσαν ένα άλλο μήνυμα προς τους λαούς που κατοικούν στη σύγχρονη Τουρκία αλλά και προς την ανθρωπότητα.
Το μήνυμα αυτό είναι το ίδιο που επικρατούσε μέχρι το 1071 στην Ανατολή, είναι το μήνυμα που είχαν μεταδώσει οι Έλληνες με τις αποικίες τους στην Αιολία, την Ιωνία, την Δωρίδα, την Καρία, τη Λυκία, την Παμφυλία, την Κιλικία, την Καπαδοκία, την Παφλαγονία, τη θάλασσα του Μαρμαρά και τον Πόντο. Είναι το μήνυμα του συν-, που σημαίνει συνυπάρχω, συνδημιουργώ, συνοικώ, συνεργάζομαι…
Αυτό το μήνυμα εξέπεμψε ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς στις προεκλογικές συγκεντρώσεις που έκανε σε ολόκληρη την Τουρκία, αυτό το μήνυμα έδωσαν και οι ψηφοφόροι που ψήφισαν το HDP. Στη Μερσίνα, το λιμάνι απ’ όπου ξεκίνησαν τα αποβατικά της εισβολής στην Κύπρο, 188.760 ψηφοφόροι έδωσαν το μήνυμα ότι είναι αντίθετοι στην εισβολή και κατοχή. Στη Σμύρνη 285.000 ψηφοφόροι είπαν όχι στην πυρπόλησή της που έγινε το 1922, και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι είπαν όχι στην Άλωση, τις εκπορθήσεις και τις λεηλασίες πόλεων, λαών και πολιτισμών!
Αυτό το μήνυμα εκπέμπει επί δεκαετίες οι Αμπντουλάχ Οτζαλάν προς όλες τις κατευθύνσεις, με το τουρκικό κράτος να το αποκρούσει με λύσσα, εφαρμόζοντας την πολιτική των λεηλασιών και των καταστροφών σε 4.500 κουρδικά χωριά και προκαλώντας τον εκπατρισμό περισσότερων από πέντε εκατομμυρίων Κούρδων και το θάνατο 40.000 ανθρώπων.
Αυτό το μήνυμα εξέπεμψε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν προς την Ελλάδα και τους Έλληνες, τα παιδιά του Δία, όπως μας αποκαλούσε, μόνο που όταν το έπραξε, το 1999, τα παιδιά του Δία ήταν απασχολημένα με το χρηματιστήριο, με το ξεπούλημα του Αιγαίου και γενικώς με τη λεηλασία της δύσμοιρης πατρίδας μας.
Παρά την προδοσία και τη σύλληψή του, το ίδιο μήνυμα συνέχισε να στέλνει προς κάθε κατεύθυνση. Φυλακισμένος και υφιστάμενος με λεπτό τρόπο τα πιο σύγχρονα βασανιστήρια, μόνος κρατούμενος σε μια φυλακή, στην Καλόλιμνο του Μαρμαρά, έδωσε εντολή να δημιουργηθούν Ακαδημίες Πολιτικής στη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, το Ντιγιάρμπακιρ, την Άμιδα των Ελλήνων, και αλλού, για να σπουδάσουν και να διδαχτούν πολιτική οι Κούρδοι αλλά και οι άλλοι λαοί της Ανατολής.
Το τουρκικό κράτος, ο πιο αυθεντικός εκφραστής της νοοτροπίας των εξισλαμισμών και των αφομοιώσεων των εθνών και των λαών, αντέδρασε και έβαλε στη φυλακή του καθηγητές των Ακαδημιών. Όμως οι Κούρδοι και οι λαοί δεν το έβαλαν κάτω.
Αντιστάθηκαν, αγωνίστηκαν και στο τέλος πέτυχαν. Τώρα έχουμε τη μαγιά. Ελπίζουμε εκείνοι που πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουν από τον βαθύ τους ύπνο να λάβουν το πραγματικό μήνυμα των εκλογών, για να μείνει στην ιστορία η 7η Ιουλίου 2015 ως αντίστροφη χρονολογία του 1071 και του Ματζικέρτ!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
Εξαιρετική ανάλυση και ιστορική αντιστοίχιση//συσχέτιση . Η άποψη για το "συν" ως στοιχείο και βάση επιλογών για λαούς και ηγεσίες τους επί ολόκληρες γενιές με προβλημάτισε ιδιαίτερα. Πιστεύω ότι αξίζει ιδιαίτερης προσέγγισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τέτοιες αναλύσεις δεν ταιριάζουν συγχαρητήρια, μόνον ευχαριστίες .
Παρά το γεγονός, ότι έπρεπε να αποχωρήσουμε πριν τη λήξη της χθεσινής συζήτησης, συγχαρητήρια για την ιστορικά ακριβή και γεωπολιτικά εύστοχη εισήγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε.
Συγχαρητήρια για την χθεσινή συνάντηση-συζήτηση. Η παρατήρηση σας όσον αφορά ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του Κουρδικού Κόμματος είναι ένα αντίστροφο Μαντζικέρτ ήταν πολύ επιτυχημένη. Ας ελπίζουμε ότι η τοποθέτηση σας θα επιβεβαιωθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως με τη σημειολογική ανάγνωση των αποτελεσμάτων της ήττας στο Ματζικέρτ, δεν ξέρω αν αυτό έχει συμβεί στον νεο-σουλτάνο, δεν το αποκλείω και το ελπίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Λέγοντας ὁ Ὀτσαλάν παιδιά τοῦ Δία, ἐννοοῦσε παιδιά τοῦ Θεοῦ. Κατά τό πρότυπο πού εἶχε, δηλαδή ὅτι οϊ Ἄραβες ἐνῶ ἀποκαλοῦσαν τόν πρῶτο θεό τοῦ εἰδωλολατρικοῦ πανθέου τους Ἀλλάχ, ὅταν διδάχθηκαν ἀπό τόν Μωάμεθ ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἕνας καί ὄχι πολλοί, τότε κράτησαν τό ὄνομα τοιῦ Ἀλλάχ γιά τόν ἕνα Θεό. Σέ μᾶς ὅμως αὐτό δέν συνέβη, δέν κολλήσαμε στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, οὔτε στό ὄνομα τοῦ Δία τῆς εἰδωλολατρείας, οὔτε στά ὀνόματα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης που χρησιμοποιοῦσαν οἱ Ἑβραῖοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήἉπλῶς ξέρουμε, ὅτι οὐ δύναταί τις Θεῶ δουλεύειν καί Μαμωνᾶ. Ἐξ οὗ καί ἡ στάση ὁρισμένων πολιτικῶν πού μόνο ὡς παιδιά τοῦ Θεοῦ δέν ἐνήργησαν ὅταν τέθηκε ἐνώπιόν τους τό θέμα, ὄχι τῆς διασώσεως τοῦ Ὀτσαλάν μοναχά, ἀλλά τοῦ κουρδικοῦ ζητήματος καί τῆς (συν-)διαμορφώσεως τοῦ μέλλοντος τῆς περιοχῆς μας, πέρα ἀπό τά τότε βραχυπρόθεσμα οἰκονομικά συμφέροντα πετρελαϊκῶν ἑταιρειῶν τῶν ΗΠΑ.
Β) Μεταξύ τοῦ ΣΥΝ-ΥΠΑΡΧΩ μέ ὅλους καί ΣΥΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΟΙ μέ ὅλους, πού εἶναι τό ἕνα ἄκρο (αὐτό τῆς διαχύσεως μέχρι αὐτοδιαλύσεως σέ πολυ-ἐθνοτικά καί πολυπολιτισμικά χωνευτήρια στύλ ΗΠΑ καί ἐσχάτως δυτικο-εὐρωπαϊκά), καί τοῦ ΥΠΑΡΧΩ μόνο γιά μένα καί τούς ὁμοίους μου καί ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ὅλους τούς ἄλλους ὅσο περισσότερο μέ παίρνει, πού εἶναι τό ἄλλο ἄκρο (αὐτό τῆς τουρκικῆς «κλειστο-ψυχωτικῆς παράνοιας» μέ ἐκδηλώσεις μεγαλομανίας καί τάσεις αὐτοκτονικῆς αὐτοκαταστροφῆς σἐ πρώϊμο στάδιο, ἀλλά καί αὐτό τῆς πρόσφατης, ἀποδεδειγμένως ἀνεπιτυχοῦς, πολτικῆς τῶν ΗΠΑ στό διεθνές πειδίο), ὑπάρχει ἡ μέση ὁδός :
ΣΥΝ-ΥΠΑΡΧΩ μέ ὅλους καί ΣΥΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΟΙ μέ ὅσους περισσότερους μπορῶ πρός ΑΜΟΙΒΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ὄφελος, χωρίς νά καταστρέφω κανέναν σέ καμία περίπτωση πλήν τῆς ἀπολύτως ἀναγκαίας ἀμύνης .
Τό πρόβλημα μέ τούς Τούρκους ἦταν καί εἶναι, ὅτι στήν διαδικασία καταστροφῆς τῶν ἄλλων, προσποιοῦνται ὅτι χρησιμοποιοῦν τήν ὡς ἄνω μέση ὁδό, καί τήν χρησιμοποιοῦν πράγματι ἐπί ἕνα διάστημα! Ἀλλά, ὅταν ἐφησυχάσῃ ὁ φανταστικά γι' αὐτούς «ἀντίπαλός» τους, καί ἀρχίσει ἐφησυχασμένος τήν πορεία του γιά, ἤ μέσα είς, τήν συνεργασία, τότε οἱ Τοῦρκοι ἐπιχειροῦν τήν καταστροφή του προκειμένου να θριαμβεύσουν ἐπί τῆς «ἀφέλειας τοῦ ἀντιπάλου» : Βλ. γενοκτονίες σέ βάρος τῶν λαῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ ἑνός μετά τόν ἄλλον, βλ. τακτικές τους ἕναντι κλεφτῶν καί ἁμαρτωλῶν τῆς Ρωμηοσύνης, βλ καί σημερινή πολιτική τους πρός τήν Εὐρώπη.
Ἐκλαμβάνουν δηλαδή τήν διάθεση εἰρηνεύσεως καί τήν συνακόλουθη ἐντιμότητα τοῦ ἄλλου, γιά ἀφέλειά του, καί τήν κατάσταση συνεργασίας ὡς ἀδυναμία του καί ὡς ἐφαλτήριο τῆς δικῆς τους ἐπικρατήσεως.
Παρόμοια ἔπραξαν σέ βάρος τῆς πρώην ΕΣΣΔ τοῦ Γκορμπατσώφ, ὅταν αὐτός θέλησε νά πορευθῆ πρός συνεργασία ἀλλάζοντας τό μονοκομματικό πρότυπο σέ σοσιαλιστικό τοῦ τότε Σουηδικοῦ τύπου, ὁρισμένοι δυτικοί «καπιταλιστικοί κύκλοι» πού ἐνήργησαν κυριολεκτικά ὡς Τοῦρκοι..... Μέ ἀποτέλεσμα, ὁρατό στίς μέρες μας, στόν βαθμό πού συνεχίζεται παρόμοια νοοτροπία, τήν... οὐσιαστική ἀπομόνωση τῶν ΗΠΑ! (διότι, μέ ἕνα δίκτυο ἡγετῶν κλπ., γιά πόσο μπορεῖ νά διαρκέσῃ μιά ἐπιρροή πού πηγαίνει κόντρα στήν φύση τῶν πραγμάτων;)
Ἐπανέρχεται ἑπομένως, ὁ κόσμος ὅλος, στήν πρό Ματζικέρτ περίοδο, αὐτήν τῆς συνυπάρξεως και τῆς συνεργασίας μέ δίκαιο ἀμοιβαῖο ὄφελος. Οἱ ἐχθρικῶς συνυπάρχοντες καί δολίως συνεργαζόμενοι δέν ἔχουν θέση σέ ἕναν τέτοιο κόσμο. Εἶνια γνωστοί ἤδη, ὡς ἄτομα καί ὡς δίκτυα ἐξουσίας, καί δέν ἐξαπατοῦν πλέον κανέναν.
Διότι ἡ φύση τῶν πραγμάτων μετά τῆς δυναμικῆς της τήν ὁποία ἐκλύει ἀκαταπαύστως,καί δή χάριτι Θεοῦ, εἶναι ἰσχυρότερη κάθε βουλησιαρχίας, ὁσονδήποτε δικτυωμένης καί προσωρινά σαγηνευτικῆς. Ἄν δέν συνέλθῃ ὁ Ἐρντογκάν, ....
Συγχαρητήρια για την ανάλυση κύριε Καλεντερίδη. Η Ελλάδα πως μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτή την θετική εξέλιξη; Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουμε να δημιουργούμε ως χώρα πολιτιστικούς, οικονομικούς και άλλους δεσμούς με τις εθνικές και τις θρησκευτικές μειονότητες της Τουρκίας ετοιμάζοντας την επόμενη μέρα στην περιοχή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνε
Διαγραφήακριβώς αυτό που λες πρέπει να κάνουμε.
Η κοινωνία των πολιτών, οι Δήμοι, οι Σύλλογοι, τα Επιμελητήρια, τα Πανεπιστήμια...
ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΔιαγραφήΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ